[มี E-BOOK] พรหมลิขิตหยุดหัวใจ (ฉบับรีไรต์) - นิยาย [มี E-BOOK] พรหมลิขิตหยุดหัวใจ (ฉบับรีไรต์) : Dek-D.com - Writer
×

    [มี E-BOOK] พรหมลิขิตหยุดหัวใจ (ฉบับรีไรต์)

    พี่คงไม่ได้เพื่อใช้เราเป็นไม้กันหมาให้หรอกใช่ไหม? สาวแว่นสุดเฉิ่มเปลี่ยนตัวเองเพื่อมาเจอเขาอีกครั้ง เหมือนเขาจะจำไม่ได้ว่าเคยเจอกันมาก่อน ถึงได้ขอให้เธอมาอยู่ข้างเขา

    ผู้เข้าชมรวม

    10,918

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    50

    ผู้เข้าชมรวม


    10.91K

    ความคิดเห็น


    20

    คนติดตาม


    133
    จำนวนตอน :  98 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.ย. 67 / 13:51 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    EBOOK วางขายวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2024 นี้ค่า

     

    Destiny love เป็นเซ็ตรุ่นลูกของ Love set แก๊งคนดีนะคะ มีทั้งหมดสามเรื่องด้วยกัน

    1.พรหมลิขิตให้ฉันรักเธอ (ป้อง ลูกพี่ปกกับน้องปรี)

    2.พรหมลิขิตป่วนหัวใจ (ไบร์ท ลูกอิเฮียไวท์คนสุขนิยมกับน้องเบลล์)

    3.พรหมลิขิตหยุดหัวใจ (เจย์ ลูกเฮียเจ็ทกับน้องพลับ)

    ปล.สำหรับไทม์ไลน์ของเรื่องมีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องนะคะ

    อาจจะไม่ได้ตรงตามที่ไรต์เคยเกริ่นเอาไว้ในเล่มพี่ป้อง ทั้งสามเรื่องสามารถอ่านแยกได้ค่ะ

    แค่ตัวละครจัดอยู่ในจักรวาลเดียวกันเท่านั้น

     

    INTRO

     

    “เอาเป็นว่าต่างคนต่างเข้าใจกันแล้ว ถือว่าเลิกแล้วต่อกันนะครับ ส่วนจักรยานเราขอซื้อคืนนะ มันมีค่ากับเรามาก” นอกเหนือราคาของจักรยานคันนี้จะสูงลิ่วถึงเจ็ดหลัก มันยังมีค่าทางจิตใจสำหรับเขา อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เป็นคนขโมยตัวจริง แค่รับซื้อของโจรมาอีกต่อหนึ่งเท่านั้น หากว่ากันตามจริงเธอก็ตกอยู่สถานะผู้เสียหายเหมือนกับเขา ส่วนเรื่องเธอทำร้ายร่างกายเขาก็จะยกโทษให้เช่นกัน 

     

    “ไม่ต้องซื้อคืนหรอกค่ะ เธอเอากลับไปได้เลย” ใครจะกล้ารับเงินกันล่ะ แค่เขาไม่เอาเรื่องก็ดีเท่าไรแล้ว “ขอโทษเรื่องที่ทำให้เธอเจ็บตัวด้วยนะคะ”

     

     “ไม่เป็นไร ขอเลขบัญชีครับ” เจย์เมินคำปฏิเสธอีกฝ่าย เขาเลือกทำในสิ่งที่บอกกับเธอแต่แรก หากแต่คนตัวเล็กกลับปิดปากเงียบ ไม่ยอมให้เลขบัญชีกับเขา 

     

    “ขอแค่เลขบัญชี ไม่ได้ขอเบอร์ ทำไมต้องคิดนานขนาดนั้น” 

     

    “ตัวพูดดี ๆ กับเธอสิ” คนเป็นพี่สาวเอ่ยปรามเมื่อเห็นว่าน้องชายทำหน้าดุจนอีกฝ่ายกลัว แถมยังพูดจาไร้หางเสียงอีก ปกติน้องชายของเธอเป็นคนน่ารักกับทุกคน แต่วันนี้เขาคงหัวเสียกับเรื่องจักรยานถึงได้ทำตัวไม่น่ารักกับคนอื่น

     

    เจย์ถอนหายใจ กลอกสายตามองบนหนึ่งรอบแล้วจึงปรับเปลี่ยนคำพูดใหม่ หากแต่คนฟังรู้สึกเหมือนเขากำลังพูดประชดประชันอยู่อย่างไรก็ไม่รู้ 

     

    “รบกวนขอเบอร์บัญชีด้วยครับ ความจริงเธอก็ไม่ได้ผิดแต่เสียเงินซื้อมันมาแล้ว อย่างน้อยเธอจะได้เอาเงินไปซื้อคันใหม่ให้น้องชาย” เธอซื้อจักรยานคันนี้มาจากตลาดออนไลน์มือสอง เป็นของขวัญวันเกิดให้น้องชายตนเอง 

     

    “รับเถอะนะคะ เราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน” พริมช่วยพูดแทนน้องชายอีกแรง ขืนปล่อยให้เจย์พูดคนเดียว มีหวังวันนี้เรื่องคงไม่จบง่าย ๆ  

     

    “ก็ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

     

     “แล้วเธอชื่ออะไรนะ” ชายหนุ่มถามย้ำเพราะไม่แน่ใจชื่อบัญชีที่เขากำลังโอนเงินไปให้นั้นจะเป็นของคนตรงหน้าจริง ๆ หรือเปล่า เขาอยากจะแน่ใจว่าชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์ถูกต้องหรือไม่ก่อนกดยืนยันโอนเงิน

     “ณิค่ะ”

     

     “ณิอะไรครับ” เอ่ยถามน้ำเสียงหงุดหงิด เขาไม่ได้อยากรู้ชื่อเล่นของเธอเสียหน่อย 

     

    “พรรณณิชาใช่ไหม” 

     

    “ใช่ค่ะ”

     

    “โอเค โอนให้แล้วนะครับ” เจย์หันหน้าจอโทรศัพท์ให้เธอดูสำทับราวกับเขากำลังโอนเงินซื้อของอยู่ยังไงอย่างนั้น

     

    “เข้าปะ”

     

     “เข้าใจค่ะ”

     

     “หมายถึงเงินที่เราโอนให้เข้าบัญชีเธอหรือยังครับ” เจย์เริ่มปวดหัวตึบ ๆ ไม่คิดว่าคนมือไวอย่างเธอจะหัวช้าขนาดนี้ตอนเธอหันมาฟาดหนังสือใส่หน้าเขา ความไวอย่างกับนินจาจนเขาหลบไม่ทัน

     

     “ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่คิดว่าน่าจะเข้าบัญชีแล้ว”

     

     “เช็กในแอปสิ” เขาแนะนำ อยากให้เช็กยืนยันกันต่อหน้าจะได้ไม่มีปัญหาตามมาทีหลังอย่างเช่นอ้างว่าไม่ได้รับเงิน

     

     “ไม่มีค่ะ พอดีเรามีแต่บุ้กแบงก์”

     

     “แล้วพกมาด้วยปะ” ชายหนุ่มพยายามถอนหายใจเข้าออกเพื่อสงบ จิตใจ

     

     “อะไรคะ” คนตัวเล็กถามกลับอย่างงุนงง เจย์อยากจะทึ้งผมตัวเอง ชายหนุ่มพยายามข่มใจไว้แล้วยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างใจดี บอกกับตัวเองว่าเธอเป็นคนซื่อ ไม่ได้คิดจะกวนประสาทกัน

     

     “เธอพกสมุดบัญชีมาด้วยไหมครับ” 

     

    “อ้อ พกมาค่ะ” ณิชาไม่ว่าเปล่า เธอหยิบสมุดบัญชีในกระเป๋าออกมาให้เจย์ดูสำทับ ชายหนุ่มอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอพกมาด้วยจริง ๆ 

     

    “งั้นเราไปอัปเดตสมุดบัญชีด้วยกัน ข้างโรงพักมีตู้ธนาคารที่เธอใช้พอดี” เจย์ว่า คนตัวเล็กเดินตามหลังเขาไปต้อย ๆ กระทั่งพวกเขามาถึงหน้าตู้เครื่องอัพเดตสมุดธนาคาร ณิชาสอดสมุดเข้าไปในตู้รอสักพักหน้ารายการในสมุดถูกอัปเดตว่ามีเงินเข้าบัญชีห้าพันบาท

     

     “ทำไมเธอถึงไม่ทำแบงก์กิ้งออนไลน์เอาไว้ล่ะ ใช้ง่ายกว่าแบบนี้เยอะ” เจย์หันมาถามอย่างสงสัย หลังจากยืนยันยอดเงินกันเรียบร้อยแล้ว

     

    “ที่จริงเราก็เคยมีแอปค่ะ แต่เพิ่งถูกสั่งให้ยกเลิกไป” 

     

    “ทำไมยกเลิก มีแอปใช้งานง่ายสะดวกกว่าหาตู้เอทีเอ็มอีกนะ” 

     

    “ช่วงนี้แก๊งคอลเซ็นเตอร์ระบาดนี่คะ เรากลัวโดนดูดเงินก็เลยยกเลิกใช้” 

     

    “นี่ขนาดไม่มีแอป เธอยังโดนหลอกให้รับซื้อของโจรได้เลย” เขาไม่คิดว่าจะมีคนแบบเธออยู่บนโลก ไม่เคยพบไม่เคยเจอ 

     

    “คราวหลังจะซื้ออะไรก็เช็กให้ดีนะครับ”

     

    “ค่ะ เราขอบคุณตัวมากเลยนะคะที่ไม่เอาเรื่อง แถมยังโอนเงินคืนให้อีก และขอโทษอีกครั้งที่ทำให้เจ็บตัว” เจย์เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ไอ้คำขอโทษและขอบคุณ เขายินดีรับ แต่จู่ ๆ คนที่เพิ่งรู้จักกันเรียกเขาอย่างสนิทสนม เขาควรรู้สึกอย่างไร ‘ขอบคุณตัว’ อย่างนั้นเหรอ

     

    “เราไม่ได้สนิทกันนะ”

     

     “คะ ไม่ได้สนิทค่ะ” 

     

    “แล้วทำไมเธอเรียกเราว่าตัว” เจย์ยกนิ้วชี้เข้าหาตัวเอง เมื่อกี้เขาได้ยินเต็มสองหูว่าเธอเรียกเขาว่าตัว คนที่เรียกแบบนี้ได้มีแค่พี่สาวของเขาเท่านั้น 

     

    “ก็เธอชื่อตัวไม่ใช่เหรอ ตอนอยู่โรงพักเราได้ยินพี่สาวคนสวยเรียกเธอแบบนี้” เมื่อได้ยินคำตอบ เจย์ได้แต่นับหนึ่งถึงสิบในใจ คนอะไรทั้งซื่อทั้งบื้อขนาดนี้ 

     

    “เราไม่ได้ชื่อตัว เราชื่อเจย์ครับ” เจย์แนะนำตัวกับเธอพร้อมกับอมยิ้ม ดู ๆ ไปแล้วผู้หญิงโก้ะ ๆ แบบเธอก็น่ารักดี หากได้รู้จักคงมีเรื่องให้ยิ้มทุกวันแต่ก็คงปวดหัวเช่นกัน  

     

    “งั้นแยกย้ายกันตรงนี้นะครับ” ทว่าเขากับเธอแค่บังเอิญเจอกันเท่านั้น คงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้ว 

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น