ทาสรักุมหัวใจ
เธอ อยากหนีเหลือเกิน แต่ทำไม่ใจยังไม่อยากไป เขา ไม่มีวันปล่อยไป แต่ทำไมใจยังไม่กล้าบอกรัก
ผู้เข้าชมรวม
257
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เท่าไรแล้วนะ
กี่ครั้งแล้วนะ
เจ็บเหลือเกิน
จะหยุดเมื่อไรกัน
ผิดอะไรกัน
ใบหน้าเปื้อนหยาดน้ำตานับพันหยด ดวงตาที่แดงก่ำจากการร้องไห้ ริมฝีปากบางที่สั่นระริก แก้มที่ร้อนผ่าว กายขาวนุ่มที่ถูกตีตราจนทั่วตัว ข้อมือข้อเท้าที่ไม่อาจเป็นอิสระจากโซ่ตรวนสีเงิน ปีกที่ไม่อาจบินได้เมื่อมันมีแค่ข้างเดียว ขนนกสีขาวปลิวว่อนไปทั่วกรงแห่งนี้ นักโทษที่ไม่อาจหนีไปไหนได้
นานมากแล้ว
หลายครั้งแล้ว
ทนต่อไปเถิด
ไม่มีทางหยุด
ผิดเหลือเกิน
ใบหน้าเย็นชา ดวงตาแข็งก้าว ริมฝีปากที่คอยส่งวาจาเชือดเชือน แก้มที่ซีดเช่นกับสีผิวทั่วกาย กายกำยำที่แข็งแกร่ง มือเรียวที่ถือกุญแกกับปีกที่ช่วงชิงมา ขนนกสีดำปลิวปะปนกับขนนกสีขาว เมื่อกุญแจอยู่กับผู้คุม นักโทษไม่อาจหนีไปไหนได้ทั้งนั้น
ผลงานอื่นๆ ของ Mimoya ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mimoya
ความคิดเห็น