[B.A.P] The Neighbour. ?

ลำดับตอนที่ #16 : 15 . เดจาวู

The Neighbours. ?

15
เดจาวู
 

2013 04 25

                       






 

 

                                    เช้าวันนี้มันช่างเป็นอะไรที่สดใสสำหรับเจลโล่เหลือเกิ๊นนนนน !!! เอ่อ ถ้าไม่รวมเรื่องบอร์ดนรกนั่นนะ -_- เมื่อคืน ! ช่า พี่ยองแจไม่ได้กลับมาบ้านจริง จนผมเริ่มจะสงสัยแล้วว่าพี่ฮิมชานได้ปล้ำพี่ชายผมรึเปล่า.... แต่ถ้าทำนะ อื้อหือออออ.... โครตสนับสนุนอ่ะ (?) แค่มองก็รู้แล้วว่าพี่ฮิมชานชอบพี่ยองแจขนาดไหน แล้วทำไมพี่ชายผมถึงได้ซื่อบื้อขนาดเน้ ! ให้เด็กป.6 ดูยังรู้เลยว่าพี่ฮิมชานชอบ ผมล่ะอยากจะเอามีดมาผ่าสมองกับหัวใจของพี่ชายดูว่ามันมีอะไรอยู่บ้าง =_=;; และตอนนี้มันก็ 10 โมงแล้ว ผมเห็นแต่พี่ฮิมชานที่เอารถมาคืนพี่ยงกุกก่อนจะรีบไปไหนอีกก็ไม่รู้โดยปราศจากเงาของพี่ยองแจ -0- ... แต่ประเด็นสำคัญที่สุดไม่ได้อยู่ที่พี่ชายไม่ได้กลับบ้าน เพราะว่าตอนนี้ ... !!??








 

                                    กูโดดเรียน !!!!! โดดเรียนนนนนนน = [ ] = **ต่ำกว่า 18 ห้ามลอกเลียนแบบ.........................

 

                                    แล้วพี่ยองแจไม่รู้เว้ยยย !!! อ้ากกกกกกกกก น้ำตาจะไหลขอแชร์นะคะ









 

                                     แต่ตอนที่ผมกำลังดีใจอย่างสุดฤทธิ์สุดเดชอยู่นั้น ร่างของพี่ชายสุดที่รักของผมก็ปรากฎต่อหน้าผมโดยมีร่างของพี่เขย (?) อีกคนที่เดินเอาฟันนำหน้าตามหลังมาติดๆ แถมตอนนี้พี่ยองแจยังยืนจ้องผมตาเขม็ง... ไว้อาลัยให้ผมด้วยนะครับรีดเดอร์ ฮืออออออออออ

                                      " เอ่อ... กลับมาแล้วหรอฮะ ^^;; " ผมพูดพลางเอามือปาดเหงื่อที่มันไหลออกมาทั้งๆที่อากาศไม่ย่าจะทำให้เหงื่อไหลได้เลยซักนิด พี่ยองแจยังยืนจ้องผมอยู่ที่เดิมก่อนที่จะเดินมาจับหัวสีน้ำเงินสุดสะท้อนของผม !!





 

                                       " ไม่ไปเรียนรึไง ! แล้วนี่ผมสีอะไร !? แกจะทำสีผมให้มันเหมือนชาวบ้านเค้าบ้างได้ไหม !? " พี่ยองแจพูดเสียงดังอารมณ์ประหนึ่งกำลังติดศึกแดงเดือด... บ้าแล้วเจลโล่ ผู้ชายที่ไหนมีเมนส์ แต่ดู จากอารมณ์พี่ชายตัวเองตอนนี้ล่ะก็ไม่แน่ -0- เอ้ะ สรุปกูมีพี่ชายหรือพี่สาววะ ?





 

                                       " ก็เปลี่ยนสีผมแล้วไง ต่างจากสีเดิมตั้งเยอะ ~.... " ผมพูดเบี่ยงประเด็นด้วยความหวังที่จะรอดจากเงื้อมมือของพี่ชายอันน้อยนิด แต่พี่ชายก็ยังคงแหวกๆหัวของผมอยู่ โดยมีพี่ฮิมชานจ้องมองไม่วางตา....... โหย ถ้าพี่จะจ้องขนาดนั้นล่ะก็ อุ้มพี่ยองแจขึ้นห้องเลยดีกว่า จ้องจนลูกจะโผล่หัวออกมาอยู่และ !!?





 

                                       " ไปเปลี่ยนสีผมมาเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่เปลี่ยน พี่ไม่ให้เข้าบ้าน " ป๊าดดดด ! พี่ชายผมเล่นมุขเดิมครับรีดเดอร์ !!





 

                                       " อะไรอ่าาาา ผมก็เปลี่ยนสีผมแล้วไงพี่ยองแจ สัญญาก็ต้องเป็นสัญญาสิพี่ ไม่น่ารักเลยๆ ~ ! " ผมพูดพลางส่ายหัวแล้วแอบแบ๊วใส่ อ้ากก แผนพิฆาตเปล่งออโรร่าแห่งเจลโล่ *0* ! ~ ซึ่งนั่นทำให้พี่ยองแจถึงกับหน้าแดงก่อนจะหันไปมอง พี่ฮิมชานที่ตอนนี้ยืนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วส่งจุ๊บให้....... สองคนนี้ต้องมีซัมติงที่กอไผ่แน่ๆ ! -..-





 

                                       " โอะ.. โว้ยยยยยย ไม่รู้อะไรแล้ววววววววว TT___TT " พี่ยองแจพูดติดขัดและสะบัดหัวอย่างแรงๆก่อนที่จะวิ่งขึ้นห้องไปโดยมีพี่ฮิมชานวิ่งตามขึ้นไปด้วย.. เอ่อ หรือว่าผมไปสะกิดต่อมอะไรของสองคนนั้นเข้านะ ? แต่ไม่รู้ล่ะ คุยกันแรงๆนะครับ ! ... ห้ะะ !!??

 

                                       ผมวิ่งขี้นห้องด้วยความเร็วแสงและปิดประตูอย่างเร็ว แต่มันก็ยังหนีตาพี่เหยินไม่พ้นอยู่ดี โฮรกกกกกกก TT[]TT ผมจนใจเลยปล่อยให้พี่ฮิมชานเค้ามาในห้องผมได้อย่างสบายใจ .... ไอ้ที่คุณน้องชายทูลหัวของผมมันพูดและทำท่าตะกี้ทำเอาผมรื้อฝื้นเรื่องจะ.... เอ่อ เมื่อคืนแล้วกัน ทำไมมันเหมือนจังกันฟระะ พอนึกแล้วมัน.... กูยอมได้ไงวะ เผลอหรอออ ทำไมถึงปล่อยใจให้หลุดลอยไปขนาดนั้นวะยูยองแจ TT__TT แต่ผมไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อคืนหลับไปนอนไหน แต่ตื่นมาอีกทีก็เห็นฟันที่ล้ำออกมาจากปากของไอ้พี่เหยินนั่นที่อยู่ห่างกับจมูกผมไปไม่กี่เซ็นต์ แถมยังโดนกอดอยู่อีก ! แสดงว่าเรานอนกอดกันทั้งคืนสินะ U___U พอผมดิ้น แน่นอนว่าพี่ฮิมชานก็ต้องตื่น เลยโดนเอ่อ.. นั่นแหละ อีกรอบ โดยมีซาวน์ประกอบฉากของพี่ฮิมชานว่า 'มอนิ่งคิสส <3' ...... หลังจากนั้นก็โดนผมถีบเข้าเต็มแรงจนกลิ้งตกเตียง แล้วผมก็หนีกลับบ้านมาเนี่ยแหละ......... แต่ก็ยังไม่พ้นอีก !! ยูยองแจจะกลายเป็นบ้าาา !!!!!!!!






 

                                       " ยองแจอ่าา เมื่อเช้านายทำพี่ไว้เจ็บมาก " พี่ฮิมชานนั่งลงบนเตียง(ของผม)ก่อนจะหันมาพูดกับผมที่นั่งหลบอยู่มุมห้อง.. นี่คนแมลงสาบ (?)





 

                                       " คะ.. ใครใช้ให้มาจูบผมเล่า !! " ผมตะโกนใส่ พี่ฮิมชานหัวเราะออกมาก่อนจะพุ่งมาหาผมอย่างเร็ว และอีกครั้งที่ผมหลบไม่ทัน =_= 






 

                                       " อ้ากกกกก ปล่อยผมนะ !! " แล้วผมก็เเจกขนมตุ๊บตั๊บกับพี่ฮิมชานหลังจากที่โดนอุ้มขึ้นพาดบ่าก่อนที่จะวางผมลงตรงหน้าเตียง !!! โดยผมหันหน้าเข้ากับเตียงและพี่ฮิมชานหันหลังให้.. ประเด็นตอนนี้คือ เตียงอีกแล้วววว ... พี่ฮิมชานกอดเอวผมเอาไว้แน่นจนตัวของเราทั้งคู่แนบชิดกัน ผมทั้งทุบตีและดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผล... ทำไมหน้าด้านจัง แล้วคราวนี้กูจะโดนอะไรอีกวะ T[]T ผมได้แต่ภาวนาในใจให้พี่เหยินปล่อยผมไป แต่สิ่งที่พี่ฮิมชานทำมันทำให้ผมตกใจ





 

                                       " เค้าไม่ทำอะไรตัวเองหรอกน่าที่รัก >3< ~ ! " ก่อนที่พี่ฮิมชานจะทิ้งตัวลงไปกับเตียง ซึ่งนั่นมันทำให้ผมลอยตามพี่ฮิมชานไปด้วย T[]T !!! ตอนนี้ผมเริ่มเกิดอาการเดิมอีกแล้ว ใจเต้นแรงจนแทบจะไม่ได้หายใจ เพราะว่าพี่ฮิมชานยังคงกอดเอวผมไว้ มันทำให้ผมตัวติดกับพี่แกมากกกกกกกกกกกกก (เน้นว่ามาก) แต่ตอนนี้ผมกลับมองหน้าพี่ฮิมชานอย่างละเอียด อืม..... ตาคู่นั้น จมูกนี้ ปากนี้ ... รวมกันแล้วหล่อบรรลือโลก แค่คิดก็อยากจับพี่ฮิมชานปล้ำ..... เฮ้ยยยยยยยย อกุศลว่ะ ควรจะห่วงตัวเองมากกว่าเด่ะ !!! = [ ] =





 

                                       " มองพี่ขนาดนี้อยากได้อะไรครับ ~ ? " พี่ฮิมชานพูดทำให้ผมเรียกสติตัวเองกลับมาได้ก่อนจะเตลิดไปไกลกว่านี้... 




 

                                       " ปล่อยผมเถอะนะ ;-; ไหว้ล่ะ " ผมพูดก่อนจะซุกหน้าลงกับแผงอกคนข้างล่าง.... นี่กูคิดอะไรอยู่เนี่ยยยย !!!?? ซักพักพี่ฮิมชานก็ยกมือข้างหนึ่งมาเชยคางผมขึ้นมา จนสายตาของเรามาบรรจบกัน






 

                                       เราสบตากันอยู่ซักพักก่อนที่พี่ฮิมชานจะเลื่อนมือมาดันท้ายทอยของผมให้เข้าใกล้.... อีกแล้วหรอ ตอนนี้พี่ฮิมชาน... จูบผมอีกแล้ว  อารมณ์เดียวกับเมื่อคืนเลย แต่มันต่างตรงที่วันนี้ผมอยู่ข้างบนนั่นแหละ.... อะไรกันนะที่มาดลใจผม ทำให้ผมยอมถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนแทบจะลากไปฆ่าแกงกันอยู่ล้ะ ผมหลับตาพริ้ม ไม่รู้ว่าทำไมสัมผัสของคนข้างล่างมันถึงได้อ่อนโยนแบบนี้ และไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกชอบสัมผัสนี้เหลือเกิน.... 






 

                                       " .......... " พี่ฮิมชานละออกมา ก่อนจะจ้องมองผมด้วยแววตาที่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร พี่ฮิมชานพลิกตัวนอนตะแคงซึ่งนั่นทำให้ผมร่วงลงมาอยู่บนเตียงอย่างสมบูรณ์ แต่ก็มือก็ยังคงกอดเอวของผมไว้เเน่น 




 

                                       " ขอกอดหน่อยนะ " พี่ฮิมชานพูดก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิม จากที่มันแน่นอยู่แล้ว มันยิ่งแน่นขึ้นไปอีก -_- และนั่นทำให้หน้าผมชนเข้ากับอกพี่ฮิมชานอย่างเต็มแรง เอ่อ ทำไมกูไม่ขัดขืนล่ะยูยองแจ T_____T แถมยังปล่อยให้กอดอยู่อย่างนั้นอีก เวลาผ่านไปซักพักผมก็รู้สึกถึงลมหายใจที่รดลงบนหัวของผมเป็นจังหวะ... หลับหรอ ? แล้วทำไมไม่ปล่อยผมก่อน ;___; แต่ก็นะ...










 

                                       อยู่อย่างนี้.. ก็อุ่นสบายดี 












 

 

                                       " โอ้ะ.. " ผมถลาตัวเข้ามาในห้องของพี่ชายสุดที่รักก่อนจะเจอภาพอันงดงาม...... -..- ผมยืนมองสองคนที่นอนกอดกันกลมอยู่บนเตียงด้วยอารมณ์ที่.. เอิ่ม พี่ฮิมชานฝังหน้าตัวเองลงกับหัวของพี่ยองแจส่วนมือก็กอดพี่ยองแจที่ตอนนี้ฝังหน้าลงกับอกของพี่ฮิมชาน.. อร้ายยยยยยยย (?) ฟินมาก เจลโล่จะเคะแตกก็ตอนนี้แหละ ถ้าถามผมว่ารู้สึกผิดหรือถูกดี แน่นอนว่าไม่รู้สึกผิด ! ผมจะรู้สึกผิดถ้าเกิดว่าทำให้สองคนนั้นตื่น แต่ตอนนี้ไม่ตื่นไงเลยไม่รู้สึกผิด ดีนะที่ขึ้นมาชวนออกไปซือของไม่งั้นคงไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้ ว่าแล้วผมก็จัดการหยิบโทรศัพท์ของผมขึ้นมาบันทึกภาพอันงดงามแบบนี้ไว้ เจลโล่ซะอย่าง ไม่พลาด -.,- เอาไว้เถียงพี่ชายไม่ได้ค่อยเอารูปนี้มาขู่ละกัน กร๊ากกกกกกกกก





 

                                       " ทำอะไรอยู่น่ะนานแท้... โห -0- " พี่ยงกุกที่คาดว่าน่าจะเดินมาตามผมที่หายไปนานเกิ๊นน ! เข้ามาเห็นผมกำลังบันทึกภาพของสองบุคคลที่หลับไม่รู้เรื่องเลยซักกะติ๊ด




 

                                       " แหม... ร้ายกาจมากเพื่อนกู " พี่ยงกุกพูดแล้วจะส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาถ่ายมั่ง... เอิ่ม ดีมากพี่ ช่วยกันทำมาหากิน *0* พอถ่ายเสร็จจนพอใจแล้ว ผมก็เก็บโทรศัพท์ก่อนจะยืนหัวเราะ หรือพี่กูจะเลิกซื่อบื้อแล้ววะนั่น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ





 

                                       " หัวเราะอยู่นั่นแหละ ระวังสองคนนั้นจะตื่นนะ ฮ่าๆๆ " พี่ยงกุกพูดเองหัวเราะเอง... แล้วลากผมออกไปจากห้องก่อนที่จะมาเป็น ก ข ค ง จ ฉ 












 

 

                                       โดยที่ไม่ลืมล็อคประตูให้เสร็จสรรพ -....-

 

                     

                              

                    

 

                

                           

 

 

 

TALK THAT. 20130425
เขินป่ะ ? ไรต์เขินนะ 55555555555555555555555
ตอนหน้าใครที่รอบังโล่กับแดออบอยู่ เจอแน่ -..-
! > NEXT 2013 . 04 . 30
เม้นท์ให้เค้าด้วยนะ !! ไม่เม้นท์เดี๋ยวปั๊ดดองเลย 55555555
โบนัสสึ : เขินแปป -///-

 

thank for theme  :)  Shalunla