I have died everyday
ฉันเหมือนจะตายลงไปทุกวัน
waiting for you
ในการรอคอยเธอ
Darling, don't be afraid
ที่รัก ไม่ต้องกลัว
I have loved you for a Thousand years
ฉันรักเธอมานานนับพันปี
I'll love you for a thousand more
และจะรักเธอไปอีกพันปี
Time stands still
เวลาหยุดเดินไปแล้ว
Beauty in all she is
มันก็ยังคงงดงามอย่างที่มันควรจะเป็น
I will be brave
ฉันจะเข้มเเข็ง
I will not let anything take away
จะไม่ยอมปล่อยให้อะไรก็ตามพรากคนที่ฉันรัก
What's standing in front of me
ที่ยืนอยู่ต่อหน้าฉันไป
Every breath,
ทุกลมหายใจ
Every hour has come to this
ทุกชั่วโมงที่ฉันมีชีวิตอยู่...ก็เพื่อสิ่งนี้
เราทุกคนรู้ดีว่าชีวิตมีการสิ้นสุด นาฬิกาชีวิตของทุกคนจะเดินไปตามครรลองอย่างที่มันควรจะเป็น และไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนหลุดพ้นจากความตายไปได้ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม...
ฉันยังคงนั่งเขียนไดอารี่แห่งความทรงจำอยู่ใต้ต้นไม้เหมือนกับทุกๆวัน...ทุกๆวันที่ไม่มีเขา วันที่ไม่มีคนที่ฉันรักมากที่สุดอีกต่อไป ฉันเคยคิดไว้แล้วว่าสักวัน ยังไงฉันกับเขาก็ต้องตายจากกันอยู่ดี แต่...ไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วขนาดนี้
7 ปี แล้วสินะ ที่เขาจากฉันไป ที่ฉันยังไม่ยอมรับใครเข้ามาในหัวใจอีก ความรักของฉันที่ฉันมอบให้เขา มันไม่มีหลงเหลือที่จะมอบให้ใครคนไหนอีกต่อไป...
7 ปีก่อน
'ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลเธอตราบเท่าลมหายใจสุดท้ายของชีวิต'
'ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอเป็นของฉันทั้งหมด และทั้งหมดของฉันก็จะเป็นของเธอเช่นกัน'...คำสัญญาของเขา
'ฉันสัญญาว่าจะรักและจะดูและเขาตลอดไป จนกว่าความตายจะพรากเราไปจากกัน'
'ฉันมอบทุกอย่างให้นายไปหมดแล้ว และจะไม่มอบให้กับใครอีก'...คำสัญญาของฉัน
'ฉันรักเธอ'
'ฉันรักนาย'
จุมพิตอันอ่อนโยนและแผ่วเบา...คำรักอันอ่อนหวาน...คำสัญญาที่มั่นคง...ความรักอันบริสุทธิ์...ความสุขที่มอบให้กันและกัน จบลงหลังจากวันที่เราแต่งงานได้เพียง 6 เดือน
'เฮเดนท์ ระวัง!!!'
เอี๊ยด!!!
โครม!!!
'ผมขอเเสดงความเสียใจด้วยครับ เขาเสียชีวิตแล้ว'
'ไม่จริงงงง!!! ไม่จริงใช่มั้ยหมอ ไม่จริง!!!'
เสียงกรีดร้องของฉันดังขึ้นพร้อมกับน้ำตามหาศาลที่ไหลรินจากดวงตา...ในอกเจ็บแปล๊บไปหมด เมื่อไม่มีเขา แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไง...
'ฮือออ แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ยังไง ฮืออ นายฟื้นสิ!!! ฟื้นขึ้นมา ฟื้นมาแกล้งฉันเหมือนที่นายทำบ่อยๆไง นายฟื้นสิ!!!' ภาพของหญิงสาวที่ร้องไห้คร่ำครวญพร้อมกอดร่างของชายผู้เป็นที่รักไว้แน่นสร้างความสงสารเกิดก่อในใจแก่ผู่พบเห็นยิ่งนัก
จนกระทั่ง 'คุณต้องดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองดีๆนะครับ คุณท้องได้ 3 เดือนแล้ว'
ทันทีฉันรู้ว่าในร่างกายของฉันมีสิ่งมีชีวิตเล็กๆอยู่ สิ่งมีชีวิตเล็กที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฉันเเละเขา มันทำให้ฉันเสียใจยิ่งขึ้นอีก ใครจะอยู่ดูแลฉัน ใครจะคอยปลอบโยนฉันในวันที่ฉันกลัว ใครจะอยู่เฝ้ามองงเวลาที่ลูกของเราเติบโต ใคร...จะเป็นใคร...ในเมื่อคนที่ดูแลฉันได้ดีที่สุดไม่อยู่แล้ว
ฉันร้องไห้จนหลับไปและก็ฝันเขามาหาฉัน ริมฝีปากร้อนเลื่อนมาประทับจูบซับน้ำตาให้ฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะมอบจุมพิตลึกล้ำที่ทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะเหมือนทุกครั้ง แต่จูบนี้โหยหา เว้าวอน เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เปี่ยมล้น แต่ก็ทะนุถนอมราวกับฉันเป็นเพียงแก้วใส ที่แตะแรงเพียงนิดเดียว ก็แตกสลาย เขาจูบฉันเป็นเวลายาวนาน เหมือนว่าจูบนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้ลิ้มรสความหอมหวานจากฉัน
จูบสุดท้าย...ที่ไม่มีวันได้สัมผัสอีก
'ฮึก...ทำไมนายต้องจากฉันไปเร็วขนาดนี้ ฮืออ ทำไม...' ฉันตัดพ้อต่อว่าเขาอย่างน้อยใจเมื่อเขาเลื่อนริมฝีปากจูบที่หน้าผากฉันเบาๆ และพูดสั้นๆ
'ฝากลูกของเราด้วยนะ...' เมื่อพูดจบ เขาก็ยิ้มให้ฉันบางๆก่อนจะเดินห่างฉันไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ ฉันวิ่งตามเขาไปพร้อมน้ำตาที่หลั่งริน 'ไม่เอานะ ฮึก อย่าไป ฮืออ อย่าทิ้งฉันกับลูกไป...'
"แม่ฮะ แม่ฮะ" เสียงของเด็กชายวัย 6 ขวบ ดังขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งจากภวังค์
"เฮนเดลล์ ทำไมมาเงียบๆล่ะลูก" ฉันลูบหัวเด็กชายตัวน้อยที่ยืนอยู่เบาๆ เส้นผมของเขาเป็นสีน้ำตาลเข้มเหมือนกับเฮเดนท์ไม่มีผิด และเขาก็ได้รับดวงตาสีฟ้าใสมาจากฉันเช่นเดียวกัน ลูกชายของฉันหน้าตาเหมือนกับคนที่ฉันรักราวกับถอดพิมพ์ เขาคือสิ่งเดียวที่ยึดติดฉันไว้กับโลกใบนี้ คือสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะดำเนินชีวิตต่อไป
"ผมทะเลาะกับโยจังฮะ โยจังบอกว่าหม่ามี้ของโยจังสวยที่สุด ไม่จริงสักหน่อย แม่ลูซิเฟียของผมต่างหากที่สวยที่สุด" แก้มขาวอมชมพูอย่างคนสุขภาพดีของเด็กชายพองลมขึ้นเล็กน้อย บ่งบอกถึงความไม่พอใจกับคำพูดของเพื่อน
"แม่ก็ไม่ได้สวยอะไรนักนี่ลูก" ฉันพูดทั้งๆที่รู้ดีว่าตังเองก็น่ารักใช่หยอก ถ้าไม่สวยไม่น่ารักจริงมีหรือเฮเดนท์หนุ่มฮอตจะมาสนใจ
"เข้าบ้านเถอะลูก" ฉันหอมแก้มลูกชายสุดที่รักเบาๆ ถึงเเม้ฉันจะจมอยู่กับความเศร้ามากเท่าไร แต่ฉันจะดูแลลูกของฉันให้ดีที่สุด ฉันหันไปมองท้องฟ้ากว้าง พร้อมสัญญาในใจ
'ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปอีก ร้อยปี พันปี ฉันจะรักนายตลอดไป ไม่มีวัน เปลี่ยนแปลง ที่รักของฉัน'
จบแล้วจ้า
ขอขอบคุณที่ทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอคอมเมนต์หน่อยนะคะ ^^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น