ขอได้ไหมคนรักของเธอ

ตอนที่1 จุดเริ่มรัก

 ไม่รู้ว่ารักรักจะหมุนรอบตัวเรานานแค่ไหน แต่สิ่งที่เรารู้คือการ ที่เราจะอยู่กับมัน แบบไม่เจ็บปวด

กว่าจะหายเจ็บมันนานเหมือนฝนตกจนเป็นไข้เจ็บนาน ถ้าไม่กินยาก็ทรุดแต่สำหรับบางคนก็ปล่อย

ไปจนมันหายเอง บางคนก็ตายเพราะทนพิษไข้ไม่ไหว

        พลอยประดับเป็นชื่อของฉันเอง สาวช่างฝัน ไร้สาระ นี้ละมั้ง คือนิยามของฉัน วันนี้ฉันจะไปอยู่บ้านหลังใหม่ ที่แสนใหญ่โตแต่ อ้างว้าง เพราะที่นี้ไม่ใครที่ฉันรู้จักสักคนเดียว

สวัดดีครับเสียงเบา แสนอบอุ่นของเขาลอยมา ใบหน้าคมชวนฝัน ราวกับ เจ้าชายในเทพนิยาย คงเป็นความอบอุ่นแรกในบ้านหลังนี้ที่ฉันเจอ

แอะคุณเรียกฉันเหรอค่ะ

ครับ พี่ชื่อ ตะวัน นะยินดีที่ได้รู้จักเขายิ้มให้

พลอย คะฉันแนะนำตัวต่อ

น้องพลอยคงเป็นลูกคุณลุง เพทายใช่ไหมจากวันนั้นผ่านมา 1 ปี

          กรี๊ด !เปม ไม่เข้าใจเลยว่าเป็นบ้ายังไงทำไม พี่ตะวันถึงเอาใจใส่มันมากมายแบบนี้เปม น้องสาวต่างมารดาร้องโวยวายแสบหูจน เป็นที่ระอาของคนรอบข้าง ตรง วันเดินตรงเข้ามาจับแพรวไว้

นี้เหรอคุณหนู เธอทำตัวไม่สมฐานะเลย

ใช่สิ ใครจะเหมือนนังพลอยโง่ของพี่ตะวัน จำไว้นะว่ามันจะต้องเจออะไรอีกมากสีหน้าเครียดแค้นของเธอชังน่า กลัวเต็มไปด้วยความแค้น

วันต่อมาสวนย่อมริมน้ำพลอยนั่งอยู่กับตะวัน

พลอยพี่รักพลอยนะเขาหยิบแหวนขึ้นมา

มันเป็นไปไม่ได้เพราะเราไม่เหมาะสมกันสักนิดค่ะ พี่ตะวันอาจจะไม่รู้ตัวว่าทำอะไร แต่พลอยรู้

เปมนีย์ไม่ใช่คนรัก เธอคงเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นแพรวแอบมาได้ยินเธอร้องไห้ดูอ่อนแอเหลือเกินทำไมแต่เธอไม่มีวันแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น แนนเดินมาเจอพอดี

เปมการที่เราจะแสดงความเข้มแข็งคงไม่ผิดนะ แต่อย่าทำให้มันมาทำร้ายเรา การที่เราร้องไห้บ้างบางที่ก็ดีนะบางที่เราจะไม่ได้ร้องไห้อีกบ่อยๆหน้าเบื่อ

งานเลี้ยงบ้านดิษยา ท่ามกลาง ผู้คนมากมายพลอย เดินมาจัดอาหารเธอ เดินมาชน กับชายคนหนึ่งเขาทำหน้าบึ้งต่างกับใบหน้าที่แสนดูดี มาดทันสมัยในตามีเสน่ห์หน้าหลงใหล เขาเป็นเจ้าชายคงเป็นเจ้าชายน้ำแข็งล่ะ

นี้ เธอเดินซุ่มซามอยู่ได้ หน้าตาก็ดีไม่หน้าโง่เลย

คุณเรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องพูดแรงเลย

ยัยซินเอยนายนี้ปากดีจังน่าโดนนะเนี้ย ไอ้บ้าเอ่ย

คุณ!

พูดไม่ทันล่ะซิแม่ชิน ฮ่าๆๆๆๆๆเขาขำได้น่าเกลียดมาก พลอยเลยเผลอทำน้ำหก

ขอโทษนะ ก็คุณขำซะน่าเกลียดฉันก็ทนไม่ไหวเลย

ยัยบ้าเธอมันน่า !

น่าอะไรตะวันเดินเข้ามาพอดี เห็นเชนยืนจ้องพลอยแบบไม่กระพริบแบบจะเอาให้ตายก็รีบเข้ามาขวาง

ไอ้เชนแกคิดจะทำอะไรฮะเขาพุ่งต่อยแบบไร้สติด้วยความโกรธ จนเชนเซล้มลง แพมน้องสาวของเชนเดินมาพอดี เห็นเหตุการณ์ เลยเข้ามาช่วย  

ตะวัน!คุณเป็นอะไรบ้าไปแล้วเหรอ

ก็ถามไอ้เชนเองมันแกล้งพลอย

หยุดเถอะ พี่ตะวันเขาไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นพี่ตะวันต่างหาก ที่หาเรื่องเขา

เห็นไหมยัยซินยังไม่ว่าอะไรเลย

เลิกว่าคนรักของฉันแบบนี้ ไอ้เชนสายตาดุดันน่ากลัวที่ไม่ค่อยมีใครเห็นของตะวันจับจ้องมาที่ชายหนุ่ม ตรงหน้าคนที่เป็นเพื่อนเขาทำให้เชนคิดว่า หล่อนมีอะไรดีทำไมถึงทำให้เพื่อนรักเขาเป็นบ้าเป็นหลังขนาดนี้

ฉันขอโทษแล้วกัน

เป็นอันว่าokแล้วนะพี่สองคนแพมตัดบท แล้วรีบลากแขนเชนออกไป

ตอนเย็นของบ้านแจนเดินมาหาพลอย

เป็นไงเจอคุณเชนตาไหม

เจอแล้ว

เธอว่าเขาเป็นไงแจนถามแบบสนใจ

 น่ากลัว พิลึก   เพอลเพื่อนอีกคนเดินมาเสริม

เพอล พูดถูกแล้ว เขามีแววตาดุร้ายน่ากลัวจริงๆพลอยพูด

พลอย ไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นเลยนิสัย ที่จริงเขาเป็นคนดีแต่ปากแข็งไปหน่อยแนนพูดแก้

นิราศรัก ไปไหนใครเห็นบ้างแพมเดินเข้ามาถาม

ไม่เห็น เพอลพูด

เธอโกรธ อะไร ! อ้อนึกออกแล้วเรื่องเมื่อวานใช่ไหมเขาหัวเราะเสียงขัน

          ร้านดอกไม้ แห่งหนึ่งนิราศรัก กำลังจัดดอกไม้ ที่มีสีขาวป่นม่วง อมชมพู ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

พอมีเยบีร่าสีขาวไหม ครับเธอตกใจในเสียงชายหนุ่มเลยล้มลงไป

พี่เชน รึเปล่าค่ะ

คุณรู้จักผมด้วยเหรอ

รัก เป็นเพื่อนแพมค่ะเห็นใครๆชอบพูดว่าพี่เชน น่ากลัว

ไม่เลยแถมยังหล่อ เทห์ดูสุภาพบุรุษมากๆ แววตาหน้าหลงใหล เอาเก็บไปฝันได้เลย เสียงหนุ่มๆแบบนี้ แทบละลายเลยน่ะเนี้ย

ยืน เหมออะไรคับ

ไม่มีอะไรค่ะ

งั้นกลับบ้านกันเดี๋ยวไปส่งสุภาพบุรุษ มาดนิ่งสมกับ ฉายาเจ้าชายน้ำแข็งจริงๆ

บ้านแสงสุริวิภา

ตะวันแม่อยากให้แกไปอเมริกา

แม่ผมไม่ไป แม่กำลังต้องการให้ผมกับพลอยแยกกันใช่ไหม ทำไมคับ ทุกคนต้องขัดขวางเราใจของผมมันแทบสลาย เหมือนรู้ว่าเราสองคนอาจจากกัน ไปนานนาน จนเราไม่ได้พบกัน ถึงรู้ว่ามันต้องมีวันนี้ แต่ผมยังหวัง

ปฏิหารย์ให้ผมรักเธอ

ตะวันหยิบมือถือขึ้นโทรหาพลอย ตุด...เธอไม่รับสาย ใจแข็งเหลือเกิน

ฟังเพลง แค่เธอ