ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปาฏิหาริย์รักแห่งกาลเวลา

    ลำดับตอนที่ #42 : ตอนที่ 22.1 ของที่เธอไม่ได้รัก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.05K
      12
      14 ม.ค. 58

    “เอ่อ..... ใช่คุณทินภัทรรึเปล่าครับ”

    หมอหนุ่มเดินเข้ามาทักคนที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟฝั่งเดียวกันกับตัวเองด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่เขาเดินเข้ามาที่ร้านนี้สายตาของเขาก็ไปปะทะเข้ากับซาตานหนุ่มที่มานั่งอยู่ที่ร้านกาแฟนี้เข้า ตอนแรกเขาไม่แน่ใจนักว่าจะใช่ซาตานหนุ่มหรือเปล่า เพราะมันเป็นไปได้ยากที่จะได้มาเจอนักธุรกิจระดับมิลเลี่ยนแนร์นั่งอยู่ในร้านกาแฟเล็กภายในมหาวิทยาลัยแบบนี้ แต่สุดท้ายก็ทนความสงสัยไม่ไว้จนต้องเดินเข้ามาถามเพื่อไขความข้องใจของตัวเอง....

    “ครับ...”

    ทินภัทรตอบเสียงห้วนเขารู้ตั้งนานแล้วว่าถูกหมอหนุ่มจ้องมองอยู่ และเขาก็รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อยที่เห็นหมอนิชคุณเดินเข้ามาในร้าน นี่คงจะมาตามส่งขนมจีบเมียเขาตามเคยสินะ คิดแล้วก็อยากจะกระชากคอไอหมอหน้าอ่อนมาต่อยให้หายหงุดหงิดซะตรงนี้

    “ผมหมอนิชคุณครับ ไม่รู้คุณจะจำผมได้รึเปล่าแต่เราเคยเจอกันสองสามครั้งที่รีสอร์ทของคุณตอนที่ผมไปทำงานแทนคุณลุงหน่ะครับ”

    “จำได้สิครับทำไมจะจำไม่ได้.... ผมเป็นคนความจำดีเจอกันแค่ครั้งเดียวผมก็จำได้แล้ว โดยเฉพาะคุณหมอ...”

    ซาตานหนุ่มยังคงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยอำนาจอันน่ากลัว สายตาของเขาจ้องมองไปที่คู่สนทนาราวกับเป็นเหยื่อที่เขาต้องล่าอย่างไรอย่างนั้น ทำให้คนที่ถูกมองถึงกับกลืนน้ำลายตัวเองด้วยความรู้สึกหวาดๆโดยไม่รู้ตัวแต่ก็ยังฝืนยิ้มแห้งๆกลับไปเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่กำลังเกิดขึ้นระหว่างเขาทั้งสองในตอนนี้

    “ไม่คิดเลยนะครับว่าจะได้พบคุณทินภัทรอีกที่นี่”

    “โลกของเราหน่ะมันกลมไม่ว่าเราจะไปทางไหนก็มีสิทธิเจอกันได้ทั้งนั้นล่ะครับ....”

    “แต่เจอกันที่ร้านกาแฟในมหาลัยแบบนี้มันออกจะแปลกนะครับ เพราะคุณเป็นถึงมหาเศรษฐีผู้มีอิทธิพลแต่กลับมานั่งอยู่ในร้านกาแฟเล็กๆในมหาลัยแบบนี้ โดยส่วนมากคุณหน้าจะไปอยู่ที่อื่นมากกว่าในมหาลัยไม่ใช่หรอครับ... ผมก็เลยแปลกใจไม่น้อยที่ได้เจอคุณที่นี่”

    “คนที่ผมรักเขาเรียนอยู่ที่นี่ ก็ไม่แปลกหรอกครับที่ผมจะมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้เพื่อค่อยมาดูแลเธอ.... ว่าแต่คุณหมออย่างคุณเถอะมาทำอะไรที่นี่”

    “คือ.... ผมมารอรับคนที่นี่หน่ะครับ”

    หมอนิชคุณยิ้มรับอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เพราะเมื่อเขามีเวลาว่างเมื่อไรก็มักจะมาหาหญิงสาวที่นี่ทุกครั้งเพื่อรับไปทานข้าวหรือไม่ก็ดูหนังหรือเดินเลยบ้างแล้วแต่โอกาส

    “แฟนหรอครับ...”

    ซาตานหนุ่มเค้นเสียงถามออกไป มือหนากำแน่นอย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นท่าทีที่มีความสุขของหมอนิชคุณที่แสดงออกมาอย่างปิดไม่อยู่เมื่อได้ยินเขาถาม

    “ครับก็ไม่เชิงหรอกครับ คือเรากำลังศึกษาดูใจกันอยู่หน่ะครับ”

    “หรอครับ... ยินดีด้วยนะครับ”

    ซาตานหนุ่มเค้นเสียตอบออกไปอีกครั้งพลางคิดในใจว่า “ศึกษาดูใจหรอไอหมอหน้าอ่อน หึ! มันน่าอุ้มฆ่าแล้วเอาศพไปโยนลงทะเลนัก กล้าดียังไงมาจีบเมียฉัน”

    “พี่คุณมารอนานรึยังคะ....”

    เสียงใสๆดังแววมาแต่ใกล้ หญิงสาวที่สองหนุ่มเฝ้ารอเดินเข้ามาด้วยหน้าตาแจ่มใสแต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็ต้องหุบลงเมื่อเธอเหลือบไปเห็นใครอีกคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหมอหนุ่ม

    “คุณ...”

    “เรียนเลิกแล้วเหรอครับน้องพลอย”

    ทินภัทรไม่ปกปิดความในใจของตัวเองเลยแม้แต่น้อยเขามองเมียตัวน้อยด้วยสายตาหวานเยิ้ม ประกาศให้คนศัตรูหัวใจของเขาที่นั่งคุยกันอยู่พักใหญ่รู้เลยว่าเธอนี่แหละคือคนรักของเขาที่เขาพูดถึงเมื่อครู่นี้.... ทำเอาหมอนิชคุณถึงกับหน้าเสียนี่ผู้หญิงที่เขาเรียกได้ว่ากำลังจะเป็นคนรักไปรู้จักกับมหาเศรษฐีหนุ่มตั้งแต่เมื่อไร.... แล้วคนรักที่ทินภัทรพูดถึงเมื่อกี้คือพลอยสวยอย่างนั้นหรือ....

    “คุณมาทำอะไรที่นี่”

    คำถามของพลอยสวยทำให้หมอนิชคุณยิ่งกังวลใจเพราะนั้นเป็นคำตอบของคำถามในใจของเขาว่าทั้งสองรู้จักกันจริงๆ ไม่งั้นเธอคงไม่ถามทินภัทรเช่นนี้

    “นี่รู้จักกันด้วยหรอครับพลอยกับคุณทินภัทร....”

    “คะ... พลอยรู้จักเขาก็พลอยเคยไปทำงานที่รีสอร์ทของเขาหนิคะทำไมจะไม่รู้จัก”

    “อ่อเป็นแบบนี้นี่เอง..... พี่ก็ตกใจนึกว่าพลอยเป็นคนรักของคุณทินภัทรเขาซะอีก เพราะคุณทินภัทรเขาบอกกับพี่เมื่อกี้ว่าเขามาที่นี่ก็เพราะว่าคนรักเขาเรียนอยู่ที่นี่หน่ะจ๊ะ”

    “พลอยเป็นแค่อดีตลูกจ้างของคุณทินภัทรก็เท่านั้นแหละคะ และก็บังเอิญมาเจอเขาเข้าไม่ได้เป็นคนรักของใครเขาหรอกคะพี่คุณ อืมเราไปหาอะไรอร่อยๆทานกันดีกว่านะคะพลอยเริ่มจะหิวแล้ววันนี้ข้อสอบยากมากพลอยใช้พลังงานไปเยอะเลยคะ สงสัยจะต้องให้พี่คุณเป็นเจ้ามือเลี้ยงใหญ่แล้วละครั้งนี้”

    พลอยสวยรีบปฏิเสธเสียงแข็งเธอไม่ใช่คนรักของทินภัทร ไม่ว่าซาตานหนุ่มจะบอกกับพี่คุณของเธอว่าอย่างไรก็ตามนั้นก็ไม่ได้หมายถึงเธอแน่ๆ เพราะตั้งแต่เธอยอมพูดคุยกับเขาดีๆเมื่อกับคนทั่วไปถึงแม้ว่าเขาจะค่อยตามมาเฝ้าเธอมากแค่ไหน แต่ความรู้สึกของเธอที่มีให้ต่อเขาก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เธอคิดกับแค่เพียงคนรู้จักเท่านั้น และยิ่งตอนนี้เธอกำลังเปิดใจลองศึกษาดูใจกับคุณหมอหนุ่มด้วยแล้วเธอก็ยิ่งรู้สึกรำคาญใจทุกครั้งที่เห็นหน้าเขาเข้าไปอีก เพราะมันคงไม่ยุติธรรมนักหากเธอจะพูดคุยกับซาตานหนุ่มที่เป็นเหมือนกับชายอื่นทั้งๆที่กำลังศึกษาอยู่กับหมอนิชคุณแบบนี้....

    “พลอยหิวแล้วหรอครับ ได้ๆงั้นเราไปหาอะไรอร่อยๆทานกันดีกว่านะครับ.... ผมขอตัวก่อนนะครับคุณทินภัทรเอาไว้โอกาสหน้าเราคุยกันใหม่นะครับ”

    หมอนิชคุณเอ่ยลาก่อนจะเดินจูงมือพลอยสวยออกไปจากร้านไปพร้อมๆกับสายตามากร้ายของทินภัทร

    เพล้ง!!!!

    มือหนาของทินภัทรบีบแก้วน้ำที่ถืออยู่แตกคามือด้วยโทสะที่ปะทุขึ้นมา แค่ไอหมอหน้าอ่อนนั่นจูงมือเมียเขาออกจากร้านไปอย่างหน้าชื่นตาบานก็ทำให้เขาแทบคลั่งตายอยู่แล้ว นี่ยังท่าทีของเมียเขาที่แสดงออกชัดเจนอย่างเปิดเผยให้เขารู้ว่าเธอนั้นกำลังคบหาอยู่กับไอหมอหน้าอ่อนอีก.... มันให้เขาแทบบ้าจนเผลอบีบแก้วน้ำแหลกคามือแบบนี้....

    “ฉันเกลียดแกไอหมอ.... และไม่มีวันที่ฉันจะยอมให้แกแย้งเมียของฉันไป ไม่มีวัน....”
    ...........................................................................................................................................................
         หวาดดดีคร้าทุกคนเป็นอย่างไรกันบ้างคร้า คิดถึงเขาไหมเอ่ยยยย เขาคิดถึงพวกตะเองน้า อิอิ
         โอเควันนี้พี่ทินเราหมายหัวหมอคุณเอาไว้แล้วสินะ ทำไงดีล่ะทีนี้ แย้วพี่ทินจะทำอย่างไรต่อไปน้าเมื่อน้องพลอยดูเหมือนว่ากำลังมีใจให้ผู้ชายคนอื่นแบบนี้ มาลุ้นกันน้าคร้าทุกคน
         P.S. ตอบคำถามคร้า นางเอกของเรื่อง หรือน้องพลอย ชื่อจริงคือ พลอยสวยจร้า บ้างทีเขาอาจจะมึนๆขอโทษน้าคราบ.....

           ฝันดีน้าคร้าทุกคน รักทุกคนน้าาาาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×