LOVE...LOVE

เนื้อเรื่อง

ความรัก คือ โรคอย่างหนึ่งเพราะไม่ไช่ว่าทุกคนจะได้เจอ

ความรัก คือ ศิลปะที่คนมีรักเท่านั้นจะเข้าใจ

ความรัก คือ สิ่งที่ทำให้คนฉลาดกลายเป็นคนโง่ และเปลี่ยนคนโง่ให้กลายเป็นคนฉลาด

ในความรักมีความลับอยู่ว่า... จงอย่ารักในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข แต่จงมีความสุขในสิ่งที่เรารัก

ความรัก ปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระจากกฎเกณฑ์เดิมๆของชีวิต

ความรัก มิใช่การก้าวนำหรือก้าวตาม แต่เป็นการก้าวไปพร้อมกัน

ความรัก คือ การยอมเป็นน้ำเย็น ขณะที่อีกฝ่ายร้อนเป็นไฟ

ความรัก ทำให้นาทีเดียวของการอยู่ร่วมกันนั้นยาวนานชั่วนิรันดร์

ความรัก จะยาวนานหรือแสนสั้น ขึ้นอยู่กับวิธีที่เรารัก

กว่าจะได้พบเจอความรักนั้นเสนยาก อย่าให้มันจบสิ้นลงในวันเดียว

ถ้าหมดรักกันแล้ว ต่อให้พูดมากสักเท่าใดก็ไม่สามารถกลับมารักกันได้

ความรัก ทำให้เกิดประกายไฟในหัวใจ

อยู่เคียงข้างกันเสมอ แม้ในวันที่ทุกข์ตรมนั้นคือ “รัก”

ความรัก ทำให้วันที่เสนเศร้ากลายเป็นวันอันแสนสุข

ความรัก คือ สิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจ

ความรักที่รีบร้อน มักจะพบจุดสิ้นสุดที่รวดเร็ว

ความรัก ไม่ใช่การมองตากัน แต่เป็นการมองไปในทิศทางเดียวกัน

ยามแรกรัก คือ ช่วงเวลาที่หอมหวานที่สุดของความรัก

ความรัก จะมีคุณค่าก็ต่อเมื่อทั้ง 2 ฝ่ายให้เกียรติซึ่งกันและกัน

ความรัก คือ ความพึงพอใจในสิ่งที่รัก

ความรัก ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย มักจะเป็นรักตัวเอง

ความรัก คือ สิ่งที่คุณพบไม่ใช่สิ่งที่คุณแสวงหา

ความรัก ทำให้เราอภัยให้กันได้เสมอ โดยไม่เคยคำนวณว่ากี่ครั้ง

ไม่ว่าจะเป็นรักแบบไหน ก็ต้องมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวของมันเอง

ความรัก อยู่เหนือคำทำนาย และจะไม่ก้าวเดินไปตามคำพยากรณ์