ดวงใจทรยศ
เราห่างกันสักพักเถอะ ไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่เป็นประโยคบอกเลิก
ผู้เข้าชมรวม
29,715
ผู้เข้าชมเดือนนี้
280
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ดวงใจทรยศ
“พี่ธามมีคนอื่นใช่ไหมคะ” ชญานินเปิดคำถามทั้งน้ำตา เธอนั่งคิดทบทวนอยู่ทั้งวันยังหาเหตุผลมาหักล้างให้สามีว่าเขายังซื่อสัตย์กับเธอไม่ได้สักข้อเลย
“พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า”
“รู้สิคะ” แล้วเธอก็หยิบเสื้อเชิ้ตตัวสีขาวยื่นให้เขา
“รอยลิปสติกนี่ของใครเหรอคะ ของผู้หญิงคนไหนกัน” ชญานินลุกขึ้นไปยืนอยู่ข้างเตียงแล้วโน้มตัวลงกอดเสื้อผ้าของชายหนุ่มมาวางไว้บนเตียง
“กลิ่นน้ำหอมที่ติดเสื้อของพี่ทุกตัวเป็นกลิ่นเดียวกัน มิส ดิออร์ที่พี่ชอบแต่นุ่นไม่ชอบ” เมื่อเห็นว่าธาวินยืนเฉย ชญานินก็เลยหยิบเสื้อขึ้นมาตัวหนึ่งแล้วโยนใส่หน้าเขา แต่คนเป็นสามีปัดออกได้ทันเขามองไปที่เสื้อตัวนั้นสลับกับจ้องหน้าคนเป็นภรรยา
ตอนนี้ความคิดของธาวินตีกันให้ยุ่งไปหมดระหว่างบอกความจริงกับเธอไปว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเธอไม่เหมือนเดิมอีกแล้วกับปิดบังต่อไปเพื่อรักษาความรู้สึกของหญิงสาว ให้ครอบครัวยังคงเป็นครอบครัว
“ตอบนุ่นมาสิคะว่าพี่ธามมีคนอื่นใช่ไหม”
“ไปกันใหญ่แล้วนะนุ่น” เขาเลือกอย่างหลังเพราะลึกๆ ก็ยังรักและสงสารหญิงสาวตรงหน้าอยู่
“หลักฐานแค่นี้ยังไม่พออีกเหรอคะ” เธอถามเขาพลางดึงรั้งไม่ให้สามีเดินหนีไปไหน
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันคะ ที่ทำให้พี่ธามเลือกที่จะทำเลวกับนุ่น”
อีบุ๊กเรื่องใหม่ค่ะ ดวงใจทรยศ
ผลงานอื่นๆ ของ พิชญานิน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พิชญานิน
ความคิดเห็น