เรื่องเมืองโศรกเศร้า

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งมีครอบครัวอยู่กับครอบครัวหนึ่งภรรยาชื่อ วรดา สามีชื่อ วรสิทธิ์ มีลูกสองคน คนที่ 1 ชื่อ วรนิดา คนที่ 2 ชื่อ วรธิดา วรนิดากับวรธิดามีหน้าตาเหมือนกันมาก ทั้งสองเลี้ยงลูกสองคนมาจนถึง ลูกทั้ง 2 อายุได้ 5 ขวบ พระราชามีคำสั่งว่าหากใครสามารถนำควายเข้าคอกได้จะให้รางวัลอย่างงาม นายวาสิทธิ์ได้ยินจึงไปถวายตัว "หม่อมฉันขอไปต้อนควายเข้าคอกเองพะเจ้าค่ะ" "ดี ได้งั้นเจ้ารีบไปซะ" "ขอรับ"  นายวรสิทธิ์จีงไปต้องควายเข้าคอกแต่ควายไม่เข้าคอกนายวรสิทธิ์จึงไล่กระหน่ำแทงควาย ส่วนที่หนีได้ก็หนีเข้าป่าไป  เรื่องถึงหัวพระราชา พระราชาก็บอกกับอำมาตย์เล็กว่า "รีบไปจับตัวมันมาประหารเดี๋ยวนี้" เมื่อเนายวรสิทธิ์รู้จึงไปบอกเมียกับลูกว่า "เจ้ารีบหนีไปซะ" นางวรดาจึงถามว่า "ทำไมล่ะจ้ะ" "ไม่ต้องถามหรอกรีบพาลูกกลับไปบ้านของเจ้าเถอะ" "จ้ะพี่" นางวรดาจึงพาลูกหนีมา นางเลี้ยงจนโตถึงอายุ 15 ปี มีหน้าตางดงามมาก วรนิดากับวรธิดามาถามแม่ว่า "แม่จ้ะ พ่อไม่กลับมาหาเราเลยเพราะอะไรเหรอจ้ะ" "แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ลูกๆถามทำไมล่ะ"  "พวกหนูก็แค่สงสัย แม่จ๋าพ่อไปแล้วแม่อย่าจาก จากหนูไปน่ะ" "จ้ะ"
วันหนึ่งได้มีการเลือกคู่ให้เจ้าชายจีงมีประกาศให้เจ้าหญิงทุกเมืองมา แต่ก็ไม่มีใครถูกใจ จึงไปเลี้ยงพวกคนจนมา
วรดาจึงบอกว่าให้ใครสักคนไปเลือก วรธิดาจึกบอกว่า "ให้พี่วรนิดาไปซิค่ะ" "ดีๆไปเถอะลูก"  "จ้ะแม่"   ผลปรากฎว่าเจ้าชายเลือกวรนิดาสาวทีงดงามที่สุดในเมืองนี้ ทั้งคู่อยู่ครองรักมา2ปี แต่พระราชาอยากให้พระโอรสของตนมีพระมเหสีอีกคนจึงไปถามวรนิดาว่า "วรนิดดาเจ้ามีน้องไหม" "มีเพคะ ทำไมหรือเพคะ"  "เราอยากให้ลูกเรามีพระมเหสีอีกคนได้ไหม"  "ได้เพคะ แต่น้องของลูกหน้าตาเหมือนลูกมาก"  "ไม่เป็นไรหรอก" จึงให้ทหารไปรับตัววร๔ดามาพอมาถึงวังพระราชาจึงบอกว่าให้ไปเปลี่ยนชุด พอพระโอรสกลับมาก็ตกใจมาก จึงถามพี่อว่า "ทำไมจึงมีวรนิดา 2 คนล่ะเพค่ะ" "คนที่ใส่เสื้อสีชมพูคือวรนิดา มเหสีเอกเจ้า ส่วนคนที่ใส่เสื้อสีฟ้าวรธิดา มเหสีรองเจ้า ที่พ่อทำไปแบบนี้ก็เพราะว่าไม่อยากให้ลูกเสียใจหากใครเสียไป"  "ลูกเข้าใจดี ลูกเชื่อพ่อ"  ทั้งสองคนพี่น้องท้องพร้อมกันและคลอดเวลาเดียวกัน
วรนิดาได้ลูกเป็นชาย วรธิดาได้ลูกเป็นหญิง พระโอรสจึงให้ท่านอำมาตย์ทำนายลูกของตน "ถ้าพระธิดาจะทำให้บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองอาณาจักรขยายไปอีก 7 แคว้น ส่วนพระโอรสจะทำให้ชนะภัยทุกอย่าง หลังจากนั้นอีก 7 วัน เจ้าชายได้สวรรคตลงไป ทั้งสองจึเสียใจมาก "ท่านพี่ไม่น่าจากพวกเราไปเลย ส่วนตกกลางคินวรนิดาจึงผูกคอตาย พอรุ่งเช้าก็รู้ว่าพระมเหสีเอกตายไปแล้ว พระมเหสีรองจึงหยิบมีดแล้วพูดว่า "เมื่องพี่และท่านพี่ไม่อยู่หม่อมฉันขอาจากตามไป พระราชาจึงบอกว่า "จากไปกันหมดแล้วพวกเจ้าต้องฆ่าลูกพวกนั้นทิ้งเสีย"  อำมาตย์บอกว่า "ใช่แล้วเพราะเราเคยทำนายไว้ถ้าพระองค์ตายไปทุกคนก็ตายหมด แต่ถ้าพระมเหสีคนได้คนหนึ่งตายพระมเหสีอีกคนหนึ่งก้ไปก็เหลือแต่พระโอรสกับลูกๆแต่ถ้าพระโอรสตายก่อนพระมเหสีเอกก็ตายตามและพระมเหสีรองก็ตายตาม  ฉะนั้นลูก็ควรตายตามด้วยมิฉะนั้นพระโอรสก็จะฆ่าทุกคนในเมืองและฆ่าตัวเองตายและพระธิดาก็จะหนีไปป่าและไปจะได้ครองรักกับเงาะป่าหรือไม่ก็ฆ่าตัวเองตายโดยการะใช่มีดปาดตัวเองเหมือนแม่พะย่ะค่ะ"  พระราชาจึงฆ่าและตั้งแต่นั้นมาเมืองนั้นก็ไม่มีลูกมีหลานสืบต่อมา