ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter เมื่อแฮร์รี่เป็นผู้หญิง DM/HP (เตรียมรีไทร์)

    ลำดับตอนที่ #89 : เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ 2 กับน้ำยาตรวจสอบบุคคล

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.37K
      91
      7 พ.ค. 63

    “ว่าไงเธอไม่สงสัยบ้างเหรอ คุณเกรนเจอร์?”น้ำเสียงที่อ่อนหวานแต่ดูน่ากลัวในสายตาของคนที่แอบดูอยู่ในห้วงมิติ


    ถ้าไม่ได้เห็นกับตา นึกว่าสอบสวนนักโทษ..


    “ก่อนเข้ามาเรียนปี1 หนูก็เคยถามศาสตราจารย์มักกอลนากัลเหมือนกันคะ ศาสตราจารย์มักกอลนากัลบอกหนูว่า การที่เด็กสาวมักเกิ้ลบอร์นสามารถมีเวทย์มนต์นั้น เกิดขึ้นเพียงหนึ่งในร้อย และหนูก็เป็นหนึ่งในนั้น”เฮอร์ไมโอนี่อธิบายพร้อมกับดื่มน้ำชาต่อ เอเลน่าหรี่ตาลงเล็กน้อยกับคำตอบที่ได้รับ พลางอ่านใจเด็กสาวตรงหน้าอย่างแนบเนียน


    อือหือ โดนล้างสมองอย่างสมบูรณ์แต่อย่างน้อยเด็กคนนี้ก็ยังไม่โดนคาถาสะกดใจ


    “แล้วเธอละคุณเลิฟกู้ด เธอเคยสงสัยไหมว่าทำไมฮอกวอตส์ถึงได้รับเด็กมักเกิ้ลบอร์นมาเข้าเรียน ทั้ง ๆ ที่หนึ่งในผู้ก่อตั้ง ซัลลาซาร์ สลิธีริน ไม่ชอบ คำถามนี้ฉันขอถามเธอในฐานะที่เธอเป็นแม่มดสายเลือดบริสุทธิ์”เอเลน่าหันไปถามเด็กสาวจากบ้านเรเวนคลอ ลูน่า เลิฟกู้ด ที่ตอนนี้กำลังสนใจโมเดลบ้านจำลองขนาดเล็กของเธอที่ตั้งวางอยู่บนชั้นหนังสือใกล้ ๆ


    “คุณเลิฟกู้ด? เธอสนใจโมเดลบ้านอย่างนั้นเหรอ”


    “หนูว่า.. มันสวยดีนะคะ”น้ำเสียงที่เลื่อนลอยตอบ และหันมาสบตากับศาสตราจารย์สาว


    สายตาดูสงบนิ่ง ไม่สมกับฉายา ‘เลิฟกู้ดสติเฟื่อง’


    เด็กคนนี้ น่าสนใจจัง


    “แล้วคำถามที่ศาสตราจารย์ถามหนูเมื่อสักครู่ หนูคิดว่า ไม่ว่าจะเป็นสายเลือดบริสุทธิ์ เด็กมักเกิ้ลบอร์น หรือพวกที่ทรยศต่อสายเลือด ทุกคนล้วนมีความเท่าเทียมกัน หนูคิดว่าซัลลาซาร์ สลิธีรินคงคิดแบบนี้เหมือนกัน อีกอย่างหนึ่ง หนูไม่คิดว่าซัลลาซาร์ สลิธีรินจะใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะคะ”


    คำตอบสมกับความเป็นลูน่า เลิฟกู้ดจริง ๆ


    เดรโกยิ้มกับคำตอบของเพื่อนสาวไม่ต่างกับเอเลน่าที่อมยิ้มอยู่ในใจ ก่อนจะนั่งด้วยท่าทีสบาย ๆ


    “เอาละ เรามาเข้าเรื่องจริง ๆ กันดีกว่า”เอเลน่าบอกด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมด้วยรอยยิ้มที่แสดงความจริงใจ ทำให้สองนักเรียนที่ถูกเรียกมาลดความตึงเครียดลง


    “ถ้าพวกเธอจะยอมฟังเรื่องทั้งหมด และทำปฎิญาณไม่คืนคำฉันก็จะเล่าเรื่องให้เธอฟัง”


    เฮอร์ไมโอนี่และลูน่าหันมาสบตากัน พวกเธอเชื่อว่านี้คงเป็นเรื่องใหญ่ไม่อย่างนั้นศาสตราจารย์สาวคงไม่ให้พวกเธอทำ ‘ปฎิญาณไม่คืนคำ’ แน่นอน


    “ศาสตราจารย์คะ?”


    “ว่าไงคุณเกรนเจอร์?”เธอไม่สงสัยเลยว่าทำไมเด็กสาวคนนี้ถึงได้มีฉายาว่า ‘แม่หนอนหนังสือเดินได้’ จากบรรดาเหล่าเพื่อนร่วมชั้นปี เธอละชอบจังเด็กแบบนี้ เด็กที่ใฝ่รู้แบบนี้ ทำไมพวกนักเรียนที่นู้นถึงไม่เป็นแบบนี้บ้างน้า มีแต่พวกลิงทะโมน!


    “แล้วใครจะเป็นผู้ร่ายคาถาหรือคะ?”


    “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกจ๊ะ จริงไหมเจ้าหนู”เธอตอบลูกศิษย์สาวจากบ้านกริฟฟินดอร์ก่อนที่จะหันไปพูดกับอากาศข้างตัว ทำให้สองนักเรียนงุนงง

         เดรโก มัลฟอยถอนหายใจ ก่อนที่จะหายตัวจากห้วงมิติออกมายืนข้าง ๆ ศาสตราจารย์สาวที่เอาแต่ใจ แค่ก ๆ ---- 


    “สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”รอยยิ้มธุรกิจเผยออกมาพร้อมโค้งคำนับตามมารยาทที่สุภาพบุรุษชาวอังกฤษพึงกระทำ


    น่าหมั่นไส้


    เอเลน่ากรอกตามองบนเมื่อเห็นว่าที่ลูกเขยในอนาคตส่งรอยยิ้มให้กับลูกศิษย์สาว แต่ต้องแอบหัวเราะในใจเมื่อเห็นว่า ลูกศิษย์สาวไม่มีทีท่าว่าจะตกหลุมรอยยิ้มนั้นเลยสักนิด


    “สวัสดีคะคุณ..”เฮอร์ไมโอนี่ทักทายกลับตามมารยาท


    เดรโกสบตากับเอเลน่าเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าได้รับคำอนุญาต จึงจำเป็นต้องเปิดเผยชื่อจริง เพราะอย่างไงสองคนก็จำเป็นต่อแผนการของเขา แล้วเขาก็ได้รับการไหว้วานมานี้เนาะ


    “เดรโก มัลฟอย ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะ เกรนเจอร์ เลิฟกู้ด”ด้วยความที่เรียกชื่อของสองสาวอย่างสนิทสนมมานาน ทำให้ตัวเขาในตอนนี้ค่อนข้างที่จะติดขัดเล็กน้อยกับการเรียกนามสกุลของอีกฝ่าย


    เฮอร์ไมโอนี่และลูน่านิ่งค้างแทบจะทันทีเมื่ออีกฝ่ายแนะนำตัวเสร็จแล้ว เอเลน่ากลั้นยิ้มกับท่าทางของพวกเธอทั้งคู่ ส่วนเดรโกนั่งลงข้าง ๆ เอเลน่าพลางจิบน้ำชารอเพื่อให้ทั้งสองสาวตั้งสติ


    เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที เป็นลูน่าที่ได้สติก่อนเฮอร์ไมโอนี่ พลางมองหน้าตาของชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะหล่อขึ้นเมื่อเทียบกับเจ้าของชื่อนี้ในช่วงเวลาปัจจุบัน


    “คุณคือเดรโก มัลฟอย?”


    “ใช่ครับ ผมคือ เดรโก มัลฟอย”เจ้าของชื่อยิ้มรับพลางวางถ้วนน้ำชาลงอย่างนุ่มนวล แน่ละ เห็นแบบนี้แต่เขาก็มีตำแหน่งเป็นถึง ‘ลอร์ดมัลฟอย’ เชียวนะ


    “แล้วพวกเราจะเชื่อได้ยังไงว่าคุณคือ เดรโก มัลฟอย คนนั้น”เป็นน้ำเสียงของเฮอร์ไมโอนี่ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย


    กะไว้แล้วต้องไม่เชื่อ


    เดรโกหยิบขวดน้ำยาที่ตัวเขาเป็นปรุงขึ้นมา มันคือน้ำยาตรวจสอบบุคคล ตัวเขาไม่รีรอที่จะหยดน้ำยาลงบนชามรองถ้วย จากนั้นจึงกรีดเลือดเล็กน้อยตามลงไป


    “นั้นคือน้ำยาตรวจสอบบุคคล คุณเกรนเจอร์”เอเลน่าตอบเพื่อคลายความสงสัยเมื่อเห็นเด็กสาวทำหน้าสายตาสงสัยเมื่อเห็นน้ำยาที่ตัวเธอไม่รู้จัก


    เฮอร์ไมโอนี่ทำตาโตเมื่อได้ยินชื่อน้ำยาชั้นสูง แน่นอนว่าเธอเคยอ่านผ่านตามาบ้างแล้ว แต่ตัวเธอยังไม่เคยปรุงน้ำยาตัวนี้มาก่อน เนื่องจากน้ำยาชนิดนี้วัตถุดิบบางตัวนับได้ว่าหายาก และน้ำยาตัวนี้ต้องเป็นระดับนักเรียนชั้นปีที่ 6 ขึ้นไปถึงจะได้เรียนเกี่ยวกับน้ำยาตัวนี้


    ‘เดรโก ลูเซียส มัลฟอย บุตรชายของนายลูเซียส มัลฟอย และนางนาซิสซ่า มัลฟอย’


    เมื่อรายชื่อปรากฏ ทำให้สองสาวตะลึงอีกครั้งพร้อมกับหันไปมองสลับไปมาระหว่างชื่อที่เห็นและเจ้าของชื่อที่กำลังนั่งยิ้มมองพวกเธออยู่


    “เชื่อยังจ๊ะ”น้ำเสียงล้อเลียนต่างจากเดรโก มัลฟอยในยุคปัจจุบัน ทำให้สองสาวนั่งนิ่งกับท่าทางขี้เล่นของทายาทตระกูลมัลฟอย


    “เชื่อก็ได้”ลูน่าตอบ มือบางยกถ้วยชาขึ้นมาดื่ม เฮอร์ไมโอนี่ถอนหายใจอย่างยอมรับความจริงกับเรื่องที่ได้รับ และด้วยลางสังหรณ์ของผู้หญิง เธอเชื่อว่า หลังจากนี้จะต้องมีเรื่องที่ทำให้เธอตกใจอยู่ไม่น้อย


    “เอาละ เสียเวลามามากพอดูแล้ว เรามาเริ่มพิธีกันเลยดีกว่าไหม?”เสียงของคนที่อายุมากสุด และเป็นเจ้าของวิชาตำแหน่งศาสตราจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดดังขึ้น ทำให้ทั้งหมดนั่งตัวตรงอย่างไม่ได้นัดหมาย


    “ยื่นแขนมาคุณเกรนเจอร์ คุณเลิฟกู้ด”เอเลน่าสั่ง เพราะตอนนี้ตัวเธออยู่ในโหมดของศาสตราจารย์สาวซะแล้ว


    “เธอรู้ใช่ไหมว่าต้องเริ่มอย่างไงคุณเลิฟกู้ด”


    “คะ ศาสตราจารย์”


    “เธอทำตามคุณเลิฟกู้ดนะ คุณเกรนเจอร์”


    “ได้คะศาสตราจารย์”


    “เริ่มเลย”เธอหันไปหาชายหนุ่ม เดรโกพยักหน้าและเริ่มที่จะทำพิธีกรรมทันที


    “ฉัน ลูน่า เลิฟกู้ด ขอสัตย์ปฎิญาณว่าเรื่องที่พูดในนี้ทุกเรื่องจะไม่แพร่งพรายออกไปข้างนอก ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน เวลาไหนก็ตาม ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ที่ได้รับสัตย์ปฎิญาณกับฉัน”ลูน่าหันไปหาเฮอร์ไมโอนี่ เฮอร์ไมโอนี่พยักหน้าพร้อมกล่าวตามที่ลูน่าพูดทันที


    “ฉัน เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ ขอสัตย์ปฎิญาณว่าเรื่องที่พูดในนี้ทุกเรื่องจะไม่แพร่งพรายออกไปข้างนอก ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน เวลาไหนก็ตาม ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ที่ได้รับสัตย์ปฎิญาณกับฉัน”


    “ฉัน เอเลน่า เทย์เลอร์ ยอมรับในคำปฎิญาณของพวกเธอทั้งสองคน”เมื่อสิ้นคำ เดรโกร่ายคาถาทันที พลันเกิดแสงสีขาวเรือนรองไปทั่วอาณาบริเวณห้องพักครู และด้วยความโชคดีที่ทั้งเธอและเดรโกร่ายคาถาเอาไว้ทำให้คนนอกไม่สามารถมองเห็นได้ว่าภายในห้องนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง


    “เสร็จแล้วละ”เสียงของเอเลน่าดังขึ้น ทำให้สองสาวที่เผลอหลับตาต้องลืมตา


    เอเลน่ายิ้มรับท่าทางของสองสาวที่น่าเอ็นดู ผิดกับชายหนุ่มที่ทำหน้าสงสัยเล็กน้อยเมื่อมองเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์แบบชัด ๆ


    ดูแตกต่างจากที่เคยเห็นแฮะ


    “มีอะไรเหรอมัลฟอย?”เฮอร์ไมโอนี่ถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นท่าทางของชายหนุ่ม 


    “ผมรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย”


    “แปลกอย่างไง?”เอเลน่าถามด้วยความสงสัย


    เดรโกหรี่ตามอง ตัวเขาจำได้ว่า เอลิเซียเคยเล่าให้ฟังว่าเฮอร์ไมโอนี่เคยเอารูปพ่อแม่มาให้ดู แต่ว่าหน้าตาของพ่อกับแม่รวมถึงเธอไม่มีความคล้ายคลึงกันแม้แต่น้อย เอลิเซียสงสัยในข้อนี้เลยแอบเจาะเลือดของเพื่อนสาวมาเพื่อตรวจสอบ กลับพบความจริงที่น่าตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว แน่นอนว่าเฮอร์ไมโอนี่ไม่ได้รับรู้เรื่องนี้ เพราะเอลิเซียไม่ต้องการที่จะให้เพื่อนสาวของเธอทุกข์ใจ จึงปล่อยไปตามเรื่องราว


    แน่นอนว่านั้นคือเอลิเซีย หญิงสาวที่เขารัก แต่มันไม่ใช้ตัวเขา เดรโก มัลฟอย เขาจำเป็นต้องแก้ไขอดีต เพื่อเปลี่ยนแปลงอนาคต เพื่อไม่ให้หญิงสาวที่เขารักต้องตายไปอีกเป็นครั้งที่สอง


    “เกรนเจอร์ เธอสนใจจะทดสอบน้ำยาตัวนี้ไหม?”เดรโกหยิบน้ำยาที่อยู่ใต้ผ้าคลุมออกมาและนำมาวางไว้บนโต๊ะ แน่นอนว่าเขาต้องการพิสูจน์อะไรนิดหน่อย ถ้าเธอยอมรับความจริงได้ แผนมันก็จะง่ายขึ้นอีก


    “สนสิ!”น้ำเสียงที่สดใสดังขึ้น 


    “ยื่นนิ้วของเธอออกมาพร้อมกับหยดเลือดลงในน้ำยาเหมือนที่ผมเคยทำเมื่อสักครู่นี้”


    “ตกลง”


    เอเลน่าและลูน่า มองคนสองคนด้วยความสนใจ เอเลน่ากะว่าถ้าทำพิธีเสร็จสิ้นจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ยกเว้นที่หลานของเธอปลอมเป็นผู้หญิง ให้สองสาวได้ฟัง แต่ว่าเดรโกเริ่มต้นหัวข้อมาแบบนี้ เธอก็ชักสนใจนิดหน่อย


    เฮอร์ไมโอนี่ทำตามแบบไม่เร่งรีบ พร้อมกับหยดเลือดลงในน้ำยาที่เดรโกหยดเอาไว้ให้แล้ว รอสักพักรายชื่อที่แท้จริงจึงปรากฏ


    เมื่อชื่อจริงปรากฏ เฮอร์ไมโอนี่หน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด ลูน่าตกตะลึงตาค้าง ส่วนเอเลน่าทำหน้าตาราวกับว่าสิ่งที่เธอเห็นนั้นเป็นความจริง เธอหันไปสบตากับเดรโกที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพื่อยืนยัน เดรโกพยักหน้ายืนยันกับสิ่งที่เขาคิด พร้อมกับเผยรอยยิ้มที่ไม่ได้ตั้งใจออกมา


    ให้รู้ตอนนี้ดีกว่ารู้ที่หลังจะดีกว่า เอ้า! ที่นี้เธอจะทำยังไงดีละ เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ โชคชะตาของเธอจะเปลี่ยนไปทางไหนกันนะ ผมละ.. อยากรู้จริง ๆ













    ‘แอนน่า แคทรีน่า ริดเดิ้ล-ฟิลล์ บุตรสาวของนายทอม มาโวโล่ ริดเดิ้ล และนางแคทรีน่า วิเวียน ริดเดิ้ล-ฟิลล์’












    ++++++++++++

    นามสกุลใหม่ของเฮอร์ไมโอนี่คุ้น ๆ ไหมจ้า 030 หึหึ

    วันนี้มาสองตอนรวดเลยจ๊ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×