ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 01 . ขโมยหน้าตาดี
The Neighbours. ?
01
ขโมยหน้าตาดี ?
2013 01 03
ขโมยหน้าตาดี ?
2013 01 03
ยงกุกยกข้าวของๆตัวเองเข้ามาในห้องและจัดแจงให้เรียบร้อย ถึงแม้ว่ามือจะยังทำอยู่ สายตาก็จับจ้องไปทางระเบียงห้องตัวเองตลอดเวลา ก็เพราะว่าระเบียงห้องของเขามันติดบ้านของจุนฮงน่ะสิ ! ถึงแม้ว่าม่านจะปิดอยู่อย่างมิดชิดแต่แสงไฟและเสียงทีวีจากข้างในบ่งบอกได้ว่าเจ้าของห้องยังอยู่ในห้องนั้น
หลังจากที่ยงกุกจัดการกับของๆตัวเองเรียบร้อยแล้ว ก็รีบพุ่งไปยังระเบียงทันที เขาไม่รอช้า รีบข้ามระเบียงจากบ้านตัวเองไปอีกบ้านหนึ่ง และพยายามใช้สายตาส่องคนในห้องเต็มที่แต่ก็ไม่พบอะไรเนื่องจากมีม่านผืนใหญ่บังอย่างมิดชิด พระเจ้า นี่ม่านใหญ่ขนาดนี้นี่เขาจะมองเห็นมั๊ยเนี่ย ว่าใครอยู่ในห้องนี้
หลังจากที่ยงกุกจัดการกับของๆตัวเองเรียบร้อยแล้ว ก็รีบพุ่งไปยังระเบียงทันที เขาไม่รอช้า รีบข้ามระเบียงจากบ้านตัวเองไปอีกบ้านหนึ่ง และพยายามใช้สายตาส่องคนในห้องเต็มที่แต่ก็ไม่พบอะไรเนื่องจากมีม่านผืนใหญ่บังอย่างมิดชิด พระเจ้า นี่ม่านใหญ่ขนาดนี้นี่เขาจะมองเห็นมั๊ยเนี่ย ว่าใครอยู่ในห้องนี้
"จุนฮงง ~~ TT ^ TT" ยงกุกเกาะติดขอบประตูกระจกบานใหญ่แน่น เอาหน้าแนบและถูไถไปมาด้วยความคิดถึง ฮรือออออออออออออ เปิดม่านออกมาให้เห็นหน่อยได้มั๊ยยยยยยยยย ถ้าไม่ใช่จุนฮง กูจะได้ไปหาที่อื่น = =
ยงกุกอยู่ที่ระเบียงห้องตั้งแต่ช่วงบ่าย ละเลยมาถึงเวลาทุ่มหนึ่งเรียบร้อย แต่ ผ้าม่านก็ยังไม่ถูกเปิดออก ยงกุกได้แต่นั่งๆนอนๆ คุยกับต้นไม้ในกระถางใบเล็กๆที่ระเบียงห้องเหมือนคนบ้าไปมา จนตอนนี้ฟ้ามืดเริ่มเห็นดาวมากมายเรียงรายอยู่บนฟ้า คอยส่องสว่างไปทั่ว ยงกุกแหงนหน้ามองฟ้า แสงสว่างของดาวที่เห็นนั้นมันทำให้รู้สึกดีไม่น้อย
ยงกุกอยู่ที่ระเบียงห้องตั้งแต่ช่วงบ่าย ละเลยมาถึงเวลาทุ่มหนึ่งเรียบร้อย แต่ ผ้าม่านก็ยังไม่ถูกเปิดออก ยงกุกได้แต่นั่งๆนอนๆ คุยกับต้นไม้ในกระถางใบเล็กๆที่ระเบียงห้องเหมือนคนบ้าไปมา จนตอนนี้ฟ้ามืดเริ่มเห็นดาวมากมายเรียงรายอยู่บนฟ้า คอยส่องสว่างไปทั่ว ยงกุกแหงนหน้ามองฟ้า แสงสว่างของดาวที่เห็นนั้นมันทำให้รู้สึกดีไม่น้อย
พระเจ้าครับ ขอให้วันนี้ให้ผมได้เห้นหน้าจุนฮงของผมเถิด TT ^ TT
หลังจากขอพรภาวนากับพระเจ้าเรียบร้อย -_- เสียงทีวีในห้องก็ดับลงพร้อมกับไฟ ยงกุกหันขวับ และถามคำถามในใจว่าเกิดอะไรขึ้น จะไปไหน เป็นอะไรรึเปล่า ว่าแต่คือใครร !!?? ก่อนที่จะเอาหน้าแนบกระจก ให้ตายเถอะ เงียบได้อีก แต่ในขณะที่ยงกุกคิดเพลินๆได้ไม่นาน...
พรึ่บ
ราวกับพระเจ้าได้ยินคำร้องขอจากยงกุก ผ้าม่านผืนใหญ่ที่เมื่อกี้บดบังสิ่งต่างๆในห้องอย่างมิดชิดถูกกระชากออกอย่างแรง เผยให้เห็นเด็กหนุ่มผมทอง ตัวสูงขาว หน้าตาน่ารัก ยืนอยู่ประจันหน้ากับยงกุกพอดี ยงกุกตาลุกวาว เด็กหนุ่มตาโต
อ้ากกกกกกกกกกก ใครน่ะน่ารักเฟ่ออออออออออ ~ ~ !!!!!!!
" O_o "
" *0* "
" = [ ] =!!!!!!! ขะ.....ขโมยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!! " ไม่ทันไร เด็กหนุ่มก็ตะโกนออกมา ยงกุกตาโต ถอยห่างออกจากประตูกระจกบานใหญ่ด้วยความตกใจ เด็กหนุ่มก้มไปหยิบรองเท้าจากเท้าของตัวเอง แล้วเปิดประตูออกอย่างแรง ยงกุกก้มลงกับพื้นหลบรองเท้าที่พุ่งใส่เขาด้วยแรงจากมือของอีกคน
" ดะ..เดี๋ยววววววว ฉันไม่ใช่ขโมยยย =[]= อ้อกก ! " ยงกุกลุกขึ้นมาก่อนที่จะโดนรองเท้าอีกข้างที่ปามาตรงกลางอกพอดี
" อย่ามาโกหกกกกกกกกกก จุนฮง คนนี้ไม่เชื่อแกหรอกกกก !!!! " เด็กหนุ่มตะโกนอย่างสุดเสียงแล้วชี้หน้ายงกุกอย่างไม่เชื่อ ยงกุกตาเบิกกว้างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
พระเจ้าา นี่จุนฮงหรอออออออออออออออ น่ารักขึ้นเยอะ โหดขึ้นเยอะะ ~T[]T
" ฉันไม่ใช่ขโมยจริงๆนะ !! " ด้วยสัญชาตญาณ ยงกุกยกมือขึ้นมาบังหัวตัวเอง หลับตาปี๋เตรียมรับมือกับหนังสือเล่มหนาปึ้กที่จุนฮงจะเตรียมปามา แอร้ยยยยยย แต่ถึงผมจะเป็นขโมย ก็คงเป็นขโมยที่หล่อที่สุดในโลก -..-
" ไม่ต้องมาพูดดดด !!? "
" เดี๋ยวก่อนนนนนนนนนนนนนน !!!!!! " จุนฮงทำท่าจะปาหนังสืออีกครั้ง แต่อยู่ดีๆยงกุกก็ลุกพรวดขึ้นมารวบแขนทั้งสองข้างไว้
" เฮ้ยยยย !!! จะทำอะไรน่ะะะ !!!!!???? " จุนฮงตกใจจนทำหนังสือร่วงหล่นจากมือ ผู้ชายคนนี้เป็นใคร นอกจากพ่อแม่ของเขาแล้ว เกิดมาไม่เคยมีใครเข้าใกล้เขาขนาดนี้
" ฟังฉันก่อนนะจุนฮง !!! " ยงกุกมองตาจุนฮงอย่าอ้อนวอน แต่เหมือนว่าจุนฮงจะไม่เห้นมันซักนิด
" ช่วยด้วยยยยยยยยย ~ อุ๊บส์ -x- " จุนฮงตะโกนเสียงดังหวังให้คนช่วย แต่ยงกุกก็เอามือมาปิดปากไว้แน่น
" ฉันยงกุกไงจุนฮง บัง ยงกุกไง !!! "
" บะ.. บัง ยงกุก ? "
TALK THAT. 20130104
ตอนแรกคลอดออกมาแล้ว หลังจากที่มาอัพเลทไปสองวัน -_-
พอดีว่าเกิดความขัดข้องทางเทคนิคนิสสส ~
*มารีใหม่นิดหน่อยจ้า ! > NEXT 2013 . 01 . 10
โบนัสสึ : ถ้าจะมองพี่ขนาดนี้ กินหัวเลยลูก =[]=
thank for theme :) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น