คื น รั ก

คื น รั ก

เมื่อรักมิอาจหวนคืน...ก็จงคืนหัวใจที่เคยมอบให้แก่กัน

สิบกว่าปี...ที่เฝ้ามองเขาก้าวไปข้างหน้าโดยทิ้งความรักของเราเอาไว้เบื้องหลัง

สิบกว่าปี...ที่ถูกเขามองข้ามหัวใจภักดิ์ที่มอบให้

สิบกว่าปี...ที่ได้แต่ยกยิ้มราวกับมิรู้สึกถึงสิ่งใดเมื่อได้รับเพียงความเย็นชา

สิบกว่าปี...ที่เฝ้าปลอบตนเองว่าท้ายที่สุดความรักจะหวนคืน

แต่วันนี้กลับรับรู้แล้วว่า...สิบห้าปีกว่าที่ตกหลุมรักพระองค์

มีเพียงตัวหม่อมฉันที่โง่งมเพราะหลงคิดว่าเราสองมี ‘รัก’ ให้แก่กัน

‘ขอคืนได้หรือไม่เพคะ...’

‘ความรักที่หม่อมฉันเคยมอบให้กับพระองค์...ในวันนี้หม่อมฉันขอมันคืน’