คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : กวนประสาทศาสตราจารย์สเนป
ห้องพักอาจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์
ศาสตราจารย์สาวเอเลน่า เทย์เลอร์ ที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าก้มตาขะมักเขม้นอ่านหนังสือเรื่อง
‘คาถาว่าด้วยศาสตร์ต่าง ๆ’ จนกระทั่งเมื่ออ่านถึงกลางเล่ม
กลับนึกถึงเมื่อสมัยก่อนที่เต็มไปด้วยความสุข พี่น้องร่วมสาบาน
เมื่อครั้งที่กลับมายังประเทศอังกฤษช่วงปิดเทอม เธอมักจะไปหาลูกพี่ลูกน้องทันทีเพื่อไปหาหลานสาวผู้น่ารัก
และคนที่เธอแอบรักมาตลอด จนกระทั่งเมื่อเธอกลับไปเรียนช่วงเปิดเทอมในตอนกลางภาคเรียน
เธอกลับได้ข่าวร้ายเมื่อรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่รักรวมถึงหลานสาวผู้น่ารักได้จากกันไปแล้ว
แน่นอนว่าคนที่เธอแอบรักก็ถูกจับเข้าสู่คุกอัซคาบัน แน่นอนเมื่อเธอได้ยินกับเธอกลับไม่เชื่อ
หลังจากเรียนจบตัวเธอได้เฝ้าเพียรพยายามตามหาหลักฐานต่าง ๆ
จนกระทั่งเมื่อรู้ว่าเขาคนนั้นโดนใส่ร้าย! แน่นอนว่าความแค้นครั้งนี้เธอจะจัดการคนทรยศที่แท้จริงให้เอง
จนกระทั่ง..
ก๊อก
ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เอเลน่าออกจากความคิดทันที
เอเลน่าวางหนังสือบนโต๊ะ เธอเดินไปประตูเพื่อที่จะเปิดดูว่าใครมาหาในตอนบ่ายแบบนี้
“ใครค่ะ?”เมื่อเปิดประตูกลับเป็นคนที่เธอคาดไม่ถึง
“สวัสดีของเข้าไปได้”เป็นศาสตราจารย์สเนปที่มาเคาะประตูนั้นเอง เพราะปกติจะเดินไปหาอีกฝ่ายที่คุกใต้ดิน
เพราะอีกฝ่ายมักจะยุ่งอยู่เสมอ
“เชิญค่ะ”
เหล่านักเรียนต่างชั้นปีต่างบ้านต่างทำหน้าตกใจและแปลกใจเมื่อเห็นศาสตราจารย์ที่ขึ้นชื่อว่าดุที่สุด
ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ อย่างศาสตราจารย์เซเวอร์รัส สเนปจะมาหาศาสตราจารย์เอเลน่าที่พึ่งเข้ามาสอน
“นี้คะ
กาแฟ”เอเลน่าวางกาแฟที่เป็นเครื่องดื่มของโปรดให้อีกฝ่ายก่อนที่เธอจะเอยปากพูด
“ฉันเคยบอกคุณแล้วไม่ใช้หรือคะ
ว่าอยู่ที่นี้ให้แกล้งทำเป็นไม่รู้จักกัน นะคะ”
“ฉันมาที่นี้ตามคำสั่งของอาจารย์ใหญ่”
“หือ?”ถามด้วยน้ำเสียงสงสัยพลางดื่มโกโก้ของโปรดของเธอ ก่อนที่เซเวอร์รัส
สเนปจะร่ายคาถากันการแอบฟัง คาถาสอดแนมทันที
“อาจารย์ใหญ่มีคำสั่งให้เธอกลับเข้าสู่ภาคีนกฟีนิกซ์”
“เหรอ?”เธอตอบอย่างมีเลศนัย ทำให้เขาเลิกคิ้วก่อนที่จะถามต่อ
“เหรอ?
นี้คือคำตอบของเธอ”
“หึ!
แล้วแต่จะคิด”เธอตอบกวนประสาทในความคิดของเขา
เซเวอร์รัส สเนปชักจะไม่เริ่มที่จะเข้าใจความคิดของผู้หญิงตรงหน้า นอกจากลิลี่
หญิงผู้ที่เป็นเพื่อนสาวเพียงคนเดียวและเป็นรักแรกของเขา เธอก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบกวนประสาทเขามากตั้งแต่เด็กเช่นเดียวกัน
“ธุระจบแล้ว
งั้นฉันขอตัว”
“เชิญคะ บ๊ายบาย..”
พรึบ
เสียงสะบัดผ้าคลุมพร้อมกับก้าวเท้าออกจากห้องของศาสตราจารย์สาวไป
ทำให้นักเรียนที่ต่างเดินผ่านไปมาทำให้ต้องรีบหลบทางให้ทันเมื่อเห็นหน้าตาที่เคร่งของศาสตราจารย์วิชาการปรุงยา
‘อย่างกับค้างคาว’ศาสตราจารย์สาวแอบคิดเมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินออกจากห้องไปเมื่อสักครู่
และนึกสงสารนักเรียนหน่อย ๆ เมื่อต้องหลบทางให้ศาสตราจารย์สเนปเดิน
ไม่เช่นนั้นอาจจะทำให้คะแนนบ้านตกฮวบก็เป็นได้
‘ใกล้จะได้เวลาแล้วสินะ.. พี่คะอีกไม่นาน ฉันจะแก้แค้นให้พี่แล้วนะ’
+++++++++++++
อัพไปเรื่อย ๆ ก็เพราะว่ามันว่างงงงงง อิอิ :)
ความคิดเห็น