คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ลูกชายคุณป๋า 4
----------------------------------------------------------------------------------
ฉบับเต็ม 'อันคัท' มีที่ E-book เท่านั้น
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านค่ะ
“มาคุยเรื่องแกกับราฟดีกว่า
เมลฝากมาถามว่าแกอยากไปเจอเขาที่โรงแรมริมหาด
หรือจะรอให้เขากลับมาซึ่งยังไม่รู้แน่ว่าวันไหน”
“เขารู้เรื่องฉันแล้วใช่ไหม”
“รู้แล้วจากคุณป๋า”
“แล้วเขาว่าไง”
“ฉันไม่รู้หรอก
เมลเพิ่งโทร.ไปหาน้องเขาเมื่อคืนนี้เอง แกอยากไปไหมล่ะ”
“จะดีเหรอ เขากับฉันยังไม่เคยคุยกันสักคำเลยนะ
มันจะกลายเป็นยัดเยียดเกินไปไหม”
“ยัดเยียดอะไรล่ะ ตอนนี้ราฟเหงาจะตายอยู่แล้ว
ตั้งแต่ยายไอโกะทิ้งเขาไป พ่อคุณทูนหัวก็ติ๊สแตกหนักกว่าเก่า
คุณป๋าถึงได้เป็นห่วงไง”
“อืม...แกคิดว่าฉันจะช่วยเขาได้ไหม”
“ได้สิ แล้วปกติเขาก็ไม่ค่อยมายุ่งกับฉันหรอก
นอกจากเหงาสุดๆ”
“แอน...ฉันถามจริงๆ
แกรู้สึกยังไงที่มีCENSORRRRRRRR แถมพวกเขายังเป็นCENSORRR กันด้วย”
“ก็ไม่รู้สึกยังไงหรอก
เพราะมันเป็นเรื่องปกติของครอบครัวนี้ แล้วก็อาจจะCENSORRRRRR CENSORRRRRRRRR ฉันว่า...ถ้ามันมีความสุขแล้วไม่เดือดร้อนใคร มันก็โอเคนะ”
“ใช่...ดีกว่าพวกที่ชอบแย่งผัวชาวบ้านเป็นไหนๆ
หรือผู้หญิงบางคนมีผัวทุเรศๆ ที่มีลูกเมียก็ยังแทบจะเลี้ยงดูให้สุขสบายไม่ได้
เมียต้องออกไปทำงานนอกบ้านงกๆ แล้วไอ้ผัวชั่วก็ยังแอบไปมีกิ๊กอีก
แบบนั้นฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน”
“มันแล้วแต่มุมมองของคนน่ะ”
แอนนาว่าแล้วยักไหล่เพราะตอนนี้หล่อนไม่แคร์ใครหรืออะไรแล้วทั้งนั้นนอกจากชีวิตตัวเอง
“ผู้หญิงบางคนก็มีความสุขกับการเป็นคนดี
รักเดียวใจเดียว ถึงสามีจะทำผิดคิดร้ายแค่ไหนก็ให้อภัยได้ ยอมกล้ำกลืนก้มหน้าเลี้ยงลูกไปเพราะมันคือหน้าที่ของแม่ที่ดี
เราก็ไปว่าอะไรเขาไม่ได้หรอก เพราะนั่นคือความดีที่เขาต้องยึดเอาไว้
สังคมบางที่ยกย่องผู้หญิงที่อดทนจนตัวตายว่าเป็นวีรสตรี ผู้ชายทำชั่วแค่ไหนก็ได้”
ความคิดเห็น