คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 ♥ เจ้าบ่าว&ความผิด (de' wedding [ dress ])
Chapter 2 เจ้าบ่าว&ความผิด (de’ wedding [ dress ])
Baby 제발 그의 손을 잡지마 Baby เชบัล คือเอ โซนึล จับจีมา
.
โอแรน ชีกาน คีตารนอโอน นัล โทราบวาจวอ
|
ที่รัก.. ได้โปรดล่ะ อย่าจับมือเธอเลย เพราะนายควรจะเป็นผู้ชายของฉัน ฉันรอเวลานี้มานานเหลือเกิน |
Taeyang – Wedding dress
cr. thehoneyyproduction
11:06AM
~Rrrr Rrrr~
“หือ? _ _” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์มือถือตัวดีของฉันเนี่ยแหล่ะ! เฮ้ออ~ ดีเหมือนกันนะ เพราะเมื่อคืนฉันฝันเห็นคุณน้าถือมีดจะมาฆ่าฉันบ่อยมากอ่ะ T.T น่ากลัว!
‘YOONA <3’
ฉันสะดุ้งอีกครั้ง เมื่ออ่านบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือหรือสมาร์ทโฟนของฉันว่า 11:06AM และ ‘YOONA <3’ กำลังโทร.มาหาฉัน!!! บวกอีกหลาย Missed Calls และ SMS ที่ยังไม่ได้อ่าน TOT
งานแต่งเพื่อนทั้งที ฉันก็ไปสายอีก!
เอาไงดีอ่ะ?? นี่มันเลยสิบเอ็ดโมงแล้วอ่ะ แงๆๆ T_T นี่มันต้องเป็นวันซวยของฉันแน่ๆ เลย!
เมื่อคืนก็ไม่ได้เข้านอนช้านี่หน่า! สงสัยฉันจะเพลียเพราะเมื่อวานฉันต้องตามหาบริษัทรับตามหาคนอะไรเทือกนั้น เพื่อที่จะหาลูกชายของคุณน้าให้เจอ พอเจอบริษัทนั้น ฉันก็ให้ข้อมูลเท่าที่ฉันรู้ให้กับนักสืบมืออาชีพคนนึง และกรอกแบบฟอร์มนู่นนี่นั่น(จำไม่ได้แล้ว) แถมยังต้องไปธนาคารเพื่อที่จะแลกเช็คอีก รวมๆ แล้วเสียเงินไปตั้งสองหมื่นกว่าๆ ส่วนเงินที่เหลือของคุณน้า ฉันก็เก็บไว้เพื่อใช้ในยามจำเป็น ><
‘YOONA <3’
ง่ะ! ยัยเหม่งยุนโทร.มาอีกแล้วอ่ะ!!!
“ฮะ..ฮัลโหลสามีจ๋า~ ^O^\\” สุดท้ายก็ต้องรับสายคุณสามี!
(“นี่แกอย่าฆ่าฉันนะยะ! ฉันตื่นสายว่ะแก~ ฝากไปบอกเจ้าสาวด้วยนะ”)
O_O!! สุดยอด! นี่สรุปฉันก็รอดแล้ว(นิดนึง) มีเพื่อนแล้ววว!
“แกใกล้เสร็จยังเนี่ย?”
(“ใจเย็นๆ หน่า~ เดี๋ยวจะออกจากบ้านแล้ว”)
ให้ยัยนี่มารับไปโบสถ์ด้วยเลยดีกว่า โฮ่ๆๆ โชคดีอีกแล้ว ไม่ต้องเสียค่าแท็กซี่
“คือแก.. มารับฉันด้วยนะ แฮ่ๆ”
(“หา!? โอเคๆ รีบๆ เลยนะแก จะออกรถแล้วนะยะ”)
“อ่อๆ โอเคๆ ไปล่ะ!”
ฉันรีบวางสายและวิ่งตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที!~ ฟิ้วว~
20นาทีผ่านไป...
อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แต่งตัว เรียบร้อย!!! ไม่ต้องทำผมมันแล้ว ปะแป้งนิดๆ หน่อยๆ แล้วก็เขียนคิ้วซักนิด ไม่อยากเป็นฝาแฝดของแทยอน ฮ่าๆๆ ยัยนี่มีสีคิ้วไม่ค่อยเค้ม(?) ก็เลยดูเหมือนว่าไม่มีคิ้ว(?) ช่างมัน! แต่ตอนนี้ฉันขอเคลียร์เรื่องสายเรียกเข้าที่ยังไม่ได้รับและSMSที่ยังไม่ได้อ่านก่อน
11:01AM, Today SMS from: SEOHYUN-IE : ), also sent to YOONA-unnie (YOONA <3)
พวกพี่มาสายอีกแล้วนะคะ!!! : (
11:05AM, Today SMS from: FANYy, also sent to YOON9 (YOONA <3)
คู่หูยุนสิก พวกแกตายยยย!!!!!
11:09AM, Today SMS from: byunTAENG, also sent to yoonaaa! (YOONA <3)
งานจะไม่เริ่ม ถ้าพวกแกไม่มาร่วม ยัยหมีน้อยเมียฉันจะร้องไห้แล้วนะว้อยย! -__-
11:10AM, Today SMS from: HYO
รีบๆ มานะ ฉันรำคาญชุดเดรสนี้จะตายอยู่แล้ว มันคันเข้าใจมั้ยยะ!?
11:12AM, Today SMS from: YURI <3
ชุดแกคันมั้ยอ่ะ? ยัยฮโยบ่นว่าฉันตัดชุดไม่ได้เรื่องเลยอ่ะแก T3T
และบลาๆๆ ~!
ฉันเคืองข้อความของคุณน้องซอจริงๆ เลย! สิบเอ็ดโมงกับหนึ่งนาที! หนึ่งนาที!!! บางทีนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือมันก็ไม่เหมือนกันนะยะ! แต่เอาจริงๆ ฉันก็สายจริงๆ อ่ะนะ =O=
~Rrrr Rrrr~
‘YOONA <3’
(“ออกมาโล่ดเบ่เบ๋~~!”)
ทำเสียงซะแมนเลยสามีฉัน =3=
“โอเคๆ แค่นี้นะ!”
สาบานได้เลยว่าคุยไม่ถึงสิบวินาที โฮ่ๆ ฉันรีบออกไปดีกว่า!
ฉันรีบคว้ากระเป๋าของฉันและไม่ลืมถือโทรศัพท์มือถือสุดซี้และวิ่งออกจากบ้านด้วย
เหมือนเดิม.. ยัยเหม่งยุนยื่นหัวออกมาจากกระจกรถและโบกมือให้ฉัน แค่วันนี้ยัยนี่แต่งหน้าทำผมและใส่ชุดงามกว่าปกติ แต่ปกติสามีของฉันสวยอยู่แล้วอ่ะนะ > 3 <
ฉันวิ่งตรงไปที่รถของยัยเหม่งยุน รีบกระชากประตูรถทันที่ที่ถึงและนั่งข้างๆ คนขับเหมือนเดิม
“รัดเข็มขัดดีๆ นะจ๊ะน้องสาว เดี๋ยวจะพาซิ่ง! ^O^” เจอกันก็ทักฉันว่าน้องสาว ฉันอายนะยะ >O<
“ไปกันโล่ดพี่ชายย~ >[ ]<”
ฟิ้ววว~ !!!
นี่ฉันคิดว่ายัยนี่พูดเล่นนะเนี่ย นี่กำลังขับอย่างน้อย 200km/h ชัวร์!
“แก! ช้ากว่านี้ก็ได้นะยะ T T ฉันอ่านSMSไม่ได้แล้วเนี่ย” ฉันบ่นพลางกดปิดหน้าจอโทรศัพท์มือถือของฉันก่อน เพราะตอนที่ยัยเหม่งยุนออกรถนิ้วโป้งของฉันก็เลื่อนไปเปิดSMSที่อ่านแล้วบ้าง เดี๋ยวก็กดออกบ้าง ควบคุบนิ้วตัวเองไม่ได้ เฮ้ออ!
“โอเคๆ แต่ถ้าอีก10นาทีพวกเรายังไม่ถึงโบสถ์ เธอผิดนะ!” แม่เจ้า... จะมาโยนตดให้ฉันอีก -*-
“ถ้าแกยังอยากจะถึงโบสถ์อายุครบ30ปีอยู่ ก็อย่าขับ 200กิโลเมตรต่อชั่วโมงได้มั้ยยะ!?”
“โอเค~ เชิญอ่านSMSแกตามสบายเลย ฉันก็โดนยิงด้วยSMSเหมือนกัน ยังไม่ได้อ่านเลย คิดแล้วเซ็งจิตชะมัด!” ก็แหงอ่ะ ยัยนี่ต้องมารับฉันด้วยหนิ จะเอาเวลาจากไหนมาอ่าน
10:11PM, Yesterday SMS from: Anonymous
สวัสดีครับ ข้อมูลของคุณ คริส อู๋อี้ฟาน นะครับ
ผมจะตอบคำถามที่คุณอยากรู้เกี่ยวกับคุณคริสนะครับ
คุณคริสเป็นลูกของคุณน้าของฉันจริงหรือเปล่า?
- จริงครับผม
คุณคริสใช้ชีวิตอยู่ที่ไหนตอนนี้?
- ตอบไม่ได้ครับ แต่เขาสบายดี
ทำไมคุณคริสถึงไม่อยู่กับแม่ของเขา?
- ตอบไม่ได้ครับ
คุณคริสมีสถานะอะไร? แต่งงานกับฉันได้หรือเปล่า?
- คุณคริสมีแฟนแล้วครับ จะแต่งงานกันพรุ่งนี้เช้าแล้วครับ
ฉันสามารถพบเขาได้ที่ไหนบ้าง?
- คุณสามารถพบเขาได้พรุ่งนี้ที่โบสถ์สีขาวแถวๆ Secret Garden ตั้งแต่10โมงเช้าขึ้นไปครับ เขาจะแต่งงานกันตอน11โมงเช้านะครับ (รีบๆ นะครับ!)
ข้อนี้ผมแถมให้นะครับ แฟนของเขาชื่อ ฮวัง สเตฟานี่-มิยอง ทิฟฟานี่ ครับผม!
ขอให้โชคดีนะครับ
แฟนของเขาชื่อ ฮวัง สเตฟานี่-มิยอง ทิฟฟานี่ ครับผม!
แฟนของเขาชื่อ ฮวัง สเตฟานี่-มิยอง ทิฟฟานี่ ครับผม!
แฟนของเขาชื่อ ฮวัง สเตฟานี่-มิยอง ทิฟฟานี่ ครับผม!
“แก!!! TOT” ฉันกรีดเสียงดังขึ้นมาทันทีพร้อมกับตีแขนของยัยเหม่งยุน(ผู้รับเคราะ)
“ไม่ต้องบ่นน่า! เนี่ย!! ถึงแล้ว! =_= เจ็บหูวุ้ย! ไปเร็ว”
“เดี๋ยวแก! อย่าเพิ่งเปิดประตูรถดิ!” ฉันจับแขนของยัยนี่ไว้แน่น
ตอนนี้ฉันรู้สึกตัวร้อนยังไงก็ไม่รู้ นี่ฉันจะแย่งแฟนเพื่อนดีมั้ยเนี่ย? เมื่อคืนยิ่งฝันไม่ดีอยู่ ตายแล้ว! เหงื่อฉันไหลแล้วอ่ะ ต้องปรึกษายัยเหม่งยุนแล้วล่ะ!
“นี่แกเป็นอะไรเนี่ย? เครียดเรื่องอะไร? เหงื่อไหลแล้วเนี่ย =O=”
“แกเอาไปอ่านดิ TOT” ฉันยื่นมือถือของฉันไปให้ยัยเหม่งยุน จะรอดูรีแอ็คชั่นของยัยนี่ซักหน่อย
ฉันว่าฉันคงจะมองหน้ายัยหมีน้อยทิฟฟานี่ไม่ติดแล้วแน่ๆ เลย TT____TT
“เฮ้ยย!!! OoO ไม่ได้การแล้วแก!” นั่นไง...
“หมายความว่าไงอ่ะแก? ฉันไม่กล้าแย่งอ่ะแก ฉันกลัว T T” ฉันเขย่าแขนของยัยนี่เบาๆ
“ฉันจะช่วยแกเอง!”
“หา!!!?”
“ทำไม? ฉันเคยเห็นด้วยซะที่ไหนล่ะ ที่จะให้ยัยหมีแต่งงานกับไอ้สูงนั่น ทั้งๆ ที่คบกันไม่ถึงครึ่งปีแล้วจะแต่งงานกันเลยอ่ะนะ?” แล้วถ้าฉันจะแต่งงานกับแฟนของยัยหมีนี่มันไม่หนักกว่าเรอะ!? ยังไม่ได้คบกันแล้วจะมาแต่งงานกันเลยอ่ะนะ?
“แต่แก..”
“ไม่ต้อง! รีบออกไปหาพวกนั้นเลยดีกว่า เดี๋ยวแกเข้าโบสถ์ไปเลยนะ ส่วนฉันจะไปแก้ตัวกับพวกนั้นเอง”
“แต่เรานัดกันที่หลังโบสถ์ก่อนไม่ใช่หรอ?”
“เอาหน่า.. เดี๋ยวฉันจัดการเอง หึๆๆ” ทำไมต้องยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมหน้าเหลี่ยมด้วยเนี่ย? =O=
ฉันยืนอยู่หน้าโบสถ์แล้ว... ฮู่วว~ แค่เดินเข้าโบสถ์และนั่งรอพวกนั้นก็พอ!
ตอนนี้ฉันเห็นผู้คนมากมาย ไม่ถึง30คนหรอก = = ที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ ส่วนเจ้าบ่าวก็ยืนรอเจ้าสาวอยู่ตรงกลางแล้ว
ฉันรีบสาวเท้าเข้าไปในโบสถ์และรีบเดินให้ถึงที่นั่งสำหรับเพื่อนเจ้าสาวที่อยู่ด้านหน้าสุดให้เร็วที่สุด
“เจ้าสาวมาแล้ว!!!” จู่ๆ ก็มีเสียงของใครก็ไม่รู้ตะโกนขึ้นมาระหว่างที่ฉันกำลังเดินอยู่ในโบสถ์
ฉันอึ้ง! ตอนนี้ทุกๆ คนกำลังจ้องมองฉันอยู่...
“เอ่อ..” ฉันพูดไม่ออก
ทั้งบาทหลวงและเจ้าบ่าวที่ยืนอยู่ตรงข้ามของบาทหลวงเองก็หันมองมาที่ฉันอย่างดีอกดีใจที่เจ้าสาวตัวปลอมกำลังเดินมา
ไม่รู้ล่ะ! ตอนนี้ฉันรีบไปวิ่งไปนั่งข้างหน้าสุดอย่างเงียบๆ ดูเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจแล้วล่ะ ว่าฉันไม่ใช่เจ้าสาว =.=
จู่ๆ หนึ่งในเพื่อนของเจ้าบ่าวที่นั่งอยู่ฝั่งขวาก็วิ่งมานั่งข้างๆ ฉัน ก่อนที่จะพูดว่า
“ไงยัยเงิง จำฉันได้มั้ย?” ใครอ่ะ? ช่างกล้า.. มาเรียกฉันว่า ‘ยัยเงิง’
“เอ่อ...” ฉันคิดอยู่สักพัก.. “ไอ้ลูกหมา!”
“ชู่ว... เบาๆ สิวะ! =_=” แหมไอ้ลูกหมา หล่อขึ้นนะเนี่ย~ คู่อริของฉันตอนอยู่ม.ปลายน่ะ
“เออหน่า.. ไปศัลย์มาไง หล่อขึ้นนะเนี่ย~ ฮ่าๆๆ” ฉันเอามือไปลูบๆ ที่หน้าของนายนี่นิดหน่อยก่อนที่พวกเราจะขำทั้งคู่ ทำไม..ฉันรู้สึกว่าคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของบาทหลวงกำลังมองฉันอยู่.. ไม่น่ะ.. เจ้าบ่าวจะมองฉันทำไม นอกจากว่าเขาจะรู้ ว่าฉันมาสาย งานแต่งก็เลยไม่เริ่มซักที แฮ่ะๆ = = คงจะโกรธฉันน่าดู
“ไม่ได้ศัลย์เว่ย! ขอร้องล่ะ เรียกฉันว่าแบคฮยอนสักครั้งแกจะตายไงวะ?” พยอน แบคฮยอน นู่นนี่นั่น~ บรึ๋ย! ขนลุก
“ถ้าแกเลิกเรียกฉันว่ายัยเงิง ฉันก็จะเลิกเรียกแกว่าไอ้ลูกหมา = =”
“ไม่เอา”
“งั้นก็..ไอ้ลูกหมา!”
“ยัยเงิง!”
“เจ้าสาวมาแล้ว!!!” จู่ๆ เสียงของใครก็ไม่รู้ดังขึ้นมาอีกครั้ง.. แล้วยัยหมีน้อยทิฟฟานี่ก็มาแล้วจริงๆ ด้วย
ยัยนี่เดินควงแขนของหนึ่งในเพื่อนของเจ้าบ่าวมา ส่วนเพื่อนเจ้าสาวทั้งหลายก็ค่อยๆ เดินตามหลังของเจ้าสาวมาเรื่อยๆ
ฉันสังเกตุมองเจ้าบ่าวอยู่นานแสนนาน.. ผมบลอนด์ หน้าคม ตาโต จมูกโด่ง... หน้าตาดีเหมือนคุณน้าจริงๆ ด้วย จู่ๆ ตัวของฉันก็เริ่มร้อยขึ้นมาอีกที ตอนนี้ยัยหมีน้อยทิฟฟานี่ก็ยิ้มอย่างดีอกดีใจ.. ไม่ใช่แค่เธอ ทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวดีใจด้วยกันทั้งคู่ ตอนนี้ทั้งคู่ก็ยืนอยู่ข้างๆ กันแล้ว
“ฉันกลับที่ก่อนนะ” ไอ้ลูกหมาบอกลา ก่อนที่จะวิ่งตัดหลังของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
ตอนนี้บาทหลวงก็เริ่มพูดประโยคหลายประโยคตามพิธีแต่งงานของศาสนาคริสต์ฯ พวกเพื่อนเจ้าสาวบางคนก็ขอปลีกตัวมานั่ง เพราะเหนื่อยเหลือเกิน
คุณน้องซอก็จ้องฉันอย่างไม่พอใจอีก เฮ้ออ! จริงๆ เลย!
ยัยเหม่งยุนก็นั่งข้างๆ ฉันและหันมากระสิบข้างๆ หูฉันว่า...
“เดี๋ยวฉันจะค้านเป็นคนที่สองนะ แกค้านคนแรก ว่าแต่แกได้พกจดหมายของคุณน้ามาปะ?”
“แปบนะ..” ฉันค้นกระเป๋าของตัวเองสักพัก... ฉันเอามันมาด้วยอ่ะ!? มันมาได้ไงเนี่ย? หรือว่าเมื่อวาน อ๋อเมื่อวาน! เมื่อวานฉันเอากระเป๋านี้ไปเดินในเมืองนี่หน่า! ยัยบ้าเอ้ย! ไม่น่าเลย.. เงินของคุณน้าก็ยังอยู่ในนี้ ฉันนี่มันโง่จริงๆ เลย! “เฮ้ย.. ฉันว่าอย่าเลยแก T T” ฉันกระชิบตอบ
ตอนนี้เหลือแค่ ซอฮยอน ฮโยยอน และแทยอนเท่านั้นที่ยืนอยู่เป็นเพื่อนเจ้าสาว ที่เหลือขอบาย!
“ฉันคุยกับแทยอนแล้ว ยัยนั่นก็จะค้าน” เฮ้ยยย!!! TOT!
“เอาหล่ะ...มีใครที่จะค้านบ้างไหม?” บาทหลวงเริ่มถามแล้วอ่ะ เอาไงดี!?
ยัยเหม่งยุนเขย่ามือของฉันอย่างรุนแรง เจ็บนะยะ!
ก็ได้วะ...
“ดิฉัน นางสาวจอง ซูยอน เจสสิก้า ขอค้านงานแต่งงานนี้ค่ะ!”
“ดิฉัน นางสาวอิม ยุนอา สามีของเจสสิก้าก็ขอค้านค่ะ” เฮ้ยย! O[ ]O! เล่นอะไรเนี่ย?
“ดิฉัน นางสาวคิม แทยอน สามีที่แท้จริงของเจ้าสาวทิฟฟานี่ก็ขอค้านค่ะ”
ยัยทิฟฟานี่ฉันมายิ้มและขำให้พวกฉันเห็น สงสัยเธอยังคิดว่าพวกเราพูดเล่นๆ แน่ๆ เลยอ่ะ ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่ขำ ทุกๆ คนในโบสถ์ก็ขำเหมือนกัน ก็ได้!
“พวกหนูพูดจริงหรอ?” บาทหลวงถามให้แน่ใจ
“จริงค่ะ!” พวกเราทั้งสามตอบพร้อมกัน
“เจสสิก้ามีเหตุผลที่จะค้านค่ะ!” อ้าว..ยัยเหม่งยุน!
“ว่าไงล่ะ?” บาทหลวงถามอีกครั้ง
“คือ..” ฉันหยิบจดหมายของคุณน้าขึ้นมา ก่อนที่จะอ่านให้ทุกๆ คนฟัง
“เจสสิก้าลูกสุดเลิฟฟฟ~ ไม่ต้องพล่ามอะไรมากหรอกเนอะ สั้นๆ ง่ายๆ น้าตายแล้ว! น้าขอเข้าเรื่องเลยนะ เจสสิก้า! ช่วยตามหาลูกชายของน้าหน่อยนะ เขาอายุพอๆ กับหนูเลย แล้วช่วยทำตามความฝันของน้าด้วยนะ ช่วยแต่งงานกับลูกชายของน้าที น้าอยากมีหนูเป็นลูกสะใภ้ ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะหน้าตาทุเรศหรอกนะ เขาหน้าตาดีเหมือนแม่ โฮ่ๆๆ ไปจ้างนักสืบตามหาเขาเลยก็ได้นะ หวังว่าเงินที่น้าให้หนูจะพอที่จะตามหาเขาได้นะจ๊ะ รักนะ จุ๊บๆ อ๋อ! ลูกชายน้าชื่อ อู๋อี้ฟาน เขามีชื่อเล่นว่าคริสนะจ๊ะ อย่าลืมมีหลานให้น้าเร็วๆ นะจ๊ะ ปล. ถ้าเจสสิก้าไม่แต่งงานกับอู๋ฟานของน้า น้าจะตามไปหลอกหลอนหนูแน่! คอยดู!”
“เฮ้ยย..” ทุกคนในโบสถ์ ต่างคนต่างอึ้งและพึมพำกันใหญ่เลย
ยัยทิฟฟานี่หันมามองฉันอย่างเคืองๆ จนฉันต้องหลับตาปี๋
“ดิฉันก็มีเหตุผลเหมือนกันค่ะ” ยัยเหม่งยุนพูดอีกครั้ง “ทั้งคู่คบกันยังไม่ถึงครึ่งปีเลยด้วยซ้ำ จะแต่งงานกันได้ไง? แล้วอีกอย่าง ทิฟฟานี่ก็เป็นภรรยาของคิม แทยอนด้วยนะคะ!” ไร้สาระแล้วเพื่อน = =
“ใช่ค่ะ! เธอก็รักฉันไม่ใช่หรอมิยองอ่า..~ =3=” แทยอน.. เธอก็เป็นไปด้วยคนหรอเนี่ย? T T
“พวกผมก็ขอค้านครับ!” จู่ๆ พวกเพื่อนของเจ้าบ่าวทั้งหลายก็ลุกขึ้นและตะโกนเป็นเสียงเดียวกันหมด
“งั้น.. งานแต่งครั้งนี้คงเป็นไปไม่ได้นะครับ ขอบคุณครับ” ว่าเสร็จบาทหลวงก็เก็บหนังสือของท่านและเดินหนีไป
“เจสสิก้า จอง...” ทิฟฟานี่ฉันมามองฉันอย่างโกรธแค้น ก่อนที่น้ำตาเธอจะไหนอาบแก้ม แล้ววิ่งหนีไป.. พร้อมกับเพื่อนเจ้าบ่าวที่เธอควงแขนกับเขาเมื่อตอนเดินเข้ามาในโบสถ์
พรึ่บ!
ฉันทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง ก่อนที่จะปล่อยให้น้ำตามันไหลอย่างไม่แคร์ใครแล้ว...
“ฮืออ... ฉันขอโทษทิฟฟานี่... ฉันขอโทษ..”
“เพราะแกคนเดียวเลยยัยยูริ!” อยู่ดีๆ ซูยองก็บ่น
“อ้าวทำไมฉันอ่ะ?”
“ก็เพราะพวกฉันไปตัดชุดกับร้านแกไง แล้วชื่อร้านแกมันเป็นชื่อเดียวกับเพลงเศร้าๆ ของแทยังไง งานมันถึงจบเหมือนเพลงของแทยัง Wedding dress ไง! ฮึ่ยย~” ยัยซูยองบ่นไปทั่ว
- - - - - - - - -
ตอนนี้เป็นไงบ้างเอ่ย?
ไรเตอร์พิมพ์ผิดตอนไหนก็ช่วยเตือนหน่อยนะคะ : )
หนึ่งเม้นท์หนึ่งกำลังใจนะคะ ฝากด้วยนะคะ
ไรเตอร์จะได้มาอัพตรงเวลา ^^
ความคิดเห็น