ผิวปากตอนกลางคืนเรียกผี

เนื้อเรื่อง

เราได้มาจากอีกเว็ปอ่ะจ่ะ ลองอ่านกันดูนะ
ตอนกลางคืน อย่า!ผิวปากเรียกผี

สรุปประเด็นข่าวโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน้ต
ขอขอบคุณ คุณ ใบหนาด

"นายหนุ่ม" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกในคืนสยองขวัญว่า ผมเคยได้ยินพวกผู้ใหญ่เตือนว่า ตอนกลางคืนน่ะห้ามผิวปาก! แหม..ผมชอบเสียด้วยซิครับ เรื่องผิวปากนี่เพลิดเพลินอย่าบอกใครเชียว บางทีจะเรียกน้อง เรียกเพื่อนหรือเรียกน้องหมา ผมผิวปากเปี้ยวเดียว เป้าหมายจะหันมาทันที . . อ้าว? แล้วทำไมตอนกลางคืนห้ามผิวปากล่ะ? ผู้ใหญ่ท่านบอกว่าเพราะเป็นการเรียกผี!!

นึกว่าผมจะเชื่อเรอะครับ? เปล่านะ ผมไม่ได้ดูถูกดูหมิ่นหรอก แค่เห็นว่ามันเหลวไหลไร้สาระ ผีเผอที่ไหนกัน..ขนาดบ้านผมตั้งอยู่ตรงทางสามแพร่ง ใครๆ ทักเป็นเสียงเดียวว่าน่ากลัว ผมยังไม่กลัวเลยนี่นา

แต่แล้ว. . คืนวันหนึ่งผมออกไปเดินเล่น บริเวณบ้าน ชมเมฆฝนที่สะท้อนแสงแดดทึบไปทั่วฟ้า เดี๋ยวอาจจะมีพายุมาก็ได้เพราะลมแรงจัง อย่างนี้ผมชอบ..ธรรมชาติดูตื่นเต้น ลึกลับ น่ากลัว และมีพลังอำนาจเวลาพายุจะมาแบบนี้เสมอ . .ผมมองหา เจ้านินจา สุนัขที่เลี้ยงไว้ แต่ตอนนี้ หายไปไหน เงียบเชียบ? . . มองซ้ายมองขวาไม่ยักมี ผมเลยผิวปากเรียกมัน เสียงผิวปากเหมือนเสียงนกหวีดแหลมก้อง แทรกเข้าไปในความมืดของพุ่มไม้ที่ไหวโยนเพราะแรงลม!

นั่นแน่ะ! เจ้านินจาอยู่นอกรั้วโน่น ซนจัง!...ผมมองไม่เห็นตัวมันหรอกครับ เห็นแต่แสงสีแดงๆ สองจุดคล้ายคนสูบบุหรี่ แต่เล็งดีๆ จะรู้ว่าเป็นตาของสัตว์ และไม่ใช่ตาแมวแน่ๆ มันสูงในระดับขาอ่อนของผม..ก็ระดับหัวเจ้านินจานั่นแหละ เห็นทีผมจะต้องไปเปิดประตูรั้วให้มันอีกแล้ว!

ผมเดินตรงไปที่ประตู ตรงนั้นมีถนน แต่จุดดวงตาสีแดงนั่นอยู่ในเงามืด..ผมผิวปากอีก และแล้วก็ต้องหยุดชะงัก เพราะจุดแดงสองจุดมันลอยสูงขึ้นทุกที.. นินจายืนสองขาเรอะ? ไม่ใช่! จุดแดงนั้นไม่ยอมหยุดเพิ่มระดับ ผมขนลุกทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร..ความไม่รู้ทำให้ผมยืนตะลึง ค่อยๆ มองตามมันสูงขึ้นไป..จนถึงระดับสายไฟหน้าบ้าน

และแล้ว..ผมก็ได้เห็นมัน!! คุณพระช่วย! มันไม่ใช่หมา ไม่ใช่นก ไม่ใช่แมว..มันมีแค่จุดสีแดงจ้าเหมือนไฟบุหรี่ และมีคล้ายผ้าขาวบางๆ เห็นเป็นเงาจางๆ ปรากฏอยู่ต่อหน้าตา ปากคอพลันแห้งผากแทบจะเป็นผุยผง ผมกระเดือกน้ำลายอย่างยากเย็น..ค่อยๆ ถอยทีละก้าวโดยไม่รู้ตัว รู้สึกแข้งขาหนักอึ้งเหมือนถูกถ่วงด้วยท่อนเหล็ก หัวใจเต้นโครมๆ ราวกับเสียงพระย่ำกลองเพล จุดสีแดงจ้าน่ากลัวปานไฟนรกกำลังจ้องผม มันลอยคว้างๆ คล้ายกำลังเล็งก่อนจะพุ่งวูบเข้าใส่.. ผมหันหลังได้ก็เผ่นอ้าวไม่คิดชีวิต เข้าบ้านปิดประตูปังทันที!

เฮ้อ! งานนี้ไม่เชื่อก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วครับ . .