L.O.V.E รักฉันเรียกว่าเธอ

"กันริทต้องกลับไปเรียนต่อเเล้วนะ" เสียงเรืองริทว่าที่นายเเพทย์บอกกับคนรักของเขา"
"อือเเล้วริทจะกลับไปเรียนกี่ปีอ่ะ"
"ประมานห้าปีกันรอริทนะเรียนจบเเล้วริทจะกลับมาหากันนะ"
เเล้วเรืองริทก้ยื่นสร้อยกับสมุดที่ตัวเองนั่งทำมาเกือบสามปีมันเหมือนสิ่งที่ทำให้เรืองริทจะจดจำนภัทรไปตลอดไม่ว่าจะนานเเค่ไหนก้ตาม
"อะไรหรอริท"เสียงของกันถามกับริท
"สร้อยกับสมุดเล่มนี้ริททำเองกับมือเลยนะกัน"
"ขอบคุนมากนะริทขอบคุนที่ทำให้กันมากขนาดนี้"
"ไม่เป็นไรหรอกกันเพราะว่าเมื่อริทเรียนจบเมื่อไหร่ริทจะกลับมาเอาคืนนะ คิดซะว่าสองอย่างนี้เป็นตัวเเทนของริทนะ"
"รีบกลับมาเอาคืนนะริท"
"คิดว่าริทเป็นเหมือนสายลมนะกัน"
"ทำไมหรอริท"
"กันต้องเจอลมทุกวันไช่ไหมหล่ะเเสดงว่ากันเจอหน้าริททุกวัน ริทยังอยู่กับกันเสมอนะ"