ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [B.A.P] The Neighbour. ?

    ลำดับตอนที่ #11 : 10 . โอ้มายก็อดสเก็ตบอร์ด

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 56


    The Neighbours. ?
    10
    โอ้มายก็อดสเก็ตบอร์ด

     
    2013 03 22
                           

                         
                           สวัสดีครับทุกคนน ! ผมเจลโล่นะ ฮิฮิ แต่ ณ ตอนนี้ผมจะไม่พูดมากละเพราะว่าผมกำลังจะไปโรงเรียน ..... วันนี้ผมไม่ได้ไปกับพี่ยงกุกเพราะพี่เค้าต้องไปบริษัท ส่วนผม.. หลังจากเซตผมเสริมหล่อเรียบร้อยแล้ว ก็คว้าสเก็ตบอร์ดคู่ใจไป..เห็นอย่างนี้ก็เถอะ นอกจากผมจะหล่อแล้วยังเล่นสเก็ตบอร์ดเก่งอีกนะจะบอกให้ -3- ~ ผมลงไปข้างล่าง หยิบขนมปังใส่ยัดปากโดยที่ไม่สนใจพี่ยองแจที่กำลังชงชาอยู่เลยซักนิด.. ผมเป็นน้องที่น่ารักใช่มั๊ยล่ะฮะ *0* ~~



     
     
                           " ผมไปโรงเรียนก่อนนะพี่ยองแจ บ้ายบายคร้าบบบบบ ~ " ผมพูดหลังจากใส่รองเท้าเรียบร้อยแล้ว พี่ยองแจที่กำลังขยี้ตาเบาๆอยู่พยักหน้าให้ผม.. โหยย ไม่คิดจะบอกลาน้องชายคนนี้ซักคำอ่ะแบบ 'โชคดีนะ' หรือไม่ก็ 'ไปโรงเรียนดีๆล่ะ' อะไรประมาณนี้ -3- แต่ขณะที่ผมกำลังบ่นอยู่ในใจ และเหมือนพี่แกจะได้ยิน จนในที่สุด.....




     
                           "เอ้อนี่ ! เจลโล่......... "



     
                           " ครับ ? " พี่จะบอกลาผมใช่ม้อยย *0*



     
                           " ถ้าวันนี้แกไม่เปลี่ยนสีผม... พี่ไม่ให้เข้าบ้าน "
     









     
                           ผมออกมาจากบ้านด้วยอารมณืที่แบบ.... =_= ที่พี่ยองแจพูดเมื่อกี้มันทำให้ผมเซ็งไปเลยอ่ะ เพราะว่าสีผมของผมในตอนนี้ หรือสีทองสุดอะระอร่ามตะการตา (?) มันดูดีมากเลยนะเวลามันอยู่บนหัวผมเนี่ย ! คือไม่ได้หลงตัวเองหรืออะไร แต่ถ้าถามคุณว่าใช่ไหม คำตอบก็คือใช่ ... ถูกไหมล่ะ -_______,-



     
     
                           ดีนะวันนี้ที่ผมตื่นเช้า ออกจากบ้านมาก็เร้วววเร็ว นี่เพิ่งจะ 7.00 เองนะ.... แต่ว่ามันเช้าเกินไปไหมวะ =_= ช่างผมเถอะ อย่างนี้ต้องแวะร้านเค้กที่ผมไปกินประจำดีกว่า >0< มีเวลาเหลือเฟือ ~ ว่าแล้วเดินแป๊ปเดียวก็ถึงร้าน ขามันไปก่อนความคิดกูใช่ไหม -_-? ผมเดินเข้าไปในร้านที่มีลูกค้านั่งอยู่ประมาณ 2-3 คน คนน้อยแบบนี้ล่ะ ชอบบบบ ! ว่าแล้วผมก็เดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ และก็พบกับเจ้าของร้านสุดสวยแสนสนิทจนแทบจะกินหัวกันได้เหมือนเดิม




     
                           " วันนี้มาแต่เช้าเลยนะคะที่รัก จะรับอะไรคะ " จอน ฮโยซอง ผู้หญิงอายุ 23 ปลายๆ เจ้าของร้านผมสั้นสีทองหน่อยๆหันมายิ้มให้ผมและเรียกผมว่าที่รัก เหมือนทุกวัน


     
                           " เหมือนเดิมครับ ^ ^ ~ "


     
                           " กินอยู่นั่นแหละสตอร์เบอร์รี่ปั่นอ่ะ ตัวเองไม่เบื่อหรอ -3- "



     
                           " ไม่เบื่อครับ ก็สุดสวยทำอร่อยขนาดนี้ผมก็ติดใจน่ะสิ <3 " ผมหยอดคำหวานแบบที่ผมจะไม่สามารถพูดใส่ใครได้อีกแล้วในโลกนี้ (?)ใส่ จนอีกคนยืนเขิน บิดไปมาอยู่ตรงหน้าเคาท์เตอร์




     
                           " อุ้ย พูดอย่างนี้แต่งงานกันเลยดีกว่ามั๊ย ~ ?? " เธอยังคงหยิกแก้มของผมเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ผมยิ้มให้ตาปิดก่อนจะ..



     
                           " ฮ่าๆๆๆ............................... แต่ง งง แต่งงาน อะไรกัน.. ? เจ๊ฮโยซอง =_= เล่นด้วยนิดหน่อยนี่ยาวเลยนะ " แกะมือเจ๊แกออกจากหน้าผมอย่างยากลำบาก ไอ้ที่บรรยายๆมาข้างบนน่ะลืมไปซะเถอะ 555555555555



     
                           " โหยย ! ไม่สนุกเลยอ่ะ -3- ก็นานๆจุนฮงจะเล่นกับเจ๊นี่ "



     
                           " เจ๊ก็อย่าต่อยาวเด่ะ ! เร็วๆด้วย ผมมีเรื่องจะปรึกษา -*- "



     
                           " จ้าาา สุดหล่อ ! -_- ไปนั่งรอเลยย "



     
                           " คร้าบบบบ "



     
                           ผมนั่งรอไม่นาน เจ๊ฮโยซองก็มาพร้อมกับสตอร์เบอร์รี่ปั่นแก้วใหญ่ เจ๊ฮโยซองนั่งลงข้างๆผม ก่อนที่ผมจะเริ่มปรึกษาปัญหาโลกแตกที่มันยุ่งเหยิงเป็นกองเชือกยาวตั้งแต่แอนตาร์กติก้าถึงขั้วโลกใต้ที่ผมคิดตั้งแต่ตอนออกมาจากบ้าน เจ๊ฮโยซองเช็ดเหงื่อตัวเองนิดหน่อยก่อนจะเริ่มเป็นการเป็นงาน (?) " มีเรื่องอะไรมาปรึกษาล่ะเรา หื้ม ? "

     
     
                           " คือ....... ผมคิดไม่ออกเลยอ่ะเจ๊ มันเป็นเรื่องใหญ่มาก เจ๊ต้องช่วยผมนะ "


     
                           " เรื่องอะไรล่ะ ? = = "


     
                           " เอ่อคือ........... "


     
                           " อะไรเล่า !? "


     
                           " ผม.. "


     
                           " ? "


     
                           " ผมจะเปลี่ยนสีผมเป็นสีอะไรดีอ่าา TT[]TT !? "



     
                           " ............. "


     
     
                           ผมสไลด์สเก็ตบอร์ดออกมาจากร้านอย่างอารมณ์ดีแบบสุดขั้วหลังจากที่ขอคำปรึกษาปัญหาโลกแตก (?) จากเจ๊ฮโยซองแล้วเจ๊แกก็บริการเปลี่ยนหัวของผมใหม่ให้มีสภาพที่ดูดีขึ้น *0* ผมหันไปมองตัวเองในกระจกก่อนจะเริ่มชื่นชมฝีมือในการตัดผมและความสามารถในการใช้เซ้นท์ของเจ๊ฮโยซองแกมั่กๆ ! จากผมสีทองที่ยาวประต้นคอหน่อยๆสุดเตะตาชนิดเห็นแล้วลืมไม่ลงของผมกลายเป็นผมสีน้ำเงินประกายเทาที่สั้นลงกว่าเดิม ซึ่งมันตัดกับสีผิวของผมมากก !! >0< อ๊ากกกกก เจ๊ฮโยซองฝีมื่อนี่ไม่ใช่เล่นเลยนะ เดี๋ยวต้องไปอุดหนุนที่ร้านเจ๊แกบ่อยๆ หุหุ -..- แต่ระหว่างที่ผมกำลังสไลด์อยู่เพลินๆ ก็ไปชนเข้ากับอะไรซักอย่างที่เหมือนจะไม่ใช่สิ่งของแต่เป็นคน !?




     
                           " โอ้ยย ! / โอ้ยยย !! " ผมล้มลงไปและร้องออกมาด้วยความเจ็บก้น บ้าจริง ก็รู้ว่าคนใช้สเก็ตบอร์ดอยุ่ยังจะมาเดินขวางทางอีก



     
                           " ใครวะ !!??..... อ้าวว นี่มันน้องจุนฮงสุดฮอตจากโรงเรียน --- นี่นา ~?? "



     
                           " เอ่อ ครับ... " ผมพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างยากลำบากและไม่มีใครคิดจะช่วย ตอนแรกกะจะด่าแม่งแต่เมื่อเห็นหน้าบุคคลที่ชนทำให้ผมไม่กล้าพูดมากเพราะ พวกนี้คือ !.... นักเลงขาใหญ่ที่คุมซอยนี้ ถึงจะเห็นผมลุยๆแบบนี้ผมก็กลัวเป็นเหมือนกันนะ คงไม่มีใครอยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ๆก็โดนกระทืบใช่ไหมล่ะ -_-?



     
                           " ชนพี่ซะแรงอย่างนี้ อยากเป็นเมียพี่รึไงจ้ะ ? " 



     
                           " เอ่อ.... " ผมหลบตาอย่างช่วยไม่ได้ แล้วอีคำถามนี่แม่งงง ! ตอนนี้จะปฏิเสธก็ไม่ได้.. แหงล่ะใครจะอยากหาเรื่องให้ตัวเองว้ะ แต่ผมก็ไม่อยากโดนข่มขืนกระทำชำเราอะไรหรอกนะ ;-;



     
                           " ไม่ตอบแสดงว่าอยากใช่ไหม !? ได้ พี่จัดให้ วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียนหรอก ไปสนุกกับพวกพี่ดีกว่านะ ~ " พวกนั้นพูดก่อนจะใช้มือดำๆจับเข้าที่แขนขาวๆของผมดังหมับ ! ซึ่งมันทำให้สติของผมขาดผลึง







     
                           " !!!!!!!!!!!!! "





     
     
                           โผล้ะ !





     
     
    =*= << หน้าผม
    = [ ] = << หน้าลูกน้องมันอีก 3-4 คน
    Q[]Q << หน้าไอ้เหียก
     










     
                           สเก็ตบอร์ดของผมพุ่งทะยานใส่เข้าตรงที่ใบหน้าของไอ้เหียกทันที.....












     
     
    " อ้ากกกกกกก !!! " << และนี่คือเสียงร้องโหยหวนของไอ้พี่เหียก 





     
     
                           " ไอ้บ้ากาม !! ไอ้โรคจิต !! มึงคิดว่ามึงเท่ห์รึไงห้ะะ !! ถ้าพวกมึงทำอะไรกูนะ กูจะยัดพวกมึงเข้าตารางให้หมดเลยอีสลัดเป็ดคลองหมาเน่า อีหอยผัดขี้โดนรถทับ อี@#$^#*$@#%$ !!!! " ผมแร๊ปคำด่าใส่ไอ้แก้งค์นี้อย่างเร็วแล้วเดินไปหยิบสเก็ตบอร์ดที่กระเด็นไปไกลหลังจากมันพุ่งทะยานใส่หน้าไอ้พี่เหี้ยกโดยไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ผมซักคน ก่อนจะพาขายาวๆของผมออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว...






     
     
                           ผมถอนหายใจอย่างแรง.. นี่ถ้าไม่ได้สเก็ตบอร์ดสุดที่รักของผมล่ะก็ ผมคงเสร็จพวกมันไปแล้วสินะ !! T[]T ขอบคุณพระเจ้าาาา ที่มอบสเก็ตบอร์ดตัวนี้ให้กับผม หวังว่าไอ้หน้าเหียกพวกนั้นจะไม่กล้ามายุ่งกับผมอีกนะ โฮ้ะๆๆๆๆๆๆ !!!!!!!!!


     
     
                        
     
                    
     

     
     
     
                       
     

                         
     

    TALK THAT. 20130322
    แกรรร ขอโทษที่อัพช้าไปสองวันของกำหนดนะฮร้าาาา T[]T
    พอดีไรเตอร์ติดงานติดนู่นนี่นั่นเยอะแยะไปหมดเลยไม่มีเวลามาอัพ .__.
    แต่ไรเตอร์ขออย่างนะ... เม้นท์ ให้ ไรเตอร์ บ้าง เห้อะะ !!! TT[]TT
    ! > NEXT 2013 . 03 . 25
    โบนัสสึ : นานๆทีชาวสาวกฮิมแจจะได้เห็นโมเม้นท์สุดมุ้งมิ้งของสองคนนี้ซะที เอ้อ...
     
    image
    ละมุนมากกกกกก >0<

    thank for theme  :)  Shalunla

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×