ผมเป็นพวกดื้อด้านชอบทำอะไรยากๆอยู่แล้วครับ...
และเรื่องนี้ควรค่าแก่การรอคอยอย่างยิ่ง
ดังนั้นต่อให้ไม่มีวี่แวว ผมก็จะรอครับ

ผมไม่เคยบอกว่าจะรอกับผู้ชายด้วยกันมาก่อนเลยนะ
ขำๆครับอย่าซีเรียส กลับมาได้แล้วครับ ไรท์เตอร์ 55555+

---------------------------------------------------------------------------

ผมไม่รู้จะเอาอะไรเป็นหัวข้อดี ขออภัยด้วยนะครับที่มันออกจะอลังการไปนิด 555
ช่องนี้ผมตั้งใจเขียนใส่เพื่อชื่นชมท่านคนเรื่องมากครับ ไม่ได้วิจารณ์เน้อ

"อ่านจริง วิจารณ์จริง ใช้ได้จริง ชี้แนะเยี่ยม"
คือนิยามของบทความนี้ครับ :)

อ้อ ผมลืมไปข้อนึงแฮะ...
ในความรู้สึกของผม ท่านคนเรื่องมากไม่ได้เรื่องมากสมชื่อ แล้วยังมีอารมณ์ขันน่ารักๆในคำวิจารณ์ให้นักเขียนทุกท่านด้วยนะครับ ฮ่าๆ

ไม่ว่าท่านจะเข้ามาฝากนิยาย หรือเข้ามาส่องบทวิจารณ์ ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ!

ขออนุญาตค่ะพี่นาว ^ ^

จะเรียกว่าคำวิจารณ์ก็ไม่เชิงนะ ชินเขียนเพราะรู้สึกชอบนิยายพี่จริงๆค่ะ



ครั้งแรกที่เข้ามาอ่านเพราะเห็นภาพประกอบสวย แล้วก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นเรื่องแบบไหนกันนะ? นิยายที่มีนิทานเรื่องที่เรารู้จักมาก่อนเป็นฉากหลังเนี่ย...

อ่านไปแล้วเริ่มติดใจจริงๆจังๆก็ตั้งแต่ตอนสองเลยค่ะ ด้วยโครงเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าวางมาอย่างดีไม่มีมั่ว (รึเปล่า? 55) บทบรรยายที่ไม่สั้นไม่ยาว แต่สละสลวย ไม่เวิ่นเว้อ แต่กลับทำให้เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามัน 'มีอะไร' อยู่นะ

ตัวละครแต่ละตัวมีภูมิหลังของตัวเอง มีมิติที่แตกต่างกันไปจนทำให้ดูเหมือนว่าจะมีตัวตนอยู่จริงๆที่ไหนซักแห่งมากกว่าอยู่แค่ในนิยาย การกระทำของพวกเขาล้วนมีเหตุผล และอ้างอิงอยู่กับลักษณะนิสัยอันเกิดจากสิ่งแวดล้อมที่เขาเติบโตมา

ส่วนแมรี่โกล์ด นางเอกของเรื่อง ถูกใจชินมากเพราะไม่งี่เง่า -w-!

นี่สิ นางเอก จริงๆค่ะ >

จากที่ได้รับการวิจารณ์จากท่านเยลลี่นะคะ ต้องขอวิจารณ์กลับซะหน่อย ฮ่าๆ
เอาล่ะ ให้สามคำ "ประ ทับ ใจ"
ส่วนท่าน... คนที่อ่านอยู่ หากท่านเป็นคนหนึ่งที่หลงเข้ามาหรือตามหามาแสนนาน อะไรก็แล้วแต่ ท่านจงโพสบทความของท่านเพื่อรอรับการวิจารณ์โดยด่วนค่ะ พลาดแล้วจะเสียดายนะ ขอเตือน!
ลองอ่านบทวิจารณ์ที่ผ่านๆมาของท่านเยลลี่ดูก่อนก็ได้นะคะ ชินอ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่านักวิจารณ์คนนี้ใส่ใจ แล้วก็อ่านนิยายของเราจริงๆ มีวาปศิลป์ในการติ และแน่นอน ชมก็ชมแค่ตามจริง ไม่หลอกใคร จริงใจสมคำกล่าวอ้างค่ะ :3
อยากให้ลองดูนะคะ แล้วท่านจะติดใจ 555+
ปล. ต้องขอบคุณมากเลยค่ะที่ท่านเยลลี่ไปวิจารณ์เรื่องของเราให้ รักเว่อร์ฮะ! XD

ชอบเรื่องนี้จนอยากขอเขียนคำวิจารณ์ไว้นะคะ (อย่าเรียกคำวิจารณ์เลยดีกว่าแต่ไม่รู้จะเอาความประทับใจไปยัดใส่ไว้ตรงไหนได้แล้ว 555+)
ทีแรกที่ชินไม่ตั้งใจอ่านเรื่องนี้เลยเพราะคิดว่าคงเหมือนนิยายระทึกขวัญทั่วๆไปที่ฆ่ากันตายเลือดสาด อาศัยฉากฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยมเข้าว่าก็เรียกระทึกขวัญแล้ว แต่พอได้ลองอ่านแค่ตอนแรกก็รู้สึกชอบความเป็นธรรมชาติของพริมาอย่างแรง ซึ่งมีทั้งความดีและความเกือบดี(?)อยู่ในตัวเอง ตอบสนองต่อสถานการณ์ต่างๆด้วยอารมณ์ที่มนุษย์ทั่วไปมีจริงๆ ไม่ใช่ดีเลิศเป็นแม่พระ เห็นแก่คนอื่นจนชินรู้สึกตัวเองชั่วไปเลย และพออ่านตอนถัดๆไปเจอคนอื่นๆในตระกูลอัครโยธิน พวกเขาต่างให้ความรู้สึก 'เป็นเอกลักษณ์' และประหลาดก็จริง แต่ทุกคนก็ยังมีความรัก โลภ โกรธ หลง อย่างมีที่มาที่ไป สมเหตุสมผล จนอ่านไปก็อินไป เข้าใจว่าทำไมเขาถึงตัดสินใจทำอย่างนี้ ทั้งๆที่บางเรื่องไม่สมควรทำก็ตาม
มันราวกับว่าทุกสิ่งดำเนินไป และทุกคนต่างตัดสินใจเดินในทางที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุด ทางเลือกของคนหนึ่งซ้อนทับกับชีวิตของอีกคนหนึ่ง ส่งผลให้ปมปัญหาเกี่ยวเนื่องต่อกันไปไม่จบสิ้น จนกว่าจะมีใครซักคนกล้าก้าวออกมาแล้วพูดความจริง
ซึ่งถ้าพริมาไม่เข้ามาที่คฤหาส์แห่งนี้ ชินแอบจินตนาการว่าเหล่าพี่น้องคงต้องห้ำหั่นกันอีกนาน และบางทีก็สิ้นอายุขัยไปอีกรุ่นโดยห้องใต้ดินปิดตายไปตลอดกาล
ปมปริศนาของเรื่อง เริ่ดเว่อร์ ค่ะ! ไม่รู้จะอธิบายความอะเมซิ่งในใจได้ยังไงแล้ว 555 เพราะมันไม่ใช่การยัดๆเงื่อนงำเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ หรือว่าเงียบหายไปเลยแล้วมาเฉลยทีหลัง แต่พล๊อตมันลงล๊อคกันป๊อกๆๆๆเลยอะ แสดงว่าผู้แต่งคิดเรื่องราวทั้งหมดไว้แต่ต้นแล้ว อย่างละเอียด มีศิลปะในการเปิดเผยทีละนิด ทำให้บางทีอ่านแล้วอยากรู้จริงๆว่าเรื่องมันจะจบยังไงจนเกือบกดข้ามตอนไปหลายรอบ ยิ่งตอนใกล้ๆจบนี่... ทรมานมากกกก

ขออนุญาตจ้าน้องนก มาออกความคิดเห็นแล้วนะจ๊ะ ^ ^

Review Case ส่งงานวิจารณ์

ชื่อนักวิจารณ์:: พี่ชิน หุหุ เรียกตัวเองว่าพี่ได้อีกแน่ะ

ระดับงาน:: อันนี้มันขึ้นอยู่กับว่าคนแต่งต้องการสื่ออะไรกับคนอ่าน ถ้าต้องการให้คนอ่านอ่านแล้วสบายใจ หัวเราะ เฮฮา ลืมความทุกข์ความโศกล่ะก็ เรื่องนี่พี่ขึ้นหิ้งให้เลยจ้า แต่ถ้าเป็นนิยายผจญภัยหรือแนวออนไลน์สายหลักแล้ว พล๊อตเรื่องยังอ่อนไปนิดนึงนะจ๊ะ > <

ชื่อเรื่อง:: The Key-master Online.

ชื่อผู้แต่ง:: วิหค (น้องนก)

ภาษาที่ใช้[14เต็ม20]
ถ้าเป็นนิยาย ย้ำค่ะ ถ้าเป็นนิยายนะคะ ภาษาไม่ค่อยดีค่ะ ใส่ภาษาพูดกับภาษาเขียนเข้าด้วยกันจนบางทีแยกไม่ออกเลยจ้า ถึงจะเป็นเมฆาดำเนินเรื่องก็ตาม (หรือพี่อ่านพวกที่เป็นแฟนตาซีสายหลักมากเกินไปก็ไม่รู้สินะคะ แป่ว) บทแซวมีมากเกินไป บรรยายฉากไม่ละเอียด แต่ แต่! ถ้าเป็นเรื่องเฮฮาๆคลายเครียด มางี้ภาษาเต็มค่ะ 55
มีแต่ตอนตบมุก ซึ่งบางทีไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ คนอ่านอ่านแล้วจะคิดไปเองเลยจ้าถ้าเรื่องมันช่วยนำไปสู่อารมณ์นั้นจริงๆ ^ ^ เช่นตอนที่เมฆาคิดอะไรกวนๆ แล้วน้องนกตบมุกว่า หรออ? หรืออะไรทำนองนี้ ตรงนั้นพี่ว่าไม่ใส่จะอ่านลื่นกว่านะจ๊ะ เพราะพอพี่อ่าน พี่ก็จะ หรออออออ? ไปเองโดยอัตโนมัติอยู่แล้วล่ะนะ 555
คำผิดน้อยมากค่ะ อันนี้ขอชื่นชมเลย เล่นคำวิบัติเพื่อเสียงเยอะพอสมควรแค่ก็เข้ากับเรื่องดีค่ะ มีตรงการหัวเราะของท่านอาจารย์นี่ที่พี่เห็นหลายเม้นติงมาเหมือนกันนะว่ามันมากไปเน้อ ฮ่าๆๆ เนี่ย สามารถใช้การยรรยายเอาตอนท้ายบทพูดได้จ๊ะ แต่พี่อ่านแล้วมันก็ ฮ่าๆๆๆ ดีนะ > <

เนื้อหา[15เต็ม20]
อันนี้ขอให้คะแนนตามนิยายก่อนนะคะ คือถ้าเป็นนิยายที่คนอ่านหวังว่าจะเจออะไรที่มัน โอ๊ย ระทึกโคตร หักมุม สุดกู๋ พี่ว่าเจออย่างเดียวคำฮาสุดค่ะ 555 เนื้อหาค่อนข้างเดินไปแบบเรื่อยๆนะ ไม่ค่อยมีปมที่เด่นชัดเท่าไหร่ แต่ตอนหลังๆรู้สึกว่าจะเริ่มออกมาแล้วล่ะจ้า (ใช่มั้ย?) การใส่มุกทำให้บางทีเนื้อเรื่องไม่เดินนะจ๊ะ ระวังด้วย และเรื่องความสมเหตุสมผลจ้า นิยายบางทีก็ต้องทำให้คนอ่านรู้สึกนะว่า เออ มันทำงี้แหละ ถูกแล้ว แต่เพราะนี่เป็นเมฆา มันก็เลยกลายเป็น เพราะเป็นเมฆาอ่ะเลยทำงี้ 55 พี่อ่านแล้วว่าหลายที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะจ๊ะ ทั้งความสัมพันธ์ของตัวละครต่างๆและสถานที่ที่ดูไม่ค่อยต่อเนื่องกันชอบกล แต่ก็หยวนๆไปเลยล่ะเพราะเอาฮาลูกเดียว ว่าแล้วก็หัวเราะให้เมฆาอีกรอบ 55555555+

คาแรกเตอร์[17เต็ม20]
เอกลักษณ์ตัวละครค่อนข้างโดดเด่นและจำง่ายเลยจ่ะ ประมาณว่ามาแต่เสียงก็รู้ได้เลยว่า อ่า ไอ้นี่มาแล้วว (เมฆาล่ะคนนึง หุหุ) น้องนกทำด้านนี้ได้ดีนะ อย่างอาจารย์เองก็มีมุมหัวเราะตลอดเวลาแบบอาจารย์ มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้จำได้เหมือนกัน ส่วนตัวที่ออกมาหลังๆพี่ก็ว่ามันคงจะแสดงความฮาของตัวเองออกมาเร็วๆนี้ แต่พี่ก็ยังคาดว่าจะเห็นตัวละครที่เครียดๆนิ่งๆในเรื่องนี้อยู่นะจ๊ะ ^ ^ แบบเอามาเล่นแก็กซีเรียสอะไรทำนองนี้เน้อ 555 น้องนกแต่งได้นะ (แบบข้อความลับไง อันนั้นดีนะพี่ว่า >

ขออนุญาตไรเตอร์นะคะ ^ ^ นี่เป็นเพียงความคิดเห็นของนักอ่านคนนึงเท่านั้น อย่าเรียกว่าวิจารณ์เลยเน้อ คุยเล่นกันดีกว่าค่ะ 555

Review Case ส่งงานวิจารณ์

ชื่อนักวิจารณ์:: ชินจ้า ^ ^

ระดับงาน:: อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นแนวน่ารักๆใสๆ แต่ทิ้งปมไว้ได้ตลอดเรื่องนะคะ ให้อารมณ์แฟนตาซีแบบตะวันตกสมัยโบราณ มีไปอิงกับนิทานหน่อยๆ ถ้าในหมวดนิยายแฟนตาซีล่ะก็ถือว่าดีมากแล้วค่ะ แต่ถ้าเป็นพวกผจญภัยหรือปริศนาขอเป็นปานกลางน้า

ชื่อเรื่อง:: ผจญภัยในนิทานยามราตรี... > ชื่อนี้เข้ากับเรื่องดีค่ะ แต่ตอนแรกเห็นแล้วคิดไปถึงนิทานอาหรับราตรีเลยอ่ะ 555 ชินเป็นเอามาก

ชื่อผู้แต่ง:: **coffeelover**

ภาษาที่ใช้[20เต็ม20]
คำผิดน้อยมากกกกกก = แทบไม่มีเลยมั้ง (ถ้าชินไม่อ่านตกนะ เค้าว่าเค้าอ่านละเอียดแล้วนะเออ) นอกจากจะไม่มีคำผิดแล้ว ยังใช้คำที่ไม่ค่อยเห็นกับเล่นคำบ่งบอกอารมณ์ตัวละครได้โอเคเลยค่ะ มีการเว้นจังหวการบรรยายได้ดีพอสมควร มีในตอนแรกที่ยังอ่านแล้วมีสะดุดเล็กน้อย บรรยายไม่ชัด ไม่เห็นภาพ (คือเข้าใจว่าใครทำอะไรที่ไหน แต่ยังสื่ออารมณ์ให้คิคตามไม่ได้เต็มร้อยน่ะค่ะ) แต่อ่านไปเรื่อยๆแล้วเห็นการพัฒนาการอย่างรวดเร็ว! ดังนั้นขอไม่หักเลยค่ะ ถือว่าทำได้ดีแล้ว ภาษาทำให้คิดถึงนิยายแนวบารามอสมาก เอ่อ มีตรงนึงชินอาจจะคิดไปเองก็ได้ แต่บางทีแยกไม่ค่อยออกค่ะว่าเป็นบทบรรยายหรือว่าความคิดของตัวละคร (ซึ่งอ่านแล้วจะพอเดาได้จากระดับภาษาอย่างเดียวเลย บางทีอาจจะลองทำตัวเอียงหรือใช้จุดดูก็ได้นะคะ แต่อันนี้ก็แล้วแต่คนอ่านด้วย ว่าตามเรื่องทันแค่ไหน เพื่อความปลอดภัยป้องกันคนอ่านอย่างชิน ลองให้มันแยกๆกันหน่อยนะคะ แหะๆ -w-)
แล้วก็มีตรงฉากค่ะ บางที่บรรยายน้อยไปหน่อย เช่นตอนบ้านขนมหวานค่ะ ที่ตรงนั้นอาจจะเรียกน้ำย่อยคนอ่านได้มากเลยแต่ว่าเขียนแค่ บ้านขนมหวาน อย่างเดียว ทำให้ถ้าหากใครที่ไม่เคยดูเรื่องเฮนเซลกับเกรเทลฉบับการ์ตูนมาเลยอาจแป้กได้ค่ะ เข้าร่วมไม่ทัน ไม่เข้าใจว่ามันน่ากินยังไง ลองร่ายลักษณะยาวๆยั่วน้ำลายคนอ่านมากกว่านี้หน่อยนะคะ หุหุ

เนื้อหา[18เต็ม20]
ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว และทำให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครหรือเข้าใจสาเหตุของการกระทำตัวละครได้ปานกลางค่า ลองใส่พวกภูมิหลังของตัวละครลงไปหน่อยน้า มันน่าจะทำให้คนอ่านรู้สึกผูกพันกับตัวละครมากขึ้น และเข้าใจว่า อ้อ มันทำแบบนี้เพราะถูกเลี้ยงมาแบบนี้นี่เอง ซึ่งถ้าเป็นตัวเอกล่ะก็โอเคเลยค่ะ แต่พวกตัวประกอบที่สร้างสีสันบางตัวก็ขอให้เพิ่มบทให้พวกเขาเหล่านั้นนิดนึงเน้อ ค่าตัวน้อยแต่ใช้ให้คุ้มจ้า 555
แล้วก็มีตอนเริ่มค่ะที่รู้สึกว่ามันเร็วเกินไปนิดน้า บางทีอาจจะมีตอนสองตอนทำให้คนอ่านรู้ว่าเฮนเซลมีชีวิตประจำวันยังไงก่อนก็ดีจ้า แล้วค่อยสงสัย ค่อยตามหา สุดท้ายเจอประตูก็ได้นะ เพราะเปิดมาแบบนี้เลยบางทีมันจะก่อให้เกิดอาการ งง ได้เน้อ (หรือว่าชินเป็นคนเดียวก็ไม่รู้สิ แหะๆ =w=)

คาแรกเตอร์[17เต็ม20]
ตัวละครค่อนข้างมีบุคลิคที่แน่ชัดและเป็นตัวของตัวเองดีค่ะ แต่นอกจากจะใช้คำพูดแล้วอาจสื่อออกมาทางการแต่งกายและท่าทางเล็กๆน้อยๆอย่างยิ้ม ยักไหล่ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับการดำเนินเรื่องแต่ทำให้ตัวละครมีมิติมากขึ้นก็ได้นะคะ ^ ^

การตกแต่ง[16เต็ม20]
ธีมสวยและอ่านง่ายค่ะ แต่ตัวอักษรอยากให้เป็นสีดำจะอ่านง่ายกว่านะคะ สงสารคนแก่หน่อยเน้อ สีเทาแล้วต้องเพ่งสุดๆเลย ดีไม่ดีอ่านข้ามวรรคด้วย แง่ว

ความน่าสนใจของเรื่อง [9เต็ม10]
คำโปรยเรื่องเจ๋งมากค่ะ แต่มันไปได้สองทางนะ บางคนเข้ามาจะอ่านแล้วชอบเลยกับไม่อ่านเลย เพราะอาจเห็นว่าต้องเป็นนิยายเด็กๆหรือเปล่า? แต่ว่าไม่ต้องห่วงค่ะ แบบนี้ดูดีอยู่แล้ว ชินยังว่ามันน่าอ่านเลย > <

คะแนนพิเศษ[10เต็ม10]
ชินมาช้าเพราะเน็ตติดๆดับๆแต่ท่านก็ไม่เร่ง น่ารักมากค่ะ เอาคะแนนพิศวาสไปเลยเน้อ =w=+ 555

รวม [90เต็ม100]
แอร้ก! คิดเลขอีกละ คิดเลขอีกแล้ววววววว T[] T"""

ขออนุญาตท่านชาย นี่ไม่เรียกว่าคำวิจารณ์ แต่เรียกว่าความรู้สึกของนักอ่านคนนึงก็แล้วกันนะคะท่าน ^ ^

Review Case ส่งงานวิจารณ์

ชื่อนักวิจารณ์:: ชิน

ระดับงาน:: เป็นแฟนตาซีสายบู๊ของแท้เลยค่ะ

ชื่อเรื่อง:: SECRET REAL (เปลี่ยนชื่อบ่อยๆก็เป็นเสน่ห์ของเรื่องได้เหมือนกันนะคะ หุหุ)

ชื่อผู้แต่ง:: เจ้าชายร่าเริง < +100)

เนื้อหา[18เต็ม20]
บอกตรงๆว่าชินเพิ่งเริ่มกลับมาอ่านออนไลน์ได้ไม่นานเท่าไหร่เพราะ เบื่อ ค่ะ ที่ตัวเอกจะต้องเข้าไปในเกมแบบ... มันเหมือนๆกันไปหมดเลย แต่เรื่องนี้ทำได้ดีเลยค่ะ ถึงตอนคุยกับ AI จะคล้ายเรื่องอื่นแต่ก็มีมุกมีกลอนน่ารักๆมาให้รู้สึกได้ว่าต่าง เนื่อเรื่องเปิดคาแรคเตอร์และปมปัญหาได้เยี่ยม มีตอนความสัมพันธ์ของหมีพูกับคมน์ที่ชินอ่านแล้วว่าน่าจะใส่ตอนที่ทั้งคู่ได้คุยกันลงไปบ้างนะคะ (คหสต.เน้อ) จะได้ดูสนิทสนมและบอกความสัมพันธ์ได้ดีขึ้นค่ะ ^ ^ เรื่องดำเนินแบบมีอะไรให้เก็บได้ทุกตอนทำให้อยากอ่านตอนต่อไปดีแล้ว สอดแทรกข้อคิดเล็กๆน้อยๆทำให้รู้สึกดีทีเดียวเลยล่ะ แต่เรื่องบางทีเดินไปแบบนี้ก็ทำให้คนอ่าน (หรือว่าจะชินคนเดียวก็ไม่รู้น้า =w=) งงว่าตกลงแล้วประเด็นของเรื่องจริงๆมันคืออะไรกันแน่? เพราะการต่อสู้ที่เตโชเจอมันสนุกดีแต่ยังเหมือนลอยๆไม่ได้เกี่ยวกับอะไรเป็นพิเศษอยู่ค่ะ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะตอนยังน้อยอยู่ อ่านไปเรื่อยๆอาจจะเข้าใจมากกว่านี้ก็ได้ ดังนั้นเรื่องนี้พูดเฉยๆเน้อ ไม่ซีเรียสนะคั๊บ ^ ^

คาแรกเตอร์[17เต็ม20]
อันนี้ไม่ได้ให้เพราะชอบเตโชกวนตีน (เง้ย?) แต่คิดว่าโอเคแล้วที่เรื่องแนวบู๊จะมีตัวละครที่มีคาแรคเตอร์นิ่งๆอยู่เยอะ อีกอย่างเรื่องมันก็แค่เริ่มด้วยเพราะงั้นจะรีบไปตัดสินอะไรก็คงไม่ได้สิน้า แต่ถ้าเรื่องต่อจากนี้อยากให้มีผู้หญิงหรือคนอายุน้อยๆเข้ามาสร้างสีสันผ่อนคลายบ้างค่า =.,= (อย่าเชื่อหนูมากนะเพราะหนูมาสายฮาเร็มน่ะ 55)
มีบางทีคาแรคเตอร์ที่นิ่งก็อาจจะมีนิ่งได้หลายแบบเหมือนกันนะ ลองให้แต่ละคนมีเอกลักษณ์ที่เห็นได้ชัดดูน่ะค่ะ แล้วก็ใส่ลงไปบ่อยๆให้คนอ่านติดตา เช่นบางตัวชอบเอามือลูบคางหรือไม่ก็หลิ่วตา เป็นต้นค่ะ ^ ^ อันนี้คหสต.อีกเหมือนกันนะคะท่าน

การตกแต่ง[19เต็ม20]
จัดเรียงย่อหน้า วรรคตอน ได้สวยแล้ว! อันนี้ไม่มีอะไรติดเลย อ่านง่ายด้วย คิดว่าธีมคงไม่จำเป็นสำหรับเรื่องนี้หรอกค่ะ เพราะคนอ่านเค้าก็อ่านเพราะเนื้อเรื่องอยู่แล้วเน้อ มีแต่รูปตัวละครที่ชินว่าดูหวานไปหน่อย... เสี่ยงต่อการจิ้นวายค่ะท่านชาย > <
เอ๊ะ? หรือนั่นจะเป็นเป้าหมายอยู่แล้ว ? 555

ความน่าสนใจของเรื่อง [7เต็ม10]
บอกตรงๆเลยว่า ถ้าชินเปิดเข้ามาเฉยๆ ไม่ว่างหรือมีคนแนะนำมา ชินจะไม่อ่านค่ะ เหตุผลง่ายๆเลยก็คือ มันออนไลน์ (แป่ว) แล้วก็ไม่ได้มีปมอะไรไว้ในตอนแรกให้คิดว่าท่าทางจะแตกต่าง แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วก็รู้สึกได้ว่าต่าง เรื่องนี้โอเคเลยค่ะ แต่ว่าลองเขียนอินโทรแบบแหวกๆไว้หน้านิยายหน่อยนะคับ ^ ^ เผื่อเจอคนอ่านอย่างชิน แหะๆ =w="

คะแนนพิเศษ[10เต็ม10]
โอ๊ส ท่านชายเป็นคนอัธยาศัยดีมากค่ะ เอาไปเลยเน้อ! (ไม่เกี่ยวก็จะให้อ่ะ 55)

รวม [89.5เต็ม100]
เกลียดหัวข้อนี้ที่สุด! T T" บวกเลขไม่เก่งว้อยยย...

ขออนุญาติเจ้าค่ะ ที่จริงอันนี้ไม่น่าเรียกว่าเป็นคำวิจารณ์เลยเนอะ
เอาเป็นความรู้สึกของนักอ่านคนหนึ่งที่ได้อ่านเรื่องนี้ละกันน้า ^ ^

Review Case ส่งงานวิจารณ์

ชื่อนักวิจารณ์:: ชินจ้า

ระดับงาน:: ในหมวดนิยายแฟนตาซีเป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ แต่คงเป็นเพราะจำนวนบทที่ลงน้อยจังเลยทำให้จับทางยังไม่ได้ว่าจะมาแนวไหนต่อ ถ้าเป็นแนวผจญภัยขอเป็นปานกลางนะคะ > <

ชื่อเรื่อง:: How To Find A Dragon ตามล่าหามังกรที่สาบสูญ

ชื่อผู้แต่ง:: ท่าน Equinox (เอ่อ ขอเรียกว่าท่านนอกซ์ได้มั้ยคะ?)

ภาษาที่ใช้[19เต็ม20]
ภาษาสวยและไม่ค่อยมีคำผิดเลยค่ะ ซึ่งหาอ่านได้ยากจริงๆนะ แต่ภาษาที่สละสลวยแบบนี้ก็อาจทำให้บรรยายตอนตื่นเต้นไม่ได้มากก็เป็นได้นะคะ ด้วยความไหลลื่นของมัน ทำให้อ่านแล้วไหลไปเรื่อยๆจริงๆเจ้าค่ะ ไม่มีช่วงสะดุดตกใจหรือลุ้นเท่าไรนัก อาจทำให้เรื่องดูเรียบเกินไปได้ แต่นี่มันก็แค่บทเริ่มเท่านั้น จุดนี้เลยคิดว่าไม่ใช่ปัญหาหรอกนะคะ > < อันนี้ไม่รู้ว่าชินคิดไปเองรึเปล่า แต่อ่านแล้วให้ความรู้สึกแบบนั้นจริงๆน้า
ตัวละครชายที่เกี่ยวข้องกับเนโรเยอะไปหน่อย อาจเป็นบ่อเกิดของพลังวายได้นะคะ 55
การพูดจาถ้าให้มีเอกลักษณ์มากกว่านี้จะเจ๋งมากเลยค่ะ (แต่นี่ก็แยกออกแล้วล่ะงับ) เช่นบางตัวอาจจะมีคำพูดติดปาก หรือไม่ก็ติดพูดโผงผางเป็นนิสัย แค่ส่งเสียงมาก็รู้ว่าเป็นใคร อ่าน๊า... ^ ^

การตกแต่ง[20เต็ม20]
ทั้งธีม ทั้งตัวอักษร อ่านง่ายและเข้ากับเนื้อเรื่องมากค่ะ! เพราะฉะนั้นเอาเต็มไปเลย ก็คนมันชอบอ่ะ จบ 555 <

คะแนนพิเศษ[10เต็ม10]
สำหรับแบนเนอร์ การตกแต่ง การจัดหน้า ความใส่ใจรายละเอียดเล็กๆอย่างสีตัวอักษรกับฟอนท์หัวเรื่อง และความเป็นกันเองของนักเขียนค่ะ! เอาใจไปเลยนะ หุหุ ^ ^

รวม [89เต็ม100]
ถ้าคำวิจารณ์ออกช้าก็เพราะไอ้บรรทัดสุดท้ายเนี่ยแหละค่ะ เครื่องคิดเลขอยู่หนายยยย!!? T^T\"\" 555

# เป็นเรื่องที่น่าติดตามและอ่านเพลินเรื่องนึงเลยค่ะ ดังนั้นจะขอมาอ่านด้วยคนนะคะท่าน ^ ^ #