ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมแค้นไฟเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #31 : ตอนทีี่ 28

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.42K
      5
      20 ส.ค. 57

    ในห้องน้ำภายในโรงพยาบาลลดาวรรณเดินวนไปวนมาอยู่แบบนั้นเธอจะทำอย่างไรดีในเมื่อเธอไม่ได้ตั้งท้องจริงๆ เธอเพียงแค่สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อหลอกอเล็กเท่านั้น และถ้าหากเขาความจริงเรื่องนี้มีหวังว่าเอคงได้เสียเขาไปแน่ๆ แต่แล้วความกังวลใจของลดาวรรณก็จางหายไปเมื่อมีผู้หญิงท้องคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำ ผู้หญิงคนนั้นเข้าห้องน้ำด้านในได้สักพักก็ออกมาพร้อมกับกระปุกเก็บผลตรวจคลายของเธอและเธอก็ทำท่าเหมือนกับว่าลืมอะไรบ้างอย่างไว้ที่ห้องน้ำด้านในผู้หญิงคนนั้นจึงทิ้งผลตรวจเอาไว้ที่อ่างล้างหน้าและเดินกลับเข้าไปอีกครั้ง ไม่รู้เพราะความฉลาดหรือเพราะว่าเธอคิดแต่เรื่องชั่วร้ายจนชินลดาวรรณเห็นโอกาสทองอยู่ตรงหน้าเช่นนี้จึงไม่รีรอที่จะคว้าเอาไว้เธอรีบหยิบกระปุกตัวอย่างนั้นก่อนเดินออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็วโดยไม่หันกลับมามองอีกหญิงท้องที่มีทีท่าเหมือนกับว่าลืมของเมื่อสักครู่ก็เดินออกมากจากนั้นเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อแจ้งว่าแผนการทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายมานั้นสำเร็จเรียบร้อยแล้ว

    “บอสคะเรียบร้อยคะ”

    “ดีมาก.... ขอบใจมากนะเดี๋ยวฉันจะขึ้นเงินเดือนให้นายเข้มสามีเธอแล้วก็ร่วมทั้งเธอด้วย กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวไอหนูในท้องจะไม่สบายสามีเธอจะมาว่าฉันเอาได้ เอ่อแล้วก็ขอบใจที่ยอมออกมาช่วยฉันดึกๆดื่นๆแบบนี้”

    “ไม่เป็นอะไรคะบอสเป็นเจ้าหน้าของเราสองคนเรื่องแค่นี้มันน้อยไปด้วยซ้ำกับพระคุณที่บอสมอบให้เราสองคนผัวเมีย”

    “อืมแต่ก็ต้องขอบใจเธออยู่ดีนั้นแหละ...”

    ...............................................................................................................................................................

    เมื่อได้ผลตรวจที่ตัวเองแน่ใจแล้วว่าผลที่ออกมาจะเป็นไปตามที่ตัวเองได้สร้างเรื่องเอาไว้ลดาวรรณจึงเดินไปยื่นผลตรวจให้กับพยาบาลที่กำลังรออยู่ด้วยสีหน้าที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรต่างจากตอนที่มาโรงพยาบาลแรกๆมาก ทำเอาอเล็กที่นั่งรออยู่ด้วยความร้อนใจเพราะอยากจะรู้ผมตรวจเกือบจะไปตามที่เธอที่ห้องน้ำอยู่หลายครั้งสงสัยกับทีท่านั้น

    “ไม่ต้องมาทำเริงร่าไปหรอกดาเพราะอีกไม่นานเราก็จะได้รู้ความจริงกันสักที”

    “คะแล้วเราจะได้รู้กัน....”

    ไม่นานผลตรวจก็ออกมาอเล็กนั่งฟังเพื่อนอย่างร้อนใจ เขาต้องการจะได้ยินคำตอบว่าเธอไม่ได้ท้องและเรื่องทุกอย่างจะได้จบไปสักที

    “ว่าไงว่ะไอหมอผลออกมาว่ายังไง.... ไม่ท้องใช่ไหมว่ะ”

    “เอ่อ.....”

    “อ้ำอึ้งอยู่ทำไหมว่ะบอกข้ามาสิว่ะว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ท้อง”

    “ใจเย็นๆไปอเล็ก.... คือผลออกมาปรากฏว่า....”

    “ปรากฏว่าอะไร...”

    “เธอตั้งครรภ์ว่ะข้าเสียใจด้วยนะเพื่อน เห้อ...ตั้งแต่เป็นหมอสูติมาฉันไม่เคยคิดจะพูดประโยคนี้กับคนไข้คนไหนเลยนะเว้ย มีแต่คนเขามาเพราะอยากได้ยินข้าบอกว่ากำลังจะมีลูกแต่กับแกกลับอยากได้ยินตรงกันข้าม... เห้อข้าก็เตือนแกแล้วว่าให้ระวังตัวผู้หญิงสมัยนี้คิดอยากจะจับผู้ชายรวยๆกันทั้งนั้น ยอมทำทุกอย่างถึงขนาดยอมปล่อยให้ตัวเองท้องทั้งๆที่ไม่ต้องการเด็กเพื่อเอามาผูกมัดผู้ชาย ยัยดานี่ก็อีกคนดันอยู่ในผู้หญิงประเภทนั้นด้วย ก่อนทำอ่ะไม่ป้องกันรึไงว่ะเห็นเก่งนักเก่งหนา”

    หมอหนุ่มเอ่ยว่าเพื่อนสนิทอย่างเหนื่อยๆเพราะใจหนึ่งก็สงสารอีกใจหนึ่งก็ไม่รู้จะว่ายังไงเพราะเคยเตือนเพื่อนสนิทคนนี้อยู่บ่อยๆให้ระวังตัว

    อเล็กที่อึ่งไปเมื่อได้สติก็เอามือลูบหน้าตัวเองแรงๆอีกครั้งก่อนจะเงยหน้ามองหมอหนุ่ม

    “ระวังสิว่ะ...แต่นางนี่ดันมอมเหล้าข้าวันนั้นข้าเมามากว่ะเลยไม่รู้ว่าได้ป้องกันรึเปล่า แต่คนอย่างข้าไม่เคยลืมนะเว้ยไม่ว่าจะเมามากแค่ไหนก็ตาม”

    “ดื่มของทำให้ขาดสติแบบนั้นก็เลยทำให้เกิดเรื่องไง แล้วคราวนี้จะเอายังไงว่ะเมียแกก็รออยู่ที่บ้านข้าสงสารคุณแก้วเธอว่ะ”

    “ไม่ข้าจะไม่มีวันทิ้งแก้ว ข้ารักแก้วทำไมผู้หญิงที่ข้าอยากจะมีลูกด้วยใจแทบขาดทำเช้าทำเย็นแบบไม่เคยคิดจะป้องกันทำไมไม่ท้อง แต่กับคนที่ข้าไม่อยากได้มาเป็นแม่ของลูกดันท้อง.... บ้าชิบ! เอ่อ...มีอีกอย่างนางนี่มันไม่ได้มั่วกับข้าแค่คนเดียวมันก็มีคนอื่นด้วยหนิแบบนี้เราจะตรวจดีเอ็นเอเด็กได้ไหมว่ะ”

    “ก็ได้เว้ยแต่อายุครรภ์น้อยแบบนี้มันเสี่ยงต่อการแท้งนะเว้ย ข้าว่ารอให้เด็กคลอดดีกว่าไหมแล้วค่อยว่ากัน ถ้าเกิดเป็นลูกแกจริงๆขึ้นมาแล้วเด็กเป็นอะไรไม่เท่ากับว่าแกฆ่าลูกตัวเองหรอว่ะ ถึงไม่ชอบแม่เด็กมากแค่ไหนแต่นั้นก็ลูกแกนะเว้ย”

    “เอ่อ...ข้ารู้ถ้านั้นใช่ลูกข้าจริงๆข้าก็ทำแบบนั้นไม่ลงหรอกว่ะ เอาไว้เด็กคลอดแล้วตรวจดีเอ็นเอได้เมื่อไรข้าจะรีบมาตรวจทันที ถ้าเป็นลูกข้าจริงๆข้าก็จะรับเด็กเอาไว้แต่แม่ก็ทางใครทางมันผู้หญิงแบบนั้นไม่คู่ควรกับการเป็นแม่ใครหรอก”

    “แล้วคุณแก้วเธอจะยอมหรอว่ะ”

    “แก้วเขาเป็นคนดีเขาต้องเข้าใจข้าอยู่แล้ว ข้าเชื่อแบบนั้น”

    “เอ่อถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็ดี โชคดีนะเพื่อนอย่าคิดมากล่ะ”

    “อืม....”

    พอออกมาจากห้องตรวจอเล็กไม่แม้แต่จะมองหน้าลดาวรรณแม้แต่น้อยเขาเดินเลยผ่านเธอไปเหมือนกับว่าเธอนั้นไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น แต่หญิงสาวก็ไม่ได้โกรธอะไรกลับยิ้มออกมาน้อยเพราะรู้ดีว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรก่อนจะเดินตามเขาออกไป

    เมื่อกลับมาถึงบ้านลดาวรรณเห็นว่าอเล็กจะเดินเข้าห้องนอนของแก้วมณีที่อยู่ชั้นล่างก็รีบเข้ามากอดแขนเขาเอาไว้ก่อนจะออดอ้อนเขา แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกพิศสวาทกับท่าทีแบบนั้นของเธอเลยกลับรู้สึกขยะแขยงที่เธอมาทำแบบนี้

    “อเล็กจะไปไหนคะดึกแล้วนะคะเราไปนอนกันดีกว่านะ นะคะ”

    “ใช่ดึกแล้วฉันจะพักผ่อนเธอก็ไปนอนในที่ของเธอส่วนฉันก็จะไปนอนกับเมียฉัน ปล่อย...”

    “เมียๆๆๆๆๆ ดาก็เป็นเมียคุณนะแล้วก็กำลังจะเป็นแม่ของลูกคุณด้วยทำไมคุณไม่สนใจดากับลูกบ้างแต่กลับไปสนใจแต่ยัยง่อยนั้น”

    อเล็กกัดฟันกรอกเขาโมโหลดาวรรณจนพูดไม่ถูกเธอช่างน่ารังเกลียดและเลวร้ายเหลือเกินในสายตาของเขา ทั้งวาจาทั้งการกระทำแสดงออกถึงธาตุแท้ของตัวเธอ เขาไม่รู้ว่าเขานั้นหลงสมสู่กับเธอมานานหลายปีได้อย่างไรทำไมถึงไม่ไล่เอออกไปไกลๆตั้งนานแล้ว

    “ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่างเรียกแก้วเขาแบบนั้น.... พูดตรงๆกันเลยนะดาผมรักแก้วมณีเขาเมียผมเมียที่ผมตั้งใจมี เมียที่ผมยกย่องเทิดทูล และเขาก็จะเป็นแม่ของลูกผมในอนาคต เพราะฉะนั้นคุณควรจะให้เกียรติเขา ที่ผมให้คุณอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าแก้วเขาขอไว้และอีกอย่างก็จนกว่าผมจะพิสูจน์ได้ว่าเด็กในท้องคุณหน่ะไม่ใช่ลูกของผม แต่ถ้าเกิดใช่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะดา ว่าผมจะรับแค่ลูกเท่านั้นส่วนคุณอยากได้เท่าก็ว่ามาผมจะจ่ายให้แล้วไปจากชีวิตของผมซะ เพราะต้องมาทนอยู่ใกล้แค่นี้ผมก็สะเอียดสะเอียนมากเกินทนแล้ว ผู้หญิงร่านสวาทคาวโลกีอย่างคุณที่วันๆคิดแต่จะจ้องจับผู้ชายถึงขนาดกับยอมใช้วิธีสกปรกมาผูกมักผมแบบนี้ ไม่สมควรเป็นแม่ใครทั้งนั้น.... อย่าให้ผมต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้เลยดา อยู่ในที่ของคุณแล้วคุณจะได้ไม่ต้องเสียเที่ยวเปล่าๆ ยอมลงทุนซะขนาดนี้แล้วหนิไม่ได้อะไรติดมือกลับไปบ้างคงหน้าเสียดายแย่ ผมนี่ซวยจริงๆไม่หน้าไปรู้จักกับคุณเลยแฟนเก่าคุณเขาก็คงโชคดีไปที่ไม่ต้องมาอยู่กับผู้หญิงเลวๆอย่างคุณ ปล่อย!

    อเล็กสะบัดมือลดาวรรณออกอย่างแรงก่อนที่จะเดินเข้าห้องนอนแก้วมณีไป ปล่อยให้ลดาวรรณตีอกชกตัวกรี๊ดลั้นบ้านอยู่หน้าห้องของแก้วมณีอยู่แบบนั้น

    “กรี๊ดดดดดดด ไม่! ไม่จริงงงงง กรี๊ดดดดด คุณรักฉันคุณรักฉัน ถ้าไม่มีนางง่อยคุณก็ต้องแต่งงานกับฉัน ฉันไม่เชื่อคุณรักฉันอเล็ก คุณรักฉัน.... ฮือๆๆๆๆ ฉันจะไม่ยอมปล่อยคุณไปไม่มีวัน..... แกนางแก้วมณีนางมารหัวใจทำไมแกต้องโผ่ลมาด้วยทำไมแกต้องมาแย้งอเล็กไปจากฉัน ทำไม!!!!

     ................................................................................................................................................................................................................
                    วันนี้เขามาอัพเร็วหน่อยน้า เพราะว่าคืนนี้เขาต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบจร้า งานที่ทำงานก็เยอะมากมายเลย ด่วนทุกงาน เหนื่อยจุงเบยยยยย เพื่อนหลายๆคนช่วงนี้ก็คงจะอยู่ในช่วงรับน้องใหม่ เข้าห้องเชียร์ และทำกิจกรรมกับคณะเนาะ หลังจากที่หยุดปิดเทอมกันอย่างจุใจ ส่วนคนทำงานอย่างเราก็ปั่นงานหัวฟูกันต่อไปจร้า งานคือเงินเงินคืองานเนาะ สู้ๆ คร้า รักทุกคนจังเบย มีอารายก็มาเล่าสู้กานฟังบ้างน้าคร้า
                        ขอบคุณสำรับคำอวยพรและข้อความต่างๆจากเพื่อนนะคะ อย่าลืมติดตามผลงานหนูเนสต่อไปน้าคร้า ขอบคุณคร้า
                        ตอนนี้พี่อเล็กของเรากำลังหน้าสงสารเลย มาลุ้นกันนะคะว่าพี่อเล็กของเราจะรู้ความจริงเมื่อไรว่าเมียรักที่เขามองว่าเป็นนางฟ้าความจริงแล้วคือนางร้ายที่กลับมาแก้แค้นเขา แล้วถ้าเกิดรู้ความจริงแล้วจะเป็นเช่นไรต่อไป จะอยู่ต่อหรือจะแยกจาก เรามาลุ้นกันเนาะ อิอิ 

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×