รักต้องอาญา - นิยาย รักต้องอาญา : Dek-D.com - Writer
×

    รักต้องอาญา

    เขากับเธอเกิดความรัก ความรักคนบริสุทธิ์ แต่ทว่วเป็นอาญารัก เธอจะเลือกเขาที่มีคดีอาญา หรือว่าเด็กหนุ่มอีกคน ที่คอยเป็นภาระให้เธอ ใครคือคนที่คู่ควรกับเธอ เขาที่ดีพร้อมทุกอย่าง หรือไอ้หนุ่มหน้าตี้ ที่เธอต้องคอยช่วยเหลือตลอด??

    ผู้เข้าชมรวม

    801

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    41

    ผู้เข้าชมรวม


    801

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ธ.ค. 67 / 11:35 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       อ็อดตกใจกลัวมาก เมื่ออยู่ๆมีใครที่ไหนไม่รู้หลายคนโผล่หน้ามายืนขวางทาง

    ไว้ สองคนในนั้นอุ้มเขาหายตัวไป อ็อดทำโทรศัพท์ตกลงพื้น เขาดิ้นรนอย่างไร้ผล

    พวกนั้นทั้งกำยำทั้งแข็งแรง แถมใส่หน้ากากอนามัยอีก

     พวกมันแบบเขามาราวๆ 10นาทีได้แล้วพาไปในที่ลับตาคน การเปลี่ยน

    “นี่คิดจะทำอะไรกัน” อ็อดต่อว่า 

    “เดี๋ยวก็รู้คำตอบ”  บอลตอบ “ก่อนอื่นเรามาซ้อมแกดีไหม  ไอ้แว่น”

    “ลองดูดิวะ” เขาตั้งการ์ด แต่ขาสั่น

    “อ่อนแอแบบนี้จะสู้อะไรใครได้ว่ะ” บอลตบหัวเขาไปทีหนึ่ง

    “เฮ้ย พวกเราผลักลงน้ำสิ”

    “อย่านะเว้ย” อ็อดตกใจเมื่อถูอุ้ม

    “หยุดเดี๋ยวนี้”

      เสียงหนึ่งดังขึ้น ร่างที่คุ้นตาปรากฎขึ้น  บอลหันไปมอง

    เด็กคนนั้นนะเอง คนในรูปที่สมชายให้เขาดูเมื่อวาน เขาพิจารณา

    ร่างนั้นนาน  นี่มันขนิษฐาชัดๆ  ต่างกันที่แววตาและบุคลิกของ

    เด็กนี่ที่ดุดัน คนไม่ยอมคน และคนไม่อ่อนหวานเหมือนคนแม่

    “เราเคยเจอกันมาก่อนไหม”

    “ทำไมต้องให้คำตอบ ปล่อยเขาซะ”  ไอช์ตวาด 

    “เอาชนะ ข้าก่อนแล้วจะปล่อย ไม่งั้นแกสองคนได้เป็นอาหารปลาแน่”

    "เอาดิ" ไอช์รับคำท้า

     ทั้งคู่เริ่มต่อสู้แบบมือเปล่า  เด็กสาวใช้มือเปล่ารับมือเขาได้อย่างดีจนน่าตกใจ

    ไอช์เหวี่ยงแขนไปที่ใบหน้า แต่บอลรู้ทัน เขาเอี้ยวตัวหลบ ตายคาที่

    คู่ต่อสู้ 

    ทั้งคู่ประลองฝีมือ ผลักกันรุกกันรับ   แม้ไอช์จะรับมือได้ แต่เธอก็ งานฝีมือ

    บอล ชักมีดมาตั้งใจจะขู่แต่แล้งเขาก็ร้องโอดโอย เมื่อไอช์เตะไปที่ข้อมือ

    จนมีดหล่น

    อารยาอาศัยจังหวะนั้นเตะมีดให้หล่นหายไป

    “ฝีมือไม่เลวนินังหนู” บอลชม  “ข้าแพ้แล้ว” เขาโบกมือลา 

      เมื่อคนพวกนั้ไปแล้ว  ไอช์ตรงเข้าช่วยอ็อดเก็บของที่ตกหล่น

    “ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม”

    “อื้อ ขอบใจนะ”

    "เราไปล่ะ กลับดีๆอย่าเจอเรื่องอีก ถึงบ้านแล้ว

    บอกด้วย ไอ้น้องชาย" ไอช์ว่า

     “ฮัลโหลพี่เอ" เด็กสาวรับโทรศัพท์ก่อนจะเดินไปที่จอดรถไว้ ใบหน้ายิ้มแย้ม

    เธอมีความสุขที่ได้คุนกะพี่เอ

    “ถ้าพี่ยังเป็นแบบนี้ เอาแต่พึ่งเขา เขาไม่สนพี่หรอก”

    คำพูดนี้ยังก้องอยู่ในหัวตลอกเวลาที่อ็อดนั่งรถกลับบ้าน  บางทีสิ่งทีน้องคนนั้น

    พูดถูกแล้ว   สำรับไอช์แล้ว เขาก็คงแค่เด็กแว่นไม่เอาไหน ยิ่งคนรักของเธอ

    พี่คนนั้น ที่ทั้งหล่อทั้งเก่ง เขายิ่งเทียบไม่ติด

    เขาจำได้ตอนม.6 ที่เขาขอร้องให้ไอช์ช่วยติว เพราะกลัวสอบไม่ติด

    “ชิ ไอ้แว่นนั้นอีกล่ะ กับไอช์ของพวกเรา ติวหนังสือแล้วก็กินข้างวฎ

    “มึงจะสนใจทำไมว่ะ ไอช์ก็แค่สงสาร ไอ้แว่นนั้น แล้วก็อัยาศัยดี”

    “จริงของมึง  ไอ้หมอนั้นในห้องเรียนต้องให้ไอช์ช่วยเลยถึงจะตอบคำถามครูได้”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น