สวัสดีค่ะ (^-^)
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของ ชายรักชาย นะคะ
หากท่านที่ไม่ได้ชอบแนวนี้กดออกได้เลยค่ะ TT^TT
นิยายเรื่องนี้แต่งจากจิตนาการของผู้เขียนที่ได้พบเห็นรูปน่ารักๆของดาราสองท่านคือ Krist และ Singto ทั้งคู่ดูแลกันดีมาก น่ารักมาก ทำให้หัวใจวายของเราพ่องโตกันเลยที่เดียว ถึงขนาดต้องมาหาที่ระบาย
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาจะให้น้องๆเกิดความเสื่อมเสียแต่อย่างใด
หากมีความผิดพาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
สุดท้ายนี้ขอฝากเป็นกำลังใจให้นักเขียนใหม่ด้วยนะคะ คอมเม้นกันมาเยอะนะคะ
#ตำนานภูตจิ้งจอกกับดอกซากุระ
***** รูปที่นำมาแต่งบางรูปที่ไม่มีเคดิต สามารถแจ้งเป็นเจ้าของภาพได้นะคะ พอดีตอนที่บันทึกรูปไว้มีความตั้งใจจะตั้งเป็นรูปในมือถือ แต่พอดูไปดูมาอยากแต่นิยาย เลยจำไม่ได้ว่าไปเอาจากไหนบ้าง ต้องขออภัยเจ้าของภาพนะคะ TT^TT ******
แนะนำตัวละคร
“เจ้าคนอ่อนแอ”
เป็นคำเดียวที่ข้าชอบที่จะพูดกับคนตรงหน้านี้
เพราะอ่อนแอที่น่ารังเกียจ ทำให้ข้ามีชีวิตเช่นนี้ ชีวิตที่มิอาจเลือกได้
-singto- (องค์ 'ไรอง' เทพจิ้งจอก)
“ผมไม่แน่ใจว่า...ผมเกิดมาพร้อมพรจากฟ้า
หรือ คำสาปจากนรค”
ผมอยากจะเอ่ยขอโทษให้กับคนๆนี้
ที่เป็นเพราะผมเกิดมาอ่อนแอ
และเพราะโชคชะตาที่เล่นตลกให้ชีวิตของเราผูกเข้าด้วยกัน
โดยให้เค้ามีหน้าที่ปกป้องผมตลอดไป
-krist- (คริส)
"ทุกอย่างที่ผมทำไป เพราะผมรักคุณ ผมอยาก...จะดูแลคุณตลอดไป"
เรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา ผมจะเปลี่ยนโชคชะตาเอง ผมจะเปลี่ยนมันเอง เพื่อให้คุณได้อยู่กับผม ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร ผมก็ยอม
-โอม- (ท่านโอมาดะ ทายาทองค์เมียวจิ ตละกูลโทบะ)
"นานแสนนานที่ท่านมาเฝ้ามองข้า ทำดีกับข้า ปกป้องข้า ทำให้ข้ารักท่าน และให้ข้าหลงคิดว่าท่านจะคิดเช่นเดียวกันแต่ทำไม?! ทำไม?!"
น้ำตาที่ไหลรินในวันนี้ ความเจ็บปวดที่ข้าได้รับ ต้องมีผู้ที่ต้องรับผิดชอบ!
- ยูอิ - ( ยูอิ ทายาทองค์เมียวจิ ตละกูลโทบะ )
"ผมรู้ว่าผมไม่คู่ควรกับคุณ สิ่งที่ผมทำได้มีเพียงปกป้องคุณจนถึงวินาทีสุดท้าย......ที่ผมหายใจ"
-ริวงะ- (พี่ชายโคงะ)
"ผมไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนต้องทำให้เรื่องมันยากกันจังเลย ทำไมไม่ปล่อยไปตามความรู้สึกจริงๆของตัวเอง หรือทุกคนไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง มาๆๆ เรียกทุกคนมาจับเข่าคุยกัน ผมจะบอกเป็นร่ายบุคคลเลย "
-โคงะ- (น้องชายริวงะ)
"ตำนานนั้นเหล่านั้นถูกเล่าต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ไม่แน่ชัดว่าเรื่องใดเป็นเรื่องจริง มีเพียงคำพูดไม่กี่คำของท่านเทพจิ้งจอกก่อนสิ้นชีพในสมัยที่ข้ายังเยาว์เท่านั้นที่ข้าพอจะจำได้ ก่อนที่ท่านจะอวตารมาเกิดใหม่ในชาตินี้"
-ท่านรามะ- (แรคคูนอายุ 250 ปี ที่สามารถจำแลงให้ผู้คนภายนอกเห็นเป็นนักบวชทั่วไปได้)
ความคิดเห็น