นิทานแมลงปอ

เนื้อเรื่อง

นิทานแมงปอ

                ที่เมืองเล็กๆเมืองหนึ่งมีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมาก ทุกวันพวกเขาจะพากันไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาดและไปส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่หาดทรายตอนโพล้เพล้

                ทุกคนที่เคยพบเจอพวกเขา จะมองด้วยสายตาที่อิจฉาในความรักของคนคู่นี้เสมอ

แต่แล้ววันหนึ่ง...

      เกิดอุบัติเหตุรถชน หญิงสาวผู้โชคร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอนอนเงียบๆอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า เธอก็ยังคงไม่ฟื้นคืนมา ตอนกลางวัน ชายหนุ่มจะมาเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียง ร้องเรียงคนรักของเขาเสมอ ทั้งๆที่เธอไม่ตอบสนองใดๆเลย ตกกลางคืน ชายหนุ่มจะไปสวดภาวนาอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าที่โบสถ์นอกเมือง เขาร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง ไม่มีอะไรจะไหลออกมาอีกแล้ว

      ผ่านไป 1 เดือน...หญิงสาวยังคงหลับใหลไม่ฟื้นเหมือนเดิม ส่วนชายหนุ่มก็ดูจะซูบเซียวขึ้นทุกวัน และยังคงสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู่เสมอไม่เคยหยุดหย่อน

แต่แล้ววันหนึ่ง...

      พระผู้เป็นเจ้าก็เกิดเห็นใจในรักของชายหนุ่มและตกลงประทานพรให้แก่เขา พระผู้เป็นเจ้าไปตรัสถามชายหนุ่มว่า

"เจ้ายอมที่จะแลกพรนี้ด้วยชีวิตของเจ้าไหม"

ชายหนุ่มตอบโดยไม่ลังเลว่า

"ผมยอมครับ"

พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

"งั้นดี ข้าจะให้คนรักของเจ้าฟื้นขึ้นมา แต่เจ้าต้องแลกกับการกลายเป็นแมลงปอเป็นเวลา 3 ปี เจ้าจะตกลงยอมไหม"

ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น แต่ก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม

"ผมยอมครับ"

      ฟ้าสางแล้ว ชายหนุ่มได้กลายเป็นแมลงปอสวยงามตัวหนึ่ง เขาบอกลาพระผู้เป็นเจ้าแล้วรีบบินกลับไปที่โรงพยาบาล หญิงสาวฟื้นขึ้นมาแล้วจริงๆมีนายแพทย์หนุ่มยืนอยู่ข้างๆเธอ คุยเรื่องอะไรกันสักอย่างหนึ่ง แต่ช่างหน้าเสียดายที่เขาไม่อาจได้ยิน

หลายวันผ่านไป...

      หญิงสาวแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แต่เธอดูไม่มีความสุขเลย เธอออกตระเวนหาข่าวคราวของชายหนุ่ม แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าชายหนุ่มหายไปอยู่ที่ไหน หญิงสาวยังไปละความพยายามที่จะตามหาชายหนุ่มคนรักของเธอ ชายหนุ่มซึ่งอยู่ในร่างของเจ้าแมลงปอ ได้แต่บินวนเวียนอยู่รอบตัวหญิงสาวไม่ห่าง ทว่า เขามาสามารถส่งเสียง ไม่สามารถโอบกอดเธอ เขาทำได้เพียงเฝ้ามองดูหญิงสาวไม่ให้คลาดสายตาเท่านั้น

                ฤดูร้อนผ่านไปแล้ว ลมฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้ปลิวร่วงหล่นจากต้นไม้ใหญ่

      เจ้าแมลงปอจำต้องจากที่นี่ไปแล้ว นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้บินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาว เขาอยากใช้ปีกของเขาลูบใบหน้าของหญิงสาว อยากใช้ปากเล็กๆจูบที่หน้าผาก แต่อย่างไรก็ดีร่างเล็กบอบบางในคราบของแมลงปอ ก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากหญิงสาวได้

แค่พริบตา ฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือน เจ้าแมลงปอรีบบินกลับมาหาคนรักของเขา เพื่อจะพบว่าร่างอันคุ้นตานั้นบัดนี้ได้ยืนเคียงคู่ อยู่กับชายรูปร่างสันทัดคนหนึ่ง ภาพภาพนั้นทำให้เจ้าแมลงปอเกือบจะบินตกลงมาจากอากาศเลยทีเดียว ชาวบ้านต่างกล่าวขานถึงเรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้ได้พบกับแพทย์หนุ่มที่น่ารักละใจดี คนนั้น และยังกล่าวถึงความรักของคนทั้งคู่ที่เหมือนถูกกำหนดมาอย่างไรอย่างนั้น แน่นอนพวกเขายังคงพูดถึงหญิงสาวที่สดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายนัก  เจ้าแมลงปอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก

      หลังจากนั้นไม่กี่วัน แมลงปอเห็นแพทย์หนุ่มผู้นั้นพาคนรักของตนไปชายทะเลเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นพลบค่ำก็อยู่ที่ชายหาดเพื่อดูพระอาทิตย์ตก แต่สำหรับเขา นอกจาบินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาวแล้ว เขาก็ไปสามารถทำอะไรได้เลย หน้าร้อนของปีนี้ช่างยาวนานนัก เจ้าแมลงปอบินต่ำลงๆทุกวันด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด เขาไม่มีเรียวแรงเพียงพอที่จะบินเข้าใกล้หญิงอันเป็นที่รัก ท่าทางการพูดคุยกันอย่างสนิทสนมของคนทั้งคู่ เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งคู่ทำให้เขารู้สึกโดดเดียวยิ่งนัก

ย่างเข้าฤดูร้อนของปีที่ 3...

      เจ้าแมลงปอไม่ค่อยไปเฝ้าดูแลคนรักของเขาแล้วบ่าของเธอบัดนี้ถูกโอบกอดด้วยมือของแพทย์หนุ่ม ใบหน้าถูกประทับจูบอย่างเบาๆ จากเขาผู้นั้นดูท่าทางแล้วไม่มีทางเลยที่หญิงสาวจะมีเวลาที่จะไปคิดถึงแมลงปอที่เจ็บปวดตัวหนึ่ง ยิ่งไม่มีทางที่จะไปคิดถึงอดีตที่ผ่านไป วันครบรอบปีที่ 3 ที่พระผู้เป็นเจ้ากำหนดไว้ใกล้มาถึงแล้ว คนรักของเจ่าแมลงปอกับนายหนุ่มแพทย์ ได้จัดพิธีแต่งงานขึ้นในวันสุดท้ายนั้นเอง เจ้าแมลงปอค่อยๆบินเข้าไปในโบสถ์ และไปเกาะที่บ่าของพระผู้เป็นเจ้า เขาได้ยินเสียงของคนรัก ที่ดังมาจากข้างล่างตอบรับคำสาบานของพระผู้เป็นเจ้าว่า

"ฉันยอมรับ"

เขาเห็นแพทย์หนุ่มคนนั้นสวมแหวนให้คนรักของเขาตามด้วยจุมพิตที่แสนหวานของคนทั้งคู่ เจ้าแมลงปอปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา

พระผู้เป็นเจ้าถามแมลงปอว่า

"เจ้ารู้สึกเสียใจไหม"

เจ้าแมลงปอเช็ดน้ำตาแล้วตอบว่า

 "เปล่า"

พระผู้เป็นเจ้าถอนหายใจแล้วพูดต่อว่า

"งั้นพรุ่งนี้เจ้าก็ได้กลับเป็นเจ้าคนเดิมแล้ว"

เจ้าแมลงปอส่ายหน้าอย่างช้าๆก่อนตอบว่า

"ขอผมเป็นแมลงปอตลอดชีวิตเถอะครับ"

บางบุพเพ ชะตาถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียไป บางบุพเพ ตอนจบไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด

รักคนๆหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องได้รับรักตอบ

แต่เมื่อได้รับรักจากใครคนหนึ่ง

เราต้องดูแลรักษามันไว้อย่างดี

...บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม...

 

จากเรื่องสั้นๆนี้เรามีอะไรมาฝากค่ะ

"รัก" คือคำสั้นๆ

ตั้งนิยามได้มากกว่าคำใดๆ

ยิ่งกว่านั้น...

"รัก" ยังเป็นคำสั้นๆ

ที่ทำให้หลายคนเจ็บปวดทรมาน

แต่สุดท้าย...

"รัก" ก็เป็นคำๆเดียว

ที่ช่วยจรรโลงความสุขให้แก่ชีวิตมนุษย์ได้

...โลกนี้จึงไม่อาจขาดซึ่ง 'เรื่องรักๆใคร่ๆ'

ที่จะช่วยเจือนจานหัวใจให้ฉ่ำชุ่มอยู่ตลอดเวลา...