[B.A.P] The Neighbour. ?

ลำดับตอนที่ #6 : 05 . นิวเฟรนด์

The Neighbours. ?

05
นิวเฟรนด์
 

2013 02 12

                     สวัสดีครับ ผมชเวจุนฮงหรือนามที่ทุกคนรู้จักกันดีนามว่าเจลโล่ อิอิ ในที่สุดป้าไรเตอร์ก็ได้จัดการให้ผมมีบทในฟิคเรื่องนี้ซักที หลังจากที่ดองผมและให้พี่ยงกุกออกโรงมาถึง 4 ตอน !! -_-* ถึงภายนอกผมจะดูเป็นเด็กน้อยน่ารักใสใสอย่างที่เห็น แต่ความจริงมันไม่ใช่นะรู้เปล่า ._. แต่ช่างเหอะ นี่ผมมาพล่ามอะไรให้ฟังเนี่ยทั้งๆที่ตอนนี้ผมควรจะห่วงตัวเองมากกว่าเพราะ..

 

 

 

 

                   " อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จะรีบขับรถไปหายมบาลรึไงวะพี่ยงกุกกกก =[]=!!!!!!!!!!! "



 

 

                   " อย่าพูดมากน่าาา ! นายจะไปสายไม่ได้นะะ !!!!!! "



 

 

                  " ผมไม่แคร์โว้ยยยยยยย เฮ้ย ไม่เอา 160 T[]T !!!!! " อาเมนนนนนน......






 

 

                   หลังจากออกจากบ้านมาได้ประมาณสามนาที ผมก็เดินทางถึงโรงเรียนในย่ายใจกลางกรุงโซลโดยสวัสดิภาพ..... กับผีน่ะสิ ตอนนี้น่ะผมไม่อยากจะอธิบายสภาพตัวเองในตอนนี้เลย ตั้งแต่ผมโดนพี่ยงกุกอุ้มลงจากบ้านจนถึงโรงเรียนแล้วผมสีทองสะท้อนแสงแว้บๆของผมมันยังไม่ได้ถูกจัดทรงซักนิด ฮือออ แล้วไอ้ที่นั่งรถมาเมื่อกี้มันเร็วจน... เอาง่ายๆเข็มขัดยังไม่ได้คาดเลยเถอะ อะไรมันจะรีบขนาดนั้น อีกอย่างถึงผมมาสายจริงๆแล้วคิดว่าจะโดนอะไรรึไง -_- การนั่งรถมาเร็วๆเมื่อกี้มันทำให้ผมลืมเรื่องที่คิดตอนนอนไปได้สนิท ผมหยิบกระจกออกมาจากกระเป๋าแล้วจัดการเซทหัวตัวเองให้เข้าทรงซะ

 

                 " ยังจะเซทผมอี.. โห้ะ พกกระจกด้วยหรอเนี่ย ?? " พี่ยงกุกดูจะตกใจกับกระจกบานมหึมาของผมอยู่ไม่น้อย - - ชินซะเถอะ 


 

 

                 " ชิ เพราะใครกันล่ะ -3- " 


 

 

                 " งั้นพี่ขอโทษละกัน .__. ลงไปได้แล้ว เดี๋ยวจะสาย เอ้อ.. แล้วตอนเย็นจะมารับกลับบ้านนะ โอเค๊ ?? " 


 

 

                 " คร้าบบบบบบบ โอเค งั้นผมไปล้ะ บ้ายบายฮะพี่ยงกุก "


 

 

                 พี่ยงกุกไม่พูดอะไร เอาแต่โบกมือแล้วก็ยิ้มจนปากฉีกถึงท้ายทอย (เวอร์) ทันทีที่ผมเปิดประตูก้าวขาลงมาจากรถ ทุกสายตาของคนในโรงเรียนจับจ้องมาที่ผมทันที ผมรู้นะว่ามองทำไม เดี๋ยวผมก็กลายเป็นประเด็นในการสนทนา ว่างรึไงนะคนพวกนี้ งานการมีไม่ทำ พ่อแม่ส่งมาเรียนก็ต้องเรียน ไม่ใช่มานั่งนินทาชาวบ้าน แต่ไอ้ในสายตาของคนพวกเนี้ยมันมีสายตาของเพื่อนรักของผมด้วย -_- ว่าแล้วมันก็วิ่งดุ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆมาหาผมแล้วมองตามรถของพี่ยงกุกที่ขับออกไป 




 

 

                  " โหยยยยยยย เพื่อนกูมีหนุ่มหล่อมาส่งถึงหน้าโรงเรียนด้วยย ร้ายกาจ -.- "



 

 

                  " อะไรมึง = = "



 

 

                 " เปล่าาาาาาา ใครวะมึง "



 

 

                 " พี่เค้าชื่อบังยงกุก เป็นพี่ข้างบ้านกูเมื่อสมัยเด็กๆอ่ะ "



 

 

                 " อ้อ ที่มึงชอบพูดว่า ดีอย่างนู้นอย่างนั้นอย่างนี้น่ะหรอ " 

 

 

 

                 " เออ คนนี้แหละ คนที่กูเล่าให้ฟังบ่อยๆ :) " 

 

 

 

                    ตั้งแต่อยู่หน้าโรงเรียนมาจนตอนนี้ก็คาบโฮมรูมเข้าให้แล้ว ไอ้เพื่อนรักของผมมันก็ยังเซ้าซี้ถามถึงเรื่องพี่ยงกุกไม่หยุด.. ผมควรจะโมโหมันดีไหม ก็มันเล่นถามผม คุยกับผมแบบไม่คิดจะสนใจอาจารย์แว่นเนิร์ดๆหน้าห้องกับหนุ่มหล่ออีกคนซึ่งไม่รู้ว่ามาจากไหนซักนิด -_- 
 

 

          

 

                   " เธอไปนั่งข้างๆจงออบล้ะกันนะ คนที่เตี้ยๆตาตี่ๆหลังห้องอ่ะ โต้ะว่างตัวนั้นแหละ โชคดีครับ " ไอ้โชคดีที่อาจารย์พูดมันหมายถึงอะไรวะครับ ให้ตายเถอะผมฟังอาจารย์พูดไม่รู้เรื่องเลยเนี่ย จนตอนนี้ไอ้หน้าหล่อนั่นเดินมานั่งข้างๆไอ้เพื่อนรักของผมแล้ว มันยังไม่สนใจซักนิด.. แต่ว่าเถอะ เอาให้มันลืมตาให้ได้ตอน ตั้งแต่คบกูเป็นเพื่อนกับมึงมา มึงมองหน้ากูชัดยัง ?? U_U

 

 

 

 

                    " โอ้ยยยยย มึงหยุดถามซักทีเหอะ กูไม่มีอะไรจะเล่าให้มึงฟังแล้วเนี่ยย " ผมโดนไอ้เพื่อนรักของผมนามว่าจุนฮงด่าใส่หน้าอีกแล้วครับ ._. อะไรอ่ะก็คนมันอยากรู้นี่ !!

 

                   " กูไม่ถามมึงแล้วก็ได้.. งอนมึงสิบชาติ ไม่ต้องมาง้อกู "


 

 

                  " ถึงมึงจะให้กูง้อกูก็ไม่ง้อมึงหรอก ;P "



 

 

                  โหย ดูเพื่อนผมดิ่คุณลีดเดอร์ ถ้าไม่ติดไอ้จุนฮงเป็นเพื่อนรักตั้งแต่ ป.5 ผมกับมันมีได้ต่อยหน้าแหกไปข้างหนึ่งแล้ว ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมไอ้จุนฮงมันชอบด่าผมว่าเตี้ย ? ผมไม่ได้เตี้ยซักหน่อยแค่ผมสูงกว่าหลักกิโลนิดเดียว.. โฮรกกกกกกกกก เกิดมาเตี้ยนี่มันชั่งน่าน้อยใจยิ่งง ! ว่าแล้วผมก็เอาตีนเล็กๆ (?) ของผมไปยันที่ก้นงามๆของจุนฮงที่ตอนนี้ใส่หูฟังและหลับไปแล้วเรียบร้อย -_- นี่มึงมาเรียนหรือมาทำอะไรเนี่ยยยยยย มันลืมตาขึ้นมาแยกเขี้ยวใส่ผมก่อนที่จะกลับไปนอนต่อ เชอะ. กูจะงอนมึงจริงๆแล้ว ฮอลลลลลลลล ! ...... แล้วไอ้หล่อข้างๆผมนี่มันเป็นใครวะ แล้วมันมานั่งข้างผมได้ไง แล้วมันมาจากไหน มาตอนไหน แล้วมันชื่ออะไร -[]- ผมหันมองหน้ามันแปปนึง แล้วมันก็หันขวับมามองหน้าผม .. เรามองหน้ากันอยู่ซักพักแล้วผมก็ฉีกยิ้มกว้างๆเท่าที่จะยิ้มได้ เป็นการสร้างมิตรภาพใหม่ก่อน แล้วเรา(ผมกับจุนฮง)ก็จะค่อยๆล้างสมองมัน *0* เอริ๊กๆ ~ ! 



 

 

                  " เด็กใหม่หรอ "


 

 

                  " อือ.. "


 

 

                 " มานั่งตั้งแต่เมือไหร่ "


 

 

                 " เมื่อกี้.. "


 

 

                 " = = นี่มึงมาจากไหนวะเนี่ย "


 

 

                 " ปูซาน.. "

 

 

                 โว้ะ อีห่านี่ นอกจากจะจ้องหน้ากูแล้วยังจะพูดคำตอบคำอีกนะมึงง ชักจะมีน้ำโห 



 

 

                 " -*- แล้วมึงชื่ออะไร "

 

                 " แดฮยอน.. จองแดฮยอน ยินดีที่ได้รู้จักนะ มุน จงออบ "




 

 

                 " เฮ้ย มึงรู้ชื่อกูได้ไง !!!??? "

 

       

                     

 

                 

 

                   

 

TALK THAT. 20130212
มาลงแบ้วววววววววววววว...... ทำไมมันกากจัง 555555
แดออบโผล่มาครบแล้วนะจ้ะ ใครยังงไม่ได้ออกก็เจอกันตอนหน้า -..-
! > NEXT 2013 . 02 . 19ั
โบนัสสึ : นี่แหละความฟินนาเล่ของแท้ U__U
 

thank for theme  :)  Shalunla