คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 9.New Neighbor Part3.
New Neighbor Part3.
Couple : KrisYeol
Author: KC_NeNe’s
ตกเย็น.....
กริ๊งงงงงง!!!!!!!
สงสัยคงจะมากันแล้ว ...... จะเรียกให้ไอ้จงแดมันไปเปิดก็กระไรอยู่ มันกำลังเห็นสวรรค์ที่ปลายทางในห้องน้ำอยู่รำไร ไปขัดมันเดี๋ยวจะอุดตันซะเปล่าๆ ส่วนพี่มินซอกก็นอนหลับคอพับคออ่อนไปนานแล้ว ผมจึงได้แต่รีบล้างมือหลังจากล้างแก้วน้ำกับถ้วยชามเสร็จ
กริ๊งงงงง!!!!!!!!! กริ๊งงงงงง!!!!! กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!
“ โอ๊ยยยย! มึงถอดกลับไปกดเล่นในห้องมึงเลยมะ กดเชี่ยไรนักหนาวะ ” กดซะเหมือนกับว่า ยิ่งกดจะยิ่งมีทองร่วงลงมายังไงยังงั้น
“ ก็พวกกูกดเรียกอยู่หน้าห้องตั้งนานสองนาน พวกมึงก็ไม่โผล่หัวกันมาซักที นึกว่าทำศึกกันอยู่” พูดจบ ไอ้ฮุนเสนอหน้าเข้ามาในห้อง ของผม ตามมาด้วยไอ้ไค
“ ศึกเชี่ยไรไอ้ฮุน พูดให้มันดีๆหน่อย พี่มินซอกนั่งหัวโด่อยู่นู้นน่ะ” ผมบุ้ยปากไปทางพี่อูหมิน ของไอ้จงแดที่นั่งยิ้มพิมใจ หลังจากที่สะดุ้งตื่นกับเสียงกดกริ่งมหาประลัยของไอ้เพื่อนตัวดี
“ อ่าว! พี่อูหมิน มานานแล้วเหรอฮะ มาทันที่ไอ้สองคนนี้สวนแตรกันรึป่าวคะ..โอ๊ย!! อิเหรี้ยยยยยอลกูเจ็บนะ! ตบมาได้กลางกบาลกูเนี่ย ” ไม่ทันที่ไอ้ฮุนได้พูดจบ ผมก็ประเคนฝ่ามือเพ่งกบาลไปทันที
พร่องมึงเถอะไอ้เซฮุน...
อะไรคือสวนแตร!!!????? กูถาม!!!??
“ แล้วใครใช้ให้มึงปากหมาแบบนั้นล่ะ ดีนะที่พี่หมินเค้าไม่คิดมากกับเรื่องอย่างนั้น ไม่งั้นกูกะไอ้เฉินได้นั่งอธิบายยาวแน่ อย่าไปฟังมันเลยฮะพี่หมิน ” พูดจบผมก็หันไปยิ้มให้พี่หมินเป็นเชิงว่า ไม่ต้องไปใส่ในคำพูดหมาๆของไอ้เซฮุนมัน
“ ฮ่าๆ ไม่เป็นไรชานยอล พี่ไม่ได้โกรธอะไรหรอก รู้ว่าแค่หยอกเล่นกัน ...ว่าแต่ อะไรคือสวนแตรเหรอ!!!???? ใครเดินสวนสนาม มีเป่าแตรด้วยเหรอ ” พี่มินซอกยื่นหน้าพลางส่งสายตาปริบๆ
....เอ่อ....ที่บอกว่าพี่เขาไม่คิดมากขอเปลี่ยนเป็น ไม่เคยคิดอะไรเลยกับเรื่องอย่างว่าน่าจะถูกกว่า
พี่เขาใสๆน่ะไม่แปลกหรอก แต่แปลกตรงที่......พี่คบกับไอ้จงแดได้อย่างไร
และคือแบบ..จะไม่งงนะ ถ้า ไอ้เฉินมันเป็นคนที่ดี ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ เล่นไพ่(แม้จะไม่เข้าขั้นงมงาย) ยิ่งโดยเฉพาะเรื่องอย่างว่าแล้ว เอาจริงๆเลยนะ แค่ขึ้นซาวด์ไตเติ้ลหนังเอวีที่พวกผมชอบเช่ามาดู ท่านเฉินก็บอกได้แล้วว่าเป็นเรื่องอะไรโดยที่ไม่ต้องปรายตาดูเลยด้วยซ้ำ!!!
“ อ้าว! พวกมึงมากันแล้วเหรอ กูยังไม่ได้ออกไปซื้อกับแกล้มเลย รอแปบนะ ” พูดถึงก็มาเลย ตายยากชะมัด
“ เฮ้ยๆ ไม่ต้องๆ เดี๋ยวกูไปเอง มึงอยู่กับพี่มินซอกไปเหอะ ส่วนพวกมึงก็เตรียมของรอเลย เดี๋ยวกูกลับมา ” ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง หยิบเสื้อคลุมสีน้ำตาลอ่อนๆออกมาใส่ ก่อนจะเอ่ยปากไล่ให้ไอ้เฉินกลับไปนั่งเป็นเพื่อนแฟนมัน
“ กูอยากกินต๊อกว่ะ เห็นมีร้านตรงทางเข้าหนิ น่ากินดีซื้อมาด้วย เอาแบบเผ็ดๆนะเว้ย ”
“ อย่ามาเนียนไอ้ฮุน ไหนล่ะตัง สั่งอย่างเดียวตังไม่มามึงก็อย่าหวังว่าจะได้แดก ” ผมว่าพลาง แบมือรอรับตังจากมัน
“ โหยไรวะ เลี้ยงพวกกูหน่อยก็ไม่ได้ อ่ะ! เอาไป สองกล่องนะเว้ย ” เซฮุนล้วงมือเข้ากระเป๋ากางเกง ก่อนจะควักแบงค์ยับๆยื่นให้ผม ถามจริงนะ มึงเข้าห้องน้ำแล้วเผลอเอาไปเช็ดแทนทิชชู่เปล่าวะ ถ้ามันจะยับจนจะ..อื้อหืม..พูดไม่ถูกจริงๆ = =
“ สองกล่องก็สามร้อยหกสิบวอนสิวะ นี่มันแค่สามร้อยเองนะ มึงอย่ามาๆ ถึงกูจะไม่เก่งคณิต แต่เรื่องตังกูคิดไวนะเว้ย เอามาๆ” เรื่องเงินเรื่องทองมันไม่เข้าใครออกใครหรอกนะโฟร้ยยย
“ แค่นี้มึงก็ออกเองไม่ได้เหรอวะ เชี่ยไรมึงนักหนาเนี่ย เฮ้ย! ไอ้ไค กูยืมมึงหกสิบก่อนดิ๊ เฮ้ย! ไอ้ไค! ไอ้ไค!.....ไอ้เหรี้ยยยยกัมโจงงงงงงงงง!!! ” หลังจากที่สะกิดเรียกเพื่อนดำอยู่นาน ไอ้เซฮุนเลยตัดสินใจยื่นหน้าแหกปากแวดๆใส่หู จนอีกคนสะดุ้งตกใจ
“ อะไรของมึงเนี่ย ตะโกนหาพ่องมึงเหรอ ” ไอ้จงอินยกมือแคะหูก่อนจะตบเบาให้หายอื้อ
“ มึงน่ะเป็นห่าอะไร กูเรียกอยู่ตั้งนาน ก็เอาแต่นั่งเหม่อลอย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เป็นบ้าเป็นหลังอยู่นั่นแหละ ” เออใช่! จะว่าไปตั้งแต่ไอ้สองตัวนี้เข้ามาในห้อง ผมว่าผมยังไม่ได้ยินเสียงไอ้ไคพูดเลยซักคำเดียว เอาแต่นั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่นั่นแหละ
“ ป่าว กูก็แค่....แบบ..พวกมึงเคยเชื่อในรักแรกพบมั้ยวะ ” คำถามที่ท่านเพื่อนกัมจงยิงใส่เล่นเอาผมกับไอ้เซฮุนมองหน้ากันก่อนจะ....
“ พรืดดด!!!!!!! ฮ่าๆๆๆ อะไรนะ รักแรกพบ ฮ่าๆๆ โอ๊ย! ไอ้กัมจง มึงคิดว่ามึงเป็นพระเอกหนังหรือไงวะ ฮ่าๆ รักแรกพบอะไรของมึง เพ้อเหรอเฮ้ย! ฮ่าๆๆๆ ” ผมกับไอ้ฮุนหัวเราะจนฟันสวยสุขภาพดีแทบจะร่วงหลุดจากเหงือก
“ พวกมึงจะขำเหี้ยไรกัน มันน่าขำตรงไหนวะ มึงไม่เข้าใจเหรอ แบบ..พอเห็นหน้าปุ๊บ ก็รู้สึกสตั้นท์ แล้วจู่ๆก็เหมือนจะอ่อนฮวบลงไปดื้อๆ ตอนเวลามองแววตากลมๆใสๆนั่น กรี๊ดดดเถอะ กูอยากระเบิดตัวกูเอง ” เข้าขั้นแม็กซ์ไปแล้ว ผมส่ายหัวเบาๆกับใบหน้าและท่าทางละเมอเพ้อพกของไอ้ไค ก่อนจะเดินหมุนไปเปิดประตูเพื่อออกไปซื้อของข้างนอก
แต่แค่เปิดประตูยังไม่สุดความกว้าง มือผมก็ต้องชะงักกับความเย็นของลมเข้ามาปะทะใบหน้า บรรยากาศเหมือนในหนังผีไม่มีผิดเพี้ยน แม้ว่าทั้งชั้นเริ่มมีคนทยอยมาอยู่บ้าง อย่างไอ้ห้องข้างๆทางขวามือนี่ก็มีไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่นอยู่ ตรงข้ามห้องของพวกมัน ก็มีสองหนุ่มน่าหวานที่เพิ่งย้ายมาเมื่อบ่าย และก็ห้องตรงข้ามกับผมที่ดูเหมือนเพิ่งจะย้ายมาได้ไม่นานมานี่ เพราะกล่องของใช้ยังคงวางทิ้งไว้หน้าห้องอีกสองสามใบ รวมไปถึงไฟในห้องที่เปิดไว้ บ่งบอกได้ว่าคนข้างในกำลังจัดแจงของกันอยู่ แต่ถึงแม้จะเริ่มมีคนมาพักบ้างแล้ว ก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกของผมที่รู้เรื่องราวในอพาร์ทเม้นท์ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย มันก็ยังรู้สึกวังเวงๆ ยังไงชอบกลอยู่ดี
ผมตัดสินใจปิดประตูห้องก่อนจะเดินไปทางบันได แต่แล้วกลับมีสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงชะงักขาผมไว้ เสียงอู้อี้ในลำคอลอยมาไกลๆ เสียงทุ้มแหบแห้งเหมือนขาดน้ำมาสามวันยิ่งเงาตะคุ่มๆ หลังประตูห้องน้ำบนชั้น ยิ่งตอกย้ำให้ขาของผมที่เคยแข็งทื่อ กลับติดจรวดที่มีประสิทธิภาพระดับพรีเมี่ยมกระโดดลงจากบันไดที่มีความสูงถึงสิบขั้น!!! ลงไปยังชั้นล่างแล้ววิ่งออกไปหน้าปากซอยอย่างไม่คิดชีวิต ในหัวไม่คิดแม้แต่จะกังวลเลยว่า
....สูงขนาดนั้น กูโดดมาได้ยังไง!!!????
หลังจากที่ซื้อของเสร็จ ผมก็รวบรวมความกล้าอีกครั้งที่จะกลับไปที่พัก แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงๆหนึ่งกรีดร้องขึ้นมาจากข้างทางที่ผมกำลังเดินกลับ
“ ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยด้วย กรี๊ดดดด!!! ออกไปนะ อย่า!!!!.....ฮืออออ ” ผมช่างใจได้ซักพักก่อนจะค่อยๆชะแว้บๆ เข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะทำให้ผมลืมความกลัวไปซะสนิท
“ ไอ้เหี้ย! มึงทำอะไรผู้หญิงวะ! สัส! ..... พลั่ก! ตุ้บ! แอ่ก! ” ใช่ว่าผมจะเป็นเด็กดีเรียบร้อยซะเมื่อไหร่ เรื่องชกต่อยงานถนัดนักล่ะ
พลั่ก!!!! ตุบ!!!!
“ กรี๊ดดดดดด!!!!! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยด้วยค่ะ! ” ผมถูกไอ้บ้าร่างยักษ์ประเคนหมัดเข้าที่มุมปาก แล้วถีบเข้าที่กลางอกพอดิบพอดี จุกนะไอ้สัดดด!!!!!
“ สะเออะมายุ่งเรื่องของผัวเมียเค้านักเหรอมึงอ่ะ ห๊า!!!! ” มันกระชากคอเสื้อผมที่นอนราบอยู่กับพื้นก่อนจะง้างมือเตรียมเสยเข้าที่หน้าผมอีกครั้ง…
..ไหว้ล่ะ ที่อื่นมั่งเหอะ หน้ากูยังเอาไว้ม่อสาวอยู่นะโว้ยยยยย!!!!
และดูเหมือนพระเจ้าจะได้ยินเสียงกรีดร้องในใจของผม…
เสียงฝีเท้าหนักๆของใครอีกคนที่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้ทำให้ไอ้ยักษ์ ปล่อยมือจากเสื้อผมแล้ววิ่งหนีไป ทิ้งให้ผมนอนแอ้งแม่งอยู่ที่พื้น พร้อมกับหญิงสาวที่ยืนร้องไห้ถือไม้อยู่ในมือ…
มีไม้แล้วทำไมน้องไม่ฟาดมันไปครับ!!! ถาม!!?????
“ เกิดอะไรขึ้นครับ มีใครเป็นอะไร ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างเหนื่อยหอบเพราะเพิ่งวิ่งมา ทันทีที่ได้ยินเสียงตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ
“ ฉะ..ฉันถูกข่มขืนค่ะ ฮือออออ~~ อ๊ะ! เดี๋ยวคุณคะ...” ผมยกหัวขึ้นหลังมองดูบทสนทนาของทั้งสอง หลังจากที่หญิงสาวกำลังจะเล่าเหตุการณ์อยู่นั้น จู่ๆร่างสูงของอีกคนก็ละออกมาที่ผม
เพิ่งรู้สึกตัวกันเหรอว่ากูกำลังนอนจะขึ้นอืดอยู่ตรงนี้น่ะ...กว่าจะเดินมาช่วยนะ ห่าน!!!!!!
ผมที่พยายามดันตัวลุกขึ้นนั่งกลับต้องหงายหลังลงไปอีกรอบจากแรงผลักที่หน้าอก ก่อนที่ผมจะได้หันหน้ามาเพื่อจะถามมันอย่างงงๆว่า “..ผลักกูทำไมวะ!?” แต่ก็ต้องพับเก็บไปเมื่อหันมาประสบกับหมัดหนักๆ ของคนตรงหน้าทันที
พลั่ก!!!!!!
บอกได้คำเดียว....
สัสสสสสส!!!!!!
มึงต่อยกูทำม่ายยยยยยย!!!
ร่างกายผมเซไปตามแรงกระชากของร่างสูงกว่า ผมปรือตาเล็กน้อย เพราะเบลอๆหลังจากชิมรสมือหนักๆเมื่อกี๊ไปเต็มรัก เอาซะกูมึนเลย!!!
“ ไอ้สารเลว ไอ้สวะสังคม มึงทำอย่างนี้ได้ยังไง ห๊า!!!!! ” ไอ้เวร!!! กูไม่ใช่ ม่ายยช่ายยยย!!!!
ผมพยายามส่ายหัวปฏิเสธ แล้วภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือ หมอนั่นกำลังจะยกมือซัดหน้าผมอีกรอบ แต่ก็ถูกมือบางของผู้หญิงนั้นยื้อไว้ ก่อนที่อะไรๆรอบตัวผมจะดับลง…
.
.
.
ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนแหมะอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล สายน้ำเกลือกับผ้าก๊อตปิดแผล ที่สะท้อนออกมาจากในกระจกด้านข้างทำให้รู้ว่า....
....กูรอดตายจากตีนแล้ว TT_TT
“ เอ่อ..ตื่นแล้วเหรอ ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอีกข้างของเตียง ทำให้ผมสะดุ้งหันไปมองต้นเสียง ก่อนจะถอยหลังกรูด แนบอิงกับที่กั้นเตียงอีกฝั่ง
“ อย่า! อย่าเข้ามานะ กูไม่ได้ทำนะเว้ย!!! ” ใบหน้าคมชะงักเล็กน้อยตอนที่ผมชี้หน้าห้ามไว้ ไนขณะที่มันกำลังเดินเข้ามา ก่อนจะแสดงสีหน้าสลด แล้วก็ทำในสิ่งที่ผมต้องตะลึง
ตุ้บ!
ร่างสูงปล่อยให้ตัวเองคุกเข่ากระแทกพื้น ก่อนจะเงยหน้ามาฉายแววสำนึกผิด
“ ฉันขอโทษนะ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ จะเตะ จะต่อย จะกระทืบฉันยังไงก็ได้ให้สมกับสิ่งที่ทำกับนาย ยกโทษให้ฉันด้วยนะ ”
สาบานได้ว่าถ้าผมไม่ถลาลงไปหามัน ผมคงจะอายุสั้นก็เพราะมันจะกราบขอขมาผมอยู่นี่แหละ
“ เฮ้ย! ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ โอเคๆ ฉะ..ฉันไม่โกรธนาย จริงๆ ลุกขึ้นก่อน” ผมจับไหลหนาพยุงให้ลุกขึ้นยืน มันสูงกว่าผมอีกแฮะ ก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายละมานั่งบนเตียง ส่วนมันก็ลากเอาเก้าอี้มานั่งใกล้ๆ
เข็มนาฬิกาเดินดังอยู่บนฝาผนังทำให้ผมละสายตาไปมองก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
“ เชี่ย!!! ตีสอง!! ตายห่าแล้ว!!! ” ไม่ได้โทรบอกไอ้พวกนั้นเลย ป่านนี้ไม่ออกตามหากันให้จ้าละหวั่นแล้วเหรอเนี่ย
“ มีอะไรหรือป่าว ” ร่างสูงถามขึ้นพลางมองท่าทางลุกลี้ลุกลนของผม
“ คือกู เอ้ย! ฉันออกมาตั้งแต่ตอนหัวค่ำ จนป่านนี้แล้วยังไม่ได้กลับห้องเลย โทรก็ไม่ได้โทรไปบอก ป่านนี้ไม่ตามหากันให้ทั่วแล้วรึ” ปากบอกพลางจะดึงสายน้ำเกลือทิ้ง แต่มือหนาก็เร็วกว่ายุดยื้อมือผมไว้ทัน
“นายจะทำอะไร” ร่างสูงเอ่ยเสียงเข้ม
“ ก็จะกลับบ้านไง แผลแค่นี้ไม่ทำให้ฉันตายหรอกน่า ปล่อยสิวะ จะกลับ!! เฮ้ย!! ” แรงฉุดกระชากของผู้ชายที่สูงไล่เลี่ยกันนั้นมากจนเกิดเป็นแรงผลักให้ผมล้มหงายเงิบมาบนเตียง โดยมีร่างหนาๆของอีกคนล้มทับมาด้วย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นใหญ่อะไรเท่ากับ ประเด็นนี้!!!!!
OxO;!!!!!!!
มันจูบผม!!!!!!!!!
ผมจูบมัน!!!!!
เราทั้งสองคนจูบกัน!!!!!
ปากกรู๊ววววววววววว!!!!!!!OoO
.
.
TBC
Talk: มาแล้วค่า~ ตอนนี้เฮียออกมาเต็มตัวแล้ว แถมมีฉาก -///- อุอิๆ เขินอ่ะ สงสารชยอลอยู่ เหมือนกันนะ อพค. ก็ไม่ฟังเรื่องฟังราวอะไรประเคนหมัดใส่น้องอย่างเดียว 55555+ ฝากติดตามแชปหน้าด้วยน้า~~ คิดว่าจะพยายามทยอยเอาคู่อื่นมาคั่วด้วยอยู่เหมือนกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับรีดด้วยนะ ติชมกันได้เลยจ้า!! เจอกันตอนหน้าอย่าเพิ่งทิ้งไปไหนน้า~~~~~~
ปล. อะไรคือสวนแตร!!! 5555+ เป็นคำถามที่ยากจะอธิบาย อิฮุนฝากมาบอกว่า ไม่เคยผ่านทางสายดาร์กไม่มีวันรู้หรอก คืออัลร้ายยยยยย > <
ความคิดเห็น