ผู้ชายคนนี้ สามีฉันค่ะ

ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปี พีระพงษ์ มอง เฟื่องลดา เป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่งมาตลอด 

ใครจะไปคิดว่าจู่ๆวันหนึ่งเธอจะมายืนอยู่ตรงหน้ายิ้มแล้วถามเขาว่า 

"พี่สนใจมาเป็นสามีหนูไหมคะ?" 

เฮ้ยนั่นมันน้องนะไอ้พงษ์ น้องไง น้อง!!

ทำไมแกต้องหวั่นไหวกับน้องกับนุ่งมันด้วยว่ะ!!!!
 

…………..

เพราะไม่อยากถูกครอบครัวจับแต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้

เฟื่องลดาเลยต้องทำใจกล้า เดินเข้าไปหาพี่ชายของเพื่อนสนิท ก่อนจะยิ้มแป้น แล้วถามเขาว่า

"พี่สนใจมาเป็นสามีหนูไหมคะ?"

"แค่ทำหน้าที่เป็นสามี ไม่มีอะไรยุ่งยากหรอกค่ะ ส่วนเรื่องอื่น พี่พงษ์ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเฟื่องจัดการเอง"

เดี๋ยวนะ ไอ้เรื่องจัดการที่ว่านี่ มันจัดการเรื่องอะไร??

+++++++++++++++

เฟื่องลดาถูกเขาดัน จนแผ่นหลังติดกับขอบประตู หญิงสาวรีบยกสองมือขึ้นมาดันแผงอกกว้างเปลือยเปล่าเอาไว้ 

พยายามท่อง นโมพุทโธ สงบจิตสงบใจ ไม่เหลือบสายตามองลงต่ำกว่าอก แต่มันก็ห้ามใจไม่ได้ 

ในเมื่อพีระพงษ์ดันสวมเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แถมไอ้ผ้าผืนเล็กเจ้ากรรมนั่นมันก็ดันจะหลุดไม่หลุดแหล่

"มองอะไรอยู่เหรอ?"     คนตัวสูงเลิกคิ้วถาม

"มองกล้าม  เห้ยไม่ใช่ มอง มอง มองพื้นไงค่ะ"  เพื่อลดาตอบชายหนุ่มเสียงสั่น "พี่พงษ์ถอยไปก่อนได้ไหม เฟื่องจะได้ออกไป"

"ไปไหนไหน?"

"ก็ ก็ ไปนอนห้องไอ้พายไงคะ"

"ไปทำไม ในเมื่อเป็นสามีภรรยากันแล้วก็ต้องนอนห้องเดียวกันซิ"

คำตอบหน้าตายของเขาทำเอาหญิงสาวเบิกตาโต ก่อนจะตกใจจนหลุดเสียงอุทาน 

เมื่อพีระพงษ์จัดการช้อนอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า จากนั้นก็ใช้เท้าดันปิดประตูเสียงดัง

คุณพระ อี่พี่พงษ์เอาจริงงั้นเหรอ?

.......................

ถ้าบอกว่าอีพี่ขาลร้ายแล้ว ปอ บอกเลยนะคะ ว่า อี่พี่พงษ์เนี่ยร้ายยิ่งกว่า 55555+

จบอิพี่ขาลเมื่อไหร่ อิพี่พงษ์จะตามมาติดๆแน่นอนค่ะ