[OS] UNDERSTAND EXO' CHAN x BAEK ft.Kris & Xiumin

ข้อมูลเบื้องต้น

เป็นฟิคแบบมาชั่ววูบมากเลย ฮ่าๆๆ
ครั้งแรกเลยนะเนี่ย

พอเห็นก็นึกอยากแต่งขึ้นมาเลย
 

 

ฮ่าอาจจะไม่ได้สวยหรูนัก 

แต่แต่งเพราะชานแพค ><
แต่งกรณีพิเศษมาก

FICTION : UNDERSTAND

CHANYEOL x BAEKHYUN ONE FICTION 

AUTHOR : COTTON CANDY




Twitter : @PianoSoda & @JueJue242

 

 

LITTLE SWEET

เนื้อเรื่อง

UNDERSTAND

Don’t talk, act. Don’t say, show. Don’t promise, prove.

ไม่ต้องโอ้อวดแค่ทำให้เห็น ไม่ต้องพูดแค่แสดงมันออกมา  ไม่ต้องสัญญาแต่แค่พิสูจน์..

“ย๊า!! ปาร์คชานยอลนายเดินเร็วๆสิ!! ขายาวซะเปล่านะนายน่ะ!” คนตัวเล็กที่เดินนำหน้าหันมาพูดกับคนตัวสูงที่เดินตามอยู่ด้านหลัง

“เดี๋ยวสิหมาน้อย ขอฉันคุยกับคริสฮยองก่อน นายเดินไปก่อนเลย..” คนตัวสูงหรือที่พยอนแพคฮยอนเรียกว่าปาร์คชานยอลบอก

“ไม่อาววว ฉันจะรอนาย ฉันจะเดินไปกับนาย ฉันรอได้นายรีบๆคุยสิ” คำพูดของคนตัวเล็กทำให้คริสที่ยืนอยู่ด้วยนั้นหัวเราะน้อยๆ

“เอางั้นหรอ ตามใจนายแล้วกันนะ.. ฮยองงานเมื่อคืนฮยองโคตรเท่เลย! ฮยองสอนผมพูดจีนหน่อยสิฮะ คอยดูนะถ้าผมเก่งจีนนะผมจะแรพให้เจ๋งกว่าฮยองเลย ผมจะกลายเป็นชานยอลผู้ฉลาดล้ำ!!” 
ร่างสูงหันมาคุยกับคริสต่อโดยที่ทิ้งคนตัวเล็กไว้ข้างหลัง..

“ขนาดนั้น?” คริสได้แต่หัวเราะกับท่าทางของชานยอล

“ ถ้านายคิดว่านายจะเจ๋งกว่าฉันได้ ฉันจะสอนนายก็ได้ ว่าแต่เราจะเรียนกันที่ไหนดี?”

“ที่ไหนดี ที่ไหนดีนะ..ผมนึกออกแล้ว! เอาเป็นว่าคืนนี้ผมจะไปหาฮยองที่ห้อง ได้มั้ยฮะ ตกลงตามนี้นะครับ!” ถ้าปาร์คชานยอลจะหันไปมองคนตัวเล็กสักนิด..อาจจะได้เห็นว่าคนตัวเล็กกำมือแน่นขนาดไหนตอนได้ยินร่างสูงกล่าวมันออกมา

“ตะ ตะ แต่ชานยอลคืนนี้ไหนนายสัญญากับว่าจะเล่นเกมเป็นเพื่อนฉันหนิ เกมใหม่ที่พวกเราไปเลือกมาด้วยกันไง”

“เกมไว้ค่อยเล่นก็ได้น่าแพคฮยอน วันนี้ฉันมีธุระสำคัญต้องคุยกับคริสฮยอง หรือถ้านายอยากจะเล่นก็ไปชวนจงอินสิ หมอนั่นคงหาอะไรทำอยู่เหมือนกันหรอกน่า” ชานยอลหันไปพูดกับคนตัวเล็กโดยไม่ทันคิดว่า..

“นายก็เป็นแบบนี้ตลอด! คิดจะทิ้งก็ทิ้งฉันตลอดทุกทีเลย!! ฉันจะไม่พูดกับนายแล้ว ปาร์คชานยอลไอคนนิสัยไม่ดี!! คริสฮยองอย่าไปยุ่งกับคนนิสัยเสียเลยฮะ ส่วนนาย!! อยากจะไปไหนก็เชิญเลย!!!!!!!” พยอนแพคฮยอนตะโกนออกมาด้วยความน้อยใจ ทิ้งให้คนข้างหลังได้แต่ยืนอึ้งอยู่คนเดียว มองคริสที่มีสีหน้างงงวยที่อยู่ดีๆโดนแพคฮยอนลากไป

สักพักพอได้สติ คนตัวสูงเลยนึกขึ้นได้ว่า โดนพยอนแพคฮยอนหมาน้อยของเขางอนเข้าซะแล้ว..

“ทำไงดีวะ!! นี่ฉันทำผิดอะไรวะเนี่ยโว้ยย”  ร่างสูงเดินไปบ่นไปด้วยความหัวเสียเลยไม่ทันเห็นว่า..

ปึง!!!!

“โอย แม่ง!!! เจ็บชิบ!! หัวฉันจะแตกมั้ยวะเนี่ย!! ให้ตายสิ!! วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ยㅠㅠชีวิตวัย 20 ของปาร์คชานยอล” ร่างสูงเอามือกุมหัวตัวเองด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากมัวแต่เหม่อลอยเลยไม่ได้มองว่ามีประตูอยู่ข้างหน้า

“เฮ้ย!! ชานยอลฮยองฮยองเดินไงเนี่ย ประตูอยู่ของมันดีๆ ฮ่าๆๆๆโถ่!! เจ็บน่าดูเลยประตูที่สวยงามของโอเซฮุน” เสียงมักเน่ของวงดังขึ้นด้านข้างทำให้ปาร์คชานยอลหันไปมองด้วยความหงุดหงิดที่โดนล้อเลียน

“ฉันไม่มีอารมณ์เล่นน่า เซฮุน ตอนนี้ฉันหงุดหงิดอยู่ นายไปเล่นกับลูฮานฮยองของนายโน้นไป”

“ทะเลาะกับแพคฮยองอีกอ่ะดิ ผมรู้น่า ก็ฮยองเป็นซะอย่างเนี่ย สมควรแล้วที่แพคฮยองจะงอน หึหึ” เซฮุนพูดอย่างรู้ทัน

“ฉันมันเป็นยังไง นี่ฉันผิดอะไรฉันยังไม่รู้เลยนะเว้ย!! อย่างคราวนี้ฉันแค่จะให้คริสฮยองสอนภาษาจีนเองนะ ฉันไม่ชอบเวลาแพคฮยอนงี่เง่าเลย ง้อยากชิบ! นายช่วยฉันคิดหน่อยดิว่าฉันจะง้อยังไงดี” ร่างสูงกล่าวออกมาด้วยความหัวเสีย

“แล้วผมจะช่วยอะไรฮยองได้เล่า ตัวผมเองยังไม่รอดเลย ㅠㅠ“

“เหอะน่า!! ก็ตอนลูฮานฮยองงอนนายง้อไงวะ แนะนำฉันบ้างดิ ฉันจะได้เอาไปใช้บ้าง เร็วๆ อย่างกนะเว้ย!!”

“ก็ได้ๆ ผมเห็นว่าเป็นฮยองหรอกนะเลยอยากช่วย ผมก็ไม่ได้ทำอะไรมากนะฮะ ก็แค่..บอกรักเบาเบา เอาใจใส่มากขึ้น อย่าทำเหมือนเค้าไม่สำคัญไม่ใส่ใจเหมือนที่ฮยองกำลังทำอยู่ไงฮะ”

“ฉันดูไม่สนใจ? เฮ้! ในสายตาฉันมีแต่แพคฮยอนนะเว้ย จะไม่สนใจได้ไง” มักเน่ได้แต่ส่ายหัวด้วยความเหนื่อยใจกับพี่ชายคนนี้ที่ช่างไม่รู้อะไรเสียเลย

“ก็ดูฮยองทำดิ สนใจแต่คริสฮยอง จะไม่ให้หมาน้อยของฮยองงอนได้ไง ผมจะสมน้ำหน้าดีมั้ยเนี่ย”

“เดี๋ยวเหอะไอมักเน่!! เดี๋ยวฉันจะแช่งให้กวางไม่ติดกับดัก เฮ้อ..สรุปนี่ฉันต้องง้อจริงๆใช่มั้ยเนี่ยเอาก็เอาวะ!! “ ชานยอลกล่าวด้วยความหึกเหิม

“รีบๆไปง้อเหอะฮยอง ก่อนจะโดนเสือสมิงคาบไป แล้วอย่าหาว่าผมไม่เตือน หึหึ”

“เออ!! ไม่ต้องขู่น่า ฉันรู้แล้วว่าผิด” พูดจบคนตัวสูงก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่กับเสือสมิง(?)ที่เซฮุนกล่าวถึง

“เอ่อ..เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันขอไปเข้าห้อวน้ำก่อนแล้วกันนะ นาย 2 คนคุยกันไปเถอะ” คริสที่เริ่มเห็นบรรยากาศมาคุเลยรีบปลีกตัวออกมาอย่างรวดเร็ว

“แพคฮยอนอา~หมาน้อยของฉัน หายโกรธเถอะนะ ฉันผิดไปแล้ว” ชานยอลนั่งลงข้างๆแพคฮยอนแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!! นายทำฉันเสียความรู้สึก กี่รอบแล้วปาร์คชานยอล!” กล่าวเสร็จคนตัวเล็กก็ทำท่าจะเดินหนี คนตัวสูงเลยรีบดึงมือไว้

“โถ่..แพคอา..อย่างอนเลยนะ นะครับคนดี ปาร์คชานยอลคนนี้ใจจะขาด” ท้ายประโยคร่างสูงกระซิบใส่หูคนตัวเล็กด้วยความอ่อนหวาน ส่งผลให้คนตัวเล็กหน้าขึ้นสีขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“นะครับนะ ดีกันเถอะนะ อย่าโป้งปาร์คชานยอลคนนี้เลยนะ” พูดแล้วเอื้อมมือมาจับนิ้วโป้งของคนตัวเล็ก

“ย๊าาาาาาาา นี่มันสนามบินนะอายคนอื่นเค้า แล้วก็...ฉันเขินนะ”ร่างสูงได้ยินดังนั้นก็ยิ่งขยับหน้าเข้าไปใกล้มากขึ้นเพื่อแกล้งคนตัวเล็กของเค้า

“นายก็ยกโทษให้ฉันสิ ถ้านายไม่ยกโทษให้ฉันฉันก็จะอยู่อย่างนี้แหล่ะ เร็วสิที่รัก เอ้..หรือนายชอบที่จะอยู่ท่านี้กันนะ หึหึ”

“ม่ายยย ออกไปไกลๆเลยนะ ปาร์คชานยอล คนบ้าคนฉวยโอกาส ทำแบบนี้ทำไมถ้านายไม่แคร์ฉัน” พูดพลางก้มหน้ารอฟังคำตอบด้วยรอยยิ้มร้ายบนใบหน้า

“ใครบอกฉันไม่แคร์นาย ที่ฉันจะให้คริสฮยองสอนภาษาจีนให้เพราะเห็นนายชอบไปถามจือเทาหรอกว่าคำโน้นคำนี้แปลว่าอะไร ฉันหึงนะ ฉันเลยอยากสอนนายด้วยตัวเองยังไงล่ะ ที่นี้รู้รึยังครับ หืม” ชานยอลพูดยิ้มๆ

“อ่าวก็ใครจะไปรู้ล่ะ ฉันก็นึกว่านายไม่แคร์ฉันซะแล้ว แต่นายไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลยนี่หน่า สำหรับฉันนายไม่ต้องทำอะไรให้ขอแค่นายไม่เลิกรักฉันแค่นั้นก็พอแล้ว..”แพคฮยอนกล่าวเสียงเบา

“ใครจะไปเลิกรักนายกันหือ บ้าน่า ฉันรักนายจะแย่แล้ว ทุกคนเค้ารู้กันหมดมีแต่นายนั่นแหล่ะหมาน้อยที่ชอบคิดว่าฉันไม่รักนายอยู่เรื่อย น้อยใจดีมั้ยครับเนี่ย" ชานยอลแกล้งทำสีหน้าน้อยใจ

“งื้อออ อย่าน้อยใจไปเลยน้า อ้ะ! ยอลอา~นี่มันใกล้ไปแล้วนะ” จังหวะที่แพคฮยอนหันกลับมา ทำให้รู้ว่าใบหน้าของตัวเองและร่างสูงห่างกันเพียงยุงผ่าน


“อะแฮ่ม!! จริงๆฉันก็ไม่อยากจะขัดจังหวะหรอกนะแต่ซึงฮยองเค้าเรียกรวมแล้วน่ะ” ซิวหมินผู้ซึ่งร่วมเป็นพยานโดยไม่รู้ตัวเอ่ยขึ้น ใครจะไปคิดว่าเค้าจะต้องมารับรู้อะไรโดยบังเอิญ 2 คนนี้คงเห็นว่าเค้าหลับอยู่แต่จริงๆแล้วเขาตื่นอยู่ตลอดตั้งแต่แรกเลยต่างหาก!!

 

“อ้อ..ถ้าให้ฉันแนะนำนะ นายสองคนควรไปต่อกันที่ห้องตอนถึงเกาหลีแล้วจะดีกว่านะ” พูดจบก็วิ่งดุ๊กดิ๊กไปอย่างรวดเร็ว ไม่ทันให้ใครแก้ตัว

“หึหึหึ ซิวหมินฮยองนี่ตลอดเลยนะ แพคอา~ฉันรักนายที่สุดเลยนะ” ก้มลงไปกระซิบแล้วเป่าหูเบาเบา

“อ้ะ!!! ระ ระ รู้แล้วน่า ไปกันได้ยัง เดี๋ยวทุกคนรอ ย๊า! ปาร์คชานยอล อย่ามาเนียนนะ!! รีบลุกเลยไม่งั้นฉันจะโกรธอีกรอบนะ!!

“โอเคครับ ยอมแล้วครับยอมแล้ว ฮ่าๆ หน้านายแดงชะมัดเลยพยอนแพคฮยอน ฮ่าๆๆๆ” แล้วสองคนก็เดินหยอกล้อกันไปตลอดทาง แต่..ทั้งสองคนคงไม่รู้ว่านอกจากซิวหมินแล้วยังมีอีกคนที่เป็นพยานรักในเหตุการณ์นั้นโดยไม่คาดคิดอีกคน

ใครน่ะเหรอ...

“ฉันล่ะเพลียกับสองคนนี้จริงๆเลย เฮ้อ..” โด คยองซูไงล่ะ!!!!

จบเถอะ 55555555555555555555

LITTLE  SWEET


อ่านแล้วก็ช่วยแสดงความรู้สึกนะคะ จะได้รู้ว่าชอบตรงไหน ไม่ชอบตรงไหน
บางทีอาจจะแต่งอีกก็ได้ ฮ่าๆ