แค้นรักมลทินพญามาร (รีอัพ E-book)

 

 

 

 เมื่อเขา (รัก) หมดใจ แต่เธอ (แค้น) หมดใจ 

บทสรุปสุดท้ายจะเป็นอย่างไร สิ่งใดจะเป็นฝ่ายชนะ

 

 "ความรัก" หรือ "ความแค้น" 

 

 

แค้นรักมลทินพญามาร

 

สามารถดาวน์โหลด E-book ตามลิงค์ด้านล่างนี่เลยค่า 
 

พลกฤต โชติกุล ไม่คิดว่าน้องสาวจะโกหกคำโตเพื่อให้เขาทำผิดต่อนางผู้เป็นดวงใจ เพียงเพราะต้องการแย่งชิงคนรักของเธอ ความสุขชั่วข้ามคืนที่เขาได้รับจึงได้ก่อเกิดเป็นความแค้นอันมากล้นแก่หัวใจอีกดวง เปลี่ยนเขาจากรุ่นพี่ที่เคยรู้จักเป็นศัตรูคู่อาฆาตที่เธอจะตามทวงแค้นคืนอย่างสาสม!

***************

ลินลดา โปรติยานนท์ ยินยอมพาตัวเองกลับมาเผชิญหน้ากับความเลวร้ายในอดีต ที่เคยก่อทั้งแผลใจและรอยมลทินไว้ในชีวิตเธออย่างใหญ่หลวง เพียงเพื่อคำว่า ‘ทวงแค้น’ คำเดียวเท่านั้น

เธอกลับมาในคาบของคนใหม่ เคธี่ ออร์แกน พร้อมบทพิพากษาที่จะมอบให้กับเขา พลกฤต โชติกุล อย่างสาสมที่สุดในฐานะว่าที่พี่สะใภ้ โดยมีพี่ชายคนเดียวของเขาเป็นหมากคนสำคัญ

***************

น้ำจิ้มเล็กน้อย

“ผมบอกคุณไปแล้วไงว่าจะแต่งก็แต่งไป แต่ผมจะขวางให้ถึงที่สุดและวิธีที่ผมทำได้ก็มีแค่นี้” พลกฤตถอนริมฝีปากออกมา แตะหน้าผากกับหน้าผากเธอ จ้องดวงตาฉ่ำหวานปนขุ่นโกรธด้วยสายตามีความหมาย “พี่แจ๊คไม่มีวันจะปล่อยคุณ แม้คุณจะเป็นของผม แต่พี่แจ๊คจะปล่อยคุณถ้าในท้องของคุณมีลูกของผมนอนอยู่ในนั้น”

“นายมันชั่วร้ายที่สุด” เธอไม่รู้จะสรรค์หาคำด่าไหนมาบริภาษให้เพียงพอแก่ความร้ายกาจของเขาได้อีกแล้ว

“ผมทำได้ทุกอย่าง ถ้าสิ่งนั้นคือการได้คุณกลับมาลินลดา” ต่อให้ต้องฆ่าคน เขาก็คิดว่าสุดท้ายเขาก็ต้องทำมันได้ ถ้าสิ่งนั้นคือสิ่งสุดท้ายที่เขาจะทำได้เพื่อให้ได้เธอคืนมา “กินข้าวซะ เราต้องใช้กำลังอีกเยอะเพื่อทำลูกของเรา”

“ไอ้พลกฤตบ้า! ไอ้พลกฤตทุเรศ! ฉันไม่กิน! ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้นกับนาย! ฉันจะกลับบ้าน” ลินลดากระหน่ำกำปั้นใส่อกเขา พลกฤตไม่ห้ามด้วยการปัดป้อง ทว่าเขาทำมันด้วยคำพูด

“ผมรักคุณนะลิน ผมพร้อมจะทำให้คุณทุกอย่างยกเว้นแค่ปล่อยคุณไป แต่ถ้าคุณจะไปจริงๆ โดยที่ผมไม่ยินยอม มันก็มีแค่วิธีเดียวเท่านั้น...คือฆ่าผมให้ตายซะ”  

“อย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะ” กำปั้นน้อยหยุดลง เปลี่ยนเป็นกำกันแน่นอย่างหมายหมาด

“ผมรู้ว่าคุณกล้าที่รัก เพราะคุณเกลียดผม แต่ผมก็รู้ว่าคุณจะไม่ทำ ถ้าในท้องของคุณมีลูกของเรา คุณไม่อยากให้ลูกกำพร้าพ่อหรอก ผมรู้”

น้ำคำเหมือนเขากำลังยียวนเธอชัดๆ ทว่าน้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความเศร้าของการถูกเกลียดชัง

“เลิกพูดเรื่องลูกสักทีได้ไหม มันไม่มีวันเกิดขึ้นหรอก”

“มีสิ ผมกำลังจะทำให้คุณเห็นอยู่นี่ไง” และเขาไม่ได้ล้อเล่น เขาจะทำจริงๆ “กินข้าวซะ ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจจากการทำลูกกับคุณในฐานะเจ้าสาวเป็นเชลย ซึ่งลูกของเราคงไม่ชอบใจนัก”

***************

 

กดแอดแฟนได้ที่ภาพนี้เลย

 

 

ติตตามความเคลื่อนไหวได้ที่นี่

https://web.facebook.com/chakhin.praewpayom.writerpage/

 

ปล. เนื้อหาและรูปปกเป็นลิขสิทธิ์ของ 'แพรวโพยม' แต่เพียงผู้เดียว ไม่อนุญาตให้ขัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากพบเห็นจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด

 

 

ฝากผลงานที่ผ่านมาในรูปเเบบอีบุ๊คด้วยค่ะ

 

ตอนที่รีอัพอยู่ด้านล่างนะคะ เลื่อนผ่านตอนที่ไรท์ปิดการอ่านลงไปเลยยย