พี่ชายกำมะลอ⚠25+

“ เห๊ย!! มึงก็ค่อยๆพูดดิว่ะไอนาย ”

“ กูบอกมึงแล้วใช่ไหม! ว่าอย่ามายุ่งกับกูกับฝ้ายอีก!! ”

“ พี่นาย.. ”

“ มึงจำใส่สมองไว้เลยนะ ว่าต่อจากนี้กูกับมึงไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันอีกแล้ว!! ”

“ ไปฝ้าย! ”

“ หึ! คะพี่นาย ”

สองคนนั้นพากันเดินออกไป.

“ ฮือๆๆ~ ดาดีไม่พอหรอพี่รัณย์? ฮึก~ ”

“ ดาทำดีแล้ว แต่เพราะความมักมากของไอนายมันไม่มีที่สิ้นสุดไง! ”

“ แต่ดารักพี่นาย! รักมากด้วย ฮือๆ! ”

“ อย่างน้อยก็มีคนที่รักดานะ ”

“ ใครๆก็ไม่ต้องการดาหรอก ดามันไม่ดี! ”

“ อย่าโทษตัวเองเลยนะดา ”

ผมได้แต่ปลอบร่างบางเบาๆ.

-สวัสดี เราชื่อ ดาหลา อายุ 23 ปี น้ำหนัก 47 ส่วนสูง 169 ซม. เราเป็นคนผิวขาว หน้าตาค่อนข้างน่ารัก ออกแนวหมวยๆ พ่อกับแม่เราแยกทางกัน ตอนนี้เราอยู่กับลุงแล้วก็ป้า ฐานะทางบ้านก็ถือว่าไม่รวยและก็ไม่จน เรามีเพื่อน1คน ชื่อ ยิ้ม สวย เซ็กซี่ ผอม แรด -

บทสนทนาข้างต้นมันเป็นบทสนทนานะหว่างเรากับแฟนเราเอง.

เราครบกันมาได้ประมาณ6-7เดือน ตอนแรกก็รักกันดีๆ แต่พอนานไปอะไรๆก็เปลี่ยนไปหมด เขากลับบ้านดึกทุกวัน มีกลิ่นน้ำหอมกับลอยลิปสติกทุกครั้ง เมากลับมาทุกคืน เวลาที่เราเล่นโทรศัพท์เขาก็จะด่าเรา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราก็แลกกันเล่นอยู่แล้ว จนมาวันนี้เรามาเห็นด้วยตาตัวเอง เขามานอนกับผู้หญิงอื่น.

เรา: ฮึก~พี่อารัณย์ดาอยากกลับห้องแล้ว..
พี่อารัณย์: ปะลุก! เดี๋ยวพี่พากลับนะ
เรา: ค่ะ..

พี่อารัณย์ประคองเราลุกขึ้นก่อนจะพามาที่รถแล้วขับกลับคอนโดเราทันที.

" คอนโด "

พี่อารัณย์: ทำไมตัวร้อนๆล่ะดาหลา?

พูดพรางเอามือมาอังหน้าผากเรา.

เรา: สงสัยร้องไห้หนักไปหน่อยมั้งค่ะ
พี่อารัณย์: เห้ออ~มาเดี๋ยวพี่อุ้ม!
เรา: ไม่เป็ยไรค่ะดาไหว
พี่อารัณย์: อย่าดื้อสิดาหลา!! พี่อุ้มอะดีแล้ว
เรา: .......

และในที่สุดพี่อารัณย์ก็อุ้มเรามาส่งถึงเตียงจนได้.

เรา: พี่กลับไปได้แล้วค่ะ..
พี่อารัณย์: ทำไมไล่พี่จังล่ะ!
เรา: ดาไม่ได้ไล่ค่ะ ดาเกรงใจ
พี่อารัณย์: งั้นอย่าลืมทานยานะดา เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาเยี่ยมใหม่ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ
เรา: ค่ะ..

พี่อารัณย์หันมายิ้มให้เราเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไป.

ด้วยความเหนื่อยล้า ความเพลีย ความง่วงนอน การที่ร้องไห้ มันทำให้เราหลับไปในที่สุด.

#ฝากติดตามด้วยนะ

«ติดตามตอนต่อไป»