บ่วงรัก....เล่ห์เหลี่ยมหัวใจ <yaoi + yuri>

.......อุแว้...อุแว้....

"ยินดีด้วยนะครับคุณพ่อที่ได้ลูกแฝดหญิง" คุณหมอกรเทพเอ่ยแสดงความยินดี

"ขอบคุณครับหมอเทพ" และหันไปสบตาภรรยาให้กำลังใจ ก่อนนางพยาบาลจะนำลุกสาวแฝดไปเข้าตู้อบ ส่วนภรรยาที่หมดแรงหน้าซีดถูกเข็นไปพักผ่อนที่ห้องพัก

หลังจากที่ผมออกมาจากห้องคลอดก็รีบกดเบอร์โทรไปที่บ้านทันทีเพราะรู้แน่ว่าถึงจะเข้าเช้าวันใหม่แล้วคุณพี่สะใภ้กับเพชรกล้าลูกชายตัวดีของผมคงรีบตื่นมารอฟังข่าวเป็นแน่

"สวัสดีครับ พี่ได้หลานแฝดสาวครับส่วนรุ้งปลอดภัยดี หลับพักผ่อนอยู่ครับพี่รัตน์ ผมให้นายชัยขับไปรับพี่ที่บ้านแล้วอีกครึ่งชั่วโมงคงถึง" กฤษณะรีบตอบก่อนโดนยิงคำถาม

"ตาย แล้วก็ไม่รีบบอกนะนายณะ นม นมอุ่นรีบขึ้นไปปลุกตาเพชรมาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงพยาบาลเร็ว" พร้อมตัดสายคนปลายสายทิ้งเฉยเลย

เมื่อมาถึงนายชัยเดินนำทุกคนมาส่งที่ห้องพัก ทันทีที่ประตูเปิดทุกคนให้ความสนใจมองไปที่เตียงสายตาจ้องมองหาคนที่ต้องการจะเห็นแต่ก็พบเพียงเพชรรุ้งนอนหลับอยู่

เมื่อเห็นคุณแม่ยังหลับอยู่ ลูกชายรีบเอ่ยถาม "คุณพ่อครับ เพชรอยากเห็นหน้าน้อง น้องอยู่ไหนครับ" เด็กชายกะตือรือร้นอยากเห็นน้องเหลือเกิน

"น้องยังต้องอยู่ในตู้อบครับ เดี๋ยวพ่อจะพาเพชรไปดูน้องนะครับ" เดินจูงมือลูกชายนำทางคุณรัตน์และนมอุ่นไปเยี่ยมเจ้าแฝดทันที่

ทุกคนที่เห็นต่างแสดงความปลาบปลื้ม ในความน่าชังของหนูน้อยต่างแย่งกันพูด หน้า? ตา ปาก จมูกเหมือนใคร? ไมมีใครยอมใครเลย ในที่
สุดกฤษณะต้องเป็นคนตัดสินว่า ก็เหมือนพ่อกับแม่ไงนี่จึงจะยุติลงได้

หลังจากเพชรรุ้งแข็งแรงดีแล้วกลับมาที่บ้าน...พิบูลรัตนะพัฒน์
กฤษณะกับเพชรรุ้งช่วยกันอุ้ม ลูกสาวแฝดไปที่ห้องนอนที่ตกแต่งไว้เพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ของครอบครัว

หลังจากที่คุณรัตน์ มาคอยอยู่เป็นเพื่อนน้องสาว ก็ถึงเวลาต้องกลับไร่พลอยจันทร์ สักที เพราะทิ้งยายแพรรุ้งกับนางแก้วไว้เกือบจะครบอาทิตย์แล้ว คือจริงจริงสงสารนมอร กลัวจะเป็นลมเป็นแล้งไปที่ต้องดูแล สำหรับนางแก้วหนะไม่ห่วงหรอก เพราะเป็นเด็กเรียบร้อยอยู่แล้ว แต่เจ้าแพรรุ้งเนี่ยสิตัวป่วนประจำบ้านดีดีนี่เอง

ชื่อของเด็กทั้งสองนั้นคุณเพชรรัตน์ ให้ท่านพระครูที่นับถือทางเชียงใหม่เป็นผู้ตั้งให้ตั้งแต่ก่อนที่หลานจะลืมตาดูโลกซะอีก
             พี่ ที่เกิดก่อน 10 นาที
                        ชื่อ ไพลิน พิบูลรัตนะพัฒน์          (ลิน)
            น้อง ที่เกิดหลัง 10นาที
                        ชื่อ  แพรพลอย พิบูลรัตนะพัฒน์   (พลอย)

เด็กชายเพชรกล้าที่ดูท่าทางจะเห่อน้องสาวที่สุด ก้มลงมองดูน้องน้อย แล้วเอ่ยถามข้อสงสัยที่เค้า

ยังแยกไม่ได้อยู่คนเดียว

"คุณพ่อ-คุณแม่ครับ คนไหนน้องพลอย คนไหนน้องลินครับ เพชรอยากรู้" ทั้งคู่กลั้นขำในคำถามกับหน้าตา ที่ดูไร้เดียงสาของลูกชาย

เพชรรุ้งเลยบอกลูกชายว่า "เพชรมาดูดีดีสิ แล้วหนูจะเห็นความแตกต่างนิดเดียวจริง ๆ ของน้องจ๊ะ" เพชรเพ่งมองแล้วเงยหน้าขึ้นมองมารดาอย่างขอคำตอบ

"เอ้า นี่น้องพลอยอยู่เตียงซ้าย ส่วนน้องลินอยู่เตียงขวา"

"แล้วตรงไหนที่ไม่เหมือนหล่ะครับคุณแม่"

"นี่ไงจ๊ะ น้องลินจะแก้มยุ้ยกว่าเพชรเห็นไหม"

กฤษณะที่ฟังมาตลอดหัวเราะ พรืด ขำภรรยาที่หาเหตุผลมาบอกลูกชายได้ ได้ใจมาก

"คุณขำอะไร" โธ่ รุ้งนี่เหรอข้อแตกต่างของลูกสาวเรา คิดได้ไงกันเนี่ย

"Yes Sir" พร้อมยืดอกภูมิใจเป็นหนักหนา

"เพชรครับ ตอนนี้เพชรอาจจะแยกน้องไม่ออก แต่ต่อไปสัญชาติญาณจะช่วยให้เพชรรู้เองแหละตอนนี้ก็เชื่อที่แม่เค้าบอกไปก่อนแล้วกัน" พร้อมรีบเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะ

เด็กชายพยักหน้าและหันไปให้ความสนใจกับน้องสาวทั้งสอง

พ่อ-แม่ มองดูความอบอุ่นของพี่น้องอย่างสุขใจ

วันเวลาแห่งความสุขของทุกคนในครอบครัว พิบูลรัตนะพัฒน์ ได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว