Elexandrite & Emerald รับวิจารณ์นิยายสไตล์อัญมณี

ลำดับตอนที่ #11 : (เรื่องสั้น) คุณ แมวจร : 黑猫 การฆ่าตัวตายครั้งที่ 8 ของแมวดำนำโชค

มาล่ะเหวยมาล่ะวา เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยที่อัญมณีคนนี้ฟิตจัดจนวิจารณ์นิยายได้สองเรื่องติดกันในวันเดียว จะว่านิยายก็ได้ไม่เต็มปาก เพราะเป็นเรื่องสั้นเนอะ ส่วนตัวอัญนับถือคนเขียนเรื่องสั้นให้ได้เจ๋งและสนุกมากๆ เลยค่ะ เพราะถนัดอย่างยิ่งที่จะเขียนอะไรยาวๆ เป็นมหากาพย์มากกว่าเรื่องสั้นกระจึ๋งเดียว รวบหัวรวบหางจบในปมเดียว อัญทำไม่ด้าย//ร้องไห้

โอเค คร่ำครวญกันมาพอแล้ว มาเริ่มหั่นเขียงกันเถอะค่ะ! เกณฑ์การให้คะแนนตามเดิม เพิ่มเติมคือสั้นหน่อยเพราะเป็นเรื่องสั้นนะคะ

          ขอยกย่องเรื่องการตั้งชื่อจริงๆ ค่ะ มันดึงดูดมาก(ก.ไก่ล้านตัว) ชนิดที่เจอครั้งแรกอัญกดอ่านแน่นอน ไม่มีอะไรจะติค่ะในส่วนนี้ ทำได้ยอดเยี่ยมมาก

          ว่าด้วยเรื่องพล็อตเรื่อง เพราะเป็นเรื่องสั้น การผูกปมจึงมีแค่ปมเดียว ตัวละครอย่างเก่งก็มีหลักได้สาม ต้องกระชับคมคายและสมบูรณ์จึงจะเรียกได้ว่าเป็นเรื่องสั้นที่ดี และองค์ประกอบที่เรื่องสั้นของท่านยังขาดไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คือความสามารถในการดำเนินเรื่องให้คล้อยตาม ผูกพันกับตัวละคร สร้างอารมณ์ร่วมและขมวดปมเฉลยในตอนจบค่ะ

          ท่านอาจจะระแคะระคายว่า เฮ้ย นั่นมันก็เกือบหมดเลยไม่ใช่เหรอ? ที่จริงแล้วไม่ค่ะ ท่านมีหมดทุกองค์ประกอบแต่แค่ยังไม่ครบถ้วนเท่านั้นเอง

          อนึ่ง เรื่องนี้ดำเนินเรื่องด้วยมุมมองแบบบุคคลที่หนึ่ง ทำให้เห็นสภาพการณ์จากมุมมองเดียวเป็นดั่งว่าเราเป็นตัวละครหลัก แตกต่างกับมุมมองบุคคลที่สามตรงที่ เราจะไม่ได้มองความรู้สึกของคนอื่นอยู่ แต่เราจะต้องรู้สึกด้วยตัวเองแทน จะมองว่ายากมันก็ยาก จะมองว่าง่ายมันก็ง่าย โจทย์ปัญหาคือ ทำอย่างไรให้คนอ่านอินได้ในตัวอักษรไม่กี่ตัว ประโยคไม่กี่ประโยค ตรงข้ามกับมุมมองแบบพระเจ้าที่จะปูทุกอย่างมาให้เป็นกองพะเนินแล้วแพนกล้องไปทางโน้นทีทางนี้ทีชนิดประเคนมาให้ยันตัก เป็นความยากคนละแบบแต่ก็แสนเข็ญพอกันหากประสบการณ์ไม่พอ ตัวละครในส่วนของไซค์นั้นทำได้ดีมากค่ะ เพราะนางเอกของเราบรรยายและคิดเกี่ยวกับพระเอกได้ชัดเจนจับต้องได้ แล้วการกระทำของเขาก็เป็นไปตามนั้นจริงๆ แต่ส่วนของนางเอกที่แหละที่เป็นปัญหา นางดูย้ำคิดย้ำทำจังเลยค่ะ ขัดแย้งในตัวเองเล็กน้อย? หรืออาจจะเป็นอาการปกติธรรมดาของคนมีความรักแต่เขาไม่แสดงออกว่าคิดแบบเดียวกัน (อันนี้อัญก็สุดจะรู้ได้เพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์จริง มีแต่กุ๊กกิ๊กกันหวานชื่น...หยุดโม้) สำนวนภาษาและการดำเนินเรื่องยังไม่ดีพอ บรรยายน้อย คำผิดเยอะและมักเป็นแบบพิมพ์ตก พิมพ์เกินมีบ้าง อาทิ สิ่-สิ บิ้วท์อารมณ์ไม่ได้ พอถึงจุดที่ควรจะพีคกลับเผยปมแบบห้วนๆ เสียอย่างนั้น บวกกับการปูพื้นตัวละครที่น้อยพอกับบรรยาย(ที่จริงบรรยายมันก็คือการปูพื้นตัวละคร) ควรปรับปรุงให้มันแน่นๆ แต่อย่ายัดทีเดียว ค่อยๆ ใส่ทีละนิดละหน่อย เรื่องสั้นด้วยต้องบริหารให้สมดุลค่ะ

          แมวน้อยที่น่าจะเป็นตัวเอกแต่กลับถูกลดบทบาทดั่งว่าเป็นตัวประกอบ พอพยายามจะดึงอารมณ์โศกเศร้าในท้ายเรื่องจึงทำได้ไม่ดีพอ บอกตามตรงว่าความรู้สึกหลังอ่านจบคือไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ แอบมีตึกตักตอนพระเอกบอกว่าความโชคดีของเขาคือนางเอก แต่ตอนท้ายนี่ไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ นะ ประมาณว่า อ้อ จบแล้วเหรอ แมวตายแล้วเหรอ...โอเคๆ ทั้งที่ถ้าบรรยายเล่นกับปมแมวนี่อีกหน่อย ขยี้มันให้แหลก สายรักสัตว์มีสิทธิ์จิตตกได้มากกว่าเยอะเลยนะ แถมเรื่องความรักก็จะดูมีน้ำหนักจัดทรงง่ายขึ้นด้วย

          ความน่าติดตามโดยรวมจัดอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง เต็มสิบคงให้ประมาณห้าครึ่ง ถ้าปรับปรุงก็น่าจะดีขึ้นเป็นลำดับไป(ชอบใช้คำนี้จัง)นะคะ ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้ค่ะ เรื่องสั้นมันเขียนยากอัญรู้ดี//ปาดน้ำตาอีกรอบ

รวมคะแนน 62/100

อัญมณีเป็นนักอ่านคนหนึ่ง นักหัดเขียนคนหนึ่ง และนักอยากเป็นบรรณาธิการคนหนึ่ง หาใช่นักวิจารณ์มืออาชีพไม่  บทวิจารณ์นี้จัดทำขึ้นเพื่อชี้แจงข้อบกพร่อง ชื่นชมข้อดีเด่น และอ่านผลงานคุณภาพอีกเรื่องสู่สายตาเล็กๆ คู่นี้ อัญมณีขอเป็นกำลังใจให้ท่านสร้างสรรค์ผลงานนิยายดีๆ นี้ต่อไป เพื่อความสนุกของตัวท่าน ตัวคนอ่าน และตัวนักวิจารณ์เอง หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 

ขอบคุณที่มาใช้บริการ โอกาสหน้าหวังว่าจะได้พบกันใหม่ค่ะ

อัญมณี.

Receive

ชื่อหรือนามปากกาของท่าน :

เจ้าของผลงานเรื่อง :

คิดเห็นอย่างไรกับคำวิจารณ์ :

อย่าลืมเขียนคำวิจารณ์ให้ร้านอัญด้วยนะ : 

{ Winter Dark Theme }