คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ✖ Chapter 3
ณ เกาะส่วนตัว รีสอร์ทของตระกูลชัยอรรถ
แกงส้มและฮัทเดินลงมาจากเรือมุ่งสู่ที่พักผู้บริหารซึ่งอยู่ในรีสอร์ท สามวันผ่านมาแล้วที่แกงส้มไม่ได้เจอหน้าสายลับตัวเล็กคนนั้นอีก เนื่องจากต้องเตรียมตัวสำหรับการย้ายมาทำงานที่นี่ และผู้หญิงคนนั้นก็ถูกส่งตัวมาที่รีสอร์ทก่อนหน้าที่พวกเขาจะมาแล้ว วันนี้เป็นวันที่เขารอคอย เขาก็รู้สึกแปลกๆกับตัวเองเหมือนกัน ที่ตลอดสองวันที่ผ่านมา ภาพใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นติดตาและวนเวียนอยู่ในหัวเขาอยู่ตลอด แล้วเสียงโทรศัพท์มือถือของฮัทดังขึ้นหยุดความคิดของแกงส้ม
“ครับพ่อ... ครับ... ด่วนมั้ยครับ... เดี๋ยวผมจะรีบจัดการให้”
“แกงส้ม ฉันต้องไปดูเอกสารรายละเอียดค่าใช้จ่ายของรีสอร์ทให้พ่อหน่อย นายรอฉันก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา” เมื่อเห็นแกงส้มพยักหน้ารับ ฮัทก็รีบวิ่งไป
เมื่ออยู่ลำพัง แกงส้มก็ไม่คิดรอเฉย จึงเดินสำรวจรอบบริเวณบ้าน เมื่อเดินรอบบ้านแล้วก็เดินออกไปเรื่อยๆ แล้วก็เห็นเส้นทางเล็กที่ปูด้วยซีเมนต์ ลึกเข้าไปมีต้นไม้ทั้งสองข้างทางขึ้นอย่างรกครึ้ม ถ้าเป็นตอนกลางคืนก็ชวนวังเวงไม่น้อย ด้วยความสงสัยก็เดินเข้าไปเรื่อยๆ ก็เห็นบ้านหลังเล็กๆทำด้วยไม้รอบตัวบ้าน เล็กจนเหมือนโรงเก็บของมากกว่าบ้านด้วยซ้ำ เขาได้ยินเสียงผู้หญิงเล็กๆ ดังตะโกนออกมา เขาจึงเข้าไปใกล้ๆ ถ้าเดาไม่ผิดก็คงเป็นที่ๆเอาไว้กักตัวผู้หญิงคนนั้น
...
ด้านฮัทเดินฮัมเพลงมาจนถึงสำนักงาน กำลังจะก้าวเข้าสำนักงานก็เห็นผู้หญิงแต่งตัวเหมือนแม่บ้านกำลังนั่งค้นเอกสารในตู้ซึ่งเป็นตู้เดียวกับที่เขากำลังจะเอาเอกสารในนั้นเช่นกัน
“อะแฮ่มๆ” เขาแกล้งกระแอมใส่เพื่อดูท่าทีของหญิงสาวผู้นั้น แล้วเขาก็เห็นเธอสะดุ้งยืดหลังตรง ค่อยๆหันหน้ามา แล้วใบหน้าของเธอก็ทำให้เขาอึ้งไปชั่ววิ หน้าขาวๆนั้นเด่นเหมือนเอาไฟนีออนมาส่องไว้ตลอดเวลา ใบหน้าหวาน คิ้วเข้ม ตาโตช่างดึงดูดใจ นับว่าสวยใช้ได้ทีเดียว
“เธอเป็นใคร”
“เอ่อ... ฉันเป็นแม่บ้านค่ะ” เสียงห้าวดังขึ้น ช่างขัดกับใบหน้าหวานนั่นจริงๆ
“แล้วมาทำอะไรที่นี่” ฮัทยังทำเสียงเข้ม
“เอ่อ... คือ... มาหาเอกสาร”
“เอกสารอะไร ทำไมต้องทำตัวลับๆล่อๆ”
“ไม่ลับ ไม่ล่อนะคะ ฉันก็ปกติดี” เธอตอบหน้าตายแล้วก็รีบเก็บเอกสารที่กองอยู่บนพื้นเข้าที่เดิม “ฉันเสร็จแล้ว ขอตัวนะคะ” เธอพูดจบ ไม่รอให้ชายหนุ่มตอบ รีบเดินจ้ำอ้าวออกมา แต่ก็ไม่พ้นแขนของชายหนุ่มที่อ้ามาขวางไว้ หญิงสาวผงะเล็กน้อย
“เดี๋ยว เธอยังไม่ได้ตอบฉันเลยว่ามาหาเอกสารอะไร”
“เอ่อ... ขอทางหน่อยค่ะ ฉันรีบ”
“เธอก็ตอบมาก่อนสิ” ฮัทไม่ว่าเฉย เขยิบตัวมาใกล้แม่บ้านคนสวย เธอก็เขยิบถอยไปเรื่อยๆ
“เอ่อ อย่าเข้ามานะ ฉันสู้จริงๆด้วย” แม้เธอจะขู่แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขากลัวสักนิด คิดว่าผู้หญิงตัวแค่นี้จะทำอะไรเขาได้ แล้วเขาก็คิดพลาดแม่บ้านสาวหน้าสวยปล่อยหมัดเต็มเบ้าตาเขา แล้วก็ทุ้งเข่าเข้าที่ท้อง จนต้องร้องโอย แล้วเจ้าของหมัดหนักก็รีบวิ่งออกไป ทิ้งให้ชายหนุ่มทนเจ็บอยู่เพียงลำพัง หมัดหนักใช่เล่นเลยยัยบ้าเอ๊ยยย!?
...
เฟรมมาแล้ว อี้อี้ <3 เจอฮัทครั้งแรกก็ใช่ย่อยเลยนะเฟรม
ไม่รู้สั้นไปรึเปล่า พอดีรีบนอน ได้แค่นี้ ขอโทษนะ :)
จบ 1 ตอนขอ 1 คอมเม้น
ความคิดเห็น