แอบรู้สึก

ข้อมูลเบื้องต้น

 

เนื้อเรื่อง

           มันเป็นเรื่องจริงเเท้เเน่นอนที่เกิดขึ้น   เมื่อ 7 ปีที่แล้ว 2547
                          ฉันปลื้มผู้ชายคนหนึ่ง ตอนสมัย ม.ต้นอ่ะ  ผู้ชายคนนี้หน้าตาไม่ดีหรอกนะ  แต่คารมของเขาดีมาก    เป็นผู้ชายเเนวกวนตีน ช่างพูดคุย และหยอกล้อฉันอยู่เสมอ 
 ส่วนฉัน หน้าตาก็พอไปวัดไปวา  หุ่นสมบูรณ์มากๆ เลยโดนล้อ ชายผู้ชายคนนี้ ว่า "ไอ้อ้วน" ตลอด 

 

                           แต่ทำไมฉันไม่เห็นจะโกรธ  กลับชอบด้วยซ้ำ  คุณว่าฉันบ้าหรือเปล่า มีคนด่ายังยิ้มอยู่ได้  เราสนิทกันนะ  และเขาก็เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์  เพราะผู้หญิงชอบเยอะเเยะ   ฉันก็ได้เเค่มองเฉยๆ ในมุมของฉัน  ทั้งที่ใจหนึ่งก็อยากทำบ้างเหมือนกัน  แต่มิตรภาพมักจะยืนยาวเสมอ  ฉันจึงเก็บความคิดนั้นไว้ตลอดมา   หลังจากจบม.ต้นแล้ว  เราก็เเยกย้าย กันไป เขาอยู่โรงเรียนเดิม  ส่วนฉันก็ย้ายไปโรงเรียนประจำจังหวัด  ติดต่อกันตลอด  ฉันมักหาเรื่องที่จะกลับ ไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงเรียนเก่าอยู่เสมอ  เพื่ออะไร ก็เพราะเขาน่ะซิ  แต่เจ้ากรรมกลับไม่ค่อยได้พบเจอ  ฉันก็กลับไปด้วย อารมณ์ที่โคตรเซ็ง  แต่ถึงอย่างไร  ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม  มาเจอกันอีกครั้งก็ Admission บัญเอิญโลกกลม พรหมลิขิต ในสนามสอบ  มันทำให้ฉันมีความหวังในการติดต่อ  เเต่กลับศูนย์เปล่า  เพราะพอสอบเสร็จมันดันหายไป  เฮ้อ !!!ชีวิต 
                            พอฉันเข้าเรียนต่อ ป.ตรี ปี 1  ความรู้สึก ก็ไม่เปลี่ยน ทั้งที่ อะไรหลายอย่าง ก็เปลี่ยนไปเเล้ว  มีเพื่อนใหม่ ที่เรียนใหม่  บุคลิกใหม่  แต่เขาก็ยังอยู่ที่เดิมที่หัวใจของฉัน โคตรเน่าเลย ว่าไหม  ?
เอาว่ะลองซักตั้ง  ลองโทรหาเบอร์เก่า ดันไม่ติด เปลี่ยนวิธี เป็น MSN แล้วกัน  ดันไม่ออนอีก  งั้น hi5 ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอีก แม่ง !!!ผู้ชายไรว่ะหาทางติดต่อยาก ชิบ
                            และแล้ว  วิธีสุดท้าย e-mail ถ้าไม่ได้อีกเลิกคิดโว้ย แต่....แต่แล้วพระเจ้าเห็นความพยายามของฉันคนนี้ ดลบันดาล เขาส่ง mailกลับ พร้อมเบอร์ใหม่   จะโทร.....ไม่โทร  กลัวสารพัด ดีไหมเนี่ย เดี๋ยวเขารู้ทำไงดี ปวดหัว ตอนติดต่อไม่ได้ก็กลุ้ม  ได้เบอร์เเล้วก็กลุ้ม   ตัดสินใจ หลังนอนคิดอยู่นาน เอาว่ะ โทรดีกว่า ตอนวันลอยกระทง   ปรากฏว่าเขาเหมือนเดิม ด่าอีกเล้ว  หลังจากนั้น ฉันก็เลยเป็นที่ระบาย ยามเขาทะลาะกับเเฟน ยามเขาไม่มีกำลังใจ มันก็จะโทรมา  เห็นฉันเป็นอะไร กระโถนเหรอเนี่ย? เลิกดีกว่าในเมื่อ ฉันคิดอยู่ฝ่ายเดี๋ยว จะบอกก็ไม่กล้า จะเลิกคิดก็ไม่ได้ วุ่นจริง  ตัดใจ เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นของเช้าวันใหม่  ฉันจะลืมเธอ  OK เขาอยู่ของเขา เราก็อยู่ของเรา ฉันเลิกคิดเเล้วล่ะ  แต่ปีนี้ 2553  มัน...................ดันโทรมาหาฉันอีกวันลอยกระทง  คุณคิดว่าสารภาพ ความในใจ? หรือ เป็นเพื่อนกันต่อ? หรือ เขี่ยมันออกจากชีวิตดี ?