(EXO,SNSD,B.A.P)Fighting love the basketball ศึกรักนักบาส

ลำดับตอนที่ #4 : Scene 2 100% ชานแท ฮุนยุน ทิฟเลย์

 

 

@ บ้าน
 

"แทแกจะไปไหนแต่เช้าอ่ะ"เสียงงัวเงียของยุนอาถามเพื่อนตัวเล็กที่ดูกำลังจะรีบไปไหนก็ไม่รู้

"เช้าบ้าไรแกฉันนัดเขาไว้เจ็ดโมงครึ่งนี่มันแปดโมงแล้วนะอ๊ายไปละ"คนตัวเล็กที่รีบเร่งฝีเท้าวิ่งออกจากบ้านไป

"นัดใครหว่า..ชังเหอะไปนอนต่อดีกว่า"

ณ เบาว์ริ่งมีไฮสคูล

"วะหวัดดีคะ แฮ่กแฮ่ก"ร่างเล็กที่วิ่งสุดชีวิตเพื่อมาพบใครบางคน

"คุณคิมแทยอนใช่ไหมคะ"เด็กนักเรียนผู้หญิงที่ดูอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉันถามขึ้น

"คะ"

"ท่านประท่านรออยู่ข้างในคะ"ผู้หญิงคนนั้นพอพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะหน้าห้องที่มีป้ายติดว่าสภานักเรียน

"ไอ่เรื่องที่ว่าเบาว์ริ่งมีจอมเวอร์นี่ตอนแรกก็ไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้นะ"ฉันคิดในใจก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องสภา

"อ้าวหวัดดีคับคุณคิมแทยอน"เสียงของผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งจะทักฉันไปมันทำให้ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเท่าไร

"คะคุณ..."

"ผมยงกุกคับ"ชายตรงหน้าฉันพูดพร้อมเดินเข้ามาตรงหน้าฉัน

"อะ...อ้อคะคุณยงกุก"ฉันพูดพรางเก้าถอยหลัง

"คุณมาเอาแบบฟอร์มแบบในการแข่งบาสใช่ไหมคับ"

"คะ"

"คุณมาสายนะคับคุณแทยอน"

"เอ่อ..คือฉัน.."

"ไม่เป็นไรคับว่าแต่คุณทานข้าวมายังคับ"

"ยังอ่ะคะ"

"นั่นช่วยให้เกียรติไปทานข้าวกับผมก่อนนะพอดีผมรอคุณจนกระเพาะมันจะทะลุแล้วอ่ะคับ"

"ได้คะ"

ตัดมาทางชานยอล

กริ้ง..กริ้ง..เสียงกริ่งหน้าบ้านดังถี่จนคนในบ้านต้องตื่นกันระนาว

"ใครชังกล้ามาหาเราแต่เช้าเนี่ย"ยุนอาที่เดินย้ำเท้ามาหยุดที่หน้าประตูบ้าน

"มีใครอยู่ไหมคับ"เสียงทุ้มสุดเสน่ห์ถามขึ้น

"อ๊าาฉันลืมได้ไงว่ามีสมาชิกใหม่"ยุนอาที่บ่นกับตัวเองก่อนจะเช็คการแต่งตัวและเปิดประตู

"แทยอนอยู่ไหมครับ"

"อ้าวพี่ชานยอลนี่เอง"ยุนอาพูดหร้อมยิ้มให้คนตรงหน้าส่วนมาดก่อนหน้านี้ก็ลืมไปซะก็คนบ้าอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้

"แทยอนอยู่ไหมคับ"

"อ้อยังแทไปทำธุระเมื่อไม่นานมานี้เองนะคะ"

"แทยอนไปไหนคับ"

"เห็นว่าไปเอาแบบฟอร์มการแข่งขันที่...เบาว์ริ่งมีไฮสคูลนะคะ"

"หะ..โถ่เว้ยทำไมต้องไปที่นั่นว่ะ ขอบคุณนะคับ"พอพูดจบชานยอลก็วิ่งไปที่รถเตรียมจะขับออกไปทันที

"ฮือ..ยัยแทแกโชคดีจังว่ะ เหม่งอยากจะcry"

ตัดกลับมาที่แทยอน

"คุณแทยอนชอบทานอะไรคับโรงอาหารที่นี่มีหมดทุกอย่างละคับแต่เดี๋ยวเชิญทางห้องส่วนตัวผมก่อนคับ"

"คะ"ฉันก็ทำได้แค่เดินตามเค้าต้อยๆละนะก็นี่มีโรงเรียนคู่อริของฉันเชี่ยวนะเฮ้อแทละเพียก็ใครให้จับได้เป็นหัวหน้าประกอบการละเชอะ

"ทานอะไรดีคับ"ยงกุกพูดพรางดูเมนูไปด้วย

"เอาเป็นนมสดกับขนมปังละกันคะ"

"โอเคคับ"พอพูดจบยงกุกก็กดไอแพ็ตที่ตอนแรกมันก็เป็นเมนูอ่ะนะแต่ตอนนี้เขาสั่งอาหารผ่านทางมันเรียบร้อย

"โรงเรียนคุณนี่ใช้เทคโนโลยีให้เป็นประโยชน์จริงๆนะคะ"

"ครับ ว่าแต่ทำไมทางโรงเรียนคุณต้องส่งสมาชิก1ในangel nineมาเอาแบบฟอร์มด้วยตัวเองละคับ"ยงกุกที่พูดพรางจิบกาแฟไปมันทำให้เขาดูเท่มากอ่ะ >ไม่ได้นะแทๆ<

"ก็ฉันเป็นผู้จัดการทีมนี่คะ"

"บาสนะหรอคับ"

"คะ ฉันเป็นผู้จัดการทีมเอ็กโซอยู่นะคะ"

"หรอคับ น่าสนุกจังนะคับ"

"คุณก็อยู่หนึ่งในทีมB.A.Pใช่ไหมคะ"

"แม้ผู้จัดการทีมมือใหม่นี่เก่งจังนะคับ"

"ก็ไม่ขนาดนั่นหรอกคะ"ฉันพูดพรางยกชาขึ้นมาดื่มแก้เขินก็เล่นจ้องฉันซะขนาดนั้นใครจะไม่เขินละ

"คุณคะเข้าไม่ได้นะคะ"ปึ้ง

"ไอ่ยงกุก"แขกไม่ได้รับเชิญที่ปรากฎตัวพร้อมกับผู้หญิงที่กอดขว้างลำตัวเขาเอาไว้ หะกอดหรอ??

"พี่ชานยอล"

"กินอิ่มยัง"ชานยอลที่พูดพร้อมปลดมือยัยผู้หญิงนั้นออกจากตัวเขาแล้วก็เดินตรงมาที่ฉัน

"คือ..นู๋แค่มาเอาแบบฟอร์มนะคะ"

"แบบฟอร์มมาเอาในห้องอาหารเนี่ยนะ"

"คุณแทยอนครับเดี๋ยวผมเอาแบบฟอร์มมาให้นะคับรอซักครู่"

"จะไปไหนไอ่กุก"

"ไปเอาของทำไมว่ะ"ยงกุกที่พูดเชิงกวนบาทาสุดๆและเดินออกไปพร้อมเรียกให้ยัยผู้หญิงบ้านั่นตามไปด้วย

"พี่มานี่ทำไม"

"ก็เธอไม่อยู่บ้านนิ"

"แล้วพี่ไม่ซ้อมหรอคะ"

"ไม่อ่ะฉันอยากเที่ยว"

"ก็ไปสิคะ"

"ฉันเพิ่งมาจากจีนนะฉันไม่รู้จะไปไหนนิ"

"แต่พี่เคยอยู่เกาหลีนิ"

"พาพี่ไปหน่อยน๊าแทยอนอ่า"ร่างสูงพูดพร้อมลดใบหน้ามาจองตากับคนตรงหน้า

"กะก็ได้คะ"ใครจะทนได้หันหน้านี่สิคะตามสเตป

"ขอโทษที่ขัดจังหวะนะคับ"ยงกุกที่เดินเข้ามาพูดขึ้น

"รู้ตัวก็ดีละ"ชานยอลที่สวนเร็วยิ่งกว่าแสงซะอีก

"นี่แบบฟอร์มครับคุณแทยอนคนสวยและหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคับ"ยงกุกพูดพร้อมยืนเอกสารให้แต่..

"ใจและคงจะไม่ได้เจอกันอีกละ"มือหนาของชานยอลรีบคว้าเอกสารและลากแทยอนออกไป

"ขอบคุณนะคะบายคะ"แทยอนที่หันมาลาโดยที่หันได้แค่หัว

"คับบายคับ"

"หุบยิ้มไปเลยไอ่หน้าขี้เหล่"ชานยอลหันมาพูดและเดินต่อไป

"พี่คะมันไม่มีมารยาทนะคะทำแบบนี้อ่ะ"แทยอนพูดหลังจากเดินมาหยุดที่หน้ารถสปอตคันสีดำ

"ไม่หรอก ไปเที่ยวกัน"ชานยอลที่พูดพรางเดินไปจะเปิดประตูรถ

"ไม่คะพี่ทำไม่ถูก"

"ทำไมอ่ะก็มันจะมาจีบแทยอนนิ"

"แล้วไงคะเกี่ยวอะไรกับพี่อ่ะ"

"ก็เธอเป็นของฉันนิ"

"ฮะ??ฉันไปเป็นตอนไหนคะ"

"เอ๊ะๆจำไม่ได้ งั้นให้ฉันช่วยเตือนความจำซักหน่อยไหม"ร่างสูงที่เปลี่ยนเป้าหมายจากประตูรถแต่เปลี่ยนมาเป็นร่างเล็กแทน

"เอ่อ...ไม่ไม่ต้องแล้วคะรีบไปเถอะนู๋ต้องรีบไปทำงานต่ออีกอ่ะ"

"หรองานไรอ่ะเดี๋ยวพี่ช่วย"

"พี่รีบไปสตาดรถเลย"

"แล้วจำได้แล้วหรอ"

"คะจำได้แล้ว"แทยอนตอบเสียงเบาๆ

"จ๊าอย่าลืมอีกนะไม่งั้นจะเปลี่ยนจากหอมเป็นkiss"

"โอ้ปป้า!!"

 

ฮุนยุน

"แกฉันไปละน๊าเดี๋ยวจะกลับตอนบ่ายๆ"ฉันที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เตรียมไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ

"อืมหามาให้ได้นะแก"ยัยซันที่หนังดูวีดีโอการแข่งบาสหันมาตอบฉัน

"เออรู้แล้ว"ฉันรีบเร่งฝีเท้าไปที่ประตูและเปิดมันออก

"จะไปไหนหรอคับยุนอาคนสวย"ชายร่างสูงที่มีเจ้าของสีผมที่สุดจะบรรยายถามฉันขึ้น

"เอ่อ...จะไปห้องสมุดนะคะ"

"พี่ไปด้วยนะ"

"เอ่อ.คือ..ก็ได้คะ แต่มันน่าเบื่อนะคะ"

"คับ"

"เอ๊ะแถวนี้ก็ถูกแล้วนิ 3A หมวดกีฬา อ่ะนี่ไงอุ๊ยเยอะจังอ่ะ"

"ยุนอาครับบ"เสียงของชายที่ฉันไม่อยากได้ยินที่สุดก็ดังขึ้น

"อะไรคะ"

"พี่หิว"

"ก็ยุนบอกพี่แล้วว่ายุนไม่ได้มาเที่ยวนะคะยุนมาทำงาน"

"ก็พี่อยากมากับยุนอ่ะ"

"งั้นพี่ก็ต้องทนได้ต่อไปคะแต่ถ้าไม่อยากทนเชิญไปหาอะไรกินก่อนเลยนะคะ"ฉันที่พูดจบก็หันไปหาหนังสือต่อ

"ผู้หญิงอะไรใจร้ายชะมัด"

"ชิ ไม่สน"

20 นาทีผ่านไป

"ฉันเบื่อละนะทำไมมันไม่มีเลยอ่ะ"ฉันที่สบถกับตัวเองพรางมองไปหารุ่นพี่จอมป่วนที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ มุมนี้พี่เค้าหล่อดีแหะไอ่หล่อนะหล่อแต่เสียอย่างเดียวเจ้าเล่ห์ไปหน่อย

"มีอะไรรึป่าว"เซฮุนหันมาถามหญิงสาวที่เอาแต่มองเขาแล้วอมยิ้ม

"ป่าวคะ"ฉันตอบและรีบหันหน้าหนี

"ยุนให้พี่ช่วยหาไหมแล้วถ้าหาเจอยุนต้องพาพี่ไปกินข้าว"

"เอิ้บ...โอเคคะ"

"หนังสือที่หาอยู่เล่มนี้ใช่ป่ะ"เซฮุนพูดพร้อมยื่นหนังสือที่เขาอ่านให้ร่างเล็กตรงหน้าดู

"ใช้คะ นี่อย่าบอกนะว่าพี่รู้ตั้งนานแล้ว"

"ปล่าวน่ะก็ยุนไม่ให้พี่ช่วยพี่ก็ไม่ช่วยไง"

"โอปป้าคะ"ยุนอาที่ของขึ้นจนลืมว่านี่ห้องสมุด

"ชู่ว...คนเขามองเต็มเลยนะ"เซฮุนพูดพรางเดินไปปิดปากคนตรงหน้า

".///. เอ่อ..."

"เป็นไรหรอหน้าแดงเชียว"

"ฝากไว้ก่อนนะโอปป้า"

"อย่าลืมมาเอาคืนนะยุนนี่"

"ชิ"ฉันรีบไปที่เคาเตอร์จุดยืมหนังสือและรีบยืมให้เสร็จจะได้จบๆ

"พี่อยากกินอะไรคะ"

"ชานมไข่มุก"

"ฮ่ะ??"

"ชานมไข่มุก"

"พี่เนี่ยนะคะ"

"อื้มๆ"

"โอเคคะหนูมีร้านประจำอยู่"ยุนอาที่พูดพรางเก็บความขำไว้ใครจะไปรู้ละเจ้าเลห์อย่างเขาจะชอบชานมไข่มุก

"รับอะไรดีคะ"

"เอาเป็นชานมไข่มุกรสสตอเบอรรี่กับรสช็อกโกแลตและก็เค้กนมสดเบาวนี่คะ"

"คะรอซักครู่นะคะ"

"รู้ได้ไงว่าพี่ชอบกินรสอะไร"

"เดาๆไปงั้นละคะ"

"เเปลกเเหะเดาตรงเป๊ะเลย"

"คะ"

"ถามอะไรหน่อยสิ"

"ค่ะ??"

"มีแฟนรึยัง"

"เอ่อ..ยังคะ"

"หรองั้นมาลองคบกับพี่ไหม"

"หะ"

"ฮ่ะฮ่า หน้าแดงเลยพี่ล้อเล่นนะ"

"โอปป้าอีกแล้วนะ"

"ก็ตอนเธอโกรธน่ารักดีนิ"

"ชิ คนบ้า"

"คร้าบพี่บ้า"

"ได้แล้วคะ"

"ว้าวน่ากินจัง"เสียงของชายที่ดูตื่นเต้นกับอาหารที่เอามาเสริฟ

"ฮ่ะฮ่า"

"ขำอะไรหรอ"

"ก็ดูพี่สิโตขนาดนี้ละยังทำตัวเป็นเด็กไปได้"

"อ่าวก็พี่น่ารักนี่"

"เหอะ ชมตัวเองเลยหรอคะ"

"ก็มันจริง"

"คะไม่เถียง"

"กินกันเลย"

"ง่ำ..หร่อยมากเลย"

"เต็มปากแล้วยังจะพูดอีกนะคะดูมันเปื้อนปากพี่นะ"

"เช็ดให้หน่อยสิ"

"เอ่อ..."ยุนอาหยิบกระดาษทิชชูขึ้นม2เช็ดมุมปากให้ชายที่ไม่ยอมโตเป็นผู้ใหญ่

"ใจจร้า^^"

ตึ้ก..ตึ้ก "คะ"

"ยุนอามานั่งข้างๆพี่หน่อย"

"ทำไมคะ??"

"เหอะน๊าเเปปเดี๋ยว"

"คะๆ"

"มานี่"เซฮุนที่พูดพร้อมตบเบาะข้างๆเบาๆ

"เอ่อ..."

"ถ่ายรูปกัน"เซฮุนพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมถ่ายรูป

"จะดีหรอคะ"

"ยิ้มๆ ขยับมาให้อยู่ในเฟรมสิ"

"แต่.."หมับ มือหนาของชายข้างๆได้มาพาดที่ไหล่เล็กของฉัน แชะ

"อ๊าเสร็จแล้วและก็ขอเบอร์โทรศัพท์เราด้วยนะ"

"ฮ่ะ เอาไปทำไมคะ"

"ติดต่อไง"

"แล้วทำไมยุนต้องให้พี่อ่ะ"

"นั่นสิเนอะ"

"งั้นเอาเบอพี่ไปแทนละกัน ***-*******"เซฮุนพูดพรางหยิบโทรศัพท์คนที่อยู่ข้างๆขึ้นมาบันทึกเบอร์ของตัวเอง

"โทรหาได้ตลอด24ชั่วโมงครับผม"

"-///- คะๆ"ฉันจะไม่มีรักเป็นครั้งที่สองแน่นอนเพราะแค่ครั้งเดียวมันก็ทำให้ฉันอยากจะบ้าตายอยู่แล้วฉันจะไม่รักนาย โอ เซฮุน!!


เลย์ทิฟ นิดๆๆ (ไรท์ขี้เกียจ)

"ยัยซันแกเห็นยัยทิฟไหมฉันหิวข้าว"ซอฮยอนที่เดินลงมาถามขึ้น

"แล้วทำไมแกไม่ทำกินเองละ"ฉันตอบกลับอย่างรำคานก็ยัยนี่ดูเหมือนจะมีระเบียบแม่บ้านแต่แท้จริงใครจะรู้ว่ายัยนี่นะยิ่งกว่าอะไรอีก เฮ้อ

"ถ้าฉันทำเป็นฉันจะมาให้ยัยทิฟทำให้กินหรอ"

"แกนี่มัน เก่งแต่จับผู้ชายจริงๆ"

"ยัยซัน!!"

"นี่ทะเลาะอะไรกันอ่ะ"ทิฟที่รีบเดินมาจากในครัวทันทีเมื่อได้ยินเสียงสงครามเริ่ม

"ก็ฉันแค่ถามว่าทิฟอยู่ไหนยัยซันมันก็เริ่มเลยนิ"ซอที่พอเห็นทิฟก็รีบวิ่งเข้าไปฟ้องทันที

"แกไปว่าอะไรซอละ"

"ยัยบื่อแกก็ดูมันดิทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง"

"เออๆมีอะไรซอ"

"ฉันหิวข้าว"

"ฉันทำอยู่รอแป๊ปนะ"

"อื้มๆ"ซอฮยอนที่พูดจบก็หันมาเบ้ปากใส่ฉัน

"ชิ"

กริ้ง....กริ่ง..

"ซอแกว่างอยู่ช่วยไปเปิดที"ฉันพูดขณะที่ก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่

"รอแปปคะ"ซอฮยอนที่รีบวิ่งไปที่ประตูเอ่ยขึ้น

"หวัดดีคับ"

"อ้าวพี่..เฉิน"

"คับเห็นน้องซันไหมคับ"

"อยู่ในบ้านอ่ะคะ"

"ขอรบกวนหน่อยนะคับ"แขกไม่ได้รับเชิญเอ่ยพรางเดินเข้ามา

"อ้าวรุ่นพี่"ฉันปรายตามองก่อนจะเอ่ยทัก

"หวัดดีคับ"

"คะ"

"น้องซันอ่านอะไรอ่ะคับ"

"อ่านหนังสือกติกาการเล่นบาสและอีกหลายๆอย่างที่เกี่ยวกับบาสอ่ะคะ"
ฉันพูดพรางอ่านหนังสือต่ออย่างไม่สนใจคนข้างๆ

"หน้าเบื่อ"เฉินพูดพร้อมเอื้อมมือไปปิดหนังสือที่ฉันกำลังอ่านลง

"พี่ทำอะไรเนี่ย??"ฉันถามขึ้นพรางขมวดคิ้วเข้าหากัน

"ก็พี่จะสอนเองอ่านแบบเนี่ยรู้อะไรได้มากแค่ไหนกัน"

"สอน?? หนูไม่เล่นบาสนะคะ"

"ใครว่า..ไปดูทีมฝึกหัดซ้อมกันแล้วพี่จะบอกรายละเอียด"

"หรอคะ นั่นเดี๋ยวหนูไปเอากระเป๋าก่อนนะ"ที่ฉันไม่ขัดนะไม่ต้องสงสัยเลยเบื่อไงอ่านก็ไม่เข้าใจเซ้งคะบอกตรง

"ทิฟเดี๋ยวฉันไปทำธุระแปปนะ"

"อื้มจร้าๆ"

"อ้าวน้องทิฟทำกับข้าวอยู่หรอพี่รบกวนช่วยเอาไปให้ไอ่เลย์ได้ไหมมันอยู่คนเดียวอะยังไม่ได้กินอะไรเลย"

"ได้คะ"

"ไปกันเถอะคะรุ่นพี่"

"คับๆ ฝากด้วยนะคับทิฟ>ยิ้ม<"

"คะๆ"
.
.
.
.
กริ้ง...กริ้ง...กริ้ง... นี่ฉันยืนกดออดอยู่ประตูนี่นานแล้วนะ เฮ่อ ไม่ไหวละ

"ขออนุญาตินะคะ....เงียบ..."ฉันค่อยๆก้าวเข้ามาในบ้านช้าๆ

"...."

"คงจะนอนอยู่ละมั้ง เห็นพี่เฉินบอกอยู่คนเดียวนี่น๊า นั่นไปจะการจัดเตรียมก่อนไปปลุกดีกว่า"ฉันพูดพรางเดินไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหาร
แก๊ก..แก๊ก

"เสียงไรว่ะ ไหนไอ่พวกนั่นบอกจะไปซื้อของข้างนอก"

"ทำอะไร"เสียงที่นิ่งเฉียบถามขึ้น

"เอ่อ..คือ พี่เฉินบอกว่าพี่ยังไม่ได้ทานข้าวทิฟเลย.."

"ฉันไม่หิวเธอเอากลับไปเหอะ"

"เอ่อ..แต่ถ้าไม่ทานอาหารเช้ามันไม่ดีนะคะ"

"แล้วไง"ร่างสูงเดินมาหยุดหน้าฉันพรางลดตามองที่ฉัน

"ทำไมพี่ต้องทำตัวเย็นชาตลอดเวลาด้วย"

"แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ"

"ก็มันน่ากลัวนี่คะ"

"หรอ?? แล้วมายุ่งกับฉันทำไมชอบฉันหรอ"

"ปะป่าวคะหนูแค่..พี่เฉินเค้าให้เอาข้าวมาให้หนูขอตัวนะคะ"

"อื้ม"

"ไม่คิดจะรั้งเลย..ชิ"ฉันสบถกับตัวเองก่อนจะหันไปมองร่างสูงที่ยืนมองฉันอยู่

"ได้ยินนะว่าพูดอะไรอ่ะ"

"ฮึก..ขอโทษคร๊าา"ฉันรีบเร่งฝีเท้าวิ่งออกจากบ้าน

"ยัยเด็กโง่>ยิ้มอย่างหล่อ<"


แค่นี้ละคู่อื่นเอาเป็นSceneหน้า บายๆๆ ขอถามหน่อยว่าอยากให้ไรท์แต่งต่อไหมหรือปิดดี //ขี้เกียจนิดๆ ถ้าเอาตรงๆก็ไม่นิดหรอแต่ถ้าอยากให้ต่อไรท์ก็จะต่อ














 

:)  Shalunla:)  Shalunla