short fic (2pm,2am,Infinite,Exo) พี่ปีสองรักน้องปีหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #7 : (SF) รับน้องปี 1 IIIII (100%)

' น้องลู่หานคิดว่า กวางกับลิง เหมาะสมกันไหมครับ ? '

' ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับพี่ชานซอง แต่ผมก็มองว่าน่ารักดีนะ ^^ '

' งั้นเหรอครับ..พี่ว่าเผลอๆกวางอาจจะน่ารักกว่าลิงอีกนะ '

' ทำไมพี่ชานซองคิดแบบนั้นล่ะครับ? '

' เพราะพี่มีกวางน้อยในดวงใจอยู่ตัวนึงน่ะซิ '

' เอ๊ะ จริงเหรอครับ กวางน้อยตัวนั้นอยู่ที่ไหนเหรอครับพาผมไปดูหน่อยได้มั้ยอ่ะ '

' ไม่ต้องไปหาที่ไหนหรอกครับ เพราะกวางน้อยที่พี่พูดถึง...อยู่ข้างๆพี่นี้ไง '
 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

วันรุ่งขึ้น (วันรับน้องวันที่ 2)


เวลา 8.00 นาที


            เช้าวันนี้มหาลัยเจเอสวูคึกคักเป็นพิเศษนักศึกษาทุกคนกำลังเดินพรุกพร่านด้วยสภาพที่ไม่ต่างจากศพเดินได้ ใบหน้าของทุกคนไร้เครื่องสำอางทุกคน เพราะในขณะที่ทุกคนกำลังนอนกับพี่รหัสน้องรหัสอย่างสบายใจ จู่ๆก็มีเสียงมารมาขัดเวลาการนอน เสียงประชาสัมพันธ์ที่ดัง15253(?)เดซิเบลปลุกให้ทุกคนตื่นมากินทานอาหารเช้าที่โรงอาหาร 


            พวกเขา 11 คนที่ยังสะลึ่มสะลือจากการตื่นนอนอยู่นั้น เดินเข้ามาในโรงอาหารแล้วนั่งโต๊ะที่อยู่ใกล้ที่สุด พวกเขาสวมชุดนอนที่มีแค่ เสื้อยืดสีขาวธรรมดา บ็อกเซอร์ธรรมดา มีแค่แทคยอน อูยอง ชานซอง ชางมิน และจินอุน เท่านั้นที่สวมเสื้อกล้ามสีดำ เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงบ่งบอกว่าพวกเขาผ่านการออกกำลังกายมาอย่างดี


           อาหารมื้อเช้าเสริฟมายังที่โต๊ะของพวกเขา วันนี้อาหารเช้าคือ แกงกะหรี่ปู แฮม 5 ชิ้น กับข้าวสวยที่กำลังร้อนๆ ทันทีที่พวกเขาเห็นอาหาร พวกเขารีบตะครุบ(?)กินหารตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงไม่นานอาหารของพวกเขาก็หมดเกลี้ยง ไม่มีเหลือแม้แต่เศษอาหาร บ่งบอกว่าพวกเขาเป็นคนที่ตระกะมากเลยที่เดียว


          
            กลุ่มของโฮย่าที่นั่งไม่ไกลจากพวกเขานัก กำลังมองอูยองด้วยสายตาหึงหวงที่เห็นอูยองใส่เสื้อกล้าม ไม่มีอะไรปกปิดกล้ามที่แขนเลยแม้แต่นิดเดียว แต่เขาก็ทำได้แค่มองอ่ะนะเพราะว่าเขาเองก็ไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะไปห้ามหรือหึงหวงรุ่นพี่ของเขาอย่างอูยอง


'' นี้ ซองจงเมื่อคืนที่มึงนอนกับพี่อูยอง พี่อูยองเค้าใส่เสื้อกล้ามตลอดเลยเหรอวะ ''


            แอลถามซองจงด้วยความสงสัย ว่าแต่กล้ามพี่เค้าก็น่าสนใจอยู่นะ แอลคนนี้เห็นแล้วหัวใจจะวายเลยแหละ


'' หื้อ พี่อูยองน่ะเหรอ เมื่อคืนพี่เค้าถอดเสื้อนอนอะใส่แค่บ็อกเซอร์สีเหลือง ถามทำไมเหรอ ''


            ซองจงหันไปตอบแอลด้วยความใสซื่อ แต่เขาหารู้ไม่...ว่าภัยอันตรายกำลังเกิดขึ้นภายในไม่กี่นาที


กร๊อบ!


            เสียงบีบขวดน้ำทำให้ซองจงและเพื่อนๆหันไปมอง.....โฮย่ากำลังบีบขวดน้ำพลาสติกจนมันบิดเบี้ยวไม่เป็นรูปร่าง ซองจงเห็นดังนั้นก็แสดงอาการสีหน้าที่ตกใจสุดขีด แล้วคิดในใจว่า 'ถ้าหากกูยังนั่งอยู่ตรงนี้กูต้องเป็นแบบขวดน้ำที่มือของโฮย่าแน่' ซองจงเลยรีบลุกขึ้นและวิ่งหนีไปจากโรงอาหารทันที



            ทางด้านของเซฮุนที่เห็นกล้ามของแทคยอนก็เกิดอาการร้อนๆที่ใบหน้า เค้าเขินเวลาหันไปมองกล้ามของแทคยอน เพื่อนๆที่เห็นอากาของเซฮุนก็อดที่จะแซวก็ไม่ได้ นานๆที่จะเห็นเพื่อนนของตัวเองเขิน


'' ร้อนแรงเป็นบ้าเลยเนอะพี่แทคยอนอะ ''


            ซิ่วหมินหันไปถามเซฮุนที่ตอนนี้หน้าแดงเหมือนมะเขือเทศ


'' ร้อนแรงบ้าอะไร ฉันก็ใส่เสื้อกล้ามเหมือนกันนะ ''


            จื่อเทาหันไปว่าซิ่วหมิน เขาเองก็ใส่เสื้อกล้ามเหมือนกันนะแถมเขาเองก็มีกล้ามเนื้อเหมือนรุ่นพี่แทคยอนด้วยเหมือนกัน ทำไมไม่เห็นมีใครชมเขาบ้างนะ เทาเทาน้อยใจ!


'' คิกๆ นายก็เท่เหมือนกันนะจื่อเทา ''


             แบคฮยอนหันไปพูดปลอบจื่อเทาแล้วยกมือขึ้นมาหยิกแก้มจื่อเทาเบาๆ จื่อเทาเห็นดังนั้นเลยยิ้มออกมา


'' เลิกมองได้แล้วฮุนนี่ หน้าแดงแล้วนะ! ''


            ชานยอลหันไปบอกเซอุนที่ไม่เลิกมองแทคยอนซักที


'' คะ ใครมองกันชานยอล ฮุนไม่ได้มองพี่แทคซะหน่อย ''


            เซฮุนพูดตอบชานยอลแล้วก้มหน้าลงอย่างเขินอาย


'' เราก็ไม่ได้บอกว่าฮุนนี่มองพี่แทคยอนนี้ ฮิ้วววววว แปลว่าฮุนนี่มองพี่แทคจริงๆใช่มั้ย คิกๆ ''


            ชานยอลเอ่ยปากแซวเซฮุนอีกครั้ง ทำให้เซฮุนยกมือขึ้นไปตีไหล่ชานยอลด้วยความเขินอาย


'' บะ บ้า ชานยอลบ้า ฮุนเขินแล้ว!!!! ''


            เซฮุนตะโกนใส่ชานยอลก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ปกปิดความเขินอายของตัวเอง


เพื่อนบ้า! ใครสอนให้พูดความจริงแบบนี้กัน เราเขินนะ!

.
.
.
.
.

            หลังจากที่ช่วงเวลาอาหารเช้าจบลง รุ่นพี่ปี 4 ก็สั่งให้ทุกคนไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องนอนของตัวเอง ก็คือห้องนอนของพี่รหัสน้องรหัสนอนด้วยกันนั้นแหละ แล้วมารวมตัวกันที่หน้าหอประชุมเพื่อจะเริ่มกิจกรรมรับน้อง พวกเขา 11 คนแยกย้ายไปที่ห้องของตัวเองก่อนจะนัดกันมาอาบน้ำด้วยกัน เหตุผลที่พวกเขาต้องอาบน้ำด้วยกันอะเหรอ


1.ซึลองไม่ได้เอาสบู่อาบน้ำมา

2.นิชคุณไม่ได้หยิบมีดโกนหนวดมา

3.อูยองลืมหยิบแปรงสีฟันมา

4.โจควอนลืมหยิบผ้าขนหนูมา

5.ชางมินไม่ได้หยิบอะไรมาเลย

6.จุนเคเอาแค่แปรงสีฟันกับยาสีฟันมา

7.จินอุนเอาแค่โฟมล้างหน้ากับแปรงสีฟันมา

8.จุนโฮเอามาแค่ยาสระผมกับแป้งเย็นมา

9.ชานซองเอากล้วยมาอย่างเดียว (เอามาทำไม?)

10.เจย์เอาแค่หมวกอาบน้ำมา

11.แทคยอนเอาขันอาบน้ำมา 3  อัน (เอิ่ม..= =)


            นี้จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงต้องอาบน้ำด้วยกัน แต่ทุกคนเอาผ้าขนหนูมากันหมดนะยกเว้นโจควอน โจควอนเลยเอาบ็อกเซอร์ไปตัวนึงด้วย ตอนอาบน้ำเสร็จได้มีอะไรปกปิด


            กิจกรรมรับน้องวันนี้มีทั้งหมด 4 กิจกรรม หรือ 4 ฐานนั้นเอง โดยจะมีรุ่นพี่ปี 3 และปี 4 เป็นคนจัดกิจกรรมและเป็นคนคุมเกมส์ ส่วนรุ่นปีพี่ 2 มีหน้าที่ร่วมเล่นกับน้องปี 1หรือน้องรหัสของตัวเองนั้นเอง  เวลาโดนทำโทษพี่รหัสมีหน้าที่ทำโทษน้องรหัสของตัวเอง พี่รหัสจะไม่โดนอะไรเลย เอาง่ายๆคือมาร่วมเล่นด้วยเฉยๆ (ไรท์เตอร์ก็งง - ได้ข่าวว่ามึงแต่งเอง)


            พี่ยุนโฮแบ่งกลุ่มออกเป็น 5 กลุ่ม ซึ่งมันบังเอิญมากที่คณะเกรียนศาสตร์กับคณะคิตตี้ศาสตร์ของพวกเขา one day อยู่กลุ่มเดียวกัน และที่บังเอิญกว่านั้นคือ! รุ่นน้องคณะครุศาสตร์กับอินฟินิทศาสตร์ก็อยู่กลุ่มเดียวกับพวกเขาเช่นเดียวกัน บังเอิญ บังเอิญมากๆ! แต่ว่าทุกคนต้องเดินกับน้องรหัสของตัวเองเท่านั้น! 


ฐานที่ 1  กระโดดหนังยางมหาประลัยหมาตะลึง(?)

กติกา   ให้พี่รหัสกับน้องรหัส 2 คู่ มาแข่งกระโดดยาง โดยห้ามโดนหนังยางเด็ดขาด ถ้าโดดหนังยางเมื่อไหร่ถือว่าแพ้ทันที

           โดยมีทั้งหมด 4 ระดับคือ 1.หัวเข่า 2.เอว 3.หน้าอก 4.ศรีษะ ในกรณีหน้าอกกับศรีษะสามารถโดนหนังยางได้ 

วิธีเล่น  กระโดดหนังยาง 20 ครั้ง/ระดับ ใครกระโดดโดนหนังยางหรือกระโดดไม่ข้ามหนังยางถือว่าแพ้แล้วจะโดนทำโทษ

            โดยให้พี่รหัสนำแป้งแคร์ผสมสีผสมอาหารมาปะหน้าน้องรหัสของตัวเอง ถ้าน้องรหัสของตัวเองเล่นแพ้


'' ใครจะมาเล่นเป็น 2 คู่แรกครับ ''


           รุ่นพี่ปี 3 ถามขึ้นก่อน ทำให้พวกเขาหันไปมองหน้ากันไปมาเชิงถามว่า ใครจะออกไปเล่นก่อน แล้วทันใดนั้นเซโล่ก็ยืนขึ้นแล้วกระชากแขนของซองยอลน้องรหัสของตัวลุกขึ้นตามมาด้วย  ชางมินเลยลุกขึ้นตามโดยที่ไม่ลืมจับมือให้ซิวหมินน้องรหัสของตัวเองลุกขึ้นมาด้วย แล้วทั้ง 4 คนก็เดินออกไปข้างหน้าแถวเพื่อแข่งกระโดดหนังยางกัน


'' พวกน้องจำกติกาได้แล้วใช่ไหมครับ ''


'' ครับ/ครับ/ครับ/ครับ ''


'' งั้นก็เริ่มเกมส์กันเล๊ยยยยยยยย! ''


            รุ่นพี่ปี 3 ส่งหนังยางให้ชางมินและซิวหมิน ทั้งสองคนหยิบหนังยางคนละข้างก่อนจะจับหนังยางให้อยู่ระดับเข่า ซองยอลกับเซโล่กระโดดกันคนล่ะ 20 ครั้งผ่านไปอย่างชิวๆ ชางมินและซิวหมินเลยเปลี่ยนระดับให้อยู่ตรงเอว คราวนี้ซองยอลเริ่มเหงื่อตก ถึงเขาจะตัวสูงก็จริงแต่ฝีมือการกระโดดยางของเขาถึงขั้นห่วยแตกมาก


'' พี่เริ่มก่อนดิ ผมเหนื่อยวะ ''


             ซองยอลหันไปโยนหน้าที่ให้เซโล่ เซโล่ที่ได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเลยหันไปกระโดดหนังยางระดับเอว เซโล่กระโดดไปเรื่อยๆจนกระทั่ง....


'' โอ้ย! พี่กระโดดยังไงให้โดนหนังยางวะ! ''


            ซองยอลเปิดปากด่าขึ้นมาทันทีที่เห็นพี่รหัสของตัวเองกระโดดโดนหนังยาง


'' แล้วทำไมนายไม่เล่นก่อนล่ะวะ! ''


'' พี่แม้งไม่ได้เรื่องเลยวะ ถอยไปเลยผมจะกระโดดให้พี่ดูเอง ''


            ซองยอลหันไปผลักพี่รหัสของตัวเองก่อนจะเริ่มกระโดดทันที  เขาจะทำให้พี่รหัสได้รู้ว่ากระโดดหนังยางของจริงอะมันเป็นยังไง ทันทีที่ซองยอลกระโดดเรื่องท่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น......


'' โว้ยยยยยยยยย! ไอเด็กบ้าแกโดดยังไงให้โดนหนังยางวะ! ''


            เซโล่โวยวายขึ้นมาทันทีที่เห็นซองยอลกระโดดโดนหนังยาง ยังไม่ทันได้เริ่มนับก็แพ้แล้ว ซองยอลหน้าเสียอยู่ซักพักก่อนจะทำสีหน้าให้ปกติเหมือนเดิม


'' แหม๋พี่จะพูดมากทำไมวะ คนเรามันผิดพลาดกันได้ ''


            ซองยอลหันไปยิ้มฝืดให้พี่รหัสของตัวเอง หน้าเสียไม่พอหน้าแตกอีกกู - -* 


            ใช้เวลาประมาณ 30 นาที ฐานกระโดดหนังยางก็ผ่านไปอย่างสนุกสนานจนถึงช่วงเวลาของการทำโทษ คนที่โดนทำโทษมี ซองยอล แอล ซองกยู เซฮุน แบคฮยอน คยองซู รุ่นพี่ปี 3 จัดการส่งแป้งผสมสีให้พี่รหัสของพวกเขา พี่รหัสเลยยิ้มแฉ่งทันที 

มาม่ะ มาให้พี่ๆปะหน้าน้องซะดีๆ


'' ย่าส์!ไอ้เซโล่ พี่จะเลือกแป้งสีดีๆหน่อยไม่ได้หรือไงวะ ทำไมต้องเอาสีดำมาเนี้ย! ''

'' ย่าส์!นายย่าส์!กับใครวะ ฉันเป็นพี่แกจะว้อย! นายเสร็จฉันแน่! ไอ้เด็กบ้า ''


            เซโล่จัดการนำแป้งผสมสีดำมาปะหน้าของซองยอลอย่างสนุกสนาน


'' พี่แทคอ่ะ น้องฮุนไม่ปะได้มั้ยอะ เดี๋ยวสิวขึ้น =^= ''

'' ไม่ได้ครับ น้องฮุนต้องโดนทำโทษนะ อย่าดื้อซิ ''

'' ฮื่อ พี่แทคอะถ้าสิวน้องฮุนขึ้น น้องฮุนงอนพี่แทคแน่ๆ ''


            ทันทีที่เซฮุนอนุญาติแทคยอนก็จัดการปะแป้งสีชมพูอ่อนลงที่แก้มของเซฮุน เขาทำขีด 3 ขีดเหมือนนวดแมวลงบนแก้มนุ่มของเซฮุน ทันทีที่แทคทำเสร็จก็หัวเราะออกมาก ทั้งตลกทั้งน่ารัก น้องเซฮุนคนนี้น่ารักจริงๆ


'' .... พี่จะทำก็รีบทำสิครับ ยืนบื้ออยู่ได้! ''


          แอลหันไปบอกฮิมชานพี่รหัสของเขาเอง ทั้งคู่ยืนนิ่งกันมานานแล้ว ฮิมชานก็ไม่รู้จะยืนถือแป้งอีกนานแค่ไหน จนแอลอดด่าไม่ได้ ชอบหยิ่งนักมันน่าหมั่นไส้! 


'' ฉันจะทำหรือไม่ทำมันก็เรื่องของฉัน ''


            ฮิมชานหันมาตอบเสียงเรียบกับน้องรหัส ทำให้แอลยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก ยิ้มบ้าอะไรของมันคิดว่าหล่อนักหรือไง!


'' งั้นก็เรื่องของพี่ ผมไปนั่งละ ''

            แอลพูดเสียงเรียบกับฮิมชานก่อนจะเดินไปนั่งกับดงอูที่นั่่งหัวเราะซองยอลอยู่ไม่หยุด ฮิมชานเห็นดังนั้นเลยแอบกำมือแน่นอดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้ในความเย่อหยิ่งของแอล (ทำไมคู่นี้มันดูแปลกๆ - -*)


'' น้องแบคฮยอนหันหน้ามาให้พี่ปะแป้งหน่อยสิ ''

'' ทำไมผมต้องหันด้วยล่ะ ผมไม่อยากโดนปะนี่! ''

'' แต่น้องแบคต้องโดนทำโทษนะครับ ''

'' ผมบอกว่าไม่เอาไง ไม่เล่น ไม่อยากโดนปะแป้งอะ ทำไมพี่จุนเคไม่เข้าใจผมเลย! ''


            แบคฮยอนตะคอกใส่จุนเคคนที่เป็นพี่รหัสของเขา....และเป็นคนที่จีบเขามาตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา จุนเคที่โดนแบคฮยอนตะคอกใส่นั้นหลุบตาลงต่ำแล้วส่งยิ้มให้แบคฮยอน มันเป็นยิ้มที่ดูฝืนๆ แบคฮยอนเองก็ดูตกใจไม่ใช่น้อย แววตาที่ดูเศร้าหมองของจุนเคนั้น ทำให้เขาเองใจหายแบบแปลกๆ


'' น้องแบคไม่อยากเล่นก็ไม่เป็นไรนะครับ เรากลับไปนั่งกันเถอะ ''


            จุนเคบอกแบคอยอนก่อนจะส่งคืนแป้งสีผสมคืนให้รุ่นพี่ปี 3 ก่อนจะเดินไปนั่งกับอูยองที่กำลังนั่งคุยกับซองจง แบคฮยอนก็ไม่ได้พูดอะไรเลยเดินไปนั่งกับลู่หานที่กำลังเล่นกับชานซอง แต่เขาเองก็แอบมองจุนเคอยู่ตลอด 



ฐานที่ 2  ปั่นจิ้งหรีดแล้วมากินตับกันเถอะ!

กติกา   ให้พี่รหัสจับน้องรหัสของตัวเองปั่นจิ้งหรีด 10 รอบ แล้วหลังจากนั้นพวกพี่ก็จะเปิดเพลงกินตับขึ้นมา ให้พี่รหัสจับน้องรหัสเต้นเพลงกินตับ หากน้องรหัสล้มลงเมื่อไหร่ถือว่าแพ้ทันที

วิธีเล่น  ให้กลับไปอ่านกติกา - -*


'' พวกพี่จะเปิดกินตับท่อนฮุคให้ น้องรหัสของใครล้มลงกับพื้นก่อนถือว่าแพ้ทันที ส่วนน้องรหัสของใครยืนได้นานที่สุด พี่มีของรางวัลให้นั้นคื่อคือ ........ นมรสกล้วย 5 ขวด!! ''


'' ผมครับ! ผมกับน้องรหัสจะเล่น! ''


            ชานซองยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนลู่หานที่กำลังยืนงงอยู่นั้นก็หันไปตีชานซอง


'' ผมไม่ไหวหรอกนะ ปั่นจิ้งหรีด 10 รอบแถมยังให้เต้นอีก ''


            ลู่หานบ่นให้ชานซองฟัง เขารู้ว่าพี่รหัสของตัวเองชอบกินกล้วยมากๆ แต่จะให้เขามาเต้นกินตับเพื่อนเอานมกล้วยมาให้พี่เค้าเนี้ยนะ ลู่หานขอลา


'' นะๆลู่หาน พี่อยากกินนมกล้วยอะ นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ''


            ชานซองนั่งคุกเข่าแล้วกอดเอวอ้อนลู่หาน  ชานซองรู้ว่าลู่หานแพ้คนขี้อ้อน แลเวส่วนมากเวลาที่ชานซองอ้อนลู่หานจะยอมใจอ่อนให้ตลอด


'' พี่ชานซองแต่ปั่นจิ้งหรีดผมไม่ไหวหรอกนะ ''


'' พี่ขอร้องล่ะลู่หาน พี่อยากกินนมกล้วย T^T พี่สัญญาว่าพี่จะซื้อชานมไข่มุกให้กินทุกวันเลย ''


            ชานซองซุกหน้าลงกับหน้าท้องแบนของลู่หาน เฮ้อ เอาชานมมาล่อลู่หานอีกแล้วนะชานซอง ขี้อ้อนแบบนี้จะไม่ให้ลู่หานใจอ่อนได้ไง


'' เฮ้อ ก็ได้ครับผมแข่งก็ได้ พี่ลุกขึ้นเถอะอย่าลืมที่พี่สัญญานะ ''

'' เย้!!! น้องลู่หานน่ารักที่สุดในโลกเล้ย เย้ นมกล้วย นมกล้วย นมกล้วย ''


             ชานซองลุกขึ้นตามที่ลู่หานบอกก่อนจะกระโดดกอดลู่หานอย่างดีใจ ลู่หานหัวเราะให้กับนิสัยเด็กๆของพี่รหัสของตัวเอง ชานซองมักจะทำให้ลู่หานยิ้มเสมอ ลู่หานรู้สึกว่าชานซองเป็นพี่ชายที่ดีคนนึงเลย แต่.....ลู่หานอาจจะยังไม่รู้ว่า

ชานซองแอบชอบลู่หานมาตั้งแต่เปิดภาคเรียนแล้ว .....
 

ต่อ

 

ฐานที่ 3  ผจญภัยล้วงไหหาเหรียญ

กติกา  พวกพี่จะเอาผ้ามาปิดตาของน้องๆไว้ แล้วให้น้องล้วงมือเข้าไปในไหแล้วให้น้องๆหาเหรียญในนั้น แต่..ในไหนั้นมีสัตว์ประหลาดหลายชนิด พี่ไม่รับรองว่าพวกน้องจะปลอดภัยแต่ถ้าน้องคว้าเหรียญมาได้ รับไปเล้ยเนื้อวัวชั้นดี 1 ชุด!!

ปล. ฐานนี้ไม่ให้น้องรหัสเล่นแต่...ให้พี่รหัสเล่นแทน!


'' นี่พี่ควอน พี่ต้องลงเล่นนะ! ''

         
         คริสสะกิดแขนเล็กของโจควอนเบาๆ 


'' จะ จะบ้าเรอะ! ทำไมพี่ต้องเล่นด้วย นายก็เล่นเองสิคริส ''

         
         โจควอนว่าคริสก่อนจะยกกำปั้นทุบที่หน้าอกกว้างของคริส ..... หน้าอกแน่นจังเลย เพลงมา!



มันแน่นอก (Yeh!) ก็ยกออก (Yeh!) ให้แบกเอาไว้ นานไป เดี๋ยวใจถลอก

มันแน่นอก (Yeh!) ต้องยกออก (Yeh!) เรื่องใหญ่อย่างงี้ บังยังไง ก็ยิ่งกระฉอก



'' พี่อะต้องเล่น เพราะพี่เป็นพี่รหัสของผม และผมก็อยากกินเนื้อย่างด้วย ''

         
         คริสบอกโจควอนพร้อมทำหน้าเหมือนโหยหวนเนื้อย่างชั้นดี โอกาสดีๆแบบนี้ถ้าไม่รีบคว้าเอาไว้ล่ะก็ .....


'' เหอะ! ไว้พี่เลี้ยงนายหลังจบกิจกรรมบ้าๆนี่ก็ได้ พี่ไม่เล่นหรอก ''

         
        คริสทำหน้างอนทันทีที่โจควอนปฐิเสธที่จะเล่นฐานนี้ ของฟรีแท้ๆไม่รีบคว้าเอาไว้ คริสล่ะเพลีย


'' ผมก็ไม่ได้ง้อพี่นี่ ไม่ต้องเลี้ยงผมหรอกนะ ผมไม่อยากกินล่ะ ''

         
         คริสพูดประชดพี่รหัสของตัวเอง หวังว่าพี่รหัสของเขาจะใจอ่อน แต่ทว่า.....


'' ก็ดีไม่เปลืองเงิน พี่ยอมไปล้างห้องน้ำดีกว่ามาเล่นฐานบ้าๆนี่ที่ไม่รู้ว่ามีตัวบ้าอะไรอยู่ในนั้น! ''

         
         เชอะ!อยากเล่นทำไมไม่เล่นเอง โจควอนเองก็กลัวนะ คิดว่างอนเป็นคนเดียวหรือไงไอ้เงิงคริสบ้า!


'' ก็ดีผมได้ไม่ต้องเสียเวลากับพี่! ''

          อะไร? เสียเวลา? เสียเวลาอะไรวะ แค่เขาไม่ยอมเล่นฐานบ้านีาถึงกับบอกว่าไม่อยากเสียเวลากับเขา? เหอะ!

'' เออ! ''

          โจควอนตอบน้องรหัสเพียงสั้นๆก่อนจะสะบัดก้นหนีเดินหลบหนีเขาอยู่หลังแถว ช้ะ! คิดว่าคริสง้อหรือไง ฝันไปเถอะ พี่ไม่ได้สำคัญถึงขนาดที่ผมต้องไปง้อหรอก เชอะ!

'' พี่ององ (ซึลอง) ผมอยากกินเนื้อวัวอะ ''

         เสียงของชานยอลดังขึ้นทำให้ซึลองที่กำลังยืนเพ้อถึงเนื้อวัวต้องหลุดออกจากภวังค์

'' แต่พี่กลัวอะ ตัวอะไรก็ไม่รู้อยู่ในไหใบนั้นอะ ''

         ซึลองหันไปตอบชานยอล

'' ผมอยากกินจริงๆนะ พี่ององ นะๆๆๆๆ ''

          ชานยอลยกมือขึ้นพนมขอร้องซึลองให้ลงเล่นฐานนี้ เขาอยากกินเนื้อ อยากกินเนื้อ!

'' ขี้อ้อนจริงๆเลยนะ ถ้าในไหนั้นมีปลาไหลที่พี่เกลียดละ ''

'' ผมจะปกป้องพี่เอง นะๆๆครับ พี่ององผมขอร้องล่ะนะ ''

          สายตากับท่าทางขี้อ้อนของชานยอล ทำให้ซึลองใจอ่อนทันที ชานยอลอ้อนเก่งชะมัด น่ารักจุงเงยย

'' สัญญากับพี่ก่อนนะว่าจะปกป้องพี่ ''

         ซึลองชูนิ้วก้อยขึ้นไว้ตรงหน้าของชานยอลที่ตอนนี้ยิ้มเห็นฟันครบทุกซี่ ชานยอลเห็นดังนั้นจึงยกนิ้วก้อนขึ้นมาเกี่ยวนิ้วก้อยของซึลองก่อนจะโผล่เข้ากอดพี่รหัสของตัวเองอย่าดีอกดีใจ


ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักๆๆๆ

       
         เสียงหัวใจที่เต้นแรงของซึลองทำให้ชานยอลนั้นรับรู้ถึงความเต้นแรงของหัวใจของพี่รหัสของตัวเอง มันก็ไม่ต่างจากชานยอลเท่าไหร่นักเพราะหัวใจของชานยอลเอง..ก็เต้นแรงแบบแปลกๆเหมือนกัน

'' รุ่นพี่ครับ! ผมจะลงเล่นคนแรกเอง ^^ ''

          ซึลองหันไปบอกรุ่นพี่ทั้งๆที่ยังกอดน้องรหัสของตัวเองเอาไว้อยู่ เขาไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกไปเองมั้ย ... รู้สึกว่า เสียงการเต้นของหัวใจ ของเขาและคนตรงหน้าเป็นเสียงเดียวกัน....


ฐานที่ 4 จูบมาราธอน
กติกา ฐานนี้จะให้เล่นแค่ 3 คู่เท่านั้น ซึ่งฐานนี้จะให้พี่รหัสและน้องรหัสจูบกัน เน้นว่า จูบ กันและไม่ใช่จูบแบบปากแตะปาก พี่ขอให้จูบกันแบบดูดดื่ม ปากของทั้งคู่จะต้องแตะกันตลอด ถ้าหากปากของทั้งคู่ปละกันเมื่อไหร่พี่ถือว่าแพ้ทันที!
ปล. ไม่อนุญาติให้เปลี่ยนคู่ครับ


'' รู้งี้เล่นฐานนี้ดีกว่า ฉันไม่น่าไปล้วงไหเลยวะ T^T ปลาไหล อึ่งอ่าง คางคก เยี่ยวฉันแทบราด ''

         ซึลองหันไปบอกแทคยอนที่ตอนนี้หยอกล้อน้องรหัสอย่างเซฮุนจนซึลองอดจะหมั่นไส้ไม่ได้

'' แล้วใครจะเล่นฐานนี้วะ เล่นได้แค่ 3 คู่เอง ''

          ยงกุกถามขึ้น เขาไม่อยากเล่นฐานนี้หรอกเพราะว่าเขาเป็นเมะ แล้วท่าทางน้องรหัสของเขาคงเป็นเมะด้วย ให้เมะxเมะ จูบกันคงไม่ใช่ฟิคที่เกิดมาสำหรับยงกุกแน่ๆ

'' ถ้าไม่มีใครออกมาเล่นงั้นพี่จะเรียกชื่อเอานะ เอิ่ม.. นายนิชคุณออกมา นายด้วยจุนโฮ และก็นาย..อูยอง ''

          ทั้งสามคนมองหน้ากันอย่างตกใจ จูบเนี้ยนะ บะ บ้าแล้ว -//////////////-


จูบกับน้องรหัส? ขอเปลี่ยนเป็นจูบกับคนรักได้มั้ยครับ =]

ทำไมผมต้องจูบกับไอ้น้องนัมแก้มอ้วนด้วยอะ ฮือออออ จุนโฮอยากกินแตงโมปั่น T^T

ผมไม่มีปัญหาหรอกนะเพราะนี้ไม่ใช่จูบแรกของผม แถมผมยังดีใจซะอีกที่ได้จูบกับน้องซองจง แต่ผมรู้สึกแปลกๆ...

 

รู้สึกเหมือนตัวเองจะต้องตายภายในไม่กี่นาทีหลังจบฐานนี้ = =
 

        
            พวกเขาทั้ง 3 คนกับน้องรหัสของพวกเขาอีก 3 คน เดินออกมาข้างหน้าที่รุ่นพี่ยืนอยู่ อูยองรู้สึกถึงสายตาพิฆาตของใครซักคนและแล้วสายตาของเขาก็ไปสบกับสายตาของ...เจย์

ขอโทษนะมึง กูลืมไปว่ามึงชอบน้องซองจง

            อูยองส่งยิ้มแห้งๆไปให้เจย์ก่อนจะขยับปากบอกว่า 'จะพยายามห้ามใจตัวเอง' ก่อนจะส่งยิ้มแบบหยอกล้อเจย์ เจย์ที่เห็นดังนั้นแทบลุกออกไปเตะปากเพื่อนของตัวเอง


'' พี่รหัสกับน้องรหัสช่วยหันหน้าเข้าหากันด้วยครับ ทันทีที่พี่เป่านกหวีด พวกน้องต้องจูบกันเลยทันที โอเคนะครับ ''


ปี๊ด!


            ทันทีที่ได้ยินเสียงนกหวีดนิชคุณเลยจับท้ายทอยของคยองซูอย่างรวดเร็วก่อนจะทาบริมฝีปากลงกับริมฝีปากยักของคยองซูอย่างรวดเร็ว คนตัวเล็กดูตกใจที่โดนจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเผลออ้าปากออกมาทำให้ลิ้นร้อนของนิชคุณเข้าไปทักทายลิ้นหวานของเขาได้อย่างสะดวก นี้คือจูบแรกของคยองซูและนี้คือคือจูบแรกของนิชคุณเหมือนกัน :)



            ทันทีที่เสียงนกหวีดเงียบไปอูอยอนก็คว้าเอวของจุนโฮให้เข้ามาใกล้เขาก่อนจะกดจูบอย่างชำนาญ จุนโฮเลยยกแขนขึ้นมาคล้องคอของอูฮยอนไว้เขาปฐิเสธไม่ได้เลยว่าจูบนี้ช่างเป็นจูบที่ร้อนแรงเหลือเกิน ถึงแม้ว่าจูบนี้ไม่ใช่จูบแรกของเขาก็ตาม อูฮยอนที่รู้สึกได้ว่าพี่รหัสของตัวเองจูบตอบกลับมาทำให้เขานั้นกดจูบหนักยิ่งกว่าเดิม เขารักจุนโฮ รักแบบรักมาก รักจนไม่อยากจะให้จุนโฮไปเป็นของใคร เขารักจุนโฮมากจริงๆ


* จูบแรกของจุนโฮคือ ชานซอง ไม่รู้ว่าเรียกจูบแรกได้มั้ย เพราะตอนนั้นชานซองมันเมากล้วย(?) จุนโฮเลยโดนชานซองจูบแบบไม่ทันได้ตั้งตัว แต่มันก็แค่ปากแตะกัน คงเรียกว่าจูบแรกได้เนอะ [จุนโฮฝากบอกมา]


          ทันทีที่รุ่นพี่เป่านกหวีดเสร็จอูยองก็เอามือแนบกับใบหน้าของซองจงก่อนจะประกบปากของอ่อนโยน เขาเองเป็นคนที่จูบไม่เก่งเหมือนกันซองจงที่จูบไม่เป็นเหมือนกัน อูยองจึงทำได้แค่จูบและดูดริมฝีปากล่างของซองจงก่อนจะส่งลิ้นเรียวเข้าไปในโพร่งปากหวานของซองจง ซองจงยกมือขึ้นคล้องคออูยองและอูยองก็เปลี่ยนไปวางมือแถวๆบั้นท้ายของซองจง
ทั้งคู่จูบกันอย่างอ่อนโยนโดยที่ไม่มีใครปฐืเสธจูบนี้เลยแม้แต่นิดเดียว


แต่ทำไมอูยองถึงรู้สึกคิดถึงจูบของใครบางคนขึ้นมา..เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง

.
.
.

30 นาทีผ่านไป


            ตอนนี้อูฮยอนกับจุนโฮตกรอบไปแล้ว เหลือเพียงนิชคุณ-คยองซู กับ อูยอง-ซองจง เท่านั้นที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะถอนจูบกันเลยซักนิด แต่แล้วจู่ๆซองจงก็ถอนจูบออกมา ทำให้คนที่ชนะคือนิชคุณและคยองซู!!

'' ขอโทษนะฮะที่ถอนจูบออก พอดีโทรศัพท์มันสั่นอะผมเลยตกใจ ''

           ซองจงกล่าวขอโทษอูยองพี่รหัสของตัวเอง อูยองเห็นดังนั้นเลยเข้าไปโอบไหล่เล็กก่อนจะพูดว่า

'' ไม่เป็นไรครับ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ หื้มมม มันน่ารักนะรู้มั้ย ''


            อูยองที่เห็นสีหน้าบึ้งตึงของซองจงจึงยกมือขึ้นไปหยิกแก้มของซองจงเบาๆ แต่เขาหารู้ไม่...ว่ากำลังมีใครคนนึงยืนมองเขาอยู่


'' พี่อูยองทำแบบนี้เดี๋ยวโฮย่าก็ฆ่าซองจงเอาหรอก ว่าแต่พี่อูยองชอบไอ้่ย่ามันหรือเปล่าอะ ''


'' เปล่าครับ ไม่ได้ชอบ.... ''


หรือว่าชอบ?


เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน


'' ฮ่าๆ ดูสิโดนพี่จูบปากบวมแดงหมดเลยนะ ''


'' พี่นิชคุณอ่ะ ผะ ผมเขินนะฮะ ''


'' เขินทำไมกันครับ เรา ' เป็นแฟน ' กันนะ คยองซู ''

           
           ใช่แล้วคุณฟังไม่ผิดหรอก....นิชคุณกับคยองซูเป็นแฟนกันมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้ว


'' ฮื่อ พี่คุณอ่ะชอบทำให้ผมเขินอยู่เรื่อยเลย =^= ''


'' อ่ะๆ ทำหน้าตาน่ารักอีกล่ะจับจูบอีกรอบดีมั้ยเนี้ย ''


'' มะ ไม่เอาแล้วครับผมไปหาลู่หานดีกว่า พี่คุณชอบแกล้ง! ''


           คยองซูหันไปแลบลิ้นให้คนรักก่อนจะวิ่งไปหาลู่หานที่กำลังยืนรอคยองซูอยู่ หนีได้หนีไปเถอะคยองซูที่รัก...คืนนี้นายหนีพี่ไม่พ้นแน่ พี่จะนอนกอดทั้งคืนเลย!



            

 

          ----------------------------------------------------------------------------------------

จบได้แบบ เออะ เออะ เออะ?

มาฉลองเปิดเทอมซะหน่อย 555555

คาดว่าเวลาการอัพฟิคคงมีน้อย แต่ไรท์ก็จะพยายามหาเวลามาอัพแน่นอน!

งงชิมิล้าว่าพี่คุณเป็นแฟนคยองซูได้ไง ก็แหม๋คนเขารักกันชอบกัน #โดนต่อย

แล้วด้งกับโฮย่าล่ะ อย่าเพิ่งเข้าใจด้งผิดนะ อิอิ

คือแต่งเองมึนเองทำไมกูมาแต่งด้งคล้ายจะดราม่าวะ 55555

คาดว่าอีกตอนเดียว short fic รับน้องปี1 ก็จบแล้ว

แต่ยังไงไรท์ก็ยังแต่ง short fic ของคู่อื่นๆอยู่นะ อิ_อิ

นอนแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ #ไหว้งามๆ
 

 

 

 

 

 

 

 

            


            
            
 

 

 

:) Shalunla