คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Beautiful tears Forget love
Forget love
“อะ อืม” ผมครางในลำคอ ผมรู้สึกเจ็บไปทั่วร่างกาย และ รู้สึกปวดหัวอย่างหนัก
“ฮยองฟื้นแล้วหรอครับ” ผมมองคริสฮยองอย่างดีใจ ความรู้สึกดีใจแบบนี้ มันอะไรกันนะ
“น้ำ หิวน้ำ” คริสลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก เค้ารู้สึกหิวน้ำ ปวดหัว มึนงงไปหมด
“นี่ครับฮยอง น้ำ”ชานยอลลุกไปหยิบน้ำให้คริส เค้าทอดตามองคนตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง
“ว่าแต่ นายเป็นใคร” ผมมองคนตรงหน้า ตัวขาวๆ ปากแดงน่าจูบ กับดวงตาที่หวานซึ้ง ผมว่าเค้าน่ารักเลยทีเดียว
“ ฮยองหมายความว่ายังไง” น้ำตาไหลลงมาบนหน้าของผม มันเจ็บ เจ็บยิ่งกว่า ตอนที่เทาทิ้งผมไปซะอีก ผม ผมเป็นอะไร
“ชั้น ไม่รู้ ปวดหัว อ๊ากก ปวดหัว” คริสยกมือมากุมศรีษะของตัวเองแน่น ปวด ปวดหัวอย่างรุนแรง เกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้
“ผม ผมจะไปตามหมอ ฮยอง รอผมก่อนนะ” ชานยอลวิ่งออกจากห้องไปตามหมอทันทีหลังจากที่คริสเกิดอาการแบบนั้นขึ้น พระเจ้า ท่านเล่นตลกอะไรกับลูกกันแน่
.......................................................................
คริสหลับไปแล้ว แต่ชานยอลยังไม่หลับ ร่างโปร่งนั่งกุมมือคริสอยู่ที่ข้างเตียง น้ำตารื้นอยู่ที่ดวงตาหวานซึ้ง ชานยอลกระพริบตาถี่ๆไล่น้ำตาให้ออกไปจากดวงตาเค้า
พระเจ้า เล่นตลกอะไรกันนะ
ย้อนกลับไปเมื่อ10นาทีที่แล้ว
“คุณหมอครับ พี่คริส พี่คริสเป็นอะไร” ชานยอลเอ่ยถามหมอเจ้าของไข้ทันทีที่หมอฉีดยาสลบให้คริส
“คนไข้ตอนโดนรถชน ได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงครับ ทำให้ความจำบางส่วนหายไป” คุณหมอเจ้าของไข้พูดออกมาด้วยสีหน้าลำบากใจ เคสแบบนี้รักษายาก จำไม่ได้ในบางเรื่อง นอกจากจะกระทบกระเทือนที่สมอง จิตใจก็คงจะโดนกระทบกระเทือนด้วยเป็นแน่
“เค้า อึก เค้าจำหายไม๊ครับ” ร่างโปร่งของชานยอลแทบจะทรุด ทันที่ที่ได้ยินคุณหมอบอก
“รักษาได้ครับ แต่ค่อนข้างยาก ญาติคนไข้ต้องช่วยกันครับ ถ้างั้นหมอคงต้องขอตัวก่อน” พูดจบนายแพทย์หนุ่มก็เดินออกไปตรวจคนไข้รายอื่นต่อทิ้งให้ชานยอลจมอยู่กับความคิดตัวเอง
ความคิดเห็น