จันทร์ข้ามยุค

 

บทนำ

แม่จันทร์...

เสียงใครกันนะ

กลับมาหาพี่เถิดคนดี...

เศร้าจัง

จู่ๆก็มีภาพชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นมาในหัวพร้อมกับดวงตาเว้าวอนที่มองมายังที่เธอเป็นแววตาที่เศร้าที่สุดตั้งแต่ที่เธอเคยเห็น ขณะที่เธอกำลังยื่นมือไปเพื่อสัมผัสกับมือชายหนุ่มที่ยื่นมือมาหาเธอ เป็นอันต้องหยุดลงเมื่อมีเสียงจากหน้าประตูห้องดังขึ้น ก๊อกๆ  เอ.... สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้คืออะไรกันนะ

”จันทร์เป็นอะไรรึเปล่าลูก”ขณะที่หญิงสาวกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเสียงผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้น “เปล่าค่ะ แค่คิดอะไรเพลินๆเฉยๆน่ะค่ะ” หญิงสาวตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยเต็มเสียงนัก “ถ้าไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ รีบออกมาอาบน้ำทานข้าวซะนะลูก เห็นบ่นว่าอยากไปทำบุญที่วัดไม่ใช่รึไงฮึเรา”ผู้เป็นแม่พูดอย่างเอ็นดู “ค่าาาา” หญิงสาวตอบพร้อมกับลากเสียงยาวแกมหยอกล้อผู้เป็นแม่

ที่วัดแห่งหนึ่ง

“สาธุ” เสียงของหญิงสาวพึมพำขึ้นเบาๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินลงไปข้างล่างเพราะกำลังคิดว่าจะไปเดินเล่นซักหน่อย ฟิ้ว... ลมพัดมาเบาๆแต่ก็ยังคงมีเสียงของลมที่พัดผ่านต้นไม้ใบหญ้าให้เอนไสวไปตามลม

“ขนมจ้า ขนมครกชาววังร้อนๆเลยนะจ๊ะ”

“เร่เข้ามาจ้า เร่เข้ามาน้ำมะพร้าวหวานๆสดๆจากต้นจ้า”

,เอ เสียงมาจากทางด้านหลังของวัดนี่นา แต่ว่าวันนี้ไม่น่าจะมีงานวัดนะเพราะแม่ไม่เห็นจะบอกเราเลย, ขณะที่หญิงสาวกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเพื่อให้ไม่เป็นการเสียเวลาเธอจึงเดินตามเสียงที่จ้อกแจ้กไป และแล้วภาพที่พบเห็นอยู่ตอนนี้ทำเอาเธออึ้งจนหาเสียงของตนเองไม่เจอเลยนั่นก็คือ...!!!!!