คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Bad Man บทที่1 : I hate you 40%
1
I hate you.
Night cub
เหล่าผีเสื้อราตรีต่างพากันออกลวดลายตามจังหวะเพลงแดนซ์อันร้อนแรงที่ถูกเปิดดังก้องไปทั่วบริเวณ ตามสไตล์คลับไฮโซมีระดับ ในคลับแห่งนี้จะมีวงดนตรีเล่นสดสลับกับการเปิดเพลงของดีเจอยู่ตลอดเวลาจึงทำให้บรรยากาศไม่ดูน่าเบื่อบวกกับการบริการที่เป็นเลิศ จึงไม่น่าเป็นที่แปลกใจที่จะได้รับความนิยมในหมู่ไฮโซและเหล่าดารานักร้องชื่อดังทั้งหลาย
อาณาบริเวณในคลับมีอยู่สองชั้น ชั้นแรกจะเป็นโถงขนาดใหญ่และมีเวทีตรงกลางไว้สำหรับเล่นดนตรีส่วนชั้นบนจะเป็นโซนของลูกค้าชั้นวีไอพีเท่านั้น ถ้าพ่อคุณไม่ใหญ่จริงก็นั่งไม่ได้หรอก
“มาร์ค วอดก้าเสิร์ฟโต๊ะสามให้ที”
ในตอนที่ผมกำลังยืนเหม่ออยู่นั้น บาร์เทนเดอร์คนหนึ่งก็ตะโกนบอกให้ผมเอาวอดก้าไปเสิร์ฟที่โต๊ะสาม ผมเดินฝ่าเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายที่วาดลวดลายกันอยู่เต็มบริเวณออกมาอย่างยากลำบาก ก่อนจะเดินมุ่งตรงไปยังโต๊ะสามอย่างระมัดระวังเพราะวอดก้าที่ผมถืออยู่มันมีราคาเท่ากับครึ่งหนึ่งของเงินเดือนผม
“วอดก้า ได้แล้วครับ”
“เฮ้ย! เก็บให้กูหน่อยดิว่ะ” ในขณะที่ผมกำลังก้มเสิร์ฟวอดก้าอยู่นั้น ชายขี้เมาที่ขึ้นชื่อว่าลูกค้าก็จะโยนกระเป๋าตังค์ลงมาตรงหน้าผม
“เอ้า! ยังจะมายืนมองหน้ากูอีก กูสั่งให้มึงเก็บมันขึ้นมาให้กู!!”
“ครับ…”ผมจะทำอะไรได้ ผมก็แค่ลูกจ้างไม่พอใจแค่ไหนก็แสดงออกไม่ได้
“ฮ่าๆๆ เก่งมากมึง เอาเงินไปซื้อนมกินนะได้หน้าอ่อน”
เมื่อผมได้รับค่าเครื่องดื่มและทิปมาเรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบเดินออกจากตรงนั้นทันทีเพราะขืนอยู่ต่อนานกว่านี้คงจะยั้งใจไม่อยู่เผลอต่อยหน้าลูกค้าขี้เมาเอา
02.00. AM
ตีสองแล้วหรอเนี่ย? ทำไมเวลามันเดินเร็วอย่างนี้นะหรืออันที่จริงเวลามันอาจจะไม่ได้เดินเร็วแต่เป็นผมเองซะมากกว่าที่่ทำงานจนลืมเวลา ก็ผมไม่ได้เกิดมารวยเลยต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อเอาไปเป็นค่าใช้จ่ายยาของแม่และค่าเล่าเรียนหนังสือของผมกับน้องชายอีกคน ตอนนี้ครอบครัวผมเหลือกันอยู่แค่สามคนครับ พ่อกับแม่ของผมหย่าล้างกันไปตั้งแต่ผมอายุยังไม่สิบขวบเต็ม แม่เอาผมกับน้อยชายมาอยู่ด้วยส่วนพ่อก็ไปแต่งงานใหม่และลืมพวกเรา
“เฮ้ออออ…”ผมยืนถอดหายใจเฮือกใหญ่อยู่หน้าห้องน้ำคลับที่มีคู่ชายหญิงยืนนัวเนียอยู่นับเกือบสิบคู่ แต่ถึงยังไงก็เถอะผมยังคงคิดว่าที่ตรงนี้แหละสงบที่สุดถ้าไม่นับเสียงครางหรือภาพชายหญิงที่กำลังนัวเนียกัน ผมไม่ชอบที่นี่เอาซะเลย ผมไม่ชอบเพลงที่ถูกเปิดอย่างไม่มีความหมายไม่ชอบสายตาลูกค้าที่เหยียดหยามผม ไม่ชอบลูกคนรวยที่เอาเงินพ่อแม่มาใช้เหมือนมันไม่มีค่า ถึงผมจะไม่ชอบที่นี่สักแค่ไหนแต่ผมก็ต้องทำเพราะคลับแห่งนี้ให้เงินผมมากกว่าที่อื่นเป็นหลายเท่า ผมมันงกนี่
-_-
“อ๊ะ…”ผมอ้าปากหวอเมื่อร่างหนาของใครบางคนเซมาทับผม เขาดูเมาเกินที่จะพยุงตัวของเขาขึ้นเดินได้ ผมพยายามที่จะดันตัวเขาให้ออกจากผมแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะอีกฝ่ายกลับไม่พยายามดันตัวเองขึ้น
“นี่คุณ กรุณาช่วยออกไปจากตัวด้วย”ผมบอกและพยายามออกแรงผลักอีกครั้ง จนเจ้าของร่างหนาเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าคมคายที่คลายกับลูกครึ่งและนัยน์ตาสีดำสนิทนั้นทำเอาผมเผลอหยุดหายใจไปเสี้ยววินาที
“หึ…”
“นี่คุณอ๊ะ…”ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยคร่างหนาก็แสยะยิ้มร้ายกาจก่อนจะกระแทกริมฝีปากลงมาที่ปากผมอย่างไม่ทันตั้งตัว เขากดมือผมไว้ติดกำแพงและเน้นย้ำริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากผมอย่างรุนแรงขึ้น ก่อนจะขบกัดริมฝีปากผมให้เปิดออกและใช้ลิ้นรุกล้ำเขาไปในโพรงปากผมอย่างหยาบคาย ทั้งกลิ่นคาวเลือดผสมกับความเจ็บที่มุมปากทำเอาผมแทบจะอ้วก มันไม่มีแม้แต่ความอ่อนหวานหรืออ่อนโยนชวนน่าสัมผัสเลยสักนิด
ผมใช้พลังเฮือกสุดท้ายของตัวเองออกแรงผลักร่างนั้นออกอีกครั้ง และก็ดูเหมือนจะเป็นผลเมื่ออีกคนเซถอยออกไป
ตุ้บ!
“ฉันเกลียดนาย!...รู้เอาไว้เลยว่าจูบของนายมันน่าอ้วกที่สุดในโลก!!!”เมื่อผมหลุดเป็นอิสระผมตรงไปปล่อยหมัดใส่หน้าหล่อๆของมันหนึ่งที่ก็จะด่าทอและเดินหนีออกมา
40%
………………………………
:) Shalunla
ความคิดเห็น