ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โลกกลมเพราะพรหมลิขิต?
ณ ห้องเรียน คณะเกรียนศาสตร์
'' เฮ้ ไอ้แทคทางนี้โว้ย '' ไอ้ยองทักผม ทันทีที่ผมก้าวขาเข้ามาในห้องเรียน
'' วู้ว มันคิดไงมาเรียนวะ 55555 ปกติเห็นอยู่คอนโดทั้งวัน '' จุนโฮเพื่อนชายก้นงามได้พูดขึ้น
'' ก็พูดไปหน่าจุนโฮ ฉันก็อยากมาเรียนบ้างอะไรบ้าง มันน่าแปลกตรงไหน ''
'' ถ้าฉันไม่โทรไปปลุก แกก็ไม่ตื่นหรอกจริงมั้ย ^^ '' อูยองพูดกับผมพร้อมทำหน้ากวนส้น
'' โว๊ะ ก็บอกแล้วไงว่า ดอทเอ หนักไปหน่อย 555555555 '' ผมพูดต่อ '' เออนี้ พวกแกรู้จักนักศึกษาคนใหม่ที่ชื่อ นิชคุณ เปล่าวะ ''
'' อ่อ! นิชคุณเค้าเพิ่งมาเป็นนักศึกษาของที่นี้เมื่อไม่นานมานี้เอง ทำไมวะ '' จุนโฮพูด
'' เปล๊า เห็นมันหล่อดี ฉันไม่คิดว่าในโลกนี้จะมีคนหล่อกว่าฉัน '' ผมพูดพร้อมทำท่าเก๊ก
'' แทคฮยอง เคยมีใครพูดมั้ยครับว่าฮยองหล่ออะ '' มักเน่ชานซองพูด แหม๋นายนี้วอนโดนซะแล้ว
'' ไม่ต้องมีคนบอกฉันก็รู้ตัวเองดี ฉันหล่อจนคนอื่นเรียกพี่เลยหล้ะวะ ฮ่าฮ่าฮ่า ''
'' ฉันว่าฉันไม่น่าโทรไปปลุกมันมาเรียนเลยวะจุนโฮ '' อูยองพูดกับจุนโฮพร้อมมองหน้าผม
'' นั้นดิ คนอะไรหลงตัวเองชะมัด '' จุนโฮตอบอูยองพร้อมทำหน้าเซง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!
'' อ้ะ อาจารย์มาแล้ว '' เพื่อนคนใดคนหนึ่งในห้องที่ไม่มีบทในฟิคเรื่องนี้ได้พูดขึ้น
'' สวัสดีครับ/คะ อาจารย์ ''
'' เอาละ นักศึกษาทุกคนวันนี้ครู ............................. ''
ฮ้าว ทำผมถึงง่วงนี้แค่ขนาดเริ่มเรียนนะ ง่วงชะมัดเลย ขอนอนสักงีบละกัน zzZ
'' นี้!!!!!!!!!!!!อ๊ค แทคยอน ครูเพิ่งจะเริ่มสอน เธอก็นอนแล้วงั้นเรอะ! เมื่อคืนมัวแต่เล่นดอทเอรึไง ห้ะ! ''
เฮ้ย! ครูรู้ได้ไง อัจฉริยะ! มันน่าเหลือเชื่อมาก ครูรู้ว่าผมเล่นดอมเอ โอ้วแม่เจ้า!
'' เปล่าครับ ผมแค่ทำงานดึกไปนิสสสสสหน่อย '' ผมโกหก
'' ลุกขึ้นยืน ห้ามนั่งจนกว่าครูจะสอนเสร็จ '' อาจารย์สั่ง แล้วทันใดนั้นก็มีนักศึกษาคนหนึ่งได้เข้ามาในห้อง
'' ขอโทษครับที่มาสาย '' ทุกคนหันไปมองเค้าเป็นจุดเดียว
0.0!!!!!!!! นะ นะ นั่นมัน นิชคุณ!!!!!!!! เค้าอยู่ห้องเดียวกับผมเหรอเนี้ย กรี๊ดดดดดดดดดดดด ><' ผมอยากกรี๊ดมาก ที่มันพรหมลิขิตชัดๆ
'' ทำไมนายถึงมาสาย นู้น ไปนั่งตรงนู้น ข้างผู้ชายที่ยืนอยู่หน้ะ แต่เธอไม่ต้องนั่งนะ ยืนเป็นเพื่อนกับนายนั่นน่ะแหละ '' อาจารย์สั่งนิชคุณ
'' ครับ '' นิชคุณตอบกลับอาจารย์ แล้วเดินมาดังโต๊ะข้างๆนม ที่ไม่มีใครนั่ง แล้วก็มายืนข้างยม
'' ไง เจอกันอีกแล้วนะ ^^ '' นิชคุณทักผม พับผ่าสิแทคยอน!อย่าหัวใจเต้นแรงได้มั้ย
'' อะ อ่อ ครับ เจอกันอีกแล้ว แหะ '' ผมยิ้มให้นิชคุณ แล้วนิชคุณก็ยิ้มกลับ =,,=' ทำไมมันฟินอย่างนี้ครับ
'' นี้พวกนาย 2 คนนะ เดี๋ยวก็โดนอาจารย์ดุอีกเหรอ เงียบๆหน่อยได้มั้ย ฉันจะเรียน '' อูยองที่นั่งข้างๆผมได้พูดขึ้น
นิชคุณได้มองหน้าอูยอง ก่อนจะตอบว่า '' ขอโทษครับ คุณจาง อูยอง ^^ ''
ห้ะ อะไรนะ? นิชคุณรู้จักอูยองงั้นเหรอ ผมต้องสืบจากไอ้ยองซะแล้ว!!!!! แต่ตอนนี้น้ะเหรอ ผมยืนไปยิ้มไปเหมือนคนบ้า คล้ายๆห้องนี้มีแค่ผมกับนิชคุณอยู่ด้วยกัน 2 คน นี้โลกมันจะกลมไปรึเปล่า? -////////- แทคยอนเขินนะครับ
:) Shalunla
'' เฮ้ ไอ้แทคทางนี้โว้ย '' ไอ้ยองทักผม ทันทีที่ผมก้าวขาเข้ามาในห้องเรียน
'' วู้ว มันคิดไงมาเรียนวะ 55555 ปกติเห็นอยู่คอนโดทั้งวัน '' จุนโฮเพื่อนชายก้นงามได้พูดขึ้น
'' ก็พูดไปหน่าจุนโฮ ฉันก็อยากมาเรียนบ้างอะไรบ้าง มันน่าแปลกตรงไหน ''
'' ถ้าฉันไม่โทรไปปลุก แกก็ไม่ตื่นหรอกจริงมั้ย ^^ '' อูยองพูดกับผมพร้อมทำหน้ากวนส้น
'' โว๊ะ ก็บอกแล้วไงว่า ดอทเอ หนักไปหน่อย 555555555 '' ผมพูดต่อ '' เออนี้ พวกแกรู้จักนักศึกษาคนใหม่ที่ชื่อ นิชคุณ เปล่าวะ ''
'' อ่อ! นิชคุณเค้าเพิ่งมาเป็นนักศึกษาของที่นี้เมื่อไม่นานมานี้เอง ทำไมวะ '' จุนโฮพูด
'' เปล๊า เห็นมันหล่อดี ฉันไม่คิดว่าในโลกนี้จะมีคนหล่อกว่าฉัน '' ผมพูดพร้อมทำท่าเก๊ก
'' แทคฮยอง เคยมีใครพูดมั้ยครับว่าฮยองหล่ออะ '' มักเน่ชานซองพูด แหม๋นายนี้วอนโดนซะแล้ว
'' ไม่ต้องมีคนบอกฉันก็รู้ตัวเองดี ฉันหล่อจนคนอื่นเรียกพี่เลยหล้ะวะ ฮ่าฮ่าฮ่า ''
'' ฉันว่าฉันไม่น่าโทรไปปลุกมันมาเรียนเลยวะจุนโฮ '' อูยองพูดกับจุนโฮพร้อมมองหน้าผม
'' นั้นดิ คนอะไรหลงตัวเองชะมัด '' จุนโฮตอบอูยองพร้อมทำหน้าเซง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!
'' อ้ะ อาจารย์มาแล้ว '' เพื่อนคนใดคนหนึ่งในห้องที่ไม่มีบทในฟิคเรื่องนี้ได้พูดขึ้น
'' สวัสดีครับ/คะ อาจารย์ ''
'' เอาละ นักศึกษาทุกคนวันนี้ครู ............................. ''
ฮ้าว ทำผมถึงง่วงนี้แค่ขนาดเริ่มเรียนนะ ง่วงชะมัดเลย ขอนอนสักงีบละกัน zzZ
'' นี้!!!!!!!!!!!!อ๊ค แทคยอน ครูเพิ่งจะเริ่มสอน เธอก็นอนแล้วงั้นเรอะ! เมื่อคืนมัวแต่เล่นดอทเอรึไง ห้ะ! ''
เฮ้ย! ครูรู้ได้ไง อัจฉริยะ! มันน่าเหลือเชื่อมาก ครูรู้ว่าผมเล่นดอมเอ โอ้วแม่เจ้า!
'' เปล่าครับ ผมแค่ทำงานดึกไปนิสสสสสหน่อย '' ผมโกหก
'' ลุกขึ้นยืน ห้ามนั่งจนกว่าครูจะสอนเสร็จ '' อาจารย์สั่ง แล้วทันใดนั้นก็มีนักศึกษาคนหนึ่งได้เข้ามาในห้อง
'' ขอโทษครับที่มาสาย '' ทุกคนหันไปมองเค้าเป็นจุดเดียว
0.0!!!!!!!! นะ นะ นั่นมัน นิชคุณ!!!!!!!! เค้าอยู่ห้องเดียวกับผมเหรอเนี้ย กรี๊ดดดดดดดดดดดด ><' ผมอยากกรี๊ดมาก ที่มันพรหมลิขิตชัดๆ
'' ทำไมนายถึงมาสาย นู้น ไปนั่งตรงนู้น ข้างผู้ชายที่ยืนอยู่หน้ะ แต่เธอไม่ต้องนั่งนะ ยืนเป็นเพื่อนกับนายนั่นน่ะแหละ '' อาจารย์สั่งนิชคุณ
'' ครับ '' นิชคุณตอบกลับอาจารย์ แล้วเดินมาดังโต๊ะข้างๆนม ที่ไม่มีใครนั่ง แล้วก็มายืนข้างยม
'' ไง เจอกันอีกแล้วนะ ^^ '' นิชคุณทักผม พับผ่าสิแทคยอน!อย่าหัวใจเต้นแรงได้มั้ย
'' อะ อ่อ ครับ เจอกันอีกแล้ว แหะ '' ผมยิ้มให้นิชคุณ แล้วนิชคุณก็ยิ้มกลับ =,,=' ทำไมมันฟินอย่างนี้ครับ
'' นี้พวกนาย 2 คนนะ เดี๋ยวก็โดนอาจารย์ดุอีกเหรอ เงียบๆหน่อยได้มั้ย ฉันจะเรียน '' อูยองที่นั่งข้างๆผมได้พูดขึ้น
นิชคุณได้มองหน้าอูยอง ก่อนจะตอบว่า '' ขอโทษครับ คุณจาง อูยอง ^^ ''
ห้ะ อะไรนะ? นิชคุณรู้จักอูยองงั้นเหรอ ผมต้องสืบจากไอ้ยองซะแล้ว!!!!! แต่ตอนนี้น้ะเหรอ ผมยืนไปยิ้มไปเหมือนคนบ้า คล้ายๆห้องนี้มีแค่ผมกับนิชคุณอยู่ด้วยกัน 2 คน นี้โลกมันจะกลมไปรึเปล่า? -////////- แทคยอนเขินนะครับ
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น