อาญารักบุปผาสวรรค์

ฮวาเมิ่งหลินอารมณ์คุกรุ่น ความโกรธเคืองแล่นขึ้นเป็นริ้ว "ท่าน! บุรุษเช่นท่านมีดีกว่าสตรีจากหอนางโลมอย่างใดกัน เสเพล!"

"คนเนรคุณ ปากดีเหลือเกิน หากข้าให้เงินเจ้ามากหน่อยเจ้าจะยอมหรือไม่ เพียงนอนอ้าขาให้ข้า แล้วมีลูกหนึ่งคน งานสบายถึงเพียงนี้ก็ไม่ชอบรึ"

ฮวาเมิ่งหลินอยากกรีดร้อง และกัดลิ้นนอนแดดิ้นบนพื้นเย็น ๆ นัก ไร้ยางอาย ไร้มโนธรรม "ท่านบ้าหรือ ใครจะนอนอ้าขาให้ท่าน คนเราหากอยากมีลูกด้วยกันต้องเกิดจากความรักและเต็มใจทั้งสองฝ่าย นี่ท่านพบหน้าข้าคราแรก เอะอะจะมีลูกให้ได้ สติของท่านยังดีอยู่หรือไม่ ปล่อยข้า!"

เพียะ!

ฝ่ามือเล็กหลุดจากพันธนาการ พลันฟาดลงบนแก้มสากนุ่มด้วยอารมณ์เดือดดาล ฟางเซียวเหวินหน้าหันตามแรงเหวี่ยงเขาดุนลิ้นด้านในเมื่อรู้สึกถึงกลิ่นคาวโลหิตกำลังตีตื้นขึ้น

อยู่ ๆ ฟางเซียวเหวินก็ปล่อยแขนออกจากการโอบประคอง กายของฮวาเมิ่งหลินจึงล้มก้นจ้ำเบ้าลงบนพื้น นางนิ่วหน้าพลางร้องโอดโอย

"คนใจดำ ท่านปล่อยข้าส่งเดชได้อย่างไร" นัยน์ตากลมโตค้อนควัก

"เจ้าตบข้าก่อน คราวนี้คงหายกันแล้วกระมัง อ้อ…อีกอย่าง เจ้าบอกให้ข้าปล่อย ข้าก็ทำตามที่เจ้าร้องขอแล้ว จะเอาเช่นไรอีกเล่า" ฟางเซียวเหวินค่อนขอด

"หึ!!" ฮวาเมิ่งหลินแค่นยิ้มในลำคอ

ร่างบอบบางพยายามหยัดกายขึ้น ทว่าขาของนางช่างเจ็บปวดเหลือทน ลุกกี่คราก็ล้มลงไม่เป็นท่านับหลายครั้ง ราวกับว่ากระดูกได้ถูกบดละเอียดไปเสียแล้ว

ฟางเซียวเหวินลดสายตา เขามองความมุมานะของคนตัวเล็กอย่างหงุดหงิดรำคาญ ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกมาหนึ่งคำรบ ฝ่ามือกว้างเอื้อมปลดผ้าคลุมสีเข้มลงจากบ่า แล้วจึงยอบกายลงห่อร่างกึ่งเปลือยเปล่าเอาไว้ จากนั้นจึงช้อนร่างเล็กขึ้นบนอ้อมแขน

ฮวาเมิ่งหลินตัวลอยหวือ ดวงตากลมโตเบิกกว้างตะลึงงัน "ท่านทำอะไร!?"

"เดินจะไม่ไหว ยังอวดเก่ง"

"ปล่อยข้า ข้าไม่ได้ขอให้ท่านช่วย" ขาเรียวแดดิ้น ทว่ากายกลับถูกห่อราวมัมมี่พันปี

ฟางเซียวเหวินเดาะลิ้นในปาก เขาไม่ฟังเสียงทัดทาน ซ้ำยังกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น เสียงทุ้มเอ่ยหยอกล้อ "สตรีตัวเหม็น"

ฮวาเมิ่งหลินหน้าเผือดสี ท่าทีต่อต้านสงบลง นางลอบทำจมูกฟุดฟิดแล้วจึงมุ่ยหน้า

เหม็นจริง ๆ ด้วย น่าอายเกินไปแล้ว

*******************

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องสั้น ปมไม่หนักเน้นสายสุขนิยม การอัปเดตรายตอนไรต์จะทำการแบ่งเป็น 2 พาร์ท ตั้งแต่บทที่ 4 เป็นต้นไปนะคะ บางตอนอาจไม่ได้แบ่งขึ้นอยู่กับจำนวนคำค่ะ โดยจะเริ่มติดเหรียญล่วงหน้าตั้งแต่บทที่ 7 หากท่านใดไม่สะดวกปลดเหรียญก่อนสามารถรอปลดตามวันและเวลาที่แจ้งในรายตอนนั้น ๆ ได้เลยนะคะ (**การติดเหรียญล่วงหน้า** เนื้อหาบทใดไม่ถึง 1000 คำ ไรต์จะติด 3 เหรียญค่ะ หากเนื้อหาบทใด 1000+ คำ ไรต์ขออนุญาตติด 5 เหรียญนะคะ) สำหรับคุณนักอ่านท่านใดยินดีสนับสนุนค่าขนมเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถปลดเหรียญเพื่อรับความสนุกก่อนได้เลยค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนิยายของไรต์น๊า

*******************

คำเตือน

เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของไรต์เท่านั้น ไม่มีการอ้างอิงถึงบุคคลหรือสถานที่จริงแต่อย่างใด เนื้อเรื่องเน้นความสัมพันธ์ของตัวละคร ไม่มีนอกกายนอกใจแน่นอน หากเนื้อหาไม่ถูกใจอย่างไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ สามารถคอมเมนต์อินในบทบาทของตัวละครได้เต็มที่ค่ะ รบกวนไม่คอมเมนต์ในเชิงที่บั่นทอนจิตใจผู้เขียนนะคะ ทุกการแนะนำไรต์ล้วนใส่ใจและยินดีนำมาปรับปรุงแก้ไขค่ะ อย่างไรแล้วโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ

Trigger Warning

แสดงสปอยล์cutting ใช้ของมีคมPhobia : ความหวาดกลัวConsent : การยินยอมพร้อมใจBlood : คำบรรยายเกี่ยวกับเลือดPanic : อาการตระหนก ตกใจ หวาดกลัว

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ หรือเผยแพร่ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางนักเขียน หากพบการกระทำที่ละเมิดดังกล่าว ขออนุญาตดำเนินคดีตามกระบวนการทางกฏหมายต่อไป

เผยแพร่วันแรก : 08/01/2024

วันจบ :