ศัตรูที่รัก เฮอร์ไมโอนี่ + มัลฟอย

ลำดับตอนที่ #3 : คนที่ไม่ควรเจอ

ตอนที่ 3  คนที่ไม่ควรเจอ

“อ้าวเกรนเจอร์เองเหรอ  นี่เธอลืมเอาตามาหรือไงถึงเดินไม่ดูทาง”  มัลฟอยพูดหาเรื่อง

“แล้วนายล่ะ  ลืมเอาปากมาเหรอ  ชนฉันแล้วก็ไม่ขอโทษ” เฮอร์ไมโอนี่ตอกกลับอย่างอารมณ์เสีย

“ฉันอยากเดินชนเธอตายเลยล่ะ  เกรนเจอร์  แล้วทำไมฉันต้องขอโทษเธอด้วย”

“ไม่ขอโทษก็ตามใจ  ฉันไม่อยากยุ่งกับนายแล้ว” เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะเดินหนี  

“โอ๊ะ  โอ๋  มีธุระอะไร  ถึงได้รีบร้อนอย่างนี้ล่ะ”

“หรือว่าไม่มีพอตเตอร์กับวีสลีย์อยู่เลยไม่กล้าหืองั้นเหรอ”  มัลฟอยพูดน้ำเสียงกวนอารมณ์

“ดูตัวนายเองเถอะมัลฟอย  นายเองถ้าไม่มีลูกน้องเดินตามก็ไม่ต่างกับสุนัขตัวนึง!”

“กล้าว่าฉันขนาดนี้เชียวเหรอยัยเลือดสีโคลนสกปรก!!!”  มัลฟอยเอามือบีบแขoเฮอร์ไมโอนี่เอาไว้

“เพี๊ยะ” เฮอร์ไมโอนี่ตบมัลฟอยเข้าไปเต็มแรงแล้วก็วิ่งหนีไป

“กล้าตบฉันเชียวเหรอเกรนเจอร์  แน่จริงอย่าหนีเซ่!!!”  มัลฟอยคำรามพร้อมกับเอามือลูบหน้าที่ถูกตบ  และสายตาของเขาก็สะดุดกับบางสิ่งบางอย่างที่ตกอยู่บนพื้น  

สมุดบันทึกสีขาวเล่มหนึ่ง



เฮอร์ไมโอนี่วิ่งกลับห้องนั่งเล่นรวมอย่างรวดเร็ว  

“เฮอร์ไมโอนี่  ฉันอยากให้เธออธิบาย…..”  รอนพูด  แต่หารู้ไม่ว่าเฮอร์ไมโอนี่ได้วิ่งขึ้นหอนอนไปแล้ว

“เป็นอะไรของเขาน่ะ”  รอนถามด้วยสีหน้างง ๆ   ซึ่งก็ไม่ต่างจากแฮร์รี่เลย



พอเข้ามาที่หอ  (ทุกคนยังไม่กลับ) เฮอร์ไมโอนี่เหวี่ยงกระเป๋าลงบนพื้นและนอนร้องไห้  

จนหลับไป



“หวัดดีเฮอร์ไมโอนี่”  รอนทักเธอขณะที่เธอเดินลงไปที่ห้องนั่งเล่นรวม  “ไปหาอะไรกินกัน”  

ก่อนถึงห้องโถง  เธอเจอคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุด  มัลฟอย  เขายืนอยู่หน้าห้องโถงพร้อมแครบกับกอยล์  

“ว่าไง  พอตเตอร์  เกรนเจอร์  วีสลีย์”  มัลฟอยทักเสียงยานคาง  รอนทำท่าไม่พอใจ  แต่แฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ไม่สนใจเขา  

“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเกรนเจอร์  ตามลำพัง”  มัลฟอยและพวกมาขวางพวกเขาไว้  

“ถ้ามีอะไรกับฉันก็พูดซะที่นี่เลยสิ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างรำคาญ

“ก็ได้เกรนเจอร์มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับไดอารี่สีขาว ๆ เล่มหนึ่ง”



ตอนนี้สั้นไปนิดนะคะ  ยังไงก็คอมเม้นได้ที่ piksi_12@hotmail.com  ยังไงก็ช่วยแนะนำหน่อยนะ