[Balamos] ค่ำคืนของสองเรา (Yaoi)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

=+=Balamos Fan Fiction=+=

Title : ค่ำคืนของสองเรา

Author : O.H.R HuSTsU

Category : Romance

Pairing : Lucus/:olense

Rate : NC-18

Disclaimer : Characters not mine. I just used them as my fantasy objects.

Warning : Slash (male/male)

เนื้อเรื่อง

ความหนาวเย็นแห่งยามรัตติกาล ทำให้ร่างบางสั่นน้อยๆ.....ลอเลนซ์ ห่อตัวด้วยความหนาวกับเสื้อคลุมบาง....

ดวง หน้าหวานแหงนขึ้นมองจันทราที่เปล่งประกาย...... ค่ำคืนนี้ช่างประหลาดนักที่เค้านอนไม่หลับ สวนยามค่ำคืนในเอดินเบิร์กแห่งนี้ให้รู้สึกสงบดีแท้....

สงบ....จนไม่ได้ยินแม้แต่เสียง สวบสาบของฝีเท้าคนบางคนที่เดินตัดผ่านทุ่งหญ้าเข้ามาชิดใกล้.....

“อ๊ะ...”

เสียงใสอุทานขึ้นพลันที่ อาคันตุกะที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามาสวมกอด...

“ปล่อยน่าลูคัส อยากตายรึไง...” ปากบอกว่าปล่อย แต่ภายในใจกลับรู้สึกอบอุ่นยิ่ง

ลูคัส ยิ้มขันๆ

“ขอตายในอ้อมกอดนายได้มั๊ยล่ะ...” เสียงกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู ทำให้ร่างบางขนลุกซู่ จนต้องรีบขยุกขยิกตัวออกเป็นการใหญ่

“ ไอบ้า ลุคัส!!!” ใบหน้าลอเรนซ์ตอนนี้แดงก่ำ “ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!”

“จุ๊ๆ เป็นถึงสี่ผู้คุ้มกฎ พูดจาหยาบกระด้างแบบเดี๋ยวจะเป็นที่ครหาของคนอื่นเอานะจ๊ะ...”

“ไอ้!!”

......หน้าที่แดงอยู่แล้วกับแดงขึ้นไปอีก... แรงมันเยอะกว่า จะทำได้ก็แค่ด่า......

ลูคัสแย้มยิ้มอีกครั้งก่อนจะกอดรัดร่างบางให้แน่นขึ้นอีก

“พูดหยาบอีกแล้ว อย่างนี้ต้องลงโทษหน่อยล่ะนะ หึหึ..” ลูคัสพูดพร้อมหันใบหน้าของลอเรนซ์มา

“อะไร...อุ๊บ...”

คำพูดทั้งหมดหายไป เมื่อ ริมฝีปากนุ่มประกบลงมา..ปากที่เผยอจากการพูด กลายเป็นช่องว่างให้ลิ้นอีกฝ่ายล้วงล้ำ...

“อื้อ...”

มือ เรียวเกาะเสื้อ ร่างสูงแน่น เมื้อลิ้นอุ่นของอีกฝ่าย รุกเข้ามากวาดต้อนความหอมหวานภายใน... มันทำให้ร่างบางรู้สึกมีนชาไปหมดจนแทบไม่มีแรงยืน....

“ฮ้า...”

ลอเรนซ์หอบน้อยๆเมื่อ ลูคัสค่อยๆถอนริมฝีปากออก เส้นใยใสๆต่างยืดออกมาจากริมฝีปากทั้งคู่.....

ร่างบางได้แต่หน้าแดงก่ำ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้ม

“เป็นจูบที่หวานที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเชียวล่ะ...” ว่าพลางเลียน้ำใสๆที่ติดอยู่มุมปากของลอเรนซ์...

“อะ....ไอบ้า!..” ความมึนชายังไม่หายไป ตอนนี้ถ้าลูคัสไม่กอดเค้าไว้ ตัวเค้าคงต้องทรุดไปกองอยู่กับพื้นเป็นแน่

“หึหึ แค่นี้ก็ยืนไม่ไหวแล้วหรอ... น่ารักจริงน้า...” ลูคัสพูดเสียงขันๆ ก่อนจะจูบอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปากนุ่ม

ลอเรน ซ์หน้าแดงขึ้นจนไม่รู้จะแดงยังไงแล้ว ใช่ว่าไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ก็พวกเค้าทั้งคู่เป็นคนรักกันนี่นา...แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่ ตัวเค้าก็ยังไม่ชินเสียที....แถมไอ้เจ้าบ้า มันชอบทำอะไรแผลงๆด้วย ..คิดแล้วก็กลุ้ม... ไม่รู้ว่าไปรักคนอย่างมันได้ยังไง

“ไม่โต้ตอบต่อหรอจ๊ะ” ว่าแล้วก็อุ้มร่างบางที่แสนเบาหวิวขึ้น “งั้นก็มาต่อกันเลยนะจ๊ะ ที่รัก...”

“อย่างกับชั้นเคยมีทางเลือก...” สองแขนเรียวขึ้นโอบรอบคอร่างสูงไว้ แล้วก้มหน้าที่แดงก่ำงุดเค้ากับเสื้ออีกฝ่าย

“ นั่นสิน้า..” ลูคัสก้มไปเม้มติ่งหูลอเรนซ์จนเบาๆชนิดที่พอทำให้อีกฝ่ายสะดุ้ง “เธอเป็นของๆชั้น ไม่มีทางที่จะปล่อยให้หลุดรอดไปหรอก...”

แล้วทั้งคู่ก็เดินหายเข้าไปในความมืดแห่งยามค่ำคืน......


Stop!!!!!

ฉากหลังจากนี้มัน For Adult Only ของแท้เลยนะจ๊ะ ถ้าคิดว่า เปงผู้ใหญ่พอ หื่นพอ หรือ ใจกล้าพอก็เชิญนะ...
( อย่าหวังมากล่ะ เราแต่งมะเก่ง = = )
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
........................................ต่อดิ.........................
.
.
ลูคัสมาหยุดอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งที่ค่อนข้างลับตาคน แล้วค่อยวางร่างบางให้ยืนพิงต้นไม้...

“บ้า...จะมาทำข้างนอกนี่น่ะหรอ!”

“ ก็อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศดูบ้าง” ไม่ว่าเปล่า ก็พลางไล่ลิ้นอุ่นโลมเลียลำคอระหง.... “เสี่ยงกับการถูกคนเห็นแบบนี้ มันน่าตื่นเต้นดีออก..” ...เสื้อผ้าของลอเรนซ์ค่อยๆหลุดทีละชิ้นๆด้วยความเชี่ยวชาญ.. “...เร้าอารมณ์ดี...”

“อารมณ์กับผีแกสิ!!! อ๊ะ...”

“หึหึ พูดไม่เพราะอีกแล้วน้า...”

มือหนาค่อยๆลูบไล้สะโพกมน แล้วค่อยเคลื่อนเข้าไปกับกุมส่วนที่ไวต่อความรู้สึก

“ฮ้า...อ๊า..”

เสียงหวานครางกระเส่า ตามจังหวะมือหนาที่รูดขึ้นลงส่วนนั้น..

“ลูคัส...อ๊า...”

เรี่ยวแรงตอนนี้ไม่เหลืออีกแล้ว ทำได้แต่ร้องคราง และเกาะไหล่ร่างสูงไว้แน่น...

ริมฝีปากอุ่น ของลูคัสก็ไม่อยู่เปล่า จากที่ลิ้มเลียลำคอ ก็ค่อยเลื่อนลงมา ขบเม้มที่ยอดอก ทำให้ ร่างบางสะดุ้งเฮือก...

“อ๊ะ...อา...”

ลิ้นหนาไล้รอบเป็นวง ก่อนจะดูดเสียงดัง

.....ทั้งเลีย ทั้งดูด ทั้งขบเม้ม ...ทำให้สติของลอเรนซ์แตกกระเจิงด้วยแรงอารมณ์

“ฮ๊า...อา...ลูคัส พอ.... ไม่ไหวแล้ว...”

จังหวะที่มือหนารูดขึ้นลงนั้น เริ่มเร็วขึ้น จนร่างบางแทบจะบ้า.....อารมณ์มันถึงขีดสุด จนอยากจะปลดปล่อย...

“อ๊า....มะ...ไม่ไหว..แล้ว...ฮ้า..ลูคัส..อ๊ะ..”

ใบหน้าบิดเบี้ยวไปด้วยแรงอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน...

“อดทนอีกนิดนะ....” ลูคัสกระซิบเบาๆก่อน จะหยุดมือ...

“อ๊ะ...เจ้าบ้า หยุดทำไม...”

“ รอเดี๋ยวสิที่รัก....” ลูคัสหัวเราะเบาๆกับท่าทีอันแสนเร่าร้อนของลอเรนซ์ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปาก มาที่ส่วนองค์ของร่างบาง และครอบครองส่วนนั้นเข้าไป...

“อ๊า....อะ..ไอบ้า...”

ลูคัสขำนิดๆก่อนค่อย ไล้เลีย รูดริมฝีปากขึ้นลงอย่างเร็ว...

“อา....อ๊า...”

ร่างหนา รูดขึ้นลงด้วยความชำนาญ ฟันขาวขบเม้ม ส่วนยอดเบา

“อ๊าาา...ลูคัส...อย่าทำอย่างนั้น...”

ดั่ง ยิ่งว่าก็เหมือนยิ่งยุ ลูคัสได้ ขบส่วนปลายแรงขึ้นอีก จนทำให้ลอเรนซ์สะดุ้งเฮือกอีกครา...และก่อนจะดูดเม้ม ซึ่งทำให้ลอเรนซ์แทบหมดสติไปกับความวาบหวิว

“อ๊าา...ลูคัส...หยุด...ไม่ไหวแล้ว...ฮ้า..ลูคัส..!”

แล้วความอดทนก็สิ้นสุด น้ำสีขาวอุ่น ไหลเข้าเต็มปากลูคัสก่อนที่เค้าจะกลืนกิน ควานหวานปะแล่มๆนั้นลงคอ

ลอเรนซ์หน้าแดง ยืนหอบ และเกาะไหล่ร่างหนาแน่น

“แฮ่ก...ไอบ้า....วิปริต....”

“หึหึ..อร่อยดีออก...เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่ได้ลิ้มรสน่ะ....”

ลูคัสหัวเราะน้อยๆอีก ก่อนจะไปประจบจูบที่แสนนุ่มนวลให้กับร่างบาง

“คราวนี้ก็ตาชั้นบ้างล่ะนะ..”

ลอเรนซ์หน้าขึ้นสีอีกคราแล้วพยักหน้าน้อยๆ...และนั่นทำให้อีกฝ่าย หัวเราะกับความน่ารัก เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้.....

ร่างหนา ยก ขาเรียวทั้งสองข้างของลอเรนซ์ขึ้นชิดกับแผ่นอก ให้หลังขาวใช้ลำต้นของต้นไม้เป็นที่ยัน..

“อ๊า.....”

ลอเรนซ์ร้องออกมาเต็มเสียงเพราะความเจ็บ เมื่อ ส่วนนั้นของลูคัสสอดใส่เข้ามาทันที...

“เจ็บ...”

“อย่าเกร็งสิ...”

ลุคัสกระซิบเบาๆ หน้าหวานที่บิดเบี้ยวจึงค่อยๆคลายลง กลายเป็นเสียงหอบ..

“ฮ้า..อ๊า...”

ลูคัส ค่อยๆขยับกายเข้าออกช้าๆ ซึ่งสร้างความเสียวซ่านได้ไม่น้อย..

“อ๊ะ...อ๊า...ลูคัส...อ๊า...”

จังหวะเริ่มเร็วและถี่กระชั้นขึ้น อารมณ์ตัญหาพลุ่งพล่านจนไม่อาจห้าม...

“ลูคัส...อ๊า...อ๊าาา...ฮ้า..”

ความเจ็บและเสียงซ่าน ผสมปะปนกัน ทำให้หยดน้ำตาใสๆไหลริน....ร่างหนา ค่อย จูบและดูดซับน้ำตาไว้เป็นการปลอบโยน...

เสียงหวานที่ครางกระเส่า ยิ่งปลุกกระตุ้นลูคัสให้ยิ่งพลุ่งพล่าน แกนกลางของเค้ายิ่งขยับเข้าออกแรงและเร็วขึ้น...

“อา..น่ารักมาก....น่ารักจริงๆ ลอเรนซ์....แฮ่ก..”
เสียงแหบพล่าดังขึ้น ก่องจะประกบจูบที่เร้าร้อน

“อื้ม....ฮ้า......ลูคัส....เข้ามาลึกอีก....อ๊าาา ...”

“ตามบัญชา....”

“อ๊า..ฮ้าาา.......อ๊ะ....... อ๊าาาาา...ลูคัส..รักนะ.....”

ลอเรนซ์ว่า แล้วก็ประกบจูบกันอีกหน....เป็นจูบที่รุ่มร้อนและอ่อนหวาน.....

ร่างสูงยังคงกระแทกแรง ใบไม้ที่ร่วงจากแรงสั่นไหว ก็ไม่อาจหยุดกิจกรรมนี้ได้.......

อากาศแห่งยามค่ำคืนก็เย็นลงเรื่อยๆ.....แต่คู่รักที่อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่นี้ กลับมีแต่ความเร้าร้อน....

...เป็นโลกของพวกเค้า....ค่ำคืนของพวกเค้า.....

“ชั้นก็รักลอเรนซ์......”

“อ๊า...ฮ้า....”

“ค่ำคืนนี้ จะมีเพียงสองเราเท่านั้น.....นะ ลอเรนซ์ที่รัก....”

+END+