ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [B.A.P] The Neighbour. ?

    ลำดับตอนที่ #1 : 00 . I'm back

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 419
      1
      30 ธ.ค. 55

    The Neighbours. ?
    00
    2012 12 30
     
     



     

    เมื่อ 12 ปีที่แล้ว
     

     
                  "พี่จะทิ้งผมไปหรอฮะ.." 


     
     
                  "ฉันไม่ได้ทิ้งซักหน่อย " เด็กชายวัย 10 ปีลูบกลุ่มผมนุ่มของเด็กน้อยวัย 4 ขวบที่กอดเอวของเขาแน่น อย่างเชื่องช้า 


     
     
                  "พ..พี่ไม่ไปได้ไหม" ปากพูดพร่ำ มือกอดแน่น ส่วนน้ำตาก็ไหลไม่หยุด


     
     
                  "ขอโทษนะ ฉันต้องทำตามคำสั่งคุณพ่อกับคุณแม่น่ะ ..รอฉันนะ"  


     
     
                  ".....พี่สัญญานะว่าจะกลับมาหาผม" 


     
     
                  "สัญญาครับ ด้วยเกียรติของลูกผู้ชายเลย" พูดพลางยื่นนิ้วก้อยเรียวๆออกมาตรงหน้า ราวกับจะให้คำสัญญา เด็กน้อยมองหน้า ก่อนที่จะยื่นนิ้วเกี่ยวก้อย แต่ก็ไม่สามารถเรียกรอยยิ้มได้



     
                  "ยงกุกอา ! ขึ้นรถได้แล้ว" 


     
                  "ดูแลตัวเองนะจุนฮง โชคดีนะ" 
     

     
                   "..............."


                   ช่วงเวลาที่พวกเค้าจะได้อยู่ด้วยกันหมดลงแล้ว  จุนฮงไม่พูดอะไร ได้แต่โผเข้ากอดยงกุกเต็มแรงจนเซไปข้างหลัง ยงกุกกอดตอบและลูบหลังเบา ภาพที่เห็นอาจจะเป็นภาพของเด็กผู้ชายสองคนร่ำลากันธรรมดา มีเศร้าบ้างที่ขาดเพื่อนเล่นรถบังคับคนสำคัญไปในสายตาของผู้ใหญ่ แต่สำหรับเด็กสองคนนี้แล้ว..





     
     
                   มันมีมากกว่านั้น
     



     
     
                   จุนฮงยกมือเล็กๆนั้นขึ้นมาโบกเบาๆ ยงกุกยิ้มเล็กๆให้ แล้วโบกมือกลับ ทั้งสองคนโบกมือให้กันจนรถลับสายตาไป
     

     
     
     
                    ในวันนี้



     
     
                     บังยงกุกถอดแว่นกันแดดสุดหรูของเขา ตามด้วยหมวกใบดำ เผยให้เห็นผมสีทองสะท้อนแสง เห็นได้ในระยะ 4x100 เมตร -_- ยืนอยู่หน้าบ้านหลังเดิมที่เขาเคยอยู่และจากไป ก่อนจะหันไปมองบ้านๆข้างๆแล้วยิ้มเล็กๆ
     
     
     





     
     
                     จุนฮง
     
     
     


     


     
     
                      คิดถึงชื่อนี้แล้วยิ้มเล็กๆก็กลายเป็นยิ้มโชว์เหงือกอันเป็นความภาคภูมิใจของตัวเอง ตลอดระยะเวลา 12 ปีที่ผ่านมา เขาคิดถึงแต่เด็กคนนี้ตลอด พยายามตั้งใจเรียนให้ได้เกรดดี จนพ่อกับแม่อนุญาตให้กลับมา ที่พยายามมาทั้งหมด ก็เพื่อจุนฮง 


     




     

     
                        ป่านนี้จะโตรึยังน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา ~









     
                        ฉันกลับมาแล้ว !!!!!









    TALK THAT. 20121230
    แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย นี่มันอินโทรอัลไลลล
    ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ แค่ดูจากตอนนี้ก็หาสาระไม่เจอซะแล้ว -_-
    ฟิคเรื่องนี้มีไรเตอร์สองคนนะเเจ๊ะ ดังนั้นบางตอนภาษาที่ใช้อาจจะแปลกไปจากเดิมก้ไม่ต้องตกใจ
    เจอกันใหม่ตอนน้านะเบเบ๋ !! > NEXT 2013 . 01 . 01

    โบนัสสึ : นี่ขนาดน้องบอกว่าไม่ชอบการสกินชิพนะ 55555555 -..- #พอกันทั้งคู่
     

    thank for theme  :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×