หนูรักฮันบก

 "น้ำหวาน!!! สอบตกประวัติศาสตร์อีกเเล้วหรอ!!!" ไงทุกคนฉันน้ำหวานทุกคนคงสังสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันสินะ​ คือความจริงเเล้วปัญหามันก็เล็กน้อยๆหน่ะทุกคนไม่ต้องสนใจหรอกเเหะๆ​ "วิชาประวัติศาสตร์มันไม่ได้อยากเลยนะลูกเเค่ท่องจำลูกก็ทำได้เเล้วนี่สอบตกมาตั้งเเต่ป.1ตอนนี่ก็จะจบม.6อยู่เเล้วยังจะมาตกอีกพ่อกับเเม่ผิดหวังในตัวลูกจริงๆเลยนะ!!!" โอเคๆฉันบอกก็ได้คือฉันหน่ะเกลียดการเรียนประวัติศาสตร์ของประอื่นสุดๆเลยเพราะมันอยากกว่าของไทยอะนะเเต่โตไปฉันก็ไม่ได้ใช้อยู่ดีอะไอประวัติบ้าบอนี่เพราะโตขึ้นฉันจะได้รับธุรกิจต่อจากคุณพ่อซึ่ง.. ฉันสอบตกเเม่ฉันก็ยัดเงินให้ฉันเข้ามหาลัยได้อยู่ดีนั้นเเหละ-_-: " เเม่เเต่ถึงหนูจะสอบตกเเต่โตไปหนูก็ไม่ได้ใช้อยู่ดีน้าาเเม่*_*" "เออจริงด้วยลูกรัก~ เเม่จะบ่นให้เปลืองน้ำลายเเม่ทำไม55​ โอเคจ่ะนั้นเเม่ไปนอนก่อนนะจ้ะไว้พรุ่งนี้เจอกัน​ จุ้บๆ~" วันนี้เเม่พูดเเปลกเเหะปกติเวลาฉันพูดเเบบนี้ทีไรก็โดนเทศประจำเเต่ก็...ช่างมันเถอะ

เช้าวันถัดมา

 

" พ่อเเม่คะนี่มันเกิดอะไรขึ้นคะทำไมเสื้อผ้าของหนูถึงถูกเก็บใส่กระเป๋าเดินทางไปหมดเลย" " น้ำหวานพ่อกับเเม่ได้ตกลงกันเเล้วว่าจะส่งลูกไปใช้ชีวิตที่ประเทศเกาหลีเพื่อไปเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของที่นั่นพ่อกับเเม่เตรียมไกด์ไว้รอตอนเครื่องลงที่นั่นเเล้ว" "เดี๋ยวๆนะคะหนูไม่ชอบเรียนประวัติศาสตร์ของประเทศอื่นเเล้วทำไมต้องส่งหนูไปเกาหลีด้วยอะคะมันเกี่ยวไรกัน? " " ก็พ่อกับเเม่ไปดูข้อมูลมาเค้าบอกว่าผู้หญิงไทยอยากไปที่เกาหลีกันซะส่วนใหญ่พ่อกับเเม่เลยคิดว่าลูกก็คงจะอยากไป​ เเต่ลูกไม่ต้องพูดอะไรมากเเล้วรีบขึ้นรถไปซะเดี๋ยวก็ขึ้นเครื่องไม่ทัน" " เดี๋ยวก่อนคุณพ่ออออเเมมมม​่!!!!! "

สวัสดีจ้าเราไรท์เองอย่างเเรกเลยสิ่งที่ทุกคนอ่านมาคือเกริ่นนำของเรื่องยังไม่เข้าเนื้อเรื่องหลักนะ55เเล้วก็อยากจะบอกว่าเราไม่เคยเเต่งนิยายมาก่อเเละเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกเพราะฉนั้นถ้าอ่านเเล้วมันติดตรงไหนก็ขอโทษไว้นะที่นี้ด้วยจ้าเเละอยากจะบอกก่อนว่าเราอาจจะไม่ได้ลงตอนบ่อยๆหรือเเต่งยาวๆตามที่ทุกคนอยากอ่านนะคะเพราะเราก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ555เราติดเรียนนู่นนี่นั้นเต็มไปหมดเลยเเงๆ​ เเละอีกอย่างจากเนื้อเรื่องถ้ามันซ้ำหรือเหมือนจะลอกของใครมาก็ขอโทษจริงๆนะคะเพราะเราก็ไม่ได้อ่านทุกเรื่องว่ามันซ้ำรึเปล่าเเละสุดท้ายถ้ามีคนเข้ามาอ่านถ้าเราหายไปนานๆช่วยเชื่อใจเราหน่อยนะคะเราจะไม่ทิ้งเรื่องนี้เเน่นอน​ ไปก่อนนะจ้าา