เกมเศรษฐีแฮรี่ ภาค 3

เนื้อเรื่อง

ต่อจากความเดิม

                   “  ต่อไปเธอมัลฟอย คำถามของเธอคือ..ในยุคกลางของยุโรปเรียกว่าอะไร”     สเนป      

              “เอ่อ   ในยุคกลางของยุโรป  ตรงกลางของยุโรปครับ หวังว่าคงใช่”

เสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากบ้านกริฟฟินดอร์ 

 “เงียบ” สเนปตวาด  

“เธอตอบผิดมัลฟอย”         มัลฟอยรู้ตัวดีเค้าจึงลงเวทีไป

แต่ก่อนที่เค้าจะลง แฮรี่ก็ได้ยิน  เค้ากระซิบกับรอนว่า “พยายามเข้าน่ะวิสลีย์ นายต้องเอาเงินไปหาเลี้ยง

ครอบครัวนายไม่ใช่หรอ”มัลฟอยล้อเลียน    

 “อย่าสนใจรอน”แฮรี่เตือนเพราะเค้าเห็นรอนเริ่มหน้าแดงจัดแล้ว

“เอาล่ะ เรามาแข่งขันกันต่อ  เนื่องจากเหลือผ็แข่งขันอีกแค่ 2 คน คำถามจะเริ่มยากขึ้น   เริ่มจากเธอพอตเตอร์    จงร่ายคาถาผู้พิทักษ์” สเนปยิ้มกริ่ม

แฮรี่หยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาและร่ายคาถา ทันใดนั้นก็มีกวางตัวผู้ออกมาจากไม่กายสิทธิ์ของแฮรี่     เสียงร้องด้วยความประหลาดใจดังขึ้นทั่วห้องส่ง

“เงียบน่ะ  ต่อไปเป็นคำถามของเธอวิสลีย์”สเนปพูดพร้อมส่งสีหน้าน่ารังเกียจมาให้แฮรี่

“คำถามของเธอคือ  คาถาที่ทำให้บวมพองคืออะไร”สเนป

“เอ่อ .......เอนจอร์จีโอครับ”  รอนตอบอย่างไม่มั่นใจ

“ถูก”สเนป

การแข่งขันก็ดำเนินไปสักพักจนกระทั่ง

“ต่อไปเธอวิสลีย์   ร่ายคาถาฉีกม่านตาสิ”สเนป

“เอ่อ ผะ ผม  ขอโยนครับ”รอน                   

“โง่จริงๆเลยวิสลีย์ทำไมเธอโง่อย่างนี้   ก็ฉันอธิบายไปแล้วไงว่าแต่ล่ะคนสามารถโยนได้เพียงครั้งเดียว  แล้วเธอใช้สิทธิ์การโยนไปแล้วด้วย

(รอนหน้าแดงจัด)   เธอจะหยุดหรือตอบมีทางเลือก 2 ทาง ถ้าเธอหยุดเธอจะได้เงินสะสม 1000 แกลเลียน    ถ้าเธอตอบแล้วผิดจะไม่ได้อะไรเลย เธอจะทำยังไง”

“เอ่อ  ผมขอหยุดครับ”รอนตอบอย่างหมดหวัง

“ผมขอหยุดครับ”สเนปเย้อหยัน  “พอตเตอร์ชนะ”เสนปพูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ขอเชิญ ศ.ดัมเบิลดอร์เป็นผู้มอบรางวัลด้วยครับ”สเนป

ดัมเบิลดอร์เดินขึ้นมาบนเวทีจับมือกลับแฮรี่พร้อมพูดว่า “ยินดีด้วยน่ะแฮรี่นี่รางวัลของเธอ เงิน 5000 แกลเลียน” ดัมเบิลดอร์พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

พร้อมยื่นถุงสีแดงให้

“ขอบคุณครับ แต่ไม่ดีกว่า”แฮรี่ตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มพอกัน

“รับไปเถอะแฮรี่   ในนี้มีจดหมายที่ฉันต้องการให้เธออ่านด้วยนะแฮรี่”

“ครับ”แฮรี่ยิ้ม 

“อ่ะ  นี่รางวัลของเธอน่ะมิสเตอร์วิสลีย์”ดัมเบิลดอร์

“อ่ะ เอ่อ   ขอบคุณครับ”รอนตอบ

บนรถไฟสายด่วนฮอกวอตร์

แฮรี่ได้เปิดอ่านจดหมายของดัมเบิลดอร์ที่ถูกซ่อนในถุงเงิน

พอแฮรี่ได้เปิดอ่านเค้าก็ร้องทันที “เยี่ยม ไปเลยฮะ”

“ ศ.ดัมเบิลดอร์ เขียนมาว่าไงหรอ แฮรี่”เฮอไม่โอนี่ถาม

“เค้าเขียนมาว่าในช่วงปิดเทอมหน้าร้อนนี้เค้าจะให้ฉันไปพักกับเค้า

แต่ก็ไม่ได้บอกว่าที่ไหน และทำไม  ปิดเทอมนี้ฉันก็ไม่ต้องไปพักกับพวก

เดอร์สลีย์แล้ว

“มันเยี่ยมไปเลยน่ะแฮรี่  แต่ ว้า  อย่างนี้นายก็ไม่ได้ไปพักที่บ้านฉันสิ”รอน

“อย่าคิดมากเลยรอนเดี๊ยวฉันจะขอ ศ.ไปพักที่บ้านนายด้วยน่ะ”แฮรี่

“เดี๊ยวปิดเทอมนี้ฉันจะเขียนจดหมายไปหาน่ะแฮรี่  ถ้าได้”เฮอไมโอนี่

“ถึงแล้วล่ะ”รอนร้อง

“ไปก่อนน่ะ ไว้เจอกัน  อ๊าว แฮรี่นั่นดัมเบิลดอร์นี่”เฮอไมโอนี่

ดัมเบิลดอร์ยืนคอยแฮรี่อยู่จริงๆ   เค้ากวักมือเรียกแฮรี่

“ไปก่อนน่ะ”แฮรี่ลาเพื่อนทั้งสอง

“อือ  บายน่ะ ไว้เจอกันแฮรี่”รอนตอบ

“โชคดีน่ะ”เฮอไมโอนี่บอก

แล้วทั้งสามก็จากไป                จบแล้วววววววววว