เล่ห์รักทาสซาตาน

เล่ห์รักทาสซาตาน

พิชญวดี

จากผู้ชายที่อ่อนโยนแสนดีกับเธอ กลับกลายเป็นซาตานร้าย ที่กระชากเอาความบริสุทธิ์จากเธอ ไม่มีคำว่าสงสารหรือปรานี มีแต่เพียงความคับแค้นที่เธอผู้นั้นต้องได้รับอย่างสาสม แต่เมื่อความจริงปรากฏ หญิงสาวกลับเป็นผู้บริสุทธิ์และเขาจะทำเช่นไร ในเมื่อทุกอย่างมันสายไปเสียแล้ว
 

อติวิทญ์ & ขวัญข้าว

“จำใส่หัวกะโหลกเธอไว้นะ ขวัญข้าวถ้ากรองแก้วเป็นอะไรไป เธอจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของเธอ ชีวิตของกรองแก้วมีค่าเกินกว่าที่เธอจะเปรียบเทียบได้” อติวิทญ์ลุกขึ้น เตรียมก้าวขาออกจากกระท่อมแต่ สองแขนเรียวเล็กกับกอดขาเขาไว้อย่างน่าเวทนา

         “ฮือๆ ข้าวไม่ได้ทำพี่ปายเชื่อข้าวนะคะ ข้าวสาบานเชื่อข้าวเถอะ ฮึก...” อติวิทญ์ตัดความรำคาญโดนการดึงแขนนั่นออกทันที 

“ล็อกประตูไว้ เฝ้าดูให้ดีอย่าให้หนีรอดออกไปได้” ขวัญข้าวได้ยินแต่เสียงเหี้ยมของเขาสั่งการไว้ ก่อนจะนั่งร้องไห้อย่างนั้นจนหลับไปด้วยน้ำตา




ภูรินทร์ & กอบัว

“หย่ากันเถอะ เราไปกันไม่รอดหรอก เธอก็เห็น” แค่เห็นภาพเขากับผู้หญิงคนอื่นพลอดรักกันว่าเจ็บมากแล้ว แต่คำพูดที่ออกมาจากปากของเขาเมื่อครู่ ราวกับเธอโดนสายฟ้าผ่ามากลางลำตัว เจ็บจนหายใจไม่ออก         

“พี่ภูทำไมล่ะคะ พี่ภูไม่เคยรักกอบัวเลยหรอ ฮือๆ ที่ผ่านมาเคยรักกันบ้างมั้ย” ร่างเล็กร้องไห้ทรุดลงกับพื้น เจ็บปวดใจจวนจะขาดใจตาย

          “ฉันพยายามแล้ว แต่มันทำไม่ได้ ฉันรักข้าวเธอก็รู้” ภูรินทร์เบือนหน้าหนีภาพที่แสนเจ็บปวดเขาไม่อยากมอง ไม่อยากใจอ่อนอีกแล้ว

“ฮือๆ แล้วที่พี่ภูบอกรักกอบัวล่ะคะ หลอกกันมาตลอดเลยใช่มั้ย” หญิงสาวยันตัวขึ้นอย่างยากลำบาก เดินไปจ้องตาเขาอย่างต้องการคำตอบ

          “ที่ผ่านมาฉันโกหก” ภูรินทร์พูดโดยไม่สบตาหญิงสาวโดยตรง