ปราพก

สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมาหลายปีนะคะ บางคนก็ทักมาหาไรท์ส่วนตัวด้วย ขอบคุฯทุกคนท่านที่ติดตามและคอมเม้นท์นะคะ ตอนนี้ไรท์จะมาแจ้งว่าจะมาอัพให้ทุกคนท่านผู้อ่านอีกครั้ง ทั้งสองแอพพลิเคชั่นทั้งใน ReadAwriter และในเด็กดี ถ้ายังอยากอ่าน หรืออยากกลับมาฟินกันอีกก็เชิญได้เลยนะคะ 

ตอนนี้ที่ไรท์แต่งเรื่องนี้ไรท์อยู่แค่มัธยมเอง ตอนนี้ไรท์ได้เข้ามหาลัยและใกล้จบแล้วด้วย และมีแพชชั่นอีกครั้งในกลับมาแต่งนิยายให้ทุกท่านได้อ่านกันอีกครั้ง หวังว่าทุกคนจะเป็นกำลังใจให้ไรท์คนนี้อีกสักครั้งนะคะ

สุดท้ายนี้หวังว่าทุกท่านจะอ่านนิยายเรื่องนี้อย่างมีความสุขนะคะ ที่สำคัญคอมเม้นท์กันอย่างสร้างสรรค์นะคะ ติชมได้แต่ไม่ใช่คำที่หยาบคายนะคะ หรือทำร้ายจิตใจไรท์หรือผู้แต่งนะคะ ขอบคุณพระคุณทุกท่านที่ติดตามมาตั้งแต่เริ่มตนจนวันนี้นะคะ

ขอบคุณจากใจ จากไรท์ตัวน้อย

 ขอความร่วมมืออย่าคอมเม้นท์รุนแรงนะคะ ไรท์เป็นคนอ่อนไหวค่ะ ไม่ได้โลกสวยอะไรนะคะ แต่มันมีผลต่อความรู้สึกค่ะ โปรดเข้าใจกันด้วยนะคะ กราบขอบพระคุณทุกคนที่รอคอยและพยายามคอมเม้นท์ตามตลอดนะคะ

  นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ มิได้จะทำให้ผู้ใดเสียหาย และผู้มีชื่อเสียง ดารา หรือบุคคลในประวัติศาสตร์เสียหายแต่อย่างใด ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้แฟนฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นจากความรู้สึก และจินตนาการของไรท์เตอร์ เพราะชอบละครเรื่องนี้มาก และก็ชื่นชอบตัวละคร ลักษณะนิสัยในเรื่องมาก จึงได้นำมาแต่งขึ้นให้เป็นนิยายตามแบบฉบับของไรท์เท่านั้น
 

ตัวอย่าง

 เมื่อการะเกดต้องเสียสละคนรักให้แฝดผู้เป็นพี่สาวเพียงคนเดียวแต่งงานกับคุณพี่เดชของเธอ ส่วนเธอนั้นต้องกลับกลายไปเป็นคู่หมั้นกับออกหลวงสรศักดิ์เเทนพี่สาวของเธอ แต่เรื่องราวก็ไม่ได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบ เขาและเธอนั่นไม่ถูกกัน ตั้งแต่ไหนแต่ไร ทำให้ทั้งสองเมื่อมาอยู่ด้วยกัน ทำให้เรือนของพระเพทราชาเดือดยังกับไฟ 

“อย่าริอาจมาสั่งข้า!”

“แล้วทำไมข้าจะสั่งออเจ้ามิได้ แม่การะเกด!”

“ก็เพราะว่า ท่านมิได้เป็นตัวข้า อย่าริอาจยืนจมูกมายุ่งเรื่องของข้า”

“หึ ข้ามิใช่ตัวเจ้างั้นฤๅ แต่ออเจ้าเป็นคู่หมั้นหมายของข้า! เจ้าจะต้องฟังข้า!”

“แต่นี้มันชีวิตของข้า ท่านอย่าได้เสือก!”

“แต่อีกหน่อย ออเจ้าก็จะต้องมาเป็นเมียข้า ออเจ้าก็ต้องทำตามที่ข้าสั่ง”

“แต่ตอนนี้ ข้ายังมิใช่ ท่านก็อย่ายุ่งกับข้า”

“งั้นก็เป็นเสียตอนนี้เลยดีไหม ออเจ้าจะได้ฟังข้า”

“ท่านจะทำอะไร ปล่อยข้า เดี๋ยวนี้!!! อ้ายออกหลวง!!!”

“ปากดีนักฤๅ”

ฝากกดไลค์ กดติดตาม และคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ เจอกันค่ะ