(EXO,SNSD,B.A.P)Fighting love the basketball ศึกรักนักบาส

ลำดับตอนที่ #6 : Scene 4 คริสเจส ไคยูล ซอโฮ 100%

 

เจสคริส

@ ห้างใจกลางกรุงโซล

นี่จะมองอะไรกันนักหนา ฉันก็มีสองหู สองตา ปกติดีแถมสวยอีก รึมองเพราะฉันสวยเกินไป เอ๊ะ!แต่ห้างนี่ฉันออกจะมาบ่อยรึเป็นเพราะ.... ฉันคิดพรางหันชำเรืองคนข้างๆเล็กน้อย

"มีอะไรรึป่าว - -"ร่างสูงที่เดินพรางหันมาถามฉัน

"ปะ..ป่าวคะคือฉันแค่มองรุ่นพี่เฉยๆนะ"

"อือ..ว่าแต่มาที่นี่ทำไม"//แม้หล่อแต่โง่หรอเนี่ยมาห้างและเดินมาแผนก ของสดนี่ คงมาซื้อเสื้อเนอะชิ.. -_-''

"มาซื้อเนื้อนะคะและพี่ก็ควรซื้อนะคะที่บ้านพักพวกพี่จะได้มีของไว้ทำกับข้าว"ฉันพูดขณะที่กำลังเลือกเนื้อหมูเกรดA

"ไม่จำเป็นหรอกเพราะเดียวฉันไปกินบ้านเธอไง -.- "

"หรอคะฮะฮ่ะ ยินดีมากคะ^^*"

"ไม่เป็นไร - - "

"นี่โง่รึแยกไม่ออกว่าเราประชดวะ -*-' "

"อะไรนะ"

"อ้อปะ..ป่าวนี่คะ ^^' "

10นาทีต่อมา

"ซื้อเสร็จแล้วไปหาไรกินกัน - -"

"ไม่คะ^^* "

"ทำไมอ่ะ -*- "//อารมณ์เสียใช่ม๊าาดีดีจะได้รีบๆกลับไปซะชิ..

"อ้อคือฉันมีธุระคะ"

"น่าเบื่อ"ร่างสูงพูดพรางเบี่ยงหน้าไปทางอื่น

"อย่าพูดอย่างนี้สิคะในเมื่อฉันไม่ได้ชวนพี่มาแต่พี่ขอตามมาเองเพราะฉะนั้น อย่ามาบ่น คะ^^"

"ฉันไม่ได้บ่นนะฉันแค่พูดตามที่ใจคิด ไม่ได้บ่น"//ชิเถียงดีจังนะไอ่รุ่นพี่บ้า"งั้นพี่จะรอฉันทำธุระให้เสร็จใช่ไหมคะ"

"อืม.. - -"

30 นาทีต่อมา

คนบ้าไรเนี่ยรอดีชะมัด ^-^ ไม่แกล้งแล้วดีกว่า"รุ่นพี่คะ"

"เสร็จแล้วหรอ "

"คะรุ่นพี่อยากทานอะไรก็ตามใจรุ่นพี่เลยนะคะ"

"มันก็แน่อยู่แล้ว -*-"ร่างสูงพูดจบก็ลุกขึ้นและเดินนำหน้าฉันไป

"มันใช่ความผิดฉันหรอ..ชิ -*-"

@ ร้านเค้ก

"รุ่นพี่ชอบกินเค้กหรอคะ"จะว่าไปเขามีรสนิยมในการเลือกร้านมาก ร้านนี่ตกแต่งไปด้วยดอกไม้เล็กน้อยและมีตุ๊กตาวางอยู่ที่ชั้นโต๊ะมีทั้งโต๊กไม้วงกลมและโต๊ะที่ตกแต่งด้วยคริสตัลเล็กน้อยวอลเปเปอร์สีชมพูน่ารักเชียว ^w^

"ป่าว..- - "

"แล้วมาทีนี้ทะ.."/"ขอเป็นเค้กช็อคลาวากับช็อคโกแลตปั่นนนะคับ แล้วเธอจะเอาอะไรก็สั่ง - -"

"เอ่อ..ฉันขอสตอรเบอรรี่ลาวากับน้ำบลูพันล์คะ// รอสักครู่นะคะ"พอพนักงานเสริฟไปฉันก็หันมาใจคนตรงหน้าที่นั่งอ่านหนังสือที่เพิ่งไปซื้อตอนรอฉัน

"มองอะไร"หน้าเรียวคมละสายตาจากหนังสือพรางมองหน้าคนตรงหน้า

"คือ..คือฉันอยากรู้ว่าพี่ตามฉันมาทำไมหรอ (_ _)"

"แค่อยากตามทำไมหรอ?? กลัวแฟนหึงหรอ - -"

"ปะ..ป่าวคือ..ฉันยังไม่มีแฟนซะหน่อย (_ _//)" "ขอโทษที่ให้รอนะคะออเดอร์ทั้งหมดเคียรนะะคะ"

"ไม่มีเธออะนะ"

"มันหน้าแปลกตรงไหนอ่ะแค่ไม่มีแฟนเอง - -*"

"ไม่แปลกหรอก"

"แล้วพี่..."/"รีบๆกินจะได้กลับ"//นี่ฉันโดนตัดบทไปกี่รอบแล้วเนี่ยT^T

"รุ่นพี่กลับก่อนเลยนะคะ"

"ได้ไงเธอมากับฉัน"

"ได้คะ"

"แล้วจะไปไหนเดี๋ยวฉันไปส่ง"

"ไป...ไปบ้านเพื่อนคะ"

"งั้นเดียวไปส่ง ปะขึ้นรถได้ละ"

"ระรุ่นพี่คะ"//"จะขึ้นดีดีมะ- -?"

"กดจีพีเอสด้วย"

"พี่ทำแบบงี้ได้ไงอ่ะเดี๋ยวเพื่อนฉันเข้าใจผิดว่าพี่เป็นแฟนทำไง"

"กดซะ"คริสพูดพรางหันมาส่งสายตาเล็กน้อย

"ชิ"ฉันสบถเล็กน้อยแต่ก็ทำตามที่เขาบอก

"เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายหรอ"

"....."

"นี่ ได้ยินไหม"

"ได้ยินคะแต่ไม่อยากตอบ"ฉันตอบพรางหันไปมองนอกหน้าต่างรถ

เอี๊ยดด "แน่ใจ"หน้าเรียวคมพูดพรางยื่นหน้าไปใกล้ๆคนตัวเล็ก


"รุ่น... 0//0"

"หน้าแดงเลยหรอมันยังไม่ถูกซะหน่อย"

"ระรุ่นพี่จะเบรกทำไม"
"ก็คนแถวนี้ไม่ตอบคำถามนิ"

"รุ่นพี่เอาหน้าออกไปเลยนะฉันไม่ขำด้วยอ่ะ"

"ไม่ได้ให้ขำนิ"ใบหน้าเรียวที่ยิ่งเห็นอาการคนข้างๆก็ยิ่งขยับเข้าไปใกล้

"ระรุ่น...>///<"

"ฉันไม่แกล้งละไปต่อเถอะ"เขาพูดจบก็หันกลับไปออกรถและทิ้งให้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ
.
.
.
.

"ยัยเจสส"

"ตัล..คิดถึงจัง"

"ฉันก็คิดถึงแกว่าแต่มากับแฟนหรอ"

"สวัสดีคับผมคริส"

"ฉันชื่อคริสตัลคะเรียกตัลเฉยๆก็ได้คะ งั้นเข้าบ้านก่อนนะคะ"

"นี่แกเพิ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อวานหรอ"

"ใช่แกเหนื่อยมากและฉันกะว่าจะไปเข้าโรงเรียนเดียวกับแก"

"ยินดีแกแล้วว่าแต่แกมากับเพื่อนด้วยนิ"

"อืมเพื่อนฉันจะมาวันพรุ่งนี้อ่ะ"

"ดีแล้ว"

"คุณคริสทานอะไรมารึยังคะ"

"เรียบร้อยแล้วคับ เอ่อ..คุณคริสตัลรู้จักคนที่ชื่อว่าจางอี้ชิงไหมคับ"

"เอ่อ...คือ..ไม่คะไม่รู้จัก"

"แปลกนะคับที่ไม่รู้จักแต่มีรูปคู่ ผมไม่ได้จะเสียมารยาทอะไรนะคับแต่ผมเห็นว่านั่นเพื่อนผม"

"เอ่อ...ฉะฉัน.."

"แกงั่นเดี๋ยวไว้ฉันมาหาใหม่นะบายๆ"

"จะกลับแล้วหรอ"

"รุ่นพี่มานี่เลย"

"กลับก่อนนะคับ"

ปึ้ง เสียงปิดประตูที่ดังขึ้น"รีบออกรถเลยคะ"

"จะรีบไปไหน"

"พี่ไปพูดอะไรของพี่อะพี่รู้ไหมว่าเพื่อนฉันรู้สึกไม่ดีสีหน้าก็น่าจะรู้แล้วนะ"

"ก็เพื่อนเธอคือแฟนเก่าไอ่เลย์ที่เคยทิ้งไอ่เลย์ไง"

"รุ่นพี่เลย์กับ..ตัล.."

"ใช่..และเธอห้ามให้เพื่อนเธอมายุ่งกับเพื่อนฉันเลยนะ"

"ชิ..รุ่นพี่นี่นิสัยเสียมากเลยพูดก็ไม่เข้าหูคนแต่ทำไมยังมีสาวๆมากรีดให้นะ -*-"

"...."

"ถ้าฉันจะมีแฟนบอกไว้เลยว่าไม่ใช่รุ่นพี่แน่"ฉันเน้นเสียงคำสุดท้ายด้วยความลำคานใจสุดๆ

เอี๊ยดด"รุ่น... 0+0"ริมฝีปากของคริสที่ค่อยๆประทับลงที่ริมฝีปากของฉันและเข้าค่อยๆถอนมันออกช้าๆ

"ฉันจะทำให้มันเป็นฉันให้ดู"




ยูลไค
 

Sorry oh my girl Sorry oh my girl ~  ~

"เบอร์ใครเนี่ย!ตอนนี้ยิ่งกำลังยุ่งอยู่.."ฉันบ่นกับตัวเองก่อนจะกดรับสายเบอร์แปลก

"สวัสดีคะฉันยู.."ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบปลายสายก็รีบขัดทันที

"แม่ชียูริใช่ไหมคับ"

"แม่ชีหรอคะ??"

"แหง่มๆ...เลยเสียงอย่างนี้มีเธอคนเดียว นี่เธออยู่ไหนเนี่ยฉันมาหาที่บ้านก็ไม่เจอเจอแต่น้องสาวตายิ้ม น่ารักชิปเลย"

"เดี๋ยวนะ นี่รุ่นพี่ดำไคใช่ป่ะ"

"ฉันเอง"

"แล้วพี่เอาเบอร์ฉันมาได้ไงเนี่ยแล้วก็...จะไปหาฉันที่บ้านเพื่อ!!"

"ถามไรนักหนาเนี่ย"ปลายสายที่เเสดงน้ำเสียงรำคานฉันนิดหน่อย

"ตอบมา!"ฉันกระแทกเสียงใส่เขาเป็นเชิงว่าถ้าไม่ตอบนายตายแน่ไอ่บ้าดำ

"ฉันก็แค่ต้องการเจอเธอ..ส่วนเบอร์ฉัน..เอามาจาก....(ทิฟ:พี่อย่าบอกยูลนะคะว่าฉันให้อ่ะเดี๋ยวฉันเจอด่าอ่ะ^^)"

"อำอึ้งอะไร ฉันรู้ละยัยทิฟบอกใช่มะ"

"ป่าวไม่ใช่..นี่อย่ามานอกเรื่องเลยเธออยู่ที่ไหน"

"สวนดอกไม้ ตามมาเองละกัน แบร่ อุ๊ย!อย่าหลงนะคะอปป้าคะ...คะ..ไค คิคิ"

"นี่ยัยแม่ชะ...ตื้ด ตื้ด ตื้ด กล้าตัดสายฉันหรอเดี๋ยวเจอดีแน่ยัยลิงน้อย"

@สวนดอกไม้พฤกษาแฟนซี่

10นาทีต่อมา

เฮ้อ..ฉันแค่ต้องการมาพักผ่อนบ้างทำไมต้องมีเงามืดมาตามด้วยเนี่ยแต่ก็เอาเหอะสวนดอกไม้ในโซลมีเยอะแยะไปเขาคงไม่...

"ยัยลิงน้อยอยู่นี่เอง"ยังไม่ทันที่ฉันจะบ่นจบเจ้าตัวที่ว่าก็มาถึงวันนี้เขาดูดีมากในเสื้อยืดสีขาวแขนยาวและกางเกงยีนรองเท้าผ้าใบ

"อะไรคะรุ่นพี่"ฉันละสายตาจากร่างกายเขาแต่จ้องหน้าเขาแทน นี่เขายังไม่มองหน้าฉันเลยเอาแต่จองโทรศัพท์ที่เปิดจีพีเอสอยู่

"รู้ไหมว่าฉันหาเธอ...0o0!!"ร่างสูงที่มองมาทางฉันมองตั้งแต่หัวจรดเท้ามองแล้วมองอีก

"พี่หยุดใช้สายตาลามกแล้วมาคุยกันดีดีได้ไหมฉันกลัวนะเนี่ย - -' "

"ทำไมเธอไม่เหมือนเมื่อวานอ่ะ"เขาที่เอาแต่พูดส่วนตายังคงมองที่ฉันอย่างพินิทวิเคราะห์

"เมื่อวานฉันจำศิล แต่งตัวเรียบร้อยไง^^"

"จริงดิ"

"บ้าหรอก็มันมีผู้ชายคนหนึ่งที่ตามฉันอยู่นั่นละแล้วฉันก็ลองทำทุกทางเพื่อให้เขาไปไกลๆฉัน ฉันก็เลยลองแต่งแบบนั่นไง แต่มันก็ไม่ได้ผลอ่ะTT"

"ทำไมทำกับฉันแบบนี้อ่าาา T,,T"

"ไอ่รุ่นพี่ลามก..ชิ!"

"ล้อเล่นหรอกน๊า เธอก็แค่ดูดีขึ้นแต่ก็เหมือนเดิมนิแล้วไอ่ผู้ชายที่ว่านี่ใครอ่ะ"

"รุ่นน้องอ่ะแต่ฉันก็ไม่อยากจะไปใส่ใจ"

"โรงเรียนไรอ่ะ"

"เบาว์ริ่งมีไฮสคูล"

"โรงเรียนไอ่พวกbapนี่หว่า"

"คะ รุ่นพี่รู้จักหรอ"

"อืม แล้วไอ่เด็กแว่นนั่นมันทำอะไรเธอรึป่าว"

"ไม่นิเขาตามเฉยๆ ดูเหมือนมาสืบอะไรมากกว่าอ่ะไม่เหมือนว่าเขาจะชอบฉันเลย"

"นี่ไปหาไรกินกัน"

"เปลี่ยนเรื่องเร็วจังนะรุ่นพี่ - -' "

"ก็ฉันหิวนิ เดี๋ยวเลี้ยงไปกัน-0-"ไคพูดพรางลุกขึ้น

"ไม่อ่ะฉันกินมาแล้ว"ฉันตอบอย่างเบื่อๆและหันหน้าไปทางอื่น

"นี่ ถ้าไม่ไปกับฉันฉันจะไปต่อยหน้าไอ่แว่นที่แอบดูเธออยู่เดี๋ยวนี่ละ"ไคพูดพร้อมเดินไปหลังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลนักจากที่นั่งตรงน้ำตกที่ฉันนั่งอยู่

"เอ๊ะ! ไม่น่าละพี่เขารู้ได้ไงว่าเด็กคนนั่นใส่แว่น รุ่นพี่!!"ฉันรีบลุกและวิ่งตามหลังร่างสูงที่ตอนแรกก็เดินแต่ตอนนี้เขาเร่งฝีเท้าขึ้น

"มองอะไร -*-"ไคที่เดินไปหยุดหน้าเด็กหนุ่มที่มีผิวสีขาวมากร่างเขาออกบางๆใส่แว่นหนาๆตัวสูงระดับไหล่ของไคเท่านั่นเอง

"คะ..คือ..ผะ..ผม.."ร่างเล็กที่พูดไปสั่นไป

"อำอึ้งไรว่ะรีบๆพูดดิ-*-' "ไคที่ยืนกอดอกพูดและมองร่างเล็กที่สั่นเหมือนลูกหมาตกน้ำไม่มีผิด

"ผะ..ผะ..ผมชื่อจะ..จิน..คับ"

"รุ่นพี่อย่าทำอะไรนะ!!"ฉันที่วิ่งตามมารีบพูดห้ามเพราะฉันรับรู้ได้ถึงความรำคานที่ร่างสูงข้างๆฉันมีตอนนี้

"แล้วนายมาตามยัยลิงน้อยของฉันทำไม"//นี่ไม่คิดจะสนคำพูดฉันซักหน่อยหรอ เดี๋ยวนะลิงน้อยของฉันหรอ .///.

"คือ..ผมชอบรุ่นพี่ยูริมากคับก็เลยอยากที่จะตามไปทุกที่....."ร่างเล็กที่ยังอธิบายไม่จบก็เจอร่างสูงที่ตอนนี้เป็นโกรธฟืนเป็นไฟขัดเอา

"เป็นโรคจิตป่าวว่ะ-*- ไอ่ที่ตามคนอื่นเขาเนี่ยรู้ไหมว่าคนอื่นเขาอึดอัด"ไคที่พูดพร้อมกำหมัดในมือไว้แน่น

"คุณเป็น..อะไรกะกะกับรุ่นพี่ยู..ริคับ"

"เป็นแฟนและพอเรียนจบก็จะเเต่งงานกัน มีไรรไหม? - -' "

"รุ่นพี่คะ"//"เงียบก่อน - -"ร่างสูงหันมากระซิบข้างหูฉันเบาๆ อร๊ายยยจะตายละนะ>//<

"ผะ..ผมไม่ได้โรคจิตคับผมแค่ชื่นชอบเพราะพี่ยูริเขาเคยช่วยผมจากอันตพาลและ..และผมตามไปถ่ายรูปทุกที่ที่พี่เขาชอบเป็นจนวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมจะตามเพราะว่า..นูน่ามีสามีแล้วครับ"
ร่างเล็กที่พูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา

"อะ..เอ่อ..นี่ไอ่น้องชายพี่ชายจะบอกไรให้ฟังนะว่าพี่จะดูแลพี่ยูริเองและเป็นลูกผู้ชายอย่าร้องไห้เข้าใจ๊ ไม่งั้นจะดูเเลผู้หญิงเค้าได้ไง"ภาพของร่างสูงที่กำลังปลอบร่างเล็กนี่มันชังเหมือนพ่อปลอบลูกจังส่วนฉันที่ยืนดูคงเป็น...>//<

"ครับพี่ นี่ไดอารี่ที่ผมทำเองครับนี่คือทุกที่ที่พี่ยูริชอบไปคับ"ร่างเล็กที่พูดพร้อมกับยื่นสมุดปกรูปฉัน(!)ให้กับร่างสูง

"ขอบใจมากนะ"ไคพูดพรางลูบที่หัวคนตัวเล็กตรงหน้า

"ผมไปนะคับ อปป๋า ออมม๊า"คนตัวเล็กที่พูดพรางโบกมือลา

"อิอิแฮปปี้เอ็นดิ่ง ^.,^"

"เลิกทำหน้าอย่างนั่นเลยนะอปป้า"

"ไม่อ่ะ -.,-"

"เอาสมุดนั่นมานะ"

"น้องเขาให้ฉันนะอย่าขโมยสิจ๊ะ ลิงน้อย"

"ชิ อปป้าชาโคว"

"เหอะๆคุณลิงน้อยนี่ข๊าวขาวว"

"ฉันขาวกว่าพี่อ่ะ"

"เค ยอมรับคร้าบบ"ร่างสูงพูดพร้อมกับโน้มใบหน้ามาจองฉัน

"อะ..อะไรคะ 0.0??" 

"สวยจัง^^"

"อปป้าหยุดคิด!!นะว่าแต่คนอื่นโรคจิตอปป้านั่นละโรคจิตที่สุด -//-' "ฉันพูดพรางกับเบี่ยงหน้าไปทางอื่นแก้เขิน

"ไม่ หยุด หรอก ลิง น้อย.....จุ๊ป"


ซอโฮ

ในวันหยุดอย่างนี้ทุกคนก็ต้องมีงานอดิเรกที่อยากทำและมีที่ที่อยากไปซึ่งมันเป็นเรื่องธรรมดาของเด็กวัยรุ่นที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนหรือแฟนในวันหยุดแต่ฉันนะหรอ อย่างแรกก็กวนประสาทเพื่อนตัวเล็กนามว่าซันนี่ก่อน คิคิ จากนั้นฉันก็ไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดโรงเรียนฉันไม่ชอบความวุ่นวายเลยจริงๆ

@ห้องสมุด
ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือนวนิยายกรีกโรมันอยู่ข้างหน้าต่างที่มีแสงเล็กน้อยลอดผ่านเข้ามาฉันเลือกที่จะนั่งโต๊ะตัวสุดท้ายเพราะมันทั้งไม่มีคนมารบกวนและยังอยู่มุมอับอีกตั่งหาก ฉันไม่ใช่โรคจิตหรอกนะที่ไม่อยากพบเจอโรคภายนอกแต่มันน่ากลัวและวุ่นวายมากๆเลยสำหรับฉัน...

"ขอนั่งด้วยคนนะคับ"เสียงนุ่มๆของใครบางคนที่มาขัดจังหวะฉันฉันค่อยๆเงยหน้ามองเขาช้าๆ

"รุ่นพี่.."ฉันพูดออกมาและถอนหายใจเบาๆ

"ขอโทษที่มารบกวนนะคับ"//'รู้ตัวนิ! ชิ..'

"ไม่หรอกคะรุ่นเชิญนั่งก่อนสิ"ฉันพูดพรางหยิบหนังสือมาอ่านต่อ

"ชอบอ่านนวนิยายหรอคับ"เสียงนุ่มๆของผู้ชายคนเดิมถามฉันขณะที่เขายังจ้องหน้าฉันอยู่

"คะ"ฉันตอบสั้นๆอย่างไม่ใส่ใจเขาเท่าไร

"ซอจูฮยอน"อยู่ๆคนตรงหน้าฉันก็พรึมพรัมออกมา

"...."

"ไปข้างนอกกับพี่หน่อย"ร่างสูงที่ยืนขึ้นพร้อมมองมาทางฉันเป็นเชิงบังคับ

"เดี๋ยวฉันตามไปนะคะ ฉันจะเอาหนังสือไปเก็บ"ฉันพูดและรีบย้ำเท้าออกจากตรงนั้น'สายตาเขามันทำให้ฉันอึดอัด ซอจูฮยอน นายรู้ชื่อนี้ได้ไง'

"มีอะไรคะรุ่นพี่"ฉันถามคนตรงหน้าแต่ฉันสายตาของฉันมองออกไปที่สวนดอกไม้ใกล้ๆห้องสมุด

"ไปเที่ยวกันไหม??"

"รุ่นพี่คิดจะทำอะไรเนี่ยบอกให้ฉันออกมาเพื่อจะชวนเที่ยว"ฉันยิงคำถามใส่เขา

"ก็เห็นเธอดูไม่สดใสเหมือนก่อน"ร่างสูงพูดพรางเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน

"เหมือนก่อนหรอ??"ฉันถามต่อ

"ไม่มีอะไรหรอกคือพี่อยากเห็นเธอมีความสุขนะ"

"ฉันอยู่คนเดียวก็มีความสุขดีอยู่แล้วนี่คะ"

"ไปเที่ยวสวนสนุกกัน"ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าฉันจะไม่สนใจที่ฉันพูดเท่าไร

"รุ่นพี่คะคือ..."//"ไปกัน"ร่างสูงที่เหฝ้นว่าฉันกำลังจะอ้าปากบ่นก็รีบคว้ามือและดึงฉันไปที่รถทันที

"ฉันไม่ไป-*-"ฉันตอบออกไปเสียงห้วนๆ

"เดี๋ยวพี่ให้เบอร์ไอ่ชาน"

"จริงหรอคะ*-*?"

"อะ..อืม"ร่างสูงตรงหน้าฉันตอบเสียงแผ่วๆ

"งั้นไปเที่ยวก็ได้คะ"ฉันพูดพร้อมกับเปิดประตูรถและยัดตัวเองเข้าไป

"ไปสวนสนุกหรือจะไป.."//"แล้วแต่คะเพราะฉันมาเพื่อเบอร์ของชานยอลอปป้า"

"หรอ.."
.
.
.
.
เงียบ
.
.
.

"รุ่นพี่คะฉันขอถามอะไรรุ่นพี่หน่อยนะ"ฉันที่ทนความอึดอัดไม่ไหวจึงเปิดปากคุยกับเขาก่อน

"อืมได้"

"รุ่นพี่รู้จักกับรุ่นพี่ชานยอลนานยังคะ"

"ตั้งแต่เด็ก เรา12คนนะรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆเพราะอยู่หมู่บ้านเดียวกัน"คนเจ้าของเสียงนุ่มๆตอบพรางหมุนพวงมาลัยรถเตรียมเลี้ยว

"แล้วทำไมพี่ชานยอลรู้จักยัยแทคะ?"

"มันตั้งแต่ ม.ต้น ละ ตอนนั้นรู้สึกน้องแทยอนจะล้มนะพี่ก็จำไม่ค่อยได้หรอก^^"เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ'ทำไมเขา...เหมือน..จัง..'

"ใกล้ถึงละนะ"เสียงเขามาขัดจังหวะความคิดของฉันฉันรีบส่ายหน้าไปมาเพื่อเรียกสติ

@ชายหาด
น้ำทะเลสีฟ้าใสและหาดทรายสีขาวขุ่นท้องฟ้าที่ไม่ค่อยมีเมฆทำให้ท้องฟ้าโปร่งมีแสงอาทิตย์ส่องกระทบกับทะเล 'เหมือนฝันเลยแหะ^0^'

"อ่าว..ตอนแรกจะไปเที่ยวสวนสนุกนี่คะ"ฉันถามพร้อมกับใบหน้าที่งงสุดๆ

"เซอร์ไพรนะ^^"ร่างสูงที่ตอบพรางยืนบิดตัว

"แหม ถ้าเก่งเรียนเซอร์ไพรอย่างนี้ใครเป็นแฟนโชคดีเลยนะคะเนี่ย^^"ฉันตอบและยิ้มให้เขา

"อืม..เป็นไงสดชื่นไหม"เขาถามแต่ไม่ได้มองมาทางฉัน

"คะ สดชื่นมากเหมือนฝันเลย"ฉันพูดพรางย้ำทางไปที่ทะเล

"กลับมาเป็นคนเดิมเถอะซอจูฮยอน"

Suho Talk

ผมกำลังนั่งมองคนคนหนึ่งจากชาดหาดผู้หญิงผิวขาวผมของเธอสีดำเงาเป็นลูกคลื่นเล็กน้อยตัวเธอสูงประมาณไหล่ของผมเท่านั้นเอง เธอกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกรอยยิ้มของเธอมันทำให้ผมมีความสุขสุดๆ

"รุ่นพี่คะ"

"..."

"รุ่นพี่!!"

"มะ..มีอะไรหรอ"ผมรีบหันไปตามเสียงเรียกของคนตัวเล็กที่ตอนนี้ยืมมุ่ยหน้าอยู่

"ฉันเรียกรุ่นพี่หลายรอบละนะ-*-"

"เอ่อ...หิวข้าวหรองั้นเดียวไปกินข้าวกัน"

"ชิ..."คนตัวเล็กที่มุ่ยหน้าและเดินกระทืบเท้าออกไป

"เดี๋ยวสิซอฮยอน"ผมรีบเดินตามมาติด

"รุ่นพี่ไม่ต้องมายุ่งกับฉันเลย"

"เดี๋ยวซอทะ..ทำไมละ"

"ก็ฉันจะไปเข้าห้องน้ำนิจะตามหรอคะ รุ่น พี่"

"เอ่อ..หรองั้นเดี๋ยวรอข้างนอกนะ"

"ของมันแน่อยู่แล้วคะ"
Seohyun Talk

"รุ่นพี่ไปกันเถอะคะ"ฉันที่เดินออกมารีบเดินไปสะกิดคนที่กำลังยืนรออยู่

"อืม..ป่ะ"เขาตอบสั้นๆ

"เดี๋ยว!"เสียงแหลมขอใครบางคนดังขัดขึ้น

"ยูอี"คนข้างๆฉันพูดออกมาเบาๆ

"แหม อ้ปป้าหนีมาเที่ยวคนเดียวอย่างนี้ได้ไงคะ"คนเจ้าของเสียงแหลมพูดขึ้น

"นี่คุณคะ คนเดียวอะไรกันคุณไม่เห็นรึไงว่าซูโฮเขามากับฉัน"ฉันโต้กลับทันที

"ซูโฮ..นี่!เธอเป็นใครมาเรียกชื่ออ้ปป้าห้วนๆได้ไงยะ"ยัยนั่นพูดออกมาพร้อมกับแสดงอาการวินแตก

"ยูอีคือ..นี่ซอฮยอนส่วนนี่ยูอีน้องสาวผมนะ ที่รัก "ร่างสูงข้างๆฉันโน้มตัวมากระซิบเบาๆ

".//. เอิ่บ..คือยินดีที่ได้รู้จักนะคะ น้องยูอี"

"ใครน้องเธอหะ-*-?"

"แหมๆก็ฉันเป็นแฟนพี่เธอก็ต้องเรียกเธอว่าน้องไง"

"อ้ปป้าคะทำไมทำอย่างงี้อ่ะ หนูจะฟ้องคุณป้าเชอะส่วนเธอฉันฝากไว้ก่อนนะยัยหน้าจืด"ยูอีพูดก่อนจะรีบกระทืบเท้าเดินออกไป

"อ้าวยัยหน้าหนา ชิ-*-"ฉันพูดก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น

"นี่"มือหนาวางบนไหล่ฉันเบาๆ

"เอ่อ..คือเรื่องเบอร์ฉันไม่เอาแล้วนะคะ"

"มันก็แน่อยู่แล้วทำเรื่องใหญ่แล้วรู้ตัวไหม"

"ฉันขอโทษคือตอนแรกฉะ...0.0!"ร่างสูงโน้มใบหน้ามาวางจูบบนหน้าผากของฉันเบาๆก่อนจะพูดบางอย่าง

"ลงโทษคนดื้อนะคับ^.^"




*********************************************************************

 

ไรท์ต่อจบแล้วน๊า
ส่วนคุณนักอ่านที่ดีทุกคนอื่นลืมเม้นนะ
ไม่งั้นSceneหน้าไม่มาแน่ เอาตรงๆคือดองไว้-.-'
และถ้าอยากได้คู่ไหนก็เม้นมานะถ้าคู่ไหนไม่มีเม้น
ไรท์ไม่แต่ง คิคิ>.<  

 

 

:)  Shalunla:)  Shalunla