คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : HAPPY BIRTHDAY GIFT
วันนี้เป็นวันที่อากาศหนาวมาก ทำให้คนตัวดำไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย อยากจะซุกตัวลงในผ้าห่มหนาๆนั่นและกอดร่างนุ่มนิ่มนี้นานๆถ้าไม่มีเสียงงุ้งงิ้งของคนตัวเล็กข้างๆบอกให้เขาตื่นซะได้แล้วน่ะนะ
“จงอินนนนนนนน!!!! ตื่นได้แล้ววววววว”
คนตัวดำไม่สนใจเสียงแง้วๆของคนข้างๆแถมยังกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกพลางแกล้งระดมจูบไปทั่วหน้าของคนตัวเล็ก
“งือออออ จงอินบ้า ตื่นนเดี๋ยวนี้เลยย” คยองซูว่าพลางทุบอกคนตัวโตแล้วผละออกจากอ้อมกอดแข็งแรงนั่น
“1 ..2..” นั่นไงเริ่มนับแล้ว
“ตื่นแล้วจ้า!!!!!” จงอินลุกขึ้นจากเตียงไปหาคนตัวเล็กที่ทำหน้ามุ่ยอยู่ เลยแอบขโมยหอมแก้ม แล้วรีบวิ่งผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำทันทีไม่รอให้คนตัวเล็กลงไม้ลงมือสะก่อน
“จงอินนน วันนี้วันอะไรนะ” เสียงใสๆของตัวเล็กเอ่ยถามผมขณะที่เรากำลังนั่งดูรายการทีวีกันอยู่
“หะ วันอะไรอ่ะ?” ฮ่าๆๆผมจำได้หรอกน่าว่าวันนี้วันเกิดที่รีกของผมนี่หน่า
“งือออ” เสียงงุ้งงิ้งของคนตัวเล็กดังออกมาแบบขัดใจที่ได้คำตอบไม่ถูกใจสะเลยย
“วันอาทิตย์ไงที่รัก!!” ว่าพลางเกี่ยวเอวคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆมากอด
“งืออออ ไม่ใช่!!!!!” ฮ่าๆขอแกล้งอีกนิดละกัน
“วันหยุดไงงงง”
“ไอ้ดำ!!! นี่ลืมจริงๆใช่มั้ยย ใช่สิมันไม่สำคัญนี่ @$^%^%$%**%#@$%^&” เอ่อ...มาเป็นแร๊พเลยครับ พอแร๊พเสร็จตัวเล็กก็เดินหนีไปเลยสงสัยจะงอนนไปแล้ววว ต้องไปง้อสิครับบ
“ที่รักกกกก!!!” ผมเดินตามตัวเล็กไปติดๆ
“……….” เงียบครับเงียบสงสัยยาวววว
“คยองซู้ววววววววว” เงียบกริบผมเดินเข้าไปสวมกอดตัวเล็กทางด้านหลัง แต่ตัวเล็กออกแรงสะบัดไม่ยอมให้ผมกอด แต่ผมซะอย่างไม่ปล่อยหรอก^^ ยิ่งดิ้นผมก็ยิ่งกอดอ่ะ หึ!!
“คยองซูครับ วันนี้วันอะไรทำไมเค้าจะจำไม่ได้ล่ะ วันเกิดเด็กขี้งอนที่ไหนก็ไม่รู้ขี้น้อยใจเป็นบ้าเลยย ฮ่าๆๆ”
ตัวเล็กนี่หันขวับเลยครับ แถมยังจ้องผมสะตาโตเลย
“ไอ้ดำว่าใครเป็นเด็กหะ แล้วใครที่ไหนขี้น้อยใจหะ!!!!!!!!!” ตัวเล็กหันหน้ามาพูดต่อว่าเสียงดังและทุบอกผัมรัวๆ จุกนะครับ = =’
“ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ ฮึกก นึกว่าลืมซะแล้ว ฮึ่กกกก!!!” ตัวเล็กร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตายยย หยุดเถอะหยุดร้องงเค้าทำใจไม่ได้ แพ้น้ำตาคยองซูครับ TT’ ยอมมมมม!!! ผมรวบทือตัวเล็กไว้แล้วจูบซับน้ำตาให้ตัวเล็กนิ่งไปแต่ยังได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ
“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะครับคนดี ใครจะลืมล่ะวันเกิดที่รักเลยนะ เค้ามีของขวัญมาให้ด้วยยยนะ” ผมกอดปลอบตัวเล็กแล้วพูดออกมา ตัวเล็กผละหน้าออกจากอกผมแล้วเบิกตาโตทันทีที่ผมพูดจบ
“ไหนล่ะ!!!!” เอ่ยทวงเสียงห้วนเชียว = =’ แต่รับรองงถ้าได้ของขวัญจะต้องเสียงหวานแน่นอน หึหึ!
“นี่ไงๆ แท้แด้ๆๆ เค้าเอง ของขวัญของตัวเล็กก” ผมพูดพร้อมกับตบอกตัวเองอย่างนำเสนอ ตัวเล็กนิ่งไป สงสัยอึ้ง แต่แอบเห็นแก้มแดงๆนะ ฮ่า น่าฟัดดดด!!!!
“ไอ้บ้า ของขวัญไรเนี่ยไม่เห็นอยากจะได้เลย ชิ!!” ตัวเล็กว่าเสียงสะบัดแล้วหันหน้าไปทางอื่นน สงสัยจะเขินคึคึ!
ผมจับมือตัวเล็กแล้วแอบเอาแหวนมาใส่ให้ที่นิ้วนางข้างซ้ายย ทันทีที่นิ้วสัมผัสกับความเย็นคนตัวเล็กหันมามองคนตัวดำตาโต ในตามีน้ำใสๆคลออยู่
“แต่งงานกันมั้ย? ถ้าไม่แต่งก็ต้องแต่งง!!!” ผมพูดออกไปพร้อมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
“ฮึก ไอ้บ้า ( _ _ )( - - ) ขอบคุณนะ ฮึกกก!!” คนตัวเล็กพยักพึมพำขอบคุณพร้อมเสียงสะอื้นเบาๆ
“คยองซู จงอินรักคยองซูนะ เราจะอยู่ด้วยกันอย่างนี้ทุกๆปีเลยนะครับ” ผมพูดบอกตัวเล็กด้วยความดีใจที่ตัวเล็กของผมยองแต่งงานด้วยย
“สัญญานะ!!”
“สัญญาครับ คิมจงอินสัญญาว่าจะรักและอยู่เป็นของขวัญคิมคยองซูทุกๆปีที่คอมจงอินคนนี้ยังมีชีวิตอยู่เลย จุ้บบบ” ผมยกมือขึ้นไปเกี่ยวก้อยและพูดคำสัญญากับคนตัวเล็ก แล้วจูบกลีบปากแดงเบาๆ
ผมไม่รู้ว่าชีวิตผมจะอยู่ดูแลคยองซูได้อีกกี่ปี แต่ผมจะทำให้ทุกวันของคนที่ผมรักมีความสุขและจะดูแลเค้าไปจนกว่าลมหายใจของผมจะหมดแหละครับ ^^ ผมหล่อใช่มั้ยล่ะ :p
“คยองซูววว ไปแกะของขวัญกันเถอะนะ ^^” ผมเอ่ยชวนตัวเล็กทันทีเลยครับ ^^
“ย๊า ไอ้บ้า!!!!” คยองซูสะบัดตัวออกจากผม วิ่งหนีหน้าแดงขึ้นห้องไปแล้ว อ่อยก็ไม่บอก!! งั้นผมขอตัวไปเป็นของขวัญคยองซูแกะก่อนนะครับบบ หึหึหึ
จบจ้ะ.
มึนๆอึนๆ อิคริ ไม่รู้อยากแต่ง :D
:) Shalunla
ความคิดเห็น