ฝังรอยรัก

ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังในระดับชั้นปีที่สอง กับวัยคะนองสิบเก้าปีทำให้อนาคตของขนัญนิจเกือบดับวูบเพราะความผิดพลาดในชีวิต งานปาร์ตี้ฉลองสอบเสร็จที่จัดขึ้นที่พัทยากลายเป็นความทรงจำอันเลวร้ายของขนัญนิจ เธอโดนเพื่อนของเพื่อนวางยาเพื่อหวังหิ้วขึ้นห้อง แต่ความโชคดีในความโชคร้าย คนที่หิ้วเธอขึ้นห้องกลับเป็นน้องชายบุญธรรมของบิดา ด้วยฤทธิ์ยาบวกน้ำเมาทุกอย่างจบลงที่เตียงในห้องพักของอาหนุ่มวัยสามสิบปีที่บังเอิญไปทำงานอยู่ที่พัทยาเหมือนกัน บทรักเร่าร้อนที่เกิดขึ้นที่พัทยาฝังรอยอยู่ในความทรงจำของหญิงสาวอย่างไม่เคยลืมเลือน เช่นเดียวคุณอาบุญธรรมของเธอ เขมินทร์ก็ไม่เคยลืมเธอได้เช่นกัน แต่จำต้องเก็บซ่อนความรู้สึกทั้งหมดที่มีเพื่ออนาคตของหลานสาว การปล่อยให้เธอไปมีชีวิตใหม่เป็นทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ เขาคือคนที่ต้องเดินออกมาจากชีวิตเธอ เขาควรหายไปจากชีวิตเธอตลอดกาลแต่หากเพราะเกิดเหตุจำเป็นบางอย่าง ทำให้เขาและเธอต้องโคจรกลับมาพบกันอีกครั้ง ความลำบากใจจึงเกิดขึ้น ภาพความทรงจำต่างๆหวนกลับมาอีกครั้ง

"อย่าดื้อได้มั๊ยขิม อาพูดอะไรเตือนอะไรอ่ะฟังบ้าง" เขมินทร์เริ่มโมโหกับความดื้อดึงของหลานสาว

"ขิมโตแล้ว ขิมมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจเอง อาไม่มีสิทธิ์" 

"แน่ใจเหรอว่าอาไม่มีสิทธิ์ หรืออยากจะให้อาแสดงสิทธิ์...อีกครั้ง" เขมินทร์ก้าวเข้ามาประชิดร่างบางมากขึ้น ขนัญนิจทำท่าจะถอยหนีแต่ช้ากว่าร่างใหญ่ แขนแกร่งรวบร่างนุ่มนิ่มไว้ในอ้อมกอด สายตาคมกริบที่แสดงให้เห็นถึงความต้องการเอาชนะกำลังเย้ยเธอว่าไม่มีทางรอดจากเงื้อมือเขาไปได้

"ปล่อยเลยนะอาเขม อาเขมไม่มีสิทธิ์จะมาทำแบบนี้กับขิมอีกนะ" ขนัญนิจตวาดแหวขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าตัวเองแทบไม่มีทางสู้เขาได้ แต่เสียงทุกอย่างจากปากบางถูกกลืนหายไปเพราะโดนปากหยักสวยได้รูปของอีกฝ่ายประกบลงมา

***ฝากผลงานไว้อีกหนึ่งเรื่องในนามปากการักษ์ตะวันนะคะ